1 yıllık Avrupa deneyimi gönül insanından mantık insanına evrilmek için çok kısa bir süre değil mi ?
Ne gibi deneyimleriniz oldu da mantıkla hareket etme ihtiyacı hissettiniz ?
Size elimden geldiğince dürüst olmaya çalışacağım, yazdığım mesajıma karşılık eleştirilerinizi açıkça yapacağınızdan şüphem yok.
Avrupaya gittiğim zaman çok arkadaşım olmasına rağmen maalesef başımı yastığa koyduğumda yalnızdım, her anlamda, maddi, manevi, aklınıza ne gelirse. Orada çok farklı insanlar tanıdım, her yaş, meslek, siyasi/dini görüş. Kapalı bir fanustun içinde yaşadığımı, sığ ve takıntılı olduğumu anladım. İnsanların birbirlerine karşı olan umursamazlığı, kendilerine verdikleri değer, başkalarını asla kendilerinden önde tutmamalarını gördükten sonra kendi hayatımı sorguladım.
Ben aileme karşı istediklerimi savunabilen biri bile değilmişim meğerse, her zaman ailesine karşılı çok saygılı ve kimseyi onlardan üstün tutmayan biri olsam bile kendi kararlarımı alamamışım, pasif durmuşum mesela, mutlu olduğum gibi yaşamamışım, sadece hal hatıra beni mutsuz eden insanlara katlanmış ve yıllarca arkadaşlık etmişim, duygularımın esiri olmuşum ki bana değer dahi vermeyen karşı cinsler için çok düşünüp, kendimi üzmüşüm, melankoli yaşamışım. Karşıma iyi olduğu kadar kötü erkekler de çıkmasına rağmen ben her birinin duygularını önemsediğim için kendimi sevmeye zorlamışım, sonucunda hepsini üzmüşüm, belki de boşa zaman harcamışım. Hoşlandığım erkeğin tacizlerine maruz kalmışım, sözle ve ya elle ya da düşüncelerle.
Avrupadayken çoğu flortumun benim düşüncelerime önem vererek benimle zaman geçirmesi çok çok hoşuma gitti, ben her zaman bedenen değil aklıyla ön plana çıkmak isteyen bir kadın olmayı hedefledim (Cinselliği de yaşamanın her kadının hakkı olduğunu da bilerek), her şeyi zamanında ve yerinde yaşamayı düşünerek, Avrupadayken erkeklerin bana her konuda saygı duyması meğerse benim kendi ülkemde tanıştığım erkeklerin beni birşeylere zorlamış olması, o anda fark etmesem de sözleriyle taciz etmesi, çok çok çok sevdiğim adamın beni 3 5 yılda bir görmesi bana kullanılıyormuş gibi hissettirmesinden sonra, mantıken bana uymayan hiç birşeyin peşinden koşmuyorum artık.