merhabalar.. ben Odtü de mühendislik okuyorum derslerim cok ağır ve beni cok bunalttı.. bu 3 yıl içerisinde hayat enerjim azaldı. bunun etkisi var mı bilmiyorum ama benim derdim insanlardan çok çabuk soğumak. karşımdaki insanın tek bir hatası olursa bir daha yüzünü görmek istemiyorum o kişinin. sizce normal mi yani bu
bir de şöyle birşey var artık herşeyden çok sıkılıyorum mesela yeni bir ortama giriyorum bir süre sonra konuşmaktan sıkılıyorum.. sizce psikolojik desteğe ihtiyacım var mı? daha önce böyle seyler yaşayan oldu mu?
eğer bu durum normal değil ise, ben ve çevremdeki çoğu kişi de normal değil diyorumyani normalsin diyosun
sevindim şuan gercekten.. ama eskiden böyle değildim şuan sosyal hayatımı etkiliyor bu durum:26:
belki derslerden bunaldığım içindir belki geçer bilmiyorum ama birçok kişide olduğunu duymak rahatlattı :87:
2 senedir üniversitedeyim ayıp olcak ama s...le s...le öğrendim soğumayı insanlardan
Normal buldum bende seni.
Kimbilir kendimde öyle olduğum için mi bilmiyorum :)
Bu yüzden yalnızlık çekiyorum arkadaşım.
En ufak bir durumda çok değer verdiklerimden bile soğumak
beni yalnızlığa sürüklüyor...
Bu nelere soğuduna bağlı derım .Normal ve ya anormalsın demek
bana düşmez ama , insanlarla bir arada olmak istıyorsan bazı hallerınıde görmezdden
gelmek durumundasın.Belkıde yanlış insanlarla görüşüyorsundur, hoş doğru insan kim
onuda bilmiyorum ya herkez kendine göre en doğrusu en bulunmazı ,bende yapı olarak çok cabuk
sıkılırım.Uzun süre aynı konuda konusamam,uzun süre birini dinleyemem ,uzun süre aynı yerde kalamam
dikkatimi bir şey üstünde uzun süre tutmam cok zor ,beyin olarak beni meşgul edebılecek
şeyler çok az mesela... ama yinede insanlarla ne kadar bana uymasada ,ters gelen yanlarıda olsa
çok samimide olmasak görüşürüm. Yoksa hiç kimseyle görüşmemem lazımKimse mükemmel değil
sende bende
Hem maddi hem manevi sömürülüyorum 2 senedir..
Hem arkadaşlığımı kullandılar, hem paramı, hem samimiyetimi.. Geçen sene sınıfta kaldım.. Bu sene eşşek gibi çalışıyorum bu senede bilgimi kullanıyorlar.. Ve ben bunu 2. dönem 2. vizelerde fark ettim..
Suçlu benim.. Kendimi kullandırıyorum enayi gibi...
Ve erkek arkadaşıma patlıyorum.. Umarım seneye o yanıma gelecek ve ben de bir daha burdaki kimseye kendimi kullandırmayacağım..!!!
aslında anlayıslı bi insanımdır gerek özel hayatımda gerek ailemde gerekse arkadaslarımda ama bazı seylere katlanamıyorum.. hemen bir örnek daha vereyim.. 2 sene önce bi oda arkadasım vardı.. marka takıntısı vardı kızda. annesi geldi gezmeye hep beraberdik genelde. bigün 2si çarşıya gittiler geldi işte gözlük almıs cantalar almıs cüzdan almış.. ama hepsi sahte yani çünkü burda orjinal satan bi er yok ve belli oluyor kalitesinden.. bana diyoki işte bu 1 milyar bu 500 tlbenim yakın arkadaşlarım birbirleriyle anlaşamaz hiç, sanırım birbirinden çok değişik karakterlere sahip arkadaşlarım olduğundan bu böyle. ben de yeri gelir sinirlenirim, yeri gelir söylenirim; ama soğumam için gerçekten büyük bir şey yapmış olması lazım karşımdakinin; çünkü empati yapmak önemlidir benim için, anlamayı denerim. ama bunun yapıyla alakası var bence. sen soğuyorsun diye anormalsin diyemeyiz :) insanlara hemen güvenmemekle soğumak ayrı şeyler bence; ama böyle böyle de yanında kimseyi bulamayabilirsin bir süre sonra. herkesi "öyle" kabul etmeyi dene eğer sana zor gelmeyecekse ki eminim denemişsindir zaten :) neyse saçmalamadan kısa keseyim, bence anormallik değil bu :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?