Insanlara nasil güvenicez?

WanHeda .!.:

İnsanlara güvenemezsiniz. Hiç kimseye % 100 güvenemezsiniz. Burada sizin niyetiniz önemliydi. Sizin yerinizde olsaydım arayıp konuştuğunuz için en azından ayakkabı parasını gönderirdim tek seferlik .


Benim bir tanıdığım var.
Kızı otizmli. Aylık ve üç aylık devlet yardım ediyor.
min.3000 tl gibi bir maaşla eşi çalışıyor.
Kendi evleri.
Devlet zaten tüm fatura vs gibi şeylerde özel indirim yapıyor.
Yol parası ödemiyor.


Gözümle görmezsem inanmam belki diyeceksiniz ama anlatacaklarım gerçek.
Aynı kadın akraba/ eş dostla görüşeceği zaman bilerek terlik giyiyor yada eski ayakkabı,
Kıyafeti yokmuş gibi eşinin tişörtlerinden giyiniyor.
Saçlarını özellikle boyamıyor/ boyatmıyor.
Sürekli ağlak sesle konuşuyor. İnsanlar öyle görüyor. Yardıma muhtaç zavallı.

Hayatımda bir çantaya 40 tl den fazla para vermedim. 1 veya 2 kere kullanacağı kullanmayacağı çantaya 100 lira verebiliyor
Gidip bir bluza150 lira verebiliyor. Hemde 3,4 tane alıyor. Mağazasında 40 tl ye satılan bir bluzu aradım taradım 10 liraya aldım.
Ben heryere toplu taşımayla giderim ama ücretsiz toplu taşıma kullanma hakkına rağmen taksiyle geziyor. Sürekli gezmelerde. Ben ailemle ayda 2,3 kere dışarı çıkabilirim.

Biri bana söylesin şimdi ben mi fakirim o mu ?

Sanane diyekseniz lütfen orada durun. Çünkü sürekli etrafındaki insanları sömürüyor. Halbuki o daha iyi bir çanta taksın diye kızının durumunu öne çıkararak biz ağlamıyoruz diye paramız var sanıyor ve isteme gafletinde bulunuyor. Resmen milletin geçim kaynağı oluyoruz.

Gerçekten artık ağlayan insandan korkuyorum ve görüntüsüne aldanmıyorum. İnsanların görüntüsüne değil yaptıklarına bakmak gerek. Böyle insanlar yüzünden empati yoksunluğu yaşadığım dönemler oluyor.



Üzgünüm dolmuşum yazıverdim

Genişletmek için tıkla...

WanHeda .!.:

İnsanlara güvenemezsiniz. Hiç kimseye % 100 güvenemezsiniz. Burada sizin niyetiniz önemliydi. Sizin yerinizde olsaydım arayıp konuştuğunuz için en azından ayakkabı parasını gönderirdim tek seferlik .


Benim bir tanıdığım var.
Kızı otizmli. Aylık ve üç aylık devlet yardım ediyor.
min.3000 tl gibi bir maaşla eşi çalışıyor.
Kendi evleri.
Devlet zaten tüm fatura vs gibi şeylerde özel indirim yapıyor.
Yol parası ödemiyor.


Gözümle görmezsem inanmam belki diyeceksiniz ama anlatacaklarım gerçek.
Aynı kadın akraba/ eş dostla görüşeceği zaman bilerek terlik giyiyor yada eski ayakkabı,
Kıyafeti yokmuş gibi eşinin tişörtlerinden giyiniyor.
Saçlarını özellikle boyamıyor/ boyatmıyor.
Sürekli ağlak sesle konuşuyor. İnsanlar öyle görüyor. Yardıma muhtaç zavallı.

Hayatımda bir çantaya 40 tl den fazla para vermedim. 1 veya 2 kere kullanacağı kullanmayacağı çantaya 100 lira verebiliyor
Gidip bir bluza150 lira verebiliyor. Hemde 3,4 tane alıyor. Mağazasında 40 tl ye satılan bir bluzu aradım taradım 10 liraya aldım.
Ben heryere toplu taşımayla giderim ama ücretsiz toplu taşıma kullanma hakkına rağmen taksiyle geziyor. Sürekli gezmelerde. Ben ailemle ayda 2,3 kere dışarı çıkabilirim.

Biri bana söylesin şimdi ben mi fakirim o mu ?

Sanane diyekseniz lütfen orada durun. Çünkü sürekli etrafındaki insanları sömürüyor. Halbuki o daha iyi bir çanta taksın diye kızının durumunu öne çıkararak biz ağlamıyoruz diye paramız var sanıyor ve isteme gafletinde bulunuyor. Resmen milletin geçim kaynağı oluyoruz.

Gerçekten artık ağlayan insandan korkuyorum ve görüntüsüne aldanmıyorum. İnsanların görüntüsüne değil yaptıklarına bakmak gerek. Böyle insanlar yüzünden empati yoksunluğu yaşadığım dönemler oluyor.



Üzgünüm dolmuşum yazıverdim

Genişletmek için tıkla...

KarincaKadin .!.:

Benimde başıma benzer bir durum gelmişti. Belli bir parayi yardım vereceğim diye ayırdım. Sonra arkadaşımın vasıtası ile bir hesaba bu paranın bir kısmını yardım amaçlı gönderdim para gönderdiğim kisiyide aradım dedim ki: "hesabınız da para var ihtiyaç durumunda cekebilirsiniz" (arkadaşım işin usulü böyle dedi)
Biraz sonra adam beni aradı bana "... lira mi gönderdiniz, cik cik cik (kızma sesi ) . Bu kadarcik mi" falan dedi ben şok oldum. Inşallah tekrar yardimci olurum dedim. Adam zırt pirt aradi. En sonunda şikayet edeceğim sizi dedim.
Not: arkadaşım bu kişileri tanımıyor birebir. Yardım kuruluşu gibi bir yerde çalışıyor. Onların vasıtası ile yönlendiriyor.
Demem o ki ben artık guvenemiyorum kimselere

Genişletmek için tıkla...

souvvenir .!.:

İnanın sizin gibi kim bilir kaç kişi o kadına yardım eli uzatmıştır.
Bu balık hastalığı olan bir çocuğun babası vardı, onunla alakalı birşey okudum dün mesela.
Adam artık arayanlardan bıkmış ve demişki en son "lütfen aramayın, evim çocuğumun bütün ihtiyaçlarını karşılayacak kadar medikal gereksinimlerle doldu, daha fazla ihtiyacım yok" demiş.

Yani aslında insanlarımız o kadar da duyarsız değil.
Sizin gibi iyi niyetli olan insanlarda çok, bunu süistimal etmeye çalışan insanlarda çok malesef.

Ben de çalıştığım firmada yardım ile alakalı bir telefon almıştım.
Bir şehit ailesinin bebeği için yardım istiyorlardı, insan kaynaklarına yönlendirdim.
Ama yönlendirmeden önce de bilgi aldım (telefon numarası, ihtiyaç listesi vs. gibi) kendim de bir tuzum bulunsun istedim.
Aradım ve bana verilen cevap şuydu "bizim talebimiz haricinde bir ihtiyacımız yok, çok teşekkür ederiz. bana burada çok yardım ediyorlar herkes, maddi manevi... sadece istediğimiz eksiğe ihtiyacımız var o kadar".

Bir de böyle insanlar var işte, fırsat bilip "şu lazım bu lazım para gönderin" gibi isteklerde bulunmayan.

Kısaca herkes kötü değil.
Sadece hayatta bazen iyiden çok kötülere rastladığımız dönemler oluyor.
Rabbim bizleri hep iyi insanlarla karşılaştırsın ve her daim bizleri veren el yapsın.
İnşallah...

Genişletmek için tıkla...