insanlar neden yedikleri ve aldıkları sureklı anlatmak ihtiyacı hissederler ki ?

eksik duygular içerisinde olan insanlar sürekli kendileriyle alakalı şeylerden bahsederler..bu sadece yediği,içtiği,aldığı,kılığı,kıyafeti değil; bunun yanında eşi,sevgilisini övenler,ailesini övenler,gittiği yerleri övenler anlatanlar,başarılarını sürekli dillendirenler....daha bir çok saymak mümkün...geriye dönük taktir edilmeme ,ezilmişlik duygusu olarak yoruyorum bunu ben...en güzeli arkadaşlığı sınırlandırmak yada ortamı değiştirmek...her ne olursa olsun kalp kırmamak adına...
 
meziyeti olmayan insanlar yapar bu...
kendileriyle alakalı elle tutulacak bir şey yoktur...
o da aldıklarından yediklerinden bahseder sanki bir tek o yiyormuş ve alıyormuş gibi....

sınırlı bi arkadaşlık yapın derim...
ne kadar mesafe o kadar iyi ...
 
Merak etme bu konuyla alakalı yanlız değilsin, etrafımızda dolu. Ben onlara sonradan görme diyorum. öyle insanlarla zaten hiç görüşmüyorum. birde altlarına araba çekipde ev ile okul arası 500 metre bile olmayıpda çocuklarını okula getirenlere bile gülüyorum. hatta geçmişini bildiğim insanların da sonradan zengin olupda çevresini beğenmemesi yada kendini farklı şekilde göstermelerine artık şaşırmıyorum bile :34::34::34:
 
etrafıma baktıgımda şunu görüyorum.. bır arkadaş gurubu.. bırısı mesela xxx yerde hiç tatıl yapamadıgını söyluyor.. ve 2 gun gıtmek istedigini söyluyor oraya.. digeri, ( yanı çok övunen) bır dahakı görüşmede bız işte şu zaman oraya gıtme kararı aldık diyor..
yanı bırısı ne yapmak istese, digeri gelecek hafta mutlaka ona benzer bır şeyi yapıyor... ve bu çok net belli oluyor...

ama bırısı benım yaptıgım, yedıgım, giydigim şeyi yapamayacagıını bilince bunu anlatmaktan çekinirim... olaki canı yanar üzülür diye... ama bunu bile bile karşındakı insana "bak ben yapıyorum" "bak ben yıyorum.. ohh" gıbı cumlerler söyleyen kişinin karekterını çözmeye çalişiyorum...

başkalarını kıskandırmaya çalişmak, övunurken üzmek.. ve bunu yapanlar çok itici geliyor... aslında bır kaç konunda tavır koydum.. cevap verdım anladı mi bilmıyorum
 
uzun suredir arkadaşlık yaptıgım bir arkadaş gurubum var.. ancak bazılarının konuşmalarından artık bıkkınlık geldı... süreklı aynı şeyler nerdeyse..

bugun kek yaptım, kurabıye yaptım... çay demledım içtik.. kuzenim geldı kısır yaptık ohh mıss gıbı...

yada bugun xxx magazanın indirimi varmış şunu aldım.. veya xxxx alişveriş sitesınden bılemem kaç ayakkabı, kızıma kaç tane kıyafet almış... yok bılemem nerde yemek yemiş.. sadece anlatımları bunlardan ibaret.. sadece isimleri şükür degişiyor...

sankı bız yemıyoruz, içmiyoruz, gezmiyoruz... sankı bız alamıyoruz/ almıyoruz... yanı her şeyı sadece o yapıyormuş gıbı... sadece övünüyor.. oysa bır insanın sadece yemek, alişveriş harıcıde paylaşacak bır çok şeyı olur.. bır çok anlatabilir.. ben kıtaptan bahsedıyorum, o yemek kıtabını anlatıyor... eşyalar, kıyafetler, ve yemekler.. baygınlık geldı artık bana...

bazen onun konuşmalarına katılmadıgımızı söyluyor... kalbını kırmak istemıyorum ama, sabah kek yaptım dıyen bırıne en fazla afıyet olsun derım/denir.. her yaptıgının tarıfını istemek mı lazım.. ben zaten tarıfe göre yemek yapmam.. yemek programlarını zaten izlemem sevmem.. ve bır suredır de aramız açıldı bıraz... sogukluk gırdı..

neden insanlar övünmeyı çok seveler.. abartırlar.. abartırlar... anlayamıyorum..


Sıraya gir canım benim çalıştığım yerde elimde kitap görenler burun kıvırıp pis entel hava atıyor triplerine giriyorlar. Sen kitaplarla ilgili konuşmak istersen gel ben sana saatlerce yarenlik ederim:119:
 
etrafıma baktıgımda şunu görüyorum.. bır arkadaş gurubu.. bırısı mesela xxx yerde hiç tatıl yapamadıgını söyluyor.. ve 2 gun gıtmek istedigini söyluyor oraya.. digeri, ( yanı çok övunen) bır dahakı görüşmede bız işte şu zaman oraya gıtme kararı aldık diyor..
yanı bırısı ne yapmak istese, digeri gelecek hafta mutlaka ona benzer bır şeyi yapıyor... ve bu çok net belli oluyor...

ama bırısı benım yaptıgım, yedıgım, giydigim şeyi yapamayacagıını bilince bunu anlatmaktan çekinirim... olaki canı yanar üzülür diye... ama bunu bile bile karşındakı insana "bak ben yapıyorum" "bak ben yıyorum.. ohh" gıbı cumlerler söyleyen kişinin karekterını çözmeye çalişiyorum...

başkalarını kıskandırmaya çalişmak, övunurken üzmek.. ve bunu yapanlar çok itici geliyor... aslında bır kaç konunda tavır koydum.. cevap verdım anladı mi bilmıyorum

Bu tipleri çözmeye çalışmak gereksiz zaman kaybı bence.
tamamen görgü meselesi,seciyesinde yoksa kişinin bu görgü görenek durumu,
sonradan milyon dolarlara sahip olsa bile boş.
Dikkat edin bak,bazen ekonomik durumu çok sınırda olan birinin görgüsü,
trilyonluk insanlar da olmaz.
boşuna dememişler sonradan görmek diye.
kökenden birşeylere sahipsen zaten hazımsızlık çekmezsin.
Sahip olduklarınla övünmez,kimselerin gözüne sokmazsın.
Keza işinin ehli anne babalara,aile büyüklerine sahipsen bu sana küçüklükten öğretilir.
Yediğini,içtiğini anlatanlara gıpta edilmez,özenilmez sadece acınır.
Çünkü başka hiç bir insani özellikleri,sarıp sarmalayan insanı dinlettiren muhabbetleri,
tadına varılmayan dostlukları yoktur ki bu yoksunluklarını para ile sağladıkları yaşamsal aktivitelerle kapatmaya çalışırlar.
Bana ne,sana ne,kime ne ise?
Kimse acından ölmüyor neticede,kimsede çıplak gezmiyor.
Çok arabesk olmasın da giydiğin markanın içinde insan yoksa,ruh,bilgi,birikim yoksa neyleyim.
evet marka giymek görgüsüzlük değil,iyi yerlere gitmek,bilmem kaç yıldızlı otellerde tatil yapmak,
lüks restoranlarda yemek yemek bunların hiç birisi ayıp değil.
Bunları yaparken göze sokmam ayıp.bir markanın eşek gözü gibi amblemi olan bir kazağını giymek tuhaf gelir bana,
yani giydiğinin kalitesini senin bilmen yeterli iken,cümle aleme afişe etmek neden?
Kaldı ki artık kimse onları alamayacak durumda değil çok şükür.
Ne indirimler yapılıyor,sezonda 200 lira olan çizmeler %70 e giriyor vs...
Nerden bileyim o %70 den alıp gözüme 200 lira diye sokmadığını:1:
Oooof çok basit şeyler ya,çok çirkin,çok ayıp konular.
Biz mi çok eski zaman insanlarıyız anlamadım ki,büyüklerimiz büyütürken öyle yetiştirmiş ki
şu yaşa geldim hala ''yemek yedin mi''diye soran arkadaşıma''yedim''
''ne yedin bak Allah aşkına söyle hazırlayım,bende yemedim''
diye ısrarlarına,sırf yediğimizi söylememek için ezilip büzülürüz.
Ayıptır çünkü.Biz ''göz hakkı''deyiminin anlamını bilen nesiliz,
eşim hala dışardan bişey yaptırdığında komşu esnaf görüyorsa afiyet olsun diyorsa,
gönderirim,boğazımdan geçmez ki.Ya da restoran da dışarda ki masalarda yemek yemeyi sevmem,
çok vardır böyle rahatsız olan insanlar.
Bu inceliktir işte,insanlıktır.Bundan yoksun kişiler malesef çok fazla.
Ama dikkat edin,bu balonları günün birinde mutlaka patlar.
Çok gördüm para elimin kiri tiplerini,
sezerciğe takılan zengin şişko gibi''ohhh yaa babam alcak bana fıstığı bincem sırtına vurcam kırbacı''diyenleri:1:
sonra o fıstık sırtından fırlattığı gibi zemine pek de yumuşak olmayan bir iniş yaparlar:1:
Hayatımızdan atalım,yol verelim gitsinler,gitsinler de hangi birini atçaksın,kolunu çarptığın görgüsüz bu devirde:)
 
Son düzenleme:
Ben bunlari sosyal paylasim sitelerinde cok goruyorum. Facebook cikti, mertlik bozuldu. Yedigi ictigiyle hava atan mi dersin, bakin ucaga bindim deyip ucagin icinden ucak caminin resmini ceken mi dersin. :1: Gormemislik diz boyu.
 
o arkadaşın da uğraşı o demek ki, hayatı bunlardan ibaret. anlatacak başka bir şeyi yok. ben burada bir övülme ihtiyacı göremedim ama o da biraz abartmış yani sürekli gün mü yapıyor bunlar kek börek kısır :37:
 
işte benim arkadaşımda böyle işyerimdeki kadınlarda böyle afedersiniz ayranı yok içmeye tahterevanla gider ...maya anladınız siz onu hepsi öle mahalleden dışarı çıkmazlar ama yeri gelir seni kınarlar beğenmezler hl bi arkadaşım var bi kabana 200 tl vermem diyo ama bi ceketi 500 tl ye alıyo paso sevgiliisini över elim cebime attırmaz diye falan felon yani hele işyerindekiler hepsi evli barklı çoluklu çocuklu ama hepsi sonradan görmenin önde gideni ben bekarım 24 yaşındayım bnimle kendilerini bir tutuyolar :1:heleki bi komşumuz gelir bize açar dolabımı bakar yeni ne almışım almamaışım çantalarıma bakar eleştirir benim alacağım çanta böle değil der kendisi 38 yaşında ev hanımı ve iki çocuğu var yani bende bu tipleri anlamam işte sanırım bunlardan heryerde oldukça var:1:
 
benim arkadaşlarımı anlatmam lazım çok komikler :D
biri aldığı şeylerin torbalarının resimlerini facebooka koyar
biri kendi poz verir arabasının önünde ama arabasını vurgular direksiyonu falan çeker
biri x şehrine gidecek biletinin fotoğrafını çeker koyar falan

demek ki aşağılık kompleksleri var. sürekli bir şeyleri vurgulamaya çalışıyorlar. allah akıl fikir versin
 
Bide atasözü vardır Böyle kıyasıya eleştiren hala arkadaşım dıyenlere gelsin ''Bana arkadaşını söyle sana kim olduğunu söyleyeyim!!''
 
bir an bahsettiğiniz arkadaşınıza üzüldüm
belkide sadece sizinle muhabbet etmeye çalıştığı için öyledir
abartı hava atanları kastedemiyorum tabi
herkes her kitabın adını bilecek her çıkan yeni filme gidecek diye bişey yokki
 
uzun suredir arkadaşlık yaptıgım bir arkadaş gurubum var.. ancak bazılarının konuşmalarından artık bıkkınlık geldı... süreklı aynı şeyler nerdeyse..

bugun kek yaptım, kurabıye yaptım... çay demledım içtik.. kuzenim geldı kısır yaptık ohh mıss gıbı...

yada bugun xxx magazanın indirimi varmış şunu aldım.. veya xxxx alişveriş sitesınden bılemem kaç ayakkabı, kızıma kaç tane kıyafet almış... yok bılemem nerde yemek yemiş.. sadece anlatımları bunlardan ibaret.. sadece isimleri şükür degişiyor...

sankı bız yemıyoruz, içmiyoruz, gezmiyoruz... sankı bız alamıyoruz/ almıyoruz... yanı her şeyı sadece o yapıyormuş gıbı... sadece övünüyor.. oysa bır insanın sadece yemek, alişveriş harıcıde paylaşacak bır çok şeyı olur.. bır çok anlatabilir.. ben kıtaptan bahsedıyorum, o yemek kıtabını anlatıyor... eşyalar, kıyafetler, ve yemekler.. baygınlık geldı artık bana...

bazen onun konuşmalarına katılmadıgımızı söyluyor... kalbını kırmak istemıyorum ama, sabah kek yaptım dıyen bırıne en fazla afıyet olsun derım/denir.. her yaptıgının tarıfını istemek mı lazım.. ben zaten tarıfe göre yemek yapmam.. yemek programlarını zaten izlemem sevmem.. ve bır suredır de aramız açıldı bıraz... sogukluk gırdı..

neden insanlar övünmeyı çok seveler.. abartırlar.. abartırlar... anlayamıyorum..

paylaşacak şeyiniz olmayan insanları hayatınızdan uzak tutun bence.ben öyle yapıyorum.
 
uzun suredir arkadaşlık yaptıgım bir arkadaş gurubum var.. ancak bazılarının konuşmalarından artık bıkkınlık geldı... süreklı aynı şeyler nerdeyse..

bugun kek yaptım, kurabıye yaptım... çay demledım içtik.. kuzenim geldı kısır yaptık ohh mıss gıbı...

yada bugun xxx magazanın indirimi varmış şunu aldım.. veya xxxx alişveriş sitesınden bılemem kaç ayakkabı, kızıma kaç tane kıyafet almış... yok bılemem nerde yemek yemiş.. sadece anlatımları bunlardan ibaret.. sadece isimleri şükür degişiyor...

sankı bız yemıyoruz, içmiyoruz, gezmiyoruz... sankı bız alamıyoruz/ almıyoruz... yanı her şeyı sadece o yapıyormuş gıbı... sadece övünüyor.. oysa bır insanın sadece yemek, alişveriş harıcıde paylaşacak bır çok şeyı olur.. bır çok anlatabilir.. ben kıtaptan bahsedıyorum, o yemek kıtabını anlatıyor... eşyalar, kıyafetler, ve yemekler.. baygınlık geldı artık bana...

bazen onun konuşmalarına katılmadıgımızı söyluyor... kalbını kırmak istemıyorum ama, sabah kek yaptım dıyen bırıne en fazla afıyet olsun derım/denir.. her yaptıgının tarıfını istemek mı lazım.. ben zaten tarıfe göre yemek yapmam.. yemek programlarını zaten izlemem sevmem.. ve bır suredır de aramız açıldı bıraz... sogukluk gırdı..

neden insanlar övünmeyı çok seveler.. abartırlar.. abartırlar... anlayamıyorum..










ben öylelrine sonradan görme diyorum gülüyorum hallerine
yapmam etmem diyenler herseyi yapıp izlyo emin ol tecrübeyle sabittir bu...şöyle düşün onlar zavallı, hayatta olmak istedikleri rollere bulunup etrafındakılere ben buyum dıyor ama koca bir yalaaan :D
 
Son düzenleme:
Bana sadece sohbet etmye çalışıyormuş gibi geldi :34: Ama size hitap etmiyorsa başka tarz muhabbetler eden insanlarla muhatap olun ne bilyim ortak bakış açınız olsun ki sohbet ederken sıkılmaz gerilmezsiniz
 
uzun suredir arkadaşlık yaptıgım bir arkadaş gurubum var.. ancak bazılarının konuşmalarından artık bıkkınlık geldı... süreklı aynı şeyler nerdeyse..

bugun kek yaptım, kurabıye yaptım... çay demledım içtik.. kuzenim geldı kısır yaptık ohh mıss gıbı...

yada bugun xxx magazanın indirimi varmış şunu aldım.. veya xxxx alişveriş sitesınden bılemem kaç ayakkabı, kızıma kaç tane kıyafet almış... yok bılemem nerde yemek yemiş.. sadece anlatımları bunlardan ibaret.. sadece isimleri şükür degişiyor...

sankı bız yemıyoruz, içmiyoruz, gezmiyoruz... sankı bız alamıyoruz/ almıyoruz... yanı her şeyı sadece o yapıyormuş gıbı... sadece övünüyor.. oysa bır insanın sadece yemek, alişveriş harıcıde paylaşacak bır çok şeyı olur.. bır çok anlatabilir.. ben kıtaptan bahsedıyorum, o yemek kıtabını anlatıyor... eşyalar, kıyafetler, ve yemekler.. baygınlık geldı artık bana...

bazen onun konuşmalarına katılmadıgımızı söyluyor... kalbını kırmak istemıyorum ama, sabah kek yaptım dıyen bırıne en fazla afıyet olsun derım/denir.. her yaptıgının tarıfını istemek mı lazım.. ben zaten tarıfe göre yemek yapmam.. yemek programlarını zaten izlemem sevmem.. ve bır suredır de aramız açıldı bıraz... sogukluk gırdı..

neden insanlar övünmeyı çok seveler.. abartırlar.. abartırlar... anlayamıyorum..


hemen söyliim,eğer karşıdaki insan seni aklısıra ezmeye çalışıyorsa sen de maharetlerini söylersin,kendinde olanları söylersin,kendini översin kısacası...kendini savunma yöntemi gibi bişi.yaparım ben de.
ama karşındaki insan,insan insan muhabbet ediyosa,amacı seni aşağılayıp kendini yükseltmek değil de sadece muhabbetse durup dururken kendini övmek işte saçmalıktır.insanın yükseldikçe eğilmesi lazım.hava atmaya çalışıyorlar işte,hayat standartlarının yüksekliğini kanıtlamaya,kendilerinin ne kadar becerikli olduklarını duymaya ihtiyaçları var.içten özgüvensiz olan insanlar bunu böyle kapatırlar çünkü.ben de aksine kendini öven insanın hiçbişeyini beğenmem gözünün önünde.
arkadaşım mesela giyindi süslendi püslendi bi yere gidecekti nasıl olmuşum dedi,biliyorum ki duymak istediği çok güzel olmuşsun,uff harikasın falan,çünkü bunu demem için soruyor,ben de
-far sürmesen makyajın daha iyi olurdu bir de çorabın olmadı gibisinden şeyler söyledim.
gidip geldikten sonra da anlatıyo bana -herkes bana bayıldı,of falan dediler diye.
ben hala aynı moddayım hiçbişey söylemedim:)
zaten pek kimseyi kolay kolay beğenmem de farklı konu:)

eğer gerçekten samimiyetine güvendiğim sadece fikir almak için soran tereddütü olan bir arkadaşım sorsaydı
-çok yakışmış,güzel olmuş derdim.ve eksik bir yön varsa kendim yardım ederdim giyim vs vs sinde.çünkü samimiyet iltifatı hakediyor.

...eğer karşında kendilerini övmelerinden rahatsız oluyorsan sen de herşeylerine kulp tak,onların yanında başkalarının keklerini,aldıklarını öv ,aldıklarını görünce güzel falan de ama yüzünde pek öyle güzelmiş gibi bir ifade değil de daha çok nezaketten söylemiş gibi bir ifade olsun. ki anlasın kıymetsiz olduğunu.çatlatmak için iyi yöntem. ben kendimi övmüyorsam kimse de karşıma geçip kendini övmesin.
 
böyle insanlar çok var benimde sık görüştüğüm bir arkadaşım böyle:40: çok üstünde durmuyorum şu yemeği yaptım yada arkadaşlar geldi yaptık yedik deyince iyi yaptınız diyorum aldığı bir kıyafeti gösterdiğinde güle güle giy diyorum ne denir ki başka:1:ama benimde hiç hoşuma gitmez aldığımın yediğimin gezdiğimin reklamını yapmak bana görgüsüzlük gibi gelir:19:arkadaşım benim aldığımı üstümde görür sorarsa söylerim bu kadar.yani herkes yiyor giyiniyor geziyor öyle herşeyin lafının edilmesi hele de abartılarak söylenmesi sanki hava atıyormuş izlenimi bırakıyor insanda yada görgüsüzlük gibi görüyorum ben ama ne yapayım böyle kişiler çok var idare ediyorsun işte:31:
 
Back
X