Seviyorken sevilmedigini hissetmek öyle kırıcı ki... insan sevgi gibi güçlü bir duygusunu anca nefret gibi güçlü bir duygu ile bastırabiliyor sanırım. Boşanmışsanız siz de iyi bilirsiniz. Bu yüzden o sevmiyorsa ben de sevmem diye atarlandım. Atarım size de değil aslında.. kendime.. kitaplar okuyabilirim bu fikir de çok mantıklı hic düşünmemiştim sagolun
Evlilkte kirginliklarla da basa cikmayi bilmek gerekiyor. O sevmezse ben de sevmem derseniz bu iletisimi koparir. Evet yaklasiminiz cok mantikli sevgi duygusu tam zitti nefretle ortulebilir ama bu cozum olmaz cunku nefret de sevgiden daha dogrusu onemsemekten geliyor.
Bi kere ben olsam kimsenin beni sürekli elestirmesine izin vermem hele ki kocamin. Evet beni herkes elestirebilir ama bunu surekli yapamaz , begenmeyen gider, net, ve elestirilerini dikkate almam icin kibar bir uslup kullanmak zorunda.
Kocama derdim ki; "Hayatim beni elbette elestirebilirsin ve bundan mutlu olurum, hatalarimi duzeltebilme firsati vermis oluyorsun bana.
Evli oldugumuz icin seni mutlu etmeyi cok istiyorum, bana beklentilerini, rahatsiz oldugun herseyi tabii ki soyle, elimden geldigince dikkat etmeye calisirim.
Ancak sen surekli elestirince ben kendimi eksik ve yetersiz hissediyorum, seni mutlu edemedigim icin uzuluyorum. Zamanla ozguvenimi kaybetmeye basladim artik ne yapsam da sana yaranamayacagimi dusundugum icin icimden bisey yapmak da gelmiyor.
Mesela sana sokulmak beni cok mutlu ediyor ama bunu ben yapmadigim da senden de bekliyorum. Beni sevdigini biliyorum ama bu sekilde yasamak, gormek de istiyorum. Bana sicak davrandiginda sevildigimi hissediyorum ve bunu daha cok yapmani istiyorum."
Buna benzer biseyler derdim.
Buradaki amac onun surekli elestirmesinden rahatsiz oldugunu anlatmak ve sokulmasi konusundaki beklentini aciklamak.
Ha bu konusmadan anlarsa sen de onu takdir edersin, tesvik edersin.
Gidisata gore davranislarini ayarlarsin.
Kitaplarda yaziyor :)