İnsanları önemsemekten kendimi unuttum.



Bende evlenmeden önce bu kadar arkadaş çevremle sıkı fıkı değildim. Son 1 senedir bu durumdayız. Eskiden yalnız ve kendi kabuğumda mutluydum. Şuan tek çare yine öyle olmak. Ama bunu yaparken de etrafıma güçlü bir duruş sergileyerek yapmak isterim. Ama nasıl? bazen öfkeme hakim olamayıp çocuk gibi davrandığım olmuyor değil
 


Dedikleriniz çok güzel kesinlikle katılıyorum. Ama tak diye söylediğimde ve hatalarını paylaştığımda çok alıngan olduğumu söylüyorlar. Kendilerine bir kalıp bulmuşlar sürekli bunu öne sürüyorlar
 
Konuyu takipteyim. İçimde fedakar saf kızı öldürmenin yollarını arıyorum. Başaran varsa alıntılasın beni lütfen
 


Konuya atlamak gibi olacak ama ben de böyle düşünenlerdenim ve sanırım yalnız kalmaktan korkuyorum. Onların kalbi kırılmasın diye kendimi kırıyorum. Bu durumdan nasıl kurtulunur acaba
 
Mesela bir ornek durum verirseniz ben o durumda olsam nasil davranirdim yazayim.
 
Özgüveninizi geliştirin.
"Aşırı duygusalım, aşırı iyi niyetliyim, hep iyi niyetimden kaybederim, herkesi kendim gibi görürüm" vs vs kelâmları benim hiç bir zaman samimi bulmadığım laflardır. İnsan iyi niyetinden kaybetmez. Zaafından kaybeder, aklını kullanmadığından kaybeder, karakter problemlerinden kaybeder, ... ne bileyim. Var bir problem demek ki sizde de. Bunun üstünü duygusallık, iyi niyet diye örtmeyin. Ben şu zamana kadar kötüyüm diyen biriyle tanışmadım. Kime sorsan dünya iyisi zaten. :)
 

Öncelikle içinizde karar vereceksiniz; kendinizi çok sevip önemseyeceksiniz. Sizin enerjinizi karşınızdaki insanlar anlar zaten, bilinçaltından gönderdiğiniz mesajlar bile gider merak etmeyin.
 
benimde istediğim bu, karşımdaki insanlara karşı güçlü bir duruş sergilemek. Fakat iş duygusal bir myapıya gelince bu biraz zor oluyor.

Duygusallık değil o zayıflık.

Empatik bir insanım, duygusalın dibiyim ama kendimi kullandırmıyorum artık. İnsanlara sınırımı çiziyorum. Unutmayın, insanların size nasıl davranacağına siz karar verirsiniz. Sınırları siz çizersiniz.

İstemediğiniz şeylere hayır diyerek başlayın işe mesela. Benim en büyük problemlerimden biri buydu; hayır deyince suç işliyormuşum gibi hissederdim. Ne zaman ki istemediğim şeylere hayır demeyerek kendi kul hakkıma girdiğimi öğrendim, o zaman değiştim. İstemediğiniz olaylara, kişilere HAYIR demeyi öğrenin.
 
Ah hayır diyebilmek..
İnsanlar iyi niyeti ve maneviyatı çok güzel kullanıyorlar.
Ben de yavaş yavaş başladım işime gelmeyen şeylere hayır demeye. Umarım devam ettirebilirim.

Kızlar sizde de oluyo mu, bazen insanlarla görüşmek istemiyorum, yüzyüze, telde vs..
Valla bu aralar mecbur kalmadıkça bahane üretip görüşmemeyi tercih ediyorum. İnsan detoksu gibi düşünün
 
Bende siz gibiydim bu sadece beni yıpratıyor. O yüzden beni mutsuz eden insanlardan uzaklaşmak en güzeli karşındakine değer verdiğini gösterdikce egoları kabarıp nankorlesiyorlar
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…