İnsanlar benden kaçiyor?

smollgirl20 .!.:

Aktibitelere bakiyorum canim saol ilgilendigin icin ama kizimi birakcak biryer yok oyuzden birseyler yapamiyorum

Genişletmek için tıkla...

kızınızı bir kursa kreşe kayıt ettirip ordaki annelerle etkinlik yapabilirsiniz? Var benim arkadaşım öyle veli gruplarıyla kahvaltılar piknikler yapan hem çocuğunuzdan da uzak kalmazsınız

cayimin sekeri .!.:

bende o komsulardanim
görünce görüşelim diyorum ama sonra ne arıyorum ne soruyorum.
kimseyle problemim yok ama surekli gidip gelme durumundan hoşlanmıyorum.
hazırlık yapma durumu çok kasiyor mesela.
gerçekten samimiyetine güvendiğim
evime geldiğinde evin düzeni
temizliği
ikram v.s konularında rahat olacağım biri olursa görüşmek isterim.
birde eksiklik hissetmiyorum .
işlerimi bitirip kendime zaman ayırmak en büyük keyfim mesela.
arkadaşa ihtiyaç hissettiğim zamanlar oldu sizin gibi zamanla en iyi arkadadisimin kendim olduğunu anladım.
beni benden iyi kimse anlamıyor:)
sonra arkadaş , komşu diyorsun samimiyet arttıkça başka sorunlar çıkıyor.
durduk yere dert sahibi oluyorsun
ben asosyal olmuştum galiba suan farkettim de[/QU

Genişletmek için tıkla...

beautifulsweet .!.:

Genelde dedikodu yapan,insanlari arkasinda atip tutan ama yuzune gelince caniim ne cok seviyorum senii diyen insanlarin cevresi kalabalik olur.Anlayip uzaklasirsan ortamlarindan ne ala ama yok safca iyi niyetine aldanirsan akrep gibi sokarlar:) Gözlemlerime dayanarak söylüyorum.Genelde diyorum altini cizerim..
Hic arkadas ortamlari vs icine hazir dalmamisken huzurunuzu bozmayin.Iyi niyetli cikarsiz beklentisiz arkadasliklar,dostluklar cok ama cok az.Bir tane olsun on taneye bedel olsun.Öyle biri yoksa zorlamayin.Bazi insanlar ömründen ömür calisiyor bosverin.Eger ayni sehirde iseniz aile üyeleri anne,abla,kuzenler biraz daha güvenilirler.Onlarla gezin,onlari davet edin,onlara davete gidin.Öyle insanlar var ki birakin samimi olmayi selam dahi verdiginize pisman ediyorlar.Tek derdiniz bu olsun..
Burdaki arkadasliklar da güzel.Bir sure sonra aileniz gibi oluyorlar.Kisiliginize,düsünce yapiniza uygun insanlari secmeyi bilmek gerek sadece..
Sevgiler..❤❤

Genişletmek için tıkla...

vallahı de oyle.. bana gulen çok ıyı bır dostum vardı guya.yalanlarını yakaldım.analttım ve bana oyle bılenmıiş kı şok oldum.tam onu anlatmışssınızzz

smollgirl20 .!.:

Suan da yalnizlik hissi icerisindeyim ve cok hassasim aglamak üzereyim...arkadaslik akrabalik komsuluk dostluk konularinda hicbirseyi beceremiyorum ..bikac sevdigim takin arkadasim var ama onlarda uzak sehirde..oturdugum binalarda komsuluk kuramiyorum herkes yanina birin bulurken ben yapayalniz kaliyorum..onlar çay kahve icerken ben yalnizim..ilk başlarda gorusuyorum birileriyle en fazla 3 ay sürüyor sonra ne oluyorsa uzaklaşma oluyor kirginlik oluyor...sorun bende mi diye cok sordum kendime cok dusundum ama yok olsa hemen degistirio kendimi dogru yolu bulurum zaten dertliyim bu konuda ama cok saf duygular icerisindeyken bile yalnizken buna cevap bulamiyorum..evime davet edip yedirip icirdigimde oliyor ama yok devami...davet edilmiyorum edilsemde muhabet pek olmuyor..icine kapanik degilim herkonuda ayak uydururum ama derler ya yildizin dusuk falan artik oyle seylere inanir oldum..bende bi enerji mi var ki insanlari itiyorum arkadaslik konusunda öyle boşluktayim ki kizimi parka goturdugumde resmen insan ariyorum arkadas edinebilecegim tamam buluyorum ama devami yok bir kere gorussek devami gelmiyor ..ya herkes cagirilmayi bekliyor ya ben ince fikirliyim..en basitinden bir ornek mesela..parkta mahalleye yeni tasinan birini gordum hemen gittim yanina merhaba yeni tasinan arkadassinjz sanirim.tanistimjza memnun oldum falan derken oyle.muhabet ettik karsilikli gel kahve icelim falan dedik ama yok devami...ve dun yine gordum balkondaydi hemen laf attim kolay gelsin canim dedim saol dedi hafif gulerek ve daha devami yok ...baslamadan bitti muhabet sanki..mesela.binamda bi komsum var onla.msjlasiriz arada kafa dengi oldumuzu soyleriz msj atarim gel kisir yaptim kahve yaptim diye geldi bikere yedik ictik helal olsun ve aylar gecti ayni binadayiz ve daha gormedim arada msjlasiyoruz ya bikere insan gel kahve icelim demezmi...yada yarim saatcik bir degisiklik ya bir muhabbet...davey yok...bende biktim.herkesi davet etnekten artik etmiyorum kimseyi ilk adimi bekliyorum..ama inanain aylar oldu ben bekeldikce kimse de ses seda yok..vallahi cildircam bu yalnizlik beni aglamakli yapti...kizim var 4 yasinda onla gezer tozariz ama yasit bir arkadasin yerini tutmuyor tabi herseyin yeri ayri..kendimi çok eksik hissediyorum.. tek hatami ince fikirli hassas olmamda buluyorum...ya bana akil verin cok sevilmek sayilmak istiyorum dünyada yasarken insanlara muhabete hasret kaldim...bizim.sulalede pek akrabalik da yok bu da cabası varmi benim.gibj olanlar lutfen biseyler deyin güçlu hissetmek istiyorum ;(

Genişletmek için tıkla...

Kimsenin senden kaçtığını sanmıyorum bende sevmem komşuluk gel git falan bazen kapım çalar açmam bile yalnızlık gibisi var mı kendinizi oyalayacak bir şeyler bulun hobi edinin yok illa arkadaş istiyorsanız bazı şeyleri yavaştan alın öyle atlamayın hemen ilk sohbetten buluşma planları yapamayın insanlar çok yapışkan bir tip olduğunuzu düşünmesin

ben varim 4 senedir 84 daireli bir sitede oturuyorum ama niyeyse hic komsum yok ailem 20 km uzakta surekli gidilmiyo bebekle ama ben alistim ya yalnizlik kalabalik icinde olmaktan daha guzel bence bazen duvarlarla konusuyorum

Bende aynı durumları yaşayan biri olarak şunu söyleyebilirim ki artık insanlar misafirden korkar hale gelmiş.. Herkes karşısındakine gitmek istiyor sürekli ama kendisine gelince kaçacak yer arıyor.. Bunun sebebi biraz da özellikle kadınların gittiği evde bir eksik bulma çabası bence. Bu çaba ev sahibini huzursuz ediyor ve arada gerçek bir samimiyet kurulamıyor malesef. Bir de şu var sürekli sen çağırıyorsun veya ona gitmek istediğini söylüyor ve gidiyorsun ya ama o aynı şekilde seni davet etmiyor ve sana gelmek istemiyorsa o kişiden yavaşca uzaklaş bence çünkü demek ki seninle iletişim kurmak istemiyor,sana ısınmamış olabilir. Zoraki samimiyete gerek yok başka çevrelere girmeye bak.

Sürekli gel git işlerini sevmiyorlardır.. işten,güçten buna vakit ayırabileceklerini düşünmüyorlardır.. Ben akşamları evdeyim sadece,o vakittede kızımla ilgileniyorum. Kızım uyuyor yorgunum zaten kimseyi çekemem diyorum eşimle iki muhabbet ediyorum,sonra yat uyu zaten.. Haftasonları zaten herkes ailesiyle falan filan..
Hayat koşuşturmacadan ibaret,eskidenmiş o evde otuurup kısır,çay partileri yapmak..

Fazla heveslilik bende hep iticiliğe neden olur, hiç sevmem. Hevesli görünmemeye çalışın, daha sakin durun

Evim derli toplu olduğu sürece davet ederim herkesi
Ama birden samimi olan insandan çekinirim

smollgirl20 .!.:

Suan da yalnizlik hissi icerisindeyim ve cok hassasim aglamak üzereyim...arkadaslik akrabalik komsuluk dostluk konularinda hicbirseyi beceremiyorum ..bikac sevdigim takin arkadasim var ama onlarda uzak sehirde..oturdugum binalarda komsuluk kuramiyorum herkes yanina birin bulurken ben yapayalniz kaliyorum..onlar çay kahve icerken ben yalnizim..ilk başlarda gorusuyorum birileriyle en fazla 3 ay sürüyor sonra ne oluyorsa uzaklaşma oluyor kirginlik oluyor...sorun bende mi diye cok sordum kendime cok dusundum ama yok olsa hemen degistirio kendimi dogru yolu bulurum zaten dertliyim bu konuda ama cok saf duygular icerisindeyken bile yalnizken buna cevap bulamiyorum..evime davet edip yedirip icirdigimde oliyor ama yok devami...davet edilmiyorum edilsemde muhabet pek olmuyor..icine kapanik degilim herkonuda ayak uydururum ama derler ya yildizin dusuk falan artik oyle seylere inanir oldum..bende bi enerji mi var ki insanlari itiyorum arkadaslik konusunda öyle boşluktayim ki kizimi parka goturdugumde resmen insan ariyorum arkadas edinebilecegim tamam buluyorum ama devami yok bir kere gorussek devami gelmiyor ..ya herkes cagirilmayi bekliyor ya ben ince fikirliyim..en basitinden bir ornek mesela..parkta mahalleye yeni tasinan birini gordum hemen gittim yanina merhaba yeni tasinan arkadassinjz sanirim.tanistimjza memnun oldum falan derken oyle.muhabet ettik karsilikli gel kahve icelim falan dedik ama yok devami...ve dun yine gordum balkondaydi hemen laf attim kolay gelsin canim dedim saol dedi hafif gulerek ve daha devami yok ...baslamadan bitti muhabet sanki..mesela.binamda bi komsum var onla.msjlasiriz arada kafa dengi oldumuzu soyleriz msj atarim gel kisir yaptim kahve yaptim diye geldi bikere yedik ictik helal olsun ve aylar gecti ayni binadayiz ve daha gormedim arada msjlasiyoruz ya bikere insan gel kahve icelim demezmi...yada yarim saatcik bir degisiklik ya bir muhabbet...davey yok...bende biktim.herkesi davet etnekten artik etmiyorum kimseyi ilk adimi bekliyorum..ama inanain aylar oldu ben bekeldikce kimse de ses seda yok..vallahi cildircam bu yalnizlik beni aglamakli yapti...kizim var 4 yasinda onla gezer tozariz ama yasit bir arkadasin yerini tutmuyor tabi herseyin yeri ayri..kendimi çok eksik hissediyorum.. tek hatami ince fikirli hassas olmamda buluyorum...ya bana akil verin cok sevilmek sayilmak istiyorum dünyada yasarken insanlara muhabete hasret kaldim...bizim.sulalede pek akrabalik da yok bu da cabası varmi benim.gibj olanlar lutfen biseyler deyin güçlu hissetmek istiyorum ;(

Genişletmek için tıkla...

Eve davet etmek zor geliyordur insanlara. Yani bana zor gelir en azından. Evi topla, ikramlık hazırla vs. İnsanlar da evinize gelince eksikleniyorlardır belki. Çocuğu olanlara çocukları beraber parka götürmeyi teklif edebilirsiniz. Onlar oynarken siz de muhabbet edersiniz.

İnsanlar misafirden ve birbirinden korkar hale geldi.
Kimseye güvenilmiyor.
Bir de bu sunumculuk modası yüzünden misafirlere ikramlık hazırlığı abartılı bir hal aldı,geriliyor sanırım insanlar hazırlık yaparken.

Benim en yakın arkadaşlarım,dostlarım 16 yıllık.
Şöyle daha az samimi olduğum ama arada görüştüğüm gruplar var onlar da 8-9 yıllık.
Yani şöyle bir bakınca son yıllarda hiç arkadaş edinmemişim.
Olmuyor eskisi gibi.
Belki çocuklarım okula başlayınca birileri denk gelir kafa dengi olursa.
Ama ben zaten hemen kalbimi açamam herkese, samimi olamam kolay.

Siz de çocuğunuzun okula başlaması ile diğer velilerle kaynaşırsınız.
Veya kurslara gidebilirsiniz.
Kuran olur,hobi olur, yüzme olur,sabun,parfüm,resim kursu ne ararsanız.
Bulunduğunuz ilçede aile yaşam merkezleri vardır.orda hem çocuğa hem size aktivite bulabilirsiniz.
Araştırın derim.

5 yıl tayin sebebiyle başka bir ilde yaşadım.
Çıldıracaktım yalnızlıktan.
Komşu yok,arkadaş yok.
Yüzme kursuna yazılayım dedim, sırf arkadaş bulayım diye.
Hep 60 yaş üstü teyzeler vardı,bir tane bile yaşıma yakın insan olmaz mı,yoktu vallahi
1 ay gittim bıraktım.

Arkadaş bulma çabam orada son bulmuştu.
Sizi anlıyorum gerçekten...

Benimde size çok benzeyen bir arkadaşım var. Şu an çok seviyorum onu yalan yok ama ilk zamanlar "ne kadar ısrarcı "diyordum.
Biz kızım vesilesiyle tanıştık. Aynı okuldalar ,bizde aynı mahallede oturuyormuşuz ama ben bilmiyordum. Ilk yıl sonu gösterisi biterken yanıma geldi ben x in annesiyim,kızınızla çok iyi arkadaşlar vs diye sohbet açtı,ha öylemi vs dedim,selamlaştık ,biz ayrıldık eşimle oradan. 2 gün sonra evin kapısındaydım kızımla anahtarı elime aldım içeri gireceğim,baktim bir araba durdu yine bu arkadaşım indi yanıma geldi,ben yine şaşırdım tabi ne alaka falan dedim. Iki sohbet ettik,ben içeri geçtim.
Sonra eşime kızımı bırakıp okul toplantısına gittim,döndüm bir geldim kapının önünde eşim,kızım,x in annesi babası x,ben yine ufak çaplı bir şaşkınlik yaşadım. Yaz tatili geliyor görüşelim vs dendi,numaralar verildi/alındı derken aradı,buluştuk,sohbet ettik.
Sonra yine aradık buluştuk vs derken iyi niyetli olduğuna kanaat getirdim. Ama ben asla kimseye bu kadar ısrar etmezdim.
Hatta oturduk konuştuk,o kızı kızımı çok sevdiği için,sizinle görüşmeyi bu kadar istedim dedi,bende hayatımda ilk kez bu kadar ısrar eden biri oldu bana dedim ki ısrardan nefret ederim. Oda beni soğuk bulmuş ama öyleyim zaten genel anlamda bence yalan değil. Birbirimize döküldük anlayacağınız,şimdi güzel bir dostluk kuruldu aramızda.
Arkadaşım genel anlamda çok ama çok iyi niyetli,çocuklu arkadaşlarıyla görüşmek istiyor çocuklar iyi vakit geçirsin diye ,sürekli çağırır hazırlık yapar yedirir içirir ama insanlar uzaklaşıyor ondan da. Ben en son kimsenin bu kadar üzerine düşme,kendini üzme dedim,oda üzülüyordu sizin gibi,ben ne yaptım ki insanlara diye. Herkesi kendin gibi bilme.
Sen bir kez söyle görüşmek isteyen zaten gelir/gider dedim. Biraz kendini cekti de üzülmekten kurtuldu. Israr etmiyor bana bile gel diye .

çok samimiyet samimiyetsizlik getirir. Neden bu çabanız anlamadım . İlk olarak kendi başınıza mutlu olmanın yollarını bulun . Komşu , arkadaş bunlar gelip geçici dostluklar ise bakidir. Dost edinmekte bir kahve ile bir balkon muhabbetiyle olmaz .

smollgirl20 .!.:

Suan da yalnizlik hissi icerisindeyim ve cok hassasim aglamak üzereyim...arkadaslik akrabalik komsuluk dostluk konularinda hicbirseyi beceremiyorum ..bikac sevdigim takin arkadasim var ama onlarda uzak sehirde..oturdugum binalarda komsuluk kuramiyorum herkes yanina birin bulurken ben yapayalniz kaliyorum..onlar çay kahve icerken ben yalnizim..ilk başlarda gorusuyorum birileriyle en fazla 3 ay sürüyor sonra ne oluyorsa uzaklaşma oluyor kirginlik oluyor...sorun bende mi diye cok sordum kendime cok dusundum ama yok olsa hemen degistirio kendimi dogru yolu bulurum zaten dertliyim bu konuda ama cok saf duygular icerisindeyken bile yalnizken buna cevap bulamiyorum..evime davet edip yedirip icirdigimde oliyor ama yok devami...davet edilmiyorum edilsemde muhabet pek olmuyor..icine kapanik degilim herkonuda ayak uydururum ama derler ya yildizin dusuk falan artik oyle seylere inanir oldum..bende bi enerji mi var ki insanlari itiyorum arkadaslik konusunda öyle boşluktayim ki kizimi parka goturdugumde resmen insan ariyorum arkadas edinebilecegim tamam buluyorum ama devami yok bir kere gorussek devami gelmiyor ..ya herkes cagirilmayi bekliyor ya ben ince fikirliyim..en basitinden bir ornek mesela..parkta mahalleye yeni tasinan birini gordum hemen gittim yanina merhaba yeni tasinan arkadassinjz sanirim.tanistimjza memnun oldum falan derken oyle.muhabet ettik karsilikli gel kahve icelim falan dedik ama yok devami...ve dun yine gordum balkondaydi hemen laf attim kolay gelsin canim dedim saol dedi hafif gulerek ve daha devami yok ...baslamadan bitti muhabet sanki..mesela.binamda bi komsum var onla.msjlasiriz arada kafa dengi oldumuzu soyleriz msj atarim gel kisir yaptim kahve yaptim diye geldi bikere yedik ictik helal olsun ve aylar gecti ayni binadayiz ve daha gormedim arada msjlasiyoruz ya bikere insan gel kahve icelim demezmi...yada yarim saatcik bir degisiklik ya bir muhabbet...davey yok...bende biktim.herkesi davet etnekten artik etmiyorum kimseyi ilk adimi bekliyorum..ama inanain aylar oldu ben bekeldikce kimse de ses seda yok..vallahi cildircam bu yalnizlik beni aglamakli yapti...kizim var 4 yasinda onla gezer tozariz ama yasit bir arkadasin yerini tutmuyor tabi herseyin yeri ayri..kendimi çok eksik hissediyorum.. tek hatami ince fikirli hassas olmamda buluyorum...ya bana akil verin cok sevilmek sayilmak istiyorum dünyada yasarken insanlara muhabete hasret kaldim...bizim.sulalede pek akrabalik da yok bu da cabası varmi benim.gibj olanlar lutfen biseyler deyin güçlu hissetmek istiyorum ;(

Genişletmek için tıkla...

Ayni sehirde olsaydik sana eslik ederdim ama rusyadaymissin :)

Bana birden yaklaşan samimi olmaya çalışan insana acaba benden ne isteyecek gözüyle bakıyorum .

Yanlış biliyorum ama elimde değil . İnsanlar birbirlerinden alacaklarını hızla alıp köşesine çekilir olmuş .

smollgirl20 .!.:

Suan da yalnizlik hissi icerisindeyim ve cok hassasim aglamak üzereyim...arkadaslik akrabalik komsuluk dostluk konularinda hicbirseyi beceremiyorum ..bikac sevdigim takin arkadasim var ama onlarda uzak sehirde..oturdugum binalarda komsuluk kuramiyorum herkes yanina birin bulurken ben yapayalniz kaliyorum..onlar çay kahve icerken ben yalnizim..ilk başlarda gorusuyorum birileriyle en fazla 3 ay sürüyor sonra ne oluyorsa uzaklaşma oluyor kirginlik oluyor...sorun bende mi diye cok sordum kendime cok dusundum ama yok olsa hemen degistirio kendimi dogru yolu bulurum zaten dertliyim bu konuda ama cok saf duygular icerisindeyken bile yalnizken buna cevap bulamiyorum..evime davet edip yedirip icirdigimde oliyor ama yok devami...davet edilmiyorum edilsemde muhabet pek olmuyor..icine kapanik degilim herkonuda ayak uydururum ama derler ya yildizin dusuk falan artik oyle seylere inanir oldum..bende bi enerji mi var ki insanlari itiyorum arkadaslik konusunda öyle boşluktayim ki kizimi parka goturdugumde resmen insan ariyorum arkadas edinebilecegim tamam buluyorum ama devami yok bir kere gorussek devami gelmiyor ..ya herkes cagirilmayi bekliyor ya ben ince fikirliyim..en basitinden bir ornek mesela..parkta mahalleye yeni tasinan birini gordum hemen gittim yanina merhaba yeni tasinan arkadassinjz sanirim.tanistimjza memnun oldum falan derken oyle.muhabet ettik karsilikli gel kahve icelim falan dedik ama yok devami...ve dun yine gordum balkondaydi hemen laf attim kolay gelsin canim dedim saol dedi hafif gulerek ve daha devami yok ...baslamadan bitti muhabet sanki..mesela.binamda bi komsum var onla.msjlasiriz arada kafa dengi oldumuzu soyleriz msj atarim gel kisir yaptim kahve yaptim diye geldi bikere yedik ictik helal olsun ve aylar gecti ayni binadayiz ve daha gormedim arada msjlasiyoruz ya bikere insan gel kahve icelim demezmi...yada yarim saatcik bir degisiklik ya bir muhabbet...davey yok...bende biktim.herkesi davet etnekten artik etmiyorum kimseyi ilk adimi bekliyorum..ama inanain aylar oldu ben bekeldikce kimse de ses seda yok..vallahi cildircam bu yalnizlik beni aglamakli yapti...kizim var 4 yasinda onla gezer tozariz ama yasit bir arkadasin yerini tutmuyor tabi herseyin yeri ayri..kendimi çok eksik hissediyorum.. tek hatami ince fikirli hassas olmamda buluyorum...ya bana akil verin cok sevilmek sayilmak istiyorum dünyada yasarken insanlara muhabete hasret kaldim...bizim.sulalede pek akrabalik da yok bu da cabası varmi benim.gibj olanlar lutfen biseyler deyin güçlu hissetmek istiyorum ;(

Genişletmek için tıkla...

Belki herkes senin gibidir...tam Yıldız'ın parlak değil diyecektim okurken sen yazmışsın yıldızım sönük diye

canm insanların ıgrasları var kimisi cok sıkı gidip gelemyi sevmez mesela ben. öyle hafi vel gel diyen komusşara bir gidiyorum uzun zman sonra cagırıyorum.

bide benm yan konsu var süreekli beraber oturalım diyen cinsten mesafe koydum