- Konu Sahibi yalnizkus_
- #1
Merhaba arkadaşlar gittikçe artan ve aile ilişkilerimi, iş hayatımı kötü etkileyen bir durumla karşı karşıyayım.
Aslında gezmeyi, insanlarla iç içe olmayı, arkadaşlarla toplanıp bir yerlere gitmeyi, bir yerlerde buluşmayı seven bir insanım ama belirli saatlerde ve kısa bir süre için. Bir arkadaşımla bir - iki saat kahve içeriz mesela ama ondan sonra oradan ayrılmak isterim. Akşam evdeyken en büyük hobim tek başıma kitap okumak, tv izlemek, müzik dinleyerek yürüyüş yapmak mesela ama tv izlerken babam gelip yanımda oturunca rahatsız olurum mesela. Akşam maç olsa babam ve kardeşlerim eve geç gelecek olsalar içimi tarifsiz bir sevinç kaplar. İş yerinde ofiste biri odama geldiğinde iş gereği bile olsa zaman zaman sinirlendiğim, gitmesi için gözlerinin içine baktığım oluyor. İkili çalışılması gereken durumlarda bile hiç hoşnut olmam ister istemez soğuk ve agresif davrandığım oluyor ve bu zamanla bana zarar vermeye başladı. Soğuk davrandığım üst düzey yönetici de olabiliyor, sevdiğim bir iş arkadaşımda.
İkili ilişkilere gelirsek orası darmaduman zaten. Sevgilim dediğim kişiyle arkadaştan öteye gidemiyoruz temastan, sürekli aranmaktan hoşlanmıyorum arabada sohpet etmeye çalıştığında rahatsız oluyorum müziğin sesini açıyorum sadece müzik dinlemek istiyorum. Evlilik, aynı çatı altında yaşamak, yakın temasta olmak korkunç geliyor tek hayalim kafamı dinleyebileceğim, yalnız yaşadığım bir ev ve insanlarla yüz göz olmayacağım bir iş hayatı. Yorgunluk mu denir buna yoksa bilmediğim bir psikolojik sorunum mu var hiç bilmiyorum var mı fikri olan? Arkadaşlarım duygu durumumda inişler çıkışlar olduğunu, fevri davranışlarım olduğunu, kararlarımın değişken olduğunu düşünür ama bunlar bana normal geliyor herkeste olan şeyler gibi dışarıdan kendimi göremediğim için sağlıklı düşünemiyorumdur belki de.
Aslında gezmeyi, insanlarla iç içe olmayı, arkadaşlarla toplanıp bir yerlere gitmeyi, bir yerlerde buluşmayı seven bir insanım ama belirli saatlerde ve kısa bir süre için. Bir arkadaşımla bir - iki saat kahve içeriz mesela ama ondan sonra oradan ayrılmak isterim. Akşam evdeyken en büyük hobim tek başıma kitap okumak, tv izlemek, müzik dinleyerek yürüyüş yapmak mesela ama tv izlerken babam gelip yanımda oturunca rahatsız olurum mesela. Akşam maç olsa babam ve kardeşlerim eve geç gelecek olsalar içimi tarifsiz bir sevinç kaplar. İş yerinde ofiste biri odama geldiğinde iş gereği bile olsa zaman zaman sinirlendiğim, gitmesi için gözlerinin içine baktığım oluyor. İkili çalışılması gereken durumlarda bile hiç hoşnut olmam ister istemez soğuk ve agresif davrandığım oluyor ve bu zamanla bana zarar vermeye başladı. Soğuk davrandığım üst düzey yönetici de olabiliyor, sevdiğim bir iş arkadaşımda.
İkili ilişkilere gelirsek orası darmaduman zaten. Sevgilim dediğim kişiyle arkadaştan öteye gidemiyoruz temastan, sürekli aranmaktan hoşlanmıyorum arabada sohpet etmeye çalıştığında rahatsız oluyorum müziğin sesini açıyorum sadece müzik dinlemek istiyorum. Evlilik, aynı çatı altında yaşamak, yakın temasta olmak korkunç geliyor tek hayalim kafamı dinleyebileceğim, yalnız yaşadığım bir ev ve insanlarla yüz göz olmayacağım bir iş hayatı. Yorgunluk mu denir buna yoksa bilmediğim bir psikolojik sorunum mu var hiç bilmiyorum var mı fikri olan? Arkadaşlarım duygu durumumda inişler çıkışlar olduğunu, fevri davranışlarım olduğunu, kararlarımın değişken olduğunu düşünür ama bunlar bana normal geliyor herkeste olan şeyler gibi dışarıdan kendimi göremediğim için sağlıklı düşünemiyorumdur belki de.
insanlari ne kadar sevsem de bi sure sonra yalniz kalmak istiyorum.
