• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Insansi duygularimi kaybediyorum.

Insansi duygularimi kaybediyorum, nefretle bakiyorum herkese artik.

Amcam vefat etti, birlikte o kadar animiz olan insanin olumu hic etkilemedi beni. Normalde duygusaldim, gozyaslarim pit pit dokulurdu ama hissedemedim hicbir sey.

Deprem soylentileri hortladi yine, onlari her duydugumda nasil keyifleniyorum sormayin. Olecegiz cunku.

Her biten gun mutluluk veriyor cunku ebediyete yaklasiyorum. Aldigim nefesin sonsuz olmadigini bilmek mutlu ediyor.

Kotu seylerden besleniyorum artik sanirim.

Ne oldum dememeliymis insan. Igrenc bir karakter olan benim bu hale gelecegim aklima gelmezdi ama oldum iste.

Tum guzel duygularin oldugunun resmidir bu.
Bence tehlikeli bi durum yardım almalısınız..şu an kötü şeylerden besleniyorsunuz bunun bi tık ilerisi kötü şeyin kendisi olmaktır..
 
Hayata halen iyi bakıyorum eğer üzgün kibirli bir şekilde bakarsam ben ben olmam kendimi depresyona sokmak istemiyorum
Evet hayat acımasız çok arkadaşım yok (kazık yiye yiye eledim)bundan da üzüntü duymuyorum kendimle gurur duyuyorum
Vicdan merhamet halen var bence insanı insan yapan en değerli iki önemli husus benim için
Böyle yaparak hem ben olmaya devam ediyorum hem de kendimi mutlu hissediyorum
Yaşını bilmiyorum sana tavsiyem yapma kendini kötülükle beslenmeye alıştırma evet zor bazı şeyler kabul ediyorum ama zoru başarmak hayatla mücadele etmek daha doğrusu hayatla dalga geçmek bak bu önemli
Hepimiz zorlanıyoruz ama hepimiz bir şekilde üstesinden geliyoruz doğrusu da bu zaten
Kendi kendini üzme hep negatif bakarsan negatifi çağırmış olursun pozitif bak biraz çık gez yürüyüş yap müzik dinle kitap oku sokak hayvanlarını besle bak bu insanı çok rahatlatıyor biraz üzgünsem sokak hayvanlarının yanına atarım kendimi (gerçi hep öyleyim ama)mutluluk veriyorlar
 
Normalde pozitif bakan ve mücadele içgüdüsü yüksek biriyimdir ama an geliyor hep iyi tarafından bakmak veya iyi hissettirecek çözüm önerileri çok yavan geliyor. Normalde de güçlü kadın zırvalarını pek sevmem zaten. Bazen insan yere yapışıp kalıyor. Bazen kötü duygulara esir olduğun zaman oluyor. Duygularını daha flu yaşıyor insan ki bence bedenimizin bizi koruma mekanizması bu. Anlıyorum seni o yüzden. Ama düştüğün gibi kendiliğinden de kalkıyorsun, çünkü hayat ne yere yapışık geçiyor ne de bulutların üstünde. Geçecek, hayatta hiçbir hissin sürekliliği yok.
 
İlk cümlelerin dışında Uzun zamandır bu dozda olmasa da bende seninle aynı hisleri taşıyorum. Emin ol bu hislere sahip olduğun için iğrenç bir insan değilsin. Seni bu duruma getiren iğrenç insanları düşün ve kendini sev. Açıkçası ota b*ka ağlardım duygusallıktan ama ağlama yetimi dahi kaybettim. Annem hasta oldum bir kaç aydır ben ne hissettiğimi dahi bilmiyorum. Herşey yaşanmışlıklar ve ben senin bunu sorgulamandan bile nasıl güzel bir kalbin olduğunu anlayabiliyorum.
 
Insansi duygularimi kaybediyorum, nefretle bakiyorum herkese artik.

Amcam vefat etti, birlikte o kadar animiz olan insanin olumu hic etkilemedi beni. Normalde duygusaldim, gozyaslarim pit pit dokulurdu ama hissedemedim hicbir sey.

Deprem soylentileri hortladi yine, onlari her duydugumda nasil keyifleniyorum sormayin. Olecegiz cunku.

Her biten gun mutluluk veriyor cunku ebediyete yaklasiyorum. Aldigim nefesin sonsuz olmadigini bilmek mutlu ediyor.

Kotu seylerden besleniyorum artik sanirim.

Ne oldum dememeliymis insan. Igrenc bir karakter olan benim bu hale gelecegim aklima gelmezdi ama oldum iste.

Tum guzel duygularin oldugunun resmidir bu.
Biliyomusun ben de de aynısı oldu eskiden arkadaş çevresi olan sosyal olan biriydim şimdi herkes ikiyüzlü arkadan iş çeviren i nsanlar arkadaslarimin çocuğunu hayatımdan çıkardım akrabalarla az hatta hiç görümuyorum üni mezunuyum ama iş hayatindaki pislik iki yüzlüler yüzünden çoğu iş yerinden ayrıldım ve çalışamıyorum şuan sırf kalbi kötü insanlarla karşı karşıya gelmemek için kalbimin kötülükleri kaldiramayagini biliyorum çünkü insanoğlu kötü yaradilislari kötü
 
Aslında bakarsanız hayata bakış açısıyla ilgili bir durum.Hayatın geçici ve boş olduğunu düşündüğünüz zaman sallamamaya başlıyorsunuz.Her şey zaten geçip bitecek,bugün varız yarın belki de yokuz.Ne yaşama değer atfetmek ne de ölüme değer atfetmek bu kadar önemli.Gün dolduruyoruz iste.Siz de böyle sıkıntılı bir dönemden geçiyorsunuz belli ancak bu bir süreç ve geçecek.İnsanlara kızıp kendinizi cezalandırmayın,ne yaparlarsa yapsınlar.Yalnızca kendiniz icin hayattan da bir sey beklemeden yasamak lazım
 
Nefretle bakma kısmı size zarar. Nefret duyuyorsanız fazla önemsiyorsunuz demektir. Bunu yenmeniz gerekiyor. Nasılını bilemem ama... Ben de insanlığa karşı büyük bir sevgi besliyor değilim ama nefret de yok içimde. Büyük acılar oldu hayatımda, ciddi manada insanı tiksindirecek kişilerle de uğraştım. Çare onlardan nefret etmek değil, kendi yolunuza gitmek, planlarınıza odaklanmak, hayatınıza etki etme gücünü onlara vermemek ve kendi değerinizi bilmek. Elbette olaylar sıcağı sıcağınayken duygularımızı kontrol edemeyebiliyoruz ama bu durumu da geçici bir süreç olarak görmek bir adımdır bence. Yeter ki siz pes etmeyin ve "önce ben" demesini bilin. Hayatınız değmeyecek insanların saçmalıkları yüzünden harcanamayacak kadar kıymetli çünkü.
 
Insansi duygularimi kaybediyorum, nefretle bakiyorum herkese artik.

Amcam vefat etti, birlikte o kadar animiz olan insanin olumu hic etkilemedi beni. Normalde duygusaldim, gozyaslarim pit pit dokulurdu ama hissedemedim hicbir sey.

Deprem soylentileri hortladi yine, onlari her duydugumda nasil keyifleniyorum sormayin. Olecegiz cunku.

Her biten gun mutluluk veriyor cunku ebediyete yaklasiyorum. Aldigim nefesin sonsuz olmadigini bilmek mutlu ediyor.

Kotu seylerden besleniyorum artik sanirim.

Ne oldum dememeliymis insan. Igrenc bir karakter olan benim bu hale gelecegim aklima gelmezdi ama oldum iste.

Tum guzel duygularin oldugunun resmidir bu.

hemen sana neden öyle hissettiğini söyleyeyim, o kadar uzun sure herşey guzel olsun diye bekledin ki ama hep ardı ardına sorunlar sıkıntılar çıktı,
hayatında kötu değişimler dışında değişimler olmadı.
çevrendeki herkesin hayatında (en kötulerin bile) guzel şeyler olurken sen yerinde saydın, herkesin hayatındaki guzel şeylere uzaktan bakmakla yetindin, sanki daha önceden herkese nasıl yaşanacağını öğreten bir kılavuz dağıtılmış ama bir tek sen almamışsın gibi hissettin.
umut ölunce herşey ölur, duygular, insansı uzuntuler. kendine ağlamaktan başkasına ağlayacak dermanın yok,uyuşturulmuş gibisin.


nerden biliyorum, yaşadım,bildim.
şu an iyiyim şukur. herşeyin değişmesi için sadece bir tane guzel haber yetiyor biliyor musun? yeniden herkese uzulen, herkese iyilik yapmaya çalışan bir insana dönuşuyorsun. arada meditasyon da şart tabii.
guzel haberlerini bir an önce duyalım inşallah.
 
Back
X