Canim buraya gelse bir cok acidan rahat ederiz, bu kesin.
Yani maddi acidan ilk zamanlar tabikide sIkIntI cekilir, dil ögrenip is bulmasi zaman alir, ama en azindan güvenli bir yerde oldugu icin bende akli kalmaz.
Sorun, Istanbul'da büyümüs kisiler burda 1-2 yil, belki daha fazla süre, baya bir sIkIntI cekiyor. Sosyal hayat Istanbul'a göre cok daha az. Belki bu nedenden dolayi burayi sevmeyebilir.Ama insanlar biraraya geldiklerindede birbirlerinin kuyularini kazmiyorlar. Yabancilari gectim, zaten yabancilarla pek sIkI fIkI degildir Türkler. Kücük bir yer oldugu icin herkes birbirini tanir, ve burda yasayan gencler (Türkiyedeki kadar hayat mücadelesi olmadigi icin) cok saf yetisirler, kötülük düsünmezler. Tabi istisnalar haric.
Yasadigim ülkenin baskenti, dünyanin en güvenilir baskenti secildi gecenlerde. Gercekten yasanilacak yer, ama kendisi kabul etmiyor. Hos bende Istanbul'da yasamayi istiyorum tabi, yenilikelre acik bir insanim. Sorun bu degil zaten. Cevreye felan alisirim, daha önce baska bir ülkedede tek basina yasadim bir süre. Zamanla alistim.Sorun insanlara güvenmeden yasamayi ögrenmek. Nisanlim buraya gelmek istemedigine göre, benim Istanbula tasinacagima göre, bu duruma alismam gerekiyor ve kendimi hazirlamam gerekiyor ve bunun zor olacagini biliyorum. InsAllah alisirim bu duruma.