İki kedim, 9 aylık oğlum var. Mali müşavirim evden çalışıyorum. Oğluma kendim bakıyorum. Haftada en az iki gün işe bebeğimle gidiyorum kanguruya atıp.
Haftada iki yarım gün yardımcı alıyorum. Ütü ve süpürme işlerini yapıyor.
Oğlum alerjik, her öğün taze yemeğini yapıyorum. Evde düzenli yemek pişer. Kedilerimden biri kanser, o da sık sık istifra ediyor. Her gün halı örtüsü vs yıkıyorum halı yıkamakla baş edemedim.
Eşimle aram iyi, kendime bakmaya çalışıyorum, haftada en az bir kere kuaföre giderim. Oğlumu her gün en az bir saat parka götürüyorum. Haftada en az bir kere kv bir kere kendi ailemi görmeye çalışıyorum.
AMA
Bunların bir bedeli var. Ellerim ayaklarım egzama yaralarıyla kaplı. Güzelim uzun saçlarımı daha çabuk hareket edebilmek için kestirdim. Bazen dişlerimi sıktığımı farkediyorum. Pek fazla arkadaşım yok, zamanımı hakedene insanlar pek yok, genelde nankörlük görüyorum. Yalnızım.
Kısacası bu hayatta her şeyin bir bedeli var.
Olduğunuz halinizle mutlu oluyorsanız, bırakın biraz dağınık kalsın...