İnsanlarla mesafeli olmak

B

Berryhibiscus

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
4 Mayıs 2021
181
130
53
Annem ve babam bu ana kadar sevgisini pek göstermediği için biz de karşı tarafa hep mesafeli yaklaştık.

Cümlelerle belirtilerdi genelde, hiç temas etmezdik anne ve babamla. Ben mesela 25 yaşıma geldim hala gidip te babama sarılamıyorum. Babamdan böyle bir davranışı bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar gördüm. Bazen istiyorum ama sarılamıyorum.

Anne babasına yakın temasta bulunmayan biri tahmin edersiniz ki diğer kişilere karşı daha mesafelidir.
Şu an pek isteğim de kalmadı mesela. İnsanlarla çok içli dışlı olamıyorum. Ama içimde bir yerlerde öyle olmak isteyen biri var gibi. Bu yüzden rahatsızım biraz. Sosyal olarak bir sıkıntım yok sadece mesafeliyim insanlarla. Ortamlarda narin hassas kız diye pek anılmak istemiyorum.
Psikoloğa gitmiştim eskisine nazaran çok daha iyiyim ama hala aşamadığımı düşünüyorum

Böyle şeyler yaşayıp aşanlar var mı?
 
purrfect .!.:
Annem ve babam bu ana kadar sevgisini pek göstermediği için biz de karşı tarafa hep mesafeli yaklaştık.

Cümlelerle belirtilerdi genelde, hiç temas etmezdik anne ve babamla. Ben mesela 25 yaşıma geldim hala gidip te babama sarılamıyorum. Babamdan böyle bir davranışı bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar gördüm. Bazen istiyorum ama sarılamıyorum.

Anne babasına yakın temasta bulunmayan biri tahmin edersiniz ki diğer kişilere karşı daha mesafelidir.
Şu an pek isteğim de kalmadı mesela. İnsanlarla çok içli dışlı olamıyorum. Ama içimde bir yerlerde öyle olmak isteyen biri var gibi. Bu yüzden rahatsızım biraz. Sosyal olarak bir sıkıntım yok sadece mesafeliyim insanlarla. Ortamlarda narin hassas kız diye pek anılmak istemiyorum.
Psikoloğa gitmiştim eskisine nazaran çok daha iyiyim ama hala aşamadığımı düşünüyorum

Böyle şeyler yaşayıp aşanlar var mı?
Genişletmek için tıkla...

Benim ailemde de temas pek yoktu, hala da yoktur ama kendi kurduğum ailede bu sıkıntı yok hepimiz koala gibiyiz, sizde de böyle kalmaz merak etmeyin 🤓
 
purrfect .!.:
Annem ve babam bu ana kadar sevgisini pek göstermediği için biz de karşı tarafa hep mesafeli yaklaştık.

Cümlelerle belirtilerdi genelde, hiç temas etmezdik anne ve babamla. Ben mesela 25 yaşıma geldim hala gidip te babama sarılamıyorum. Babamdan böyle bir davranışı bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar gördüm. Bazen istiyorum ama sarılamıyorum.

Anne babasına yakın temasta bulunmayan biri tahmin edersiniz ki diğer kişilere karşı daha mesafelidir.
Şu an pek isteğim de kalmadı mesela. İnsanlarla çok içli dışlı olamıyorum. Ama içimde bir yerlerde öyle olmak isteyen biri var gibi. Bu yüzden rahatsızım biraz. Sosyal olarak bir sıkıntım yok sadece mesafeliyim insanlarla. Ortamlarda narin hassas kız diye pek anılmak istemiyorum.
Psikoloğa gitmiştim eskisine nazaran çok daha iyiyim ama hala aşamadığımı düşünüyorum

Böyle şeyler yaşayıp aşanlar var mı?
Genişletmek için tıkla...
zor gelse de üstüne gitmelisin. ama ondan önce şunu bilmelisin ki iletişim de kısmen genetik bir durumdur. annen baban dingin olduğu için sana temas etmedi kısmen bunu genetik olarak almışsındır sen ya da bunu tamamen değiştirmek için 25 geç bir yaş.
 
BenIpek .!.:
zor gelse de üstüne gitmelisin. ama ondan önce şunu bilmelisin ki iletişim de kısmen genetik bir durumdur. annen baban dingin olduğu için sana temas etmedi kısmen bunu genetik olarak almışsındır sen ya da bunu tamamen değiştirmek için 25 geç bir yaş.
Genişletmek için tıkla...
her zaman degisebilmek mümkün. değisim düsunceyle başlar. tamamen degisebilmesi icin bile 25 yaş gec degil bence 🌸
 
purrfect .!.:
Annem ve babam bu ana kadar sevgisini pek göstermediği için biz de karşı tarafa hep mesafeli yaklaştık.

Cümlelerle belirtilerdi genelde, hiç temas etmezdik anne ve babamla. Ben mesela 25 yaşıma geldim hala gidip te babama sarılamıyorum. Babamdan böyle bir davranışı bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar gördüm. Bazen istiyorum ama sarılamıyorum.

Anne babasına yakın temasta bulunmayan biri tahmin edersiniz ki diğer kişilere karşı daha mesafelidir.
Şu an pek isteğim de kalmadı mesela. İnsanlarla çok içli dışlı olamıyorum. Ama içimde bir yerlerde öyle olmak isteyen biri var gibi. Bu yüzden rahatsızım biraz. Sosyal olarak bir sıkıntım yok sadece mesafeliyim insanlarla. Ortamlarda narin hassas kız diye pek anılmak istemiyorum.
Psikoloğa gitmiştim eskisine nazaran çok daha iyiyim ama hala aşamadığımı düşünüyorum

Böyle şeyler yaşayıp aşanlar var mı?
Genişletmek için tıkla...
Tam da mesafeli ve temassız olunması gereken bir dönemdeyiz. Bence isabet. Eğer "bir gün" herşey normale dönerse o zaman yakın kişilerle ve küçük temaslarla başlayabilirsiniz işe; en yakın arkadaşınıza buluştuğunuzda sarılmak gibi :KK60:
 
Benim annem öyledir sarılmak öpmek hiç sevmediği şeyler. Hiç hatırlamam sarıldığını mesela ama sevdiğini bilirim.
Ben oğlumda bunun acısını çıkardım ama her tuttuğumda öperim gider sarılırım minciririm.

Diğer insanlara ise mesafeliyim tokalaşmak bile zulüm geliyor hiç sevmiyorum,yetismemle alakası var mı emin değilim.
 
purrfect .!.:
Annem ve babam bu ana kadar sevgisini pek göstermediği için biz de karşı tarafa hep mesafeli yaklaştık.

Cümlelerle belirtilerdi genelde, hiç temas etmezdik anne ve babamla. Ben mesela 25 yaşıma geldim hala gidip te babama sarılamıyorum. Babamdan böyle bir davranışı bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar gördüm. Bazen istiyorum ama sarılamıyorum.

Anne babasına yakın temasta bulunmayan biri tahmin edersiniz ki diğer kişilere karşı daha mesafelidir.
Şu an pek isteğim de kalmadı mesela. İnsanlarla çok içli dışlı olamıyorum. Ama içimde bir yerlerde öyle olmak isteyen biri var gibi. Bu yüzden rahatsızım biraz. Sosyal olarak bir sıkıntım yok sadece mesafeliyim insanlarla. Ortamlarda narin hassas kız diye pek anılmak istemiyorum.
Psikoloğa gitmiştim eskisine nazaran çok daha iyiyim ama hala aşamadığımı düşünüyorum

Böyle şeyler yaşayıp aşanlar var mı?
Genişletmek için tıkla...
Benim babam da öyleydi. Annem değildi. Kendi cocuklarımla falan kucak kucagayiz surekli. Hiç zorluk yaşamadım. Insanlara karşı da yaşamam yani pek..
 
Bu zamanda insanlarla mesafeli olmaktan daha doğru bir hareket olamaz. İnanın ailesi ile dediğiniz gibi samimiyeti olmayan birçok insan var. Kaldı ki son elli yıla kadar anneyi hadi geçelim babasına rahatlıkla sarılan babasının da ona sevgi gösterisinde bulunduğu insan yok gibidir. Bunların hepsi psikopat olmalıydı bu genellemeye göre ama herkes hayatına bakıyor. Sırf bunu yeneceğim diye de gidip olur olmadık yerde ve kimselere samimiyet gösterirseniz o daha kötü olur. Bunları çok düşünmeden hayatınıza bakın. Samimi olmak istediğinizle muhabbetinizi edin gerisi gelir.
 
Anneme düğün günü dahil sarılmadım asla dokunsal bir iletişimimiz yok. Eşim tarafı da acayip dokunsal. İlk zaman gelen giden herkes sarılayım efendim görümcem mıncırmalı şakalar yaparken.. ben olabildiğince mesafeli olmaktan hoşlanıyorum ama covidin tek faydalı kısmı bu oldu. :KK70:
 
Ben de 28 yaşimdayim babamla çoook az sarilmişizdir. Belki bazi ozel gunlerde bikac defa olmus olabilir hatirlamiyorum. Annemle de arada sirada olmustur.
Annemle babami da birbirlerine sarilirken cok az gormus olabilirim. Hatirlarim bile silik 😁

Ben temas sevmeyen temas bagimlisiyim. 😬
Disarda baska insanlarla temas kurmam, mesafeliyim, konusurken dokunan insanlardan da rahatsiz olurum ama evde eşimle devamli olarak temastayiz ayri otursak bile ayaklarimiz değer. 😁😁😁

Ne yapacaksin millete sarilip 🤭
 
purrfect .!.:
Annem ve babam bu ana kadar sevgisini pek göstermediği için biz de karşı tarafa hep mesafeli yaklaştık.

Cümlelerle belirtilerdi genelde, hiç temas etmezdik anne ve babamla. Ben mesela 25 yaşıma geldim hala gidip te babama sarılamıyorum. Babamdan böyle bir davranışı bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar gördüm. Bazen istiyorum ama sarılamıyorum.

Anne babasına yakın temasta bulunmayan biri tahmin edersiniz ki diğer kişilere karşı daha mesafelidir.
Şu an pek isteğim de kalmadı mesela. İnsanlarla çok içli dışlı olamıyorum. Ama içimde bir yerlerde öyle olmak isteyen biri var gibi. Bu yüzden rahatsızım biraz. Sosyal olarak bir sıkıntım yok sadece mesafeliyim insanlarla. Ortamlarda narin hassas kız diye pek anılmak istemiyorum.
Psikoloğa gitmiştim eskisine nazaran çok daha iyiyim ama hala aşamadığımı düşünüyorum

Böyle şeyler yaşayıp aşanlar var mı?
Genişletmek için tıkla...
Ailenizle konuşmayı denediniz mi? Temasdan hoşlanmayan bir çocuk olarak düşünüp o şekilde yaklaşmış olabilirler. Çocukta olsa tercihlerine saygı duyulması gerekiyor.
 
Mesafe candır bunca zamandır mesafe koymamıştım bende de tam tersi terapiste gidince mesafenin alasını koydum öyle güzel birşeymiş ki
 
purrfect .!.:
Annem ve babam bu ana kadar sevgisini pek göstermediği için biz de karşı tarafa hep mesafeli yaklaştık.

Cümlelerle belirtilerdi genelde, hiç temas etmezdik anne ve babamla. Ben mesela 25 yaşıma geldim hala gidip te babama sarılamıyorum. Babamdan böyle bir davranışı bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar gördüm. Bazen istiyorum ama sarılamıyorum.

Anne babasına yakın temasta bulunmayan biri tahmin edersiniz ki diğer kişilere karşı daha mesafelidir.
Şu an pek isteğim de kalmadı mesela. İnsanlarla çok içli dışlı olamıyorum. Ama içimde bir yerlerde öyle olmak isteyen biri var gibi. Bu yüzden rahatsızım biraz. Sosyal olarak bir sıkıntım yok sadece mesafeliyim insanlarla. Ortamlarda narin hassas kız diye pek anılmak istemiyorum.
Psikoloğa gitmiştim eskisine nazaran çok daha iyiyim ama hala aşamadığımı düşünüyorum

Böyle şeyler yaşayıp aşanlar var mı?
Genişletmek için tıkla...
Yine ve yine ve yine toplum maalesef. Toplumun davranis kaliplarina uymak zorunda degiliz ki, icinizden ne geliyorsa oyle davranin duygularinizi bastirmayin birakin onlar topluma gore yasasinlar.
 
Annemle mesafeliyizdir ama rahmetli babacığımla sarmaş dolaş arkadaştan öte geçirdik ömrümüzü.Annemin böyle olmasindan dolayı pek şikayetçi değildim,belki de babam dengeyi kuran unsur olduğu içindir bilmiyorum .Şimdi kendi ailemi kurdum 1 oğlum var ve annemle olan diyaloğumuz gibi değil tabi ki .

Dışarıya karşı da ,mesafeli olmam gereken insanlara oldum elbet ama onun dışında kolay ilişki kurabilen bir insanim.
 
Evet yaşadım. Aile açısından bakarsak eğer çocukluğumda sevgi açlığı çektim. Annem sevgisini belli etmezdi pek sarılmaz, öpmezdi. Bazen söylerdim anne beni hiç sevmiyorsun öpmüyorsun falan diye. "Sokağa mı attık?" derdi hep. Biraz geç olsa da kabullenmiştim. Şimdi kaç yaşına geldim mesela hala o boşluğu dolduramadım. Temas açısından söylemiyorum tabi ama o mesafe hiçbir zaman kapanmadı.
İnsan ilişkilerinde de genellikle mesafeliyimdir ama yapı gereği özellikle yapıyor değilim. Faydasını da gördüm hep. Bir insanı iyice tanıyana kadar gerekli bence. Zarar görmezsiniz. Görecekseniz de minimum olur. Bence içinizden geldiği gibi davranın başkalarının söyleyeceklerini önemsemeden. Zaten çok iyi anlaştığınız sevdiğiniz bir insan olunca aradaki mesafe de farkında olmadan kapanıyor kendinizde bir sorun görmüyorsunuz.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

D
Maddi sıkıntılar ve eşimin kayınvalideme taşınma isteği
4 5 6
Yorumlar
100
Görüntüleme
6K
Acelya A
Acelya A
H
Bana akıl verin napıyım ben…?
Yorumlar
19
Görüntüleme
2K
moonlite_
moonlite_
D
Terapide farkettiğim şeyler okur yardımcı olursanız çok sevinirim lütfen ?
2 3
Yorumlar
46
Görüntüleme
2K
asel yusuf
A
S
Sizce annemiz hasta mı?
2 3 4
Yorumlar
63
Görüntüleme
6K
absurdizm
absurdizm
iyi_biri_06
Otizm mi?
Yorumlar
14
Görüntüleme
1K
selocan__
S
Back
X