- 10 Şubat 2015
- 51
- 18
- 13
- 43
- Konu Sahibi necektinbekadin
-
- #1
Kusura bakmayın şoktayım kelimelerimi toparlayamayabilirim.
1 aydır eşimle gayet iyiydik onun öncesinde 4 aylık bir ayrılık dönemimiz olmuştu. Benden bazı istekleri vardı ona tam olarak güvenmem gerekiyordu fakat geçmişte yaşanan bir takım olaylardan dolayı tam anlamıyla güvenemediğim için güveniyormuş gibi rol yapıyordum emin de değildim çünkü emin olmaya çalışıyordum. Dışardan geldiğinde istem dışı üstüne bakıyordum anlık da olsa eşim farkediyordu bunu ama sorun yspmıyordu aynı şekilde benimde onun yapmamasını istediğim şeyler vardı o zaman zaman o istemediğim şeyleri de yaptığı oldu ben de sorun çıkarmadım bi şekilde birbirimizi idare ediyorduk...
Ta ki bugüne kadar. Bir arkadaşı var eşini aldatmış boşanmış dolandırıcı karı kız ayakları olan biri. Beraber bir iş yapmaya çalışıyorlar geçici süreli bir iş ben o arkadşını sevmediğim için huzursuz oluyordum ama ondan hoşlanmadığımdan başka hiçbirşey söylemedim. Bugün o arkadaşıyla buluştu sorun yok. Fakat daha önce farkettiğim bir durumu sormak istedim. Bu arkadaşıyla evde olduğu saatlerde hiç görüşmüyor ne zaman ki bakkala çakkala kısa süreli bir yere gidecek oluyor o zaman arıyor o adamı. Ben de bunu sordum nazikçe kırmadan neden benim yanımda konuşmuyorsun dedim. Bağırdı çağırı şaşırdım bi müddet sustum sonra yanına gittim ve fazla tepki gösterdiğini söyledim daha da çıldırdı. Akabinde hemen seni istemiyorum dedi. Ben de sinirlendim ve bu kadar gereksiz bir tepki verdiğine göre birşey var dedim. Bunu duyan kocam daha da çıldırdı ve beni evden kovdu... Eşyalarımı toparladım hemen çünkü daha önce de beni defalarca kovdu evden gururumu ayaklar altına almaktan bıktığım için sessizce toplandım eşyalarımı arabaya koydu anneme giderken devamlı olarak suçlamaya devam etti beni. Kendimi ufacık savunsam hakaretler yağdırdı ne aptallığım kaldı ne salaklığım. Dinlemiyormuşum onu anlamıyormuşum. Ağzında sürekli bir hakaret bir etiket..
Anneme bıraktıktan sonra giderken göreceksin hayatı erkekleri Allah sana öyle bir koca versinki başka bir şey istemiyorum diyerek gitti.. Ben şoktayım. Saatlerce düşündüm ne oldu diye tamam öncesinden kalan yaralarımız var ama bunları beraber sarnaya karar vermiştik çok iyiydik daha bu sabah öptü sarıldı sevgi gösterilerinde bulundu...
Çıkamadım işin içinden bir anlam yükleyemedim ve aradım amacım barışmak değil konuşmak istiyorum dedim geldi. Sonuç yine suçlama hakaret. Beni herkes iyi biliyormuş ben insanları kandırıyormuşum benim iç yüzümü o biliyormuş bi tek. Onun hayatını mahfetmişim. Ne yaptım sana diyorum ondan şüphelenmemden dolayı işine dört elle sarılamamış rahat hareket edememiş zarara uğramış.. Hayatında hiç bu kadar yıpranmamış...
Benim aklım almıyor dedim senin bana yaşattığın onca rezillik varken ben yine de yuttum herşeyi hem biz karar almıştık artık böyle davranmayacaktık şimdi böyle basit bir sebepten nasıl biter bana geçerli bir neden söyle ayrılırız problem değil ama ne oldu dedim. O kadar kararlı ki hayretler içerisindeyim 1 aydır üzerime titreyen adam bir kaç dakika içinde bambaşka biri oldu...Bıkmış artık benden kurtulacakmış psikolojisi bozulmuş. Hiçbir geri adımı olmadı ona bir daha seni arayıp rahatsız etmeyeceğim dedim.
Bu adam işsiz ben arada bir söylüyordum dışarı çık hiçbişey olmasa bile çık belki tanıdıklardan birşey çıkar diye o rahatsız olduğum arkadaşıyla hiçbir görüşmesinde ağzımı açıp canını sıkacakbirşey söylemedim ama şimdi işine mani olan ben oldum... Davayı ben açıcam çok fenayım çok...
1 aydır eşimle gayet iyiydik onun öncesinde 4 aylık bir ayrılık dönemimiz olmuştu. Benden bazı istekleri vardı ona tam olarak güvenmem gerekiyordu fakat geçmişte yaşanan bir takım olaylardan dolayı tam anlamıyla güvenemediğim için güveniyormuş gibi rol yapıyordum emin de değildim çünkü emin olmaya çalışıyordum. Dışardan geldiğinde istem dışı üstüne bakıyordum anlık da olsa eşim farkediyordu bunu ama sorun yspmıyordu aynı şekilde benimde onun yapmamasını istediğim şeyler vardı o zaman zaman o istemediğim şeyleri de yaptığı oldu ben de sorun çıkarmadım bi şekilde birbirimizi idare ediyorduk...
Ta ki bugüne kadar. Bir arkadaşı var eşini aldatmış boşanmış dolandırıcı karı kız ayakları olan biri. Beraber bir iş yapmaya çalışıyorlar geçici süreli bir iş ben o arkadşını sevmediğim için huzursuz oluyordum ama ondan hoşlanmadığımdan başka hiçbirşey söylemedim. Bugün o arkadaşıyla buluştu sorun yok. Fakat daha önce farkettiğim bir durumu sormak istedim. Bu arkadaşıyla evde olduğu saatlerde hiç görüşmüyor ne zaman ki bakkala çakkala kısa süreli bir yere gidecek oluyor o zaman arıyor o adamı. Ben de bunu sordum nazikçe kırmadan neden benim yanımda konuşmuyorsun dedim. Bağırdı çağırı şaşırdım bi müddet sustum sonra yanına gittim ve fazla tepki gösterdiğini söyledim daha da çıldırdı. Akabinde hemen seni istemiyorum dedi. Ben de sinirlendim ve bu kadar gereksiz bir tepki verdiğine göre birşey var dedim. Bunu duyan kocam daha da çıldırdı ve beni evden kovdu... Eşyalarımı toparladım hemen çünkü daha önce de beni defalarca kovdu evden gururumu ayaklar altına almaktan bıktığım için sessizce toplandım eşyalarımı arabaya koydu anneme giderken devamlı olarak suçlamaya devam etti beni. Kendimi ufacık savunsam hakaretler yağdırdı ne aptallığım kaldı ne salaklığım. Dinlemiyormuşum onu anlamıyormuşum. Ağzında sürekli bir hakaret bir etiket..
Anneme bıraktıktan sonra giderken göreceksin hayatı erkekleri Allah sana öyle bir koca versinki başka bir şey istemiyorum diyerek gitti.. Ben şoktayım. Saatlerce düşündüm ne oldu diye tamam öncesinden kalan yaralarımız var ama bunları beraber sarnaya karar vermiştik çok iyiydik daha bu sabah öptü sarıldı sevgi gösterilerinde bulundu...
Çıkamadım işin içinden bir anlam yükleyemedim ve aradım amacım barışmak değil konuşmak istiyorum dedim geldi. Sonuç yine suçlama hakaret. Beni herkes iyi biliyormuş ben insanları kandırıyormuşum benim iç yüzümü o biliyormuş bi tek. Onun hayatını mahfetmişim. Ne yaptım sana diyorum ondan şüphelenmemden dolayı işine dört elle sarılamamış rahat hareket edememiş zarara uğramış.. Hayatında hiç bu kadar yıpranmamış...
Benim aklım almıyor dedim senin bana yaşattığın onca rezillik varken ben yine de yuttum herşeyi hem biz karar almıştık artık böyle davranmayacaktık şimdi böyle basit bir sebepten nasıl biter bana geçerli bir neden söyle ayrılırız problem değil ama ne oldu dedim. O kadar kararlı ki hayretler içerisindeyim 1 aydır üzerime titreyen adam bir kaç dakika içinde bambaşka biri oldu...Bıkmış artık benden kurtulacakmış psikolojisi bozulmuş. Hiçbir geri adımı olmadı ona bir daha seni arayıp rahatsız etmeyeceğim dedim.
Bu adam işsiz ben arada bir söylüyordum dışarı çık hiçbişey olmasa bile çık belki tanıdıklardan birşey çıkar diye o rahatsız olduğum arkadaşıyla hiçbir görüşmesinde ağzımı açıp canını sıkacakbirşey söylemedim ama şimdi işine mani olan ben oldum... Davayı ben açıcam çok fenayım çok...