Evimizin önünde doğup biraz büyüyen bir kedinin yaklaşık birkaç hafta önce gözüne bir şey oldu. Gözü kısıldı. Ben hastalık olduğunu düşündüm. Dün yakalamak için uğraştım peşinden koştum ama yakalayamamıştım. Gözü tamamen kapanmıştı sanki yok gibiydi. Artık dayanamadım. Anneme sürekli diye diye en sonunda annem yardım etti. O yardım etmeseydi yapamazdım. Kediyi baya korkuttuk yakalamaya çalişirken. Ama annem tutabildi baya uğraştan sonra. Ben ılık suyla gözünü silmeye çalıştım. Kedi başta sakiniyordu. Değdirmiyordu gözüne. Bir peçeteyi ıslattim ılık suyla silmeye çalıştım. Bir süre sonra alıştı kedi. Sanki anladı yardım etmek istediğimizi. Ben siliyordum ama gözü bile görünmüyordu. Sadece pislik yapışmış gözünün içinde dışına. Silmeme rağmen çıkmıyordu. Ama sonunda pisliği biraz çıkardım çekerek. Ama ben hastalık sanıyordum. Gözünde kılçık gibi bir çöp gibi bir ot batmış sert bir ot. Otun sadece birazı gözüküyordu. Peçeteyle çektim kedi ani hareket yaptı acıdı galiba. Baktım peçeteyle çekemiyorum elimle çektim. Gözüne kocaman kılçık ot saplanmış diken gibi. O gözünden çıkınca çok şaşırdık. Kedi meğer ne kadar acı çekmiş. Bir ay önce oldu belki de. Keşke daha önce baksaydik. Biraz daha pislik vardı yapışmış şekilde. Akıntı pisliğe dönüşmüş yapışmış gözüne. O son kalan pisliği de çekip aldım. Sonra göz damlası antibiyotik damlattim bir damla. Gözü kör olmuş resmen. Hala gözünü açamıyor. İnşallah kör olmamıştır diyorum şimdi ve keşke daha önce baksaydim diyorum. Şimdi benden kaçan yüzüme bakmayan kedi ben yanına gidince kafasını kaldırıp bakıyor. Pisi pisi deyince bana dönüp bakıyor. Dün o kadar çağirdiğimda bakmıyordu. Düşündükçe gözlerim doluyor. Keşke daha önce baksaydim, o çöpü çıkarsaydım.