- 5 Ocak 2015
- 2.209
- 4.968
- 133
Okuyunca çok üzüldüm ya ben de bebekken böyleymişim çünkü
Öğle uykusu gibi bir alışkanlığım hiç olmamış. Uyursam gece biraz uyurmuşum o kadar. Sonrasında çocukken de ara ara uyku sorunları yaşadım. Bazı geceler hiç uyuyamazdım. Sebepsiz yere bir uykusuzluk yaşardım. Ergenliğe girdiğimde de geceleri 3-4 saat uyurdum. Uykuya dalmak işkenceydi benim için. Uykumun geldiğini de hissetmezdim. Uyku konusunda kendimi eğitmem gerekti. İnsanların kolayca yapabildiği şu uyuma eylemini ben çeşitli taktikler deneyerek yapıyordum. Artık sorunumu aştım ama yıllar sürdü ve en çok annemin sabrını zorladı bu durum.
İşiniz çok zor gerçekten. Uykuyu sevmeyen çocuk anne için çok zorlayıcı oluyor. Çocukken annem bana gün içinde oradan oraya koşmamı sağlayacak oyunlar oynatırdı. Zihnimi ve bedenimi kullanmamı sağlardı ki yorgun düşüp uyuyayım. Kendimi hatırlıyorum da sürekli annemi dürtüp "ben uyuyamadım yine" derdim.
Çocuğunuz biraz büyüdüğünde düzeninizi oturtacaksınız ve bu günleri hatırlamayacaksınız bile. Eşinizden yardım alıp arada dinlenmeye çalışın. Bu kadar uykusuz kalıp yorulunca dayanacak gücünüz de kalmaz
Bebeklere zararı yoksa sakinleştirici çaylardan deneyebilirsiniz. Yatakta da uykuya dalana kadar kalmasını sağlayın. Uyuduktan sonra da ışık, ses gibi uyanmasına sebep olacak şeyleri engelleyin. Gün içinde devamlı ilgilenip konuşturun, hareket etmesini sağlayın. İşe yarar umarım
Konuyla alakasız ama merak ettim, şu an günde kaç saat uyuyorsunuz?
Yorgunsam önceki günden uykusuzsam süre uzuyor. Normal insan oldum artık 
