Instagram

İyi geceler arkadaşlar.

Hepinize tek tek sabah yazabilirim sanırım çünkü anti depresan uykusu bastırdı. Ama konumu da yazmak istiyorum.

Şöyle ki, çok az takipçim olan benim de az kişiyi takip ettiğim ama zamanla büyütmek istediğim bir sayfam vardı. Ama ben depresyonumu oraya çok yansıttım, konuşcak kimsem olmadığı için depresif postlar, hikayeler attım. Geçtiğimiz hafta yine çok yalnız v kötü hissettiğim bir anda da video çektim. İlaçlara devam edicem ama artık iyi olmak için uğraşmaktan vazgeçiyorum diye. Çabalamayı bıraktım dediğim için ortalık biraz karıştı aileler panikledi falan. Çünkü kimse durumumun vehametinin farkında değildi kocam dahil.

Herneyse ben bu olaydan sonra instagramımı kapattım. Ama o kadar ekran bağımlısı olmuşum ki yeni bir hesap açmak istiyorum. Ama şu anki mentalim tamamen iyileşene kadar yapma diyor. Zaten aileden kimseyi takip etmem ama yaptığım şeyden çok utanıyorum. Bir de sanki keyfi gibi algılıyor insanlar. Tamam yataklara düşmedim saçı başı bırakmadım ama bunu kendime olan saygımdan yaptım. Anksiyete krizlerimi bilenlerin de umurunda olmadım buna da eşim dahil. O da zaten uzun hikaye.

Insta'da galerileri, sanatla ilgili sayfaları falan takip ediyordum sevdiğim oyuncuları vs. Ya da bazen fenomenleri stalklıyordum. Arkadaşlarla komik reels gönderme saatimiz vardı ama bu hareketimle herşeti bk ettim.

Özetle yeni bir sayfa açıp yeniden millete rezil olmaya (kendime hiç güvenemiyorum zira) gerek yok değil mi? İyice iyileşene ve kaygılardan kurtulana dek sosyal medyadan uzak durma kararıma uymak istiyorum. Çünkü ordaki şov hayatlar ve emeksiz kazançlar da bana boşa okuduk dedirtiyor. Ya da mesela bir kadın var aynı pantolonu almışız ama o incecik, yaa seventy hanım ayı gibi yersen sende böyle durmaz diyorum. Ya da keşke planlama değil de reklamcı olsaydık falan. Yaş 45 için bunlar çok ergen düşünceler ama ben sürekli başkalarıyla kıyaslanıp küçümsenerek büyüütüldüm ve maalesef kendime sevgim de özgüvenim de 0.

Ve maalesef yaşıma göre olgunlaşmadım bunun farkındayım. Yetiştirilme tarzı da muhakkak etkilidir ama olgun ve sağlıklı düşünemiyorum.

Kendı sağlığınızı bulana dek uzak durun . size iyi gelıyorsa sadece reels izlemekse mevzu youtubeden de izleyebilirsiniz

Kendinizin ve ne yapmanız gerektiğinizin farkındasınız.
Sosyal medya en sağlı insanı bile olumsuz etkiler. Uzak kalmak sizin için en iyisi olacaktır..

Yeni hesap açsanızda sağlıklı kullanmayacak ve sağlıklı düşünemeyeceksiniz. Çünkü kullanıcı adı değişsede, kullanan aynı kişi olacak

Neden bu kadar saçma bir şey yaptınız? Ruhsal durumunuz gibi mahrem bir konuyu neden herkese açık paylaştınız? Çok özür dilerim ama kim bunu merak ediyor sanıyorsunuz? Kim sizi samimiyetle izliyor sanıyorsunuz?

Hobinizi, yeteneğinizi ya da satacak olduğunuz bir şeyleri paylaşıyor olsanız ne güzel ama bu ne yani? Akrabalara dedikodu malzemesi olmakla kalmışsınız.

seventynine .!.:

İyi geceler arkadaşlar.

Hepinize tek tek sabah yazabilirim sanırım çünkü anti depresan uykusu bastırdı. Ama konumu da yazmak istiyorum.

Şöyle ki, çok az takipçim olan benim de az kişiyi takip ettiğim ama zamanla büyütmek istediğim bir sayfam vardı. Ama ben depresyonumu oraya çok yansıttım, konuşcak kimsem olmadığı için depresif postlar, hikayeler attım. Geçtiğimiz hafta yine çok yalnız v kötü hissettiğim bir anda da video çektim. İlaçlara devam edicem ama artık iyi olmak için uğraşmaktan vazgeçiyorum diye. Çabalamayı bıraktım dediğim için ortalık biraz karıştı aileler panikledi falan. Çünkü kimse durumumun vehametinin farkında değildi kocam dahil.

Herneyse ben bu olaydan sonra instagramımı kapattım. Ama o kadar ekran bağımlısı olmuşum ki yeni bir hesap açmak istiyorum. Ama şu anki mentalim tamamen iyileşene kadar yapma diyor. Zaten aileden kimseyi takip etmem ama yaptığım şeyden çok utanıyorum. Bir de sanki keyfi gibi algılıyor insanlar. Tamam yataklara düşmedim saçı başı bırakmadım ama bunu kendime olan saygımdan yaptım. Anksiyete krizlerimi bilenlerin de umurunda olmadım buna da eşim dahil. O da zaten uzun hikaye.

Insta'da galerileri, sanatla ilgili sayfaları falan takip ediyordum sevdiğim oyuncuları vs. Ya da bazen fenomenleri stalklıyordum. Arkadaşlarla komik reels gönderme saatimiz vardı ama bu hareketimle herşeti bk ettim.

Özetle yeni bir sayfa açıp yeniden millete rezil olmaya (kendime hiç güvenemiyorum zira) gerek yok değil mi? İyice iyileşene ve kaygılardan kurtulana dek sosyal medyadan uzak durma kararıma uymak istiyorum. Çünkü ordaki şov hayatlar ve emeksiz kazançlar da bana boşa okuduk dedirtiyor. Ya da mesela bir kadın var aynı pantolonu almışız ama o incecik, yaa seventy hanım ayı gibi yersen sende böyle durmaz diyorum. Ya da keşke planlama değil de reklamcı olsaydık falan. Yaş 45 için bunlar çok ergen düşünceler ama ben sürekli başkalarıyla kıyaslanıp küçümsenerek büyüütüldüm ve maalesef kendime sevgim de özgüvenim de 0.

Genişletmek için tıkla...

Daha önce ağır depresyon geçiren birisi olarak kimseyle konuşmak istemiyor kendimi odaya kapatmış, telefon aramalarını açmıyor, öz bakımı da ihmal ediyordum , yaşama hevesim sıfırdı o zamanlar . Ben sizin bu durumunuzu " duyulma, görülme, anlaşılma çığlığı" olarak düşünüyorum. Videonuzu aileniz izleyince durumun ciddiyetini o zaman anlayıp panik olmuşlar. Hiç rezil oldum diye düşünmeyin. Ama sosyal medyadan bir süre uzak kalmak,kendinize vakit ayırmak daha iyi gelecektir.

pamuk musun nesin .!.:

Neden bu kadar saçma bir şey yaptınız? Ruhsal durumunuz gibi mahrem bir konuyu neden herkese açık paylaştınız? Çok özür dilerim ama kim bunu merak ediyor sanıyorsunuz? Kim sizi samimiyetle izliyor sanıyorsunuz?

Hobinizi, yeteneğinizi ya da satacak olduğunuz bir şeyleri paylaşıyor olsanız ne güzel ama bu ne yani? Akrabalara dedikodu malzemesi olmakla kalmışsınız.

Genişletmek için tıkla...

Majör depresyon geçirdim . Ve 1 buçuk sene instagram kullanamadım. 4 ay telefonum kapalıydı hiçkimse ile konuşmadım .
Konuşamadım. Mecalim yoktu. Sadece ağlayabiliyordum .

Sevgili konu sahibi kendinize dürüst olun. Sizi bunları yapmaya iten şey hastalığınız mi gerçekten? Bunu iyice irdeleyin.

Sizin bence başkaca sorunlarınız da var. Soruna odaklanabilirseniz çözümü bulursunuz. Üzüldüm sizin için. Bir yerde de çaresizliğinizi kendime benzettim.

Size tavsiyem bir süre sosyal medyadan uzak durun.

life without anxiety .!.:

kimseyle konuşmak istemiyor kendimi odaya kapatmış, telefon aramalarını açmıyor, öz bakımı da ihmal ediyordum , yaşama hevesim sıfırdı o zamanlar . Ben sizin bu durumunuzu " duyulma, görülme, anlaşılma çığlığı" olarak düşünüyorum

Genişletmek için tıkla...

Çok doğru anlatmışsınız. Ben de majör depresyon geçirdim ve instagrama bakmak şöyle dursun odama giren insanlara bile başımı kaldırıp bakma zahmetinde bulunmuyordum.

Konu sahibi bence de yardim istiyor. Çok güzel değinmişsiniz. Sadece yanlış yerde ve yanlış kişilerden istiyor.

Konu sahibesi bence de sen yardim cigligi atiyorsun, etrafindakiler de videolari gordu diyorsun eee neler yaptilar senin icin? Kocan ne yapiyor mesela, tedavinle ilgili hicbir adim atti mi? Ayni sekilde ailen, annen, baban , kardeslerin? Ben bir yabanciyim, burda forumdasiz ama endiselendim senin icin yazdiklarini okurken bu derece dipte ve caresiz hissettirmen beni mutsuz etti. keske reelde tanissaydik, eminim bir sekilde sana yardimim dokunurdu.

Sosyal medya olmadan da olmuyor. Olup biten herseyden anından haberdar olmamızı sağlıyor. Ama en sağlıklı insanların bile ruh sağlığını bozuyor bu gercek. Ben artık sadeve günde en fazla bir saat sosyal medyayı elime alacak şekilde kendimi ayarladım ve hayat kalitem resmen artmış gibi hissediyorum.. siz de girmeyin.
Arrik olan oldu, uzerine dusunmenin bir faydasi yok. Herkes hayatinda inisler cikislar yasiyor. Tek siz depresyon gecirmiyorsunuz olabilir yani, cok insani bir durum, kim kiniyorsa o da yasar bir gün. Aldırmayın.
Bence doga yuruyueu size iyi gelebilir.kendjinjzle başbasa kalacağınız şeyler yapın ve en onemlisi evde durmayin. Evden çıkın muhakkak.

seventynine .!.:

İyi geceler arkadaşlar.

Hepinize tek tek sabah yazabilirim sanırım çünkü anti depresan uykusu bastırdı. Ama konumu da yazmak istiyorum.

Şöyle ki, çok az takipçim olan benim de az kişiyi takip ettiğim ama zamanla büyütmek istediğim bir sayfam vardı. Ama ben depresyonumu oraya çok yansıttım, konuşcak kimsem olmadığı için depresif postlar, hikayeler attım. Geçtiğimiz hafta yine çok yalnız v kötü hissettiğim bir anda da video çektim. İlaçlara devam edicem ama artık iyi olmak için uğraşmaktan vazgeçiyorum diye. Çabalamayı bıraktım dediğim için ortalık biraz karıştı aileler panikledi falan. Çünkü kimse durumumun vehametinin farkında değildi kocam dahil.

Herneyse ben bu olaydan sonra instagramımı kapattım. Ama o kadar ekran bağımlısı olmuşum ki yeni bir hesap açmak istiyorum. Ama şu anki mentalim tamamen iyileşene kadar yapma diyor. Zaten aileden kimseyi takip etmem ama yaptığım şeyden çok utanıyorum. Bir de sanki keyfi gibi algılıyor insanlar. Tamam yataklara düşmedim saçı başı bırakmadım ama bunu kendime olan saygımdan yaptım. Anksiyete krizlerimi bilenlerin de umurunda olmadım buna da eşim dahil. O da zaten uzun hikaye.

Insta'da galerileri, sanatla ilgili sayfaları falan takip ediyordum sevdiğim oyuncuları vs. Ya da bazen fenomenleri stalklıyordum. Arkadaşlarla komik reels gönderme saatimiz vardı ama bu hareketimle herşeti bk ettim.

Özetle yeni bir sayfa açıp yeniden millete rezil olmaya (kendime hiç güvenemiyorum zira) gerek yok değil mi? İyice iyileşene ve kaygılardan kurtulana dek sosyal medyadan uzak durma kararıma uymak istiyorum. Çünkü ordaki şov hayatlar ve emeksiz kazançlar da bana boşa okuduk dedirtiyor. Ya da mesela bir kadın var aynı pantolonu almışız ama o incecik, yaa seventy hanım ayı gibi yersen sende böyle durmaz diyorum. Ya da keşke planlama değil de reklamcı olsaydık falan. Yaş 45 için bunlar çok ergen düşünceler ama ben sürekli başkalarıyla kıyaslanıp küçümsenerek büyüütüldüm ve maalesef kendime sevgim de özgüvenim de 0.

Genişletmek için tıkla...

Ben tüm konudan bağımsız olarak kendinize bu kadar yüklenmenize çok içerledim. Rezil oldum, her şeyi berbat ettim tarzında konuşuyorsunuz ama bu hikayede en masum olan kişi sizsiniz bence. Zira çevrenizde en destek beklediğiniz insanlardan destek görememiş, içinizi dökememiş bunun sonucu olarak herhangi bir yerde içinizi açma ihtiyacı duymuşsunuz. Lütfen kendinizi suçlamayın. Fenomenlerde gördüğünüz güzellik algılarını da lütfen kendinize uyarlayıp kıyas içine girmeyin. Birçoğu shop yapıyor defalarca örneğini gördük bunun. Herkes biricik, herkesin hayatı kendine özgü kimseyle kıyaslanmayacak kadar kıymetlisiniz. Sosyal medya konusunda da kendinizi iyi hissedene kadar dönmemenizi tavsiye ederim. Çünkü gördüklerinizden etkileniyorsunuz ve hiçbir fenomen mutsuzluğunu paylaşmıyor hayatını güllük gülistanlık yansıtıyor. Video izlemek için Youtube, Twitter gibi alternatiflerden yararlanabilirsiniz. En kısa zamanda ruhunuza şifa diliyorum, tüm buhranınızı dağıtacak güzellikler yaşarsınız inşallah, her şeyin en güzeli sizinle olsun

Ablacim bosversene be. Kim ne dusunurse dusunsun. Isterse senin o halini zayiflik olarak nitelendirsin, isterse toyluk olarak vs vs. Canim istedi paylastim, sonra canim istedi kaldirdim. Kime ne Allah askina ya.

Ama gercekten bak sosyal medyadan uzak durmak en iyisi. Ciddi mana da salak/bos insan isi. Akli olanin isi olmaz orda. Banane Allah askina kuzenimin kaynanasinin eltisinin kizi evlenmis filan Ya da benim varligimdan haberi bile olmayan unlu biri bilmem ne ruju kullaniyomus Valla ben kendime yedirip de kimseyi stalklayamam, cok mu kendini begenmisim bilmiyom ama. Eskiden bi ara instagramim vardi, sadece akraba arkadas asla unlu vs yoktu. O bile beni bi sure sonra gerdi, tamamen biraktim. Lisede ergenken bile unlu adamlarin posterlerini asan arkadaslarimi hep kucumsemisimdir Biraz kendine saygisi olan insan kimseye hayran olmaz bence cunku. Begenirsin, takdir edersin ama hayran olup her bokunu takip etmek filan... Ergenken bile yapmadigim seyler. Tabi yukarda ilk cumlemde soyledigim gibi de eger unluleri taip ediyo olsaydim o da benim bilecegim is yine kimseye aciklama yapma geregi hissetmezdim.

seventynine .!.:

Çünkü kimse durumumun vehametinin farkında değildi kocam dahil.

Genişletmek için tıkla...

seventynine .!.:

Anksiyete krizlerimi bilenlerin de umurunda olmadım buna da eşim dahil.

Genişletmek için tıkla...

Sizi baskılayan, bastıran, destek görmediğiniz göremeyeceğiniz bir ailede büyümüşsünüz, ilk evliliğiniz aldatma sebebiyle bitmiş yanlış okumadıysam, sonra eşinizle tanışmışsınız ama o da konuşmayan biriymiş.

seventynine .!.:

Zaten yoğun bir depresyondayım, çok uzun süre intihar düşünceleri ile boğuştum hepsine şahit. Ama sormuyor bile nasılım diye.

Genişletmek için tıkla...

seventynine .!.:

Ben 2023'de depresyon ve okb teşhisi aldım ve ilaç tedavisine başladım. Bu noktada da bir desteği olmadı

Genişletmek için tıkla...

seventynine .!.:

Bu pembe tabloyu geçersek konuya girmek isterim. Eşim çok ketum, konuşmaz, derdinden söz etmez ancak bir anda parlar, benim konuşma çabalarım da monolog şeklinde geçer. On sene boyunca bu huyunu bildiğimden sorun etmedim zaten büyük problemlerimiz olmadı. Taa ki pandemiye kadar.

Genişletmek için tıkla...

Nasıl olduğunuzla ilgilenmediği gibi hastalığınızla ilgili herhangi bir desteği de yokmuş, siz arkadaşlarımızın da yazdığı gibi sosyal medyada yardım çığlığı atmışsınız aslında.
Birileri sizi görsün duysun önemsesin istemişsiniz.

Siz evliliğiniz ilk 5 yılı ve öncesinde sevgililik döneminde mutlu olmuşsunuz, pandemi sonrası bir anda her şey tepetaklak olmuş ve teşhisinizde zaten evliliğinizdeki mutsuzluk sonrası koyulmuş.
Kendinize ait bir geliriniz olmaması, ailenizin yanına dönemeyecek olmanız, evliliğinizdeki sorunların çözülmemesi, duygusal olarak da bence en önemlisi ağlayacak bir omuz bulamamanız sizi boğuyor.

Sosyal medyaya ara vermeniz gerektiğinin bilincindesiniz zaten ama ilaçla tedavi yanısıra konuşarak, içinizde birikenleri anlatıp rahatlayarak da tedavi görmelisiniz bence.

seventynine .!.:

İyi geceler arkadaşlar.

Hepinize tek tek sabah yazabilirim sanırım çünkü anti depresan uykusu bastırdı. Ama konumu da yazmak istiyorum.

Şöyle ki, çok az takipçim olan benim de az kişiyi takip ettiğim ama zamanla büyütmek istediğim bir sayfam vardı. Ama ben depresyonumu oraya çok yansıttım, konuşcak kimsem olmadığı için depresif postlar, hikayeler attım. Geçtiğimiz hafta yine çok yalnız v kötü hissettiğim bir anda da video çektim. İlaçlara devam edicem ama artık iyi olmak için uğraşmaktan vazgeçiyorum diye. Çabalamayı bıraktım dediğim için ortalık biraz karıştı aileler panikledi falan. Çünkü kimse durumumun vehametinin farkında değildi kocam dahil.

Herneyse ben bu olaydan sonra instagramımı kapattım. Ama o kadar ekran bağımlısı olmuşum ki yeni bir hesap açmak istiyorum. Ama şu anki mentalim tamamen iyileşene kadar yapma diyor. Zaten aileden kimseyi takip etmem ama yaptığım şeyden çok utanıyorum. Bir de sanki keyfi gibi algılıyor insanlar. Tamam yataklara düşmedim saçı başı bırakmadım ama bunu kendime olan saygımdan yaptım. Anksiyete krizlerimi bilenlerin de umurunda olmadım buna da eşim dahil. O da zaten uzun hikaye.

Insta'da galerileri, sanatla ilgili sayfaları falan takip ediyordum sevdiğim oyuncuları vs. Ya da bazen fenomenleri stalklıyordum. Arkadaşlarla komik reels gönderme saatimiz vardı ama bu hareketimle herşeti bk ettim.

Özetle yeni bir sayfa açıp yeniden millete rezil olmaya (kendime hiç güvenemiyorum zira) gerek yok değil mi? İyice iyileşene ve kaygılardan kurtulana dek sosyal medyadan uzak durma kararıma uymak istiyorum. Çünkü ordaki şov hayatlar ve emeksiz kazançlar da bana boşa okuduk dedirtiyor. Ya da mesela bir kadın var aynı pantolonu almışız ama o incecik, yaa seventy hanım ayı gibi yersen sende böyle durmaz diyorum. Ya da keşke planlama değil de reklamcı olsaydık falan. Yaş 45 için bunlar çok ergen düşünceler ama ben sürekli başkalarıyla kıyaslanıp küçümsenerek büyüütüldüm ve maalesef kendime sevgim de özgüvenim de 0.

Genişletmek için tıkla...

Eger çok sıkılıyorsan anonim bir hesap açıp oradan arada reels kaydırabilirsin. Bu arada algoritma çok önemli. İnsragramda depresif şeylere baktıkça önüne daha depresif şeyler çıkarıp ruh halini çok etkiliyor. Öyle şeyler görünce hiç izleme atla geç. Anonim takılmak hem diğer hesabın konusunda bir süre kararlı olmanı sağlar. Yakın arkadaşına da sssst bu benim diğer hesabım çaktırma burası özel alan diye haber verip karşılıklı reels atmaya devam edebilirsiniz, arada esereklenip kapatınca ben öyle yapıyorum

borntofight .!.:

Ablacim bosversene be. Kim ne dusunurse dusunsun. Isterse senin o halini zayiflik olarak nitelendirsin, isterse toyluk olarak vs vs. Canim istedi paylastim, sonra canim istedi kaldirdim. Kime ne Allah askina ya.

Ama gercekten bak sosyal medyadan uzak durmak en iyisi. Ciddi mana da salak/bos insan isi. Akli olanin isi olmaz orda. Banane Allah askina kuzenimin kaynanasinin eltisinin kizi evlenmis filan Ya da benim varligimdan haberi bile olmayan unlu biri bilmem ne ruju kullaniyomus Valla ben kendime yedirip de kimseyi stalklayamam, cok mu kendini begenmisim bilmiyom ama. Eskiden bi ara instagramim vardi, sadece akraba arkadas asla unlu vs yoktu. O bile beni bi sure sonra gerdi, tamamen biraktim. Lisede ergenken bile unlu adamlarin posterlerini asan arkadaslarimi hep kucumsemisimdir Biraz kendine saygisi olan insan kimseye hayran olmaz bence cunku. Begenirsin, takdir edersin ama hayran olup her bokunu takip etmek filan... Ergenken bile yapmadigim seyler. Tabi yukarda ilk cumlemde soyledigim gibi de eger unluleri taip ediyo olsaydim o da benim bilecegim is yine kimseye aciklama yapma geregi hissetmezdim.

Genişletmek için tıkla...

Yani ben zaten 2023'den beri iyi değilim diye avaz avaz bağırıyorum aslında ama eşim de dahil çünkü kendisine göre doktor dedim gittim, gidiyorum, spor dedim salona yazıldım " daha ne yapayım?" kafasında. Aslında o da dahil tüm etrafımdakiler bir nasılsın dese belki bu kadar yalnız hissetmeyeceğim.

Siyah Palto .!.:

Kendı sağlığınızı bulana dek uzak durun . size iyi gelıyorsa sadece reels izlemekse mevzu youtubeden de izleyebilirsiniz

Genişletmek için tıkla...

Youtube da güzek oyalıyor aslında, eski izlemediğim dizilere falan bakıyorum.

Biordanbiburdan .!.:

Kendinizin ve ne yapmanız gerektiğinizin farkındasınız.
Sosyal medya en sağlı insanı bile olumsuz etkiler. Uzak kalmak sizin için en iyisi olacaktır..

Yeni hesap açsanızda sağlıklı kullanmayacak ve sağlıklı düşünemeyeceksiniz. Çünkü kullanıcı adı değişsede, kullanan aynı kişi olacak

Genişletmek için tıkla...

Çok çok haklısınız. Şu an hiç gerek yok. Zaten yaptığım şeyden ötürü de çok utanıyorum halen.

pamuk musun nesin .!.:

Neden bu kadar saçma bir şey yaptınız? Ruhsal durumunuz gibi mahrem bir konuyu neden herkese açık paylaştınız? Çok özür dilerim ama kim bunu merak ediyor sanıyorsunuz? Kim sizi samimiyetle izliyor sanıyorsunuz?

Hobinizi, yeteneğinizi ya da satacak olduğunuz bir şeyleri paylaşıyor olsanız ne güzel ama bu ne yani? Akrabalara dedikodu malzemesi olmakla kalmışsınız.

Genişletmek için tıkla...

Yani haklısınız. Biraz duyulmak istedim görülmek istedim sanırım. Çünkü üç sene olacak iyi olmak için mücadele etmekten çok yoruldum.

life without anxiety .!.:

Daha önce ağır depresyon geçiren birisi olarak kimseyle konuşmak istemiyor kendimi odaya kapatmış, telefon aramalarını açmıyor, öz bakımı da ihmal ediyordum , yaşama hevesim sıfırdı o zamanlar . Ben sizin bu durumunuzu " duyulma, görülme, anlaşılma çığlığı" olarak düşünüyorum. Videonuzu aileniz izleyince durumun ciddiyetini o zaman anlayıp panik olmuşlar. Hiç rezil oldum diye düşünmeyin. Ama sosyal medyadan bir süre uzak kalmak,kendinize vakit ayırmak daha iyi gelecektir.

Genişletmek için tıkla...

Belki ben de bir süre yataktan çıkmasam telefona bakmasam depresyonun hakkını verir ve belki de daha hızlı iyileşirdim. Ama yapamadım. Örneğin bugün yine sadece uyumak istedim 10:00'da zar zor kalktım yatsam yatardım ama sokakta beslediğim kedilerin mama kapları bitmiş, evdeki büyük kedim hasta ona özel mama yedirmem lazım. Yemek pişirmem lazım. Keşke bütün bunları benim yerime yapacak biri olsa da en azından bir güncük uyusam hiçbir şey düşünmeden. Cevabınız için teşekkür ederim görülme duyulma isteğimi de anlamışsınız

Boleyn Kizi .!.:

Majör depresyon geçirdim . Ve 1 buçuk sene instagram kullanamadım. 4 ay telefonum kapalıydı hiçkimse ile konuşmadım .
Konuşamadım. Mecalim yoktu. Sadece ağlayabiliyordum .

Sevgili konu sahibi kendinize dürüst olun. Sizi bunları yapmaya iten şey hastalığınız mi gerçekten? Bunu iyice irdeleyin.

Sizin bence başkaca sorunlarınız da var. Soruna odaklanabilirseniz çözümü bulursunuz. Üzüldüm sizin için. Bir yerde de çaresizliğinizi kendime benzettim.

Size tavsiyem bir süre sosyal medyadan uzak durun.

Genişletmek için tıkla...

Bir üstte de yazdım belki bekar olsam daha kolay olurdu zaten terapimde de "tüm depresyonu ayakta yaşadım" dediğimde psikoloğum "iyi bir şey mi bu sence" diye kınamıştı beni. Sorumlu olduğum kedilerim var, eşim çok yoğun çalışıyor benim gibi ilgilenemez. Ve evet çaresiz hissediyorum. Aklınıza kendi kendine teşhis koymuş fikri de gelmesin 2019'da orta düzeyde depresyon 2023'de de okb ve depresyon tanısı aldım. Ciddi şekilde hayatımı sorgulayıp, çok detaylı intihar planları yaptım aylarca. Sonra sanki ölmek isteyen ben değilmişim gibi anksiyeteye döndü ve bu sefer de ölüm korkusu başladı. Şu an zaten tedavi görüyorum ama bir anda iyileşemiyorsunuz. Dönem dönem bir tık daha iyi olup sonra yeniden hortlama şeklinde oluyor bende.

Boleyn Kizi .!.:

Çok doğru anlatmışsınız. Ben de majör depresyon geçirdim ve instagrama bakmak şöyle dursun odama giren insanlara bile başımı kaldırıp bakma zahmetinde bulunmuyordum.

Konu sahibi bence de yardim istiyor. Çok güzel değinmişsiniz. Sadece yanlış yerde ve yanlış kişilerden istiyor.

Genişletmek için tıkla...

MissCherryBlossom .!.:

Konu sahibesi bence de sen yardim cigligi atiyorsun, etrafindakiler de videolari gordu diyorsun eee neler yaptilar senin icin? Kocan ne yapiyor mesela, tedavinle ilgili hicbir adim atti mi? Ayni sekilde ailen, annen, baban , kardeslerin? Ben bir yabanciyim, burda forumdasiz ama endiselendim senin icin yazdiklarini okurken bu derece dipte ve caresiz hissettirmen beni mutsuz etti. keske reelde tanissaydik, eminim bir sekilde sana yardimim dokunurdu.

Genişletmek için tıkla...

Kocam videoyu görmüş miss, hatta bir arkadaşı dostum bir bak senin hanım iyi değil galiba panik olduk demiş. Eşim de işlerim var bakarım yazmış. Akşam geldi ben bir şey söylemedim, güzel bir yemek yapmıştım yedik "videomu izledin mi?" dedim. İzledim dedi. Ben biraz duygularımı ifade ettim bana " sana daha önce de söylemiştim ben de iyi değilim yapabileceğim bir şey yok" dedi. Bir kaç arkadaşım var hepsi kendi aleminde çünkü TR de hayat zaten zor bir de kimse sana durup nasılsın nasıl oldun demiyor. Eşimin annesi çok üzülmüş aradı konuştuk, istersen yanımıza gel yazlığa yanımıza gel dedi kocam baksın başının çaresine dedi. Annem üzüldü falan. Öyle.

mslanlt .!.:

Sosyal medya olmadan da olmuyor. Olup biten herseyden anından haberdar olmamızı sağlıyor. Ama en sağlıklı insanların bile ruh sağlığını bozuyor bu gercek. Ben artık sadeve günde en fazla bir saat sosyal medyayı elime alacak şekilde kendimi ayarladım ve hayat kalitem resmen artmış gibi hissediyorum.. siz de girmeyin.
Arrik olan oldu, uzerine dusunmenin bir faydasi yok. Herkes hayatinda inisler cikislar yasiyor. Tek siz depresyon gecirmiyorsunuz olabilir yani, cok insani bir durum, kim kiniyorsa o da yasar bir gün. Aldırmayın.
Bence doga yuruyueu size iyi gelebilir.kendjinjzle başbasa kalacağınız şeyler yapın ve en onemlisi evde durmayin. Evden çıkın muhakkak.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim

areseyna .!.:

Ben tüm konudan bağımsız olarak kendinize bu kadar yüklenmenize çok içerledim. Rezil oldum, her şeyi berbat ettim tarzında konuşuyorsunuz ama bu hikayede en masum olan kişi sizsiniz bence. Zira çevrenizde en destek beklediğiniz insanlardan destek görememiş, içinizi dökememiş bunun sonucu olarak herhangi bir yerde içinizi açma ihtiyacı duymuşsunuz. Lütfen kendinizi suçlamayın. Fenomenlerde gördüğünüz güzellik algılarını da lütfen kendinize uyarlayıp kıyas içine girmeyin. Birçoğu shop yapıyor defalarca örneğini gördük bunun. Herkes biricik, herkesin hayatı kendine özgü kimseyle kıyaslanmayacak kadar kıymetlisiniz. Sosyal medya konusunda da kendinizi iyi hissedene kadar dönmemenizi tavsiye ederim. Çünkü gördüklerinizden etkileniyorsunuz ve hiçbir fenomen mutsuzluğunu paylaşmıyor hayatını güllük gülistanlık yansıtıyor. Video izlemek için Youtube, Twitter gibi alternatiflerden yararlanabilirsiniz. En kısa zamanda ruhunuza şifa diliyorum, tüm buhranınızı dağıtacak güzellikler yaşarsınız inşallah, her şeyin en güzeli sizinle olsun

Genişletmek için tıkla...

Ne kadar güzel dilekler bunlar, çok teşekkür ederim ben de siin için güzel dilekler sunmak isterim. Ben çok yalnızım eşimden ötürü de çok yalnızım umarım bir gün dediğiniz gibi daha umutlu sabahlara uyanabiliriz. Sevgiler

borntofight .!.:

Ablacim bosversene be. Kim ne dusunurse dusunsun. Isterse senin o halini zayiflik olarak nitelendirsin, isterse toyluk olarak vs vs. Canim istedi paylastim, sonra canim istedi kaldirdim. Kime ne Allah askina ya.

Ama gercekten bak sosyal medyadan uzak durmak en iyisi. Ciddi mana da salak/bos insan isi. Akli olanin isi olmaz orda. Banane Allah askina kuzenimin kaynanasinin eltisinin kizi evlenmis filan Ya da benim varligimdan haberi bile olmayan unlu biri bilmem ne ruju kullaniyomus Valla ben kendime yedirip de kimseyi stalklayamam, cok mu kendini begenmisim bilmiyom ama. Eskiden bi ara instagramim vardi, sadece akraba arkadas asla unlu vs yoktu. O bile beni bi sure sonra gerdi, tamamen biraktim. Lisede ergenken bile unlu adamlarin posterlerini asan arkadaslarimi hep kucumsemisimdir Biraz kendine saygisi olan insan kimseye hayran olmaz bence cunku. Begenirsin, takdir edersin ama hayran olup her bokunu takip etmek filan... Ergenken bile yapmadigim seyler. Tabi yukarda ilk cumlemde soyledigim gibi de eger unluleri taip ediyo olsaydim o da benim bilecegim is yine kimseye aciklama yapma geregi hissetmezdim.

Genişletmek için tıkla...

Mune .!.:

Sizi baskılayan, bastıran, destek görmediğiniz göremeyeceğiniz bir ailede büyümüşsünüz, ilk evliliğiniz aldatma sebebiyle bitmiş yanlış okumadıysam, sonra eşinizle tanışmışsınız ama o da konuşmayan biriymiş.





Nasıl olduğunuzla ilgilenmediği gibi hastalığınızla ilgili herhangi bir desteği de yokmuş, siz arkadaşlarımızın da yazdığı gibi sosyal medyada yardım çığlığı atmışsınız aslında.
Birileri sizi görsün duysun önemsesin istemişsiniz.

Siz evliliğiniz ilk 5 yılı ve öncesinde sevgililik döneminde mutlu olmuşsunuz, pandemi sonrası bir anda her şey tepetaklak olmuş ve teşhisinizde zaten evliliğinizdeki mutsuzluk sonrası koyulmuş.
Kendinize ait bir geliriniz olmaması, ailenizin yanına dönemeyecek olmanız, evliliğinizdeki sorunların çözülmemesi, duygusal olarak da bence en önemlisi ağlayacak bir omuz bulamamanız sizi boğuyor.

Sosyal medyaya ara vermeniz gerektiğinin bilincindesiniz zaten ama ilaçla tedavi yanısıra konuşarak, içinizde birikenleri anlatıp rahatlayarak da tedavi görmelisiniz bence.

Genişletmek için tıkla...

Ne doğru yazmışsınız sevgili Mune. Benim asıl derdim eşim tarafından anlaşılmamak. Görülmemek, duyulmamak. Bana söylediği şey kendisinin de iyi olmadığı ve bana çok da yardımının dokunamayacağı. Aslında bir sinema gecesi, saçıma şefkatli bir dokunuş, bir sarılma ve iki güzel söz bana yetecek de artacak ama onun yapısı bu. Tabii maddi kaygılar ve iş yoğunluğu da daha da içine kapattı farkındayım. Beni sevmiyor diyemem ama şu ara ben gündeminde değilim o çok açık.

liriko .!.:

Eger çok sıkılıyorsan anonim bir hesap açıp oradan arada reels kaydırabilirsin. Bu arada algoritma çok önemli. İnsragramda depresif şeylere baktıkça önüne daha depresif şeyler çıkarıp ruh halini çok etkiliyor. Öyle şeyler görünce hiç izleme atla geç. Anonim takılmak hem diğer hesabın konusunda bir süre kararlı olmanı sağlar. Yakın arkadaşına da sssst bu benim diğer hesabım çaktırma burası özel alan diye haber verip karşılıklı reels atmaya devam edebilirsiniz, arada esereklenip kapatınca ben öyle yapıyorum

Genişletmek için tıkla...

Valla iyi fikirmiş, aklıma fake hesabı yerine kendi gerçek hesabından kendini öven Gülben Ergen geldi ben kesin öyle bir salaklık yapar rezil olurum

seventynine .!.:

Yani ben zaten 2023'den beri iyi değilim diye avaz avaz bağırıyorum aslında ama eşim de dahil çünkü kendisine göre doktor dedim gittim, gidiyorum, spor dedim salona yazıldım " daha ne yapayım?" kafasında. Aslında o da dahil tüm etrafımdakiler bir nasılsın dese belki bu kadar yalnız hissetmeyeceğim.



Youtıbe da güzek oyalıyor aslında, eski izlemediğim dizilere falan bakıyorum.



Çok çok haklısınız. Şu an hiç gerek yok. Zaten yaptığım şeyden ötürü de çok utanıyorum halen.



Yani haklısınız. Biraz duyulmak istedim görülmek istedim sanırım. Çünkü üç sene olacak iyi olmak için mücadele etmekten çok yoruldum.



Belki ben de bir süre yataktan çıkmasam telefona bakmasam depresyonun hakkını verir ve belki de daha hızlı iyileşirdim. Ama yapamadım. Örneğin bugün yine sadece uyumak istedim 10:00'da zar zor kalktım yatsam yatardım ama sokakta beslediğim kedilerin mama kapları bitmiş, evdeki büyük kedim hasta ona özel mama yedirmem lazım. Yemek pişirmem lazım. Keşke bütün bunları benim yerime yapacak biri olsa da en azından bir güncük uyusam hiçbir şey düşünmeden. Cevabınız için teşekkür ederim görülme duyulma isteğimi de anlamışsınız



Bir üstte de yazdım belki bekar olsam daha kolay olurdu zaten terapimde de "tüm depresyonu ayakta yaşadım" dediğimde psikoloğum "iyi bir şey mi bu sence" diye kınamıştı beni. Sorumlu olduğum kedilerim var, eşim çok yoğun çalışıyor benim gibi ilgilenemez. Ve evet çaresiz hissediyorum. Aklınıza kendi kendine teşhis koymuş fikri de gelmesin 2019'da orta düzeyde depresyon 2023'de de okb ve depresyon tanısı aldım. Ciddi şekilde hayatımı sorgulayıp, çok detaylı intihar planları yaptım aylarca. Sonra sanki ölmek isteyen ben değilmişim gibi anksiyeteye döndü ve bu sefer de ölüm korkusu başladı. Şu an zaten tedavi görüyorum ama bir anda iyileşemiyorsunuz. Dönem dönem bir tık daha iyi olup sonra yeniden hortlama şeklinde oluyor bende.

Genişletmek için tıkla...

Şöyle hepimizi tek mesajda yanıtlamanız bile o kadar yorucu ki.

Kim niye kendi mesajını bulup diğerlerini silip size yanıt versin ki?

pamuk musun nesin .!.:

Şöyle hepimizi tek mesajda yanıtlamanız bile o kadar yorucu ki.

Kim niye kendi mesajını bulup diğerlerini silip size yanıt versin ki?

Genişletmek için tıkla...

Yapacak daha önemli işlerim yok, yatakta boş boş yatıyorum beni yormadı. Sizi yorduysa okumayın, yazmayın geçin mecbur değilsiniz.

seventynine .!.:

Yapacak daha önemli işlerim yok, yatakta boş boş yatıyorum beni yormadı. Sizi yorduysa okumayın, yazmayın geçin mecbur değilsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Kimsenin size faydası olsun istemiyorsunuz. Allah selamet versin.

seventynine .!.:

İyi geceler arkadaşlar.

Hepinize tek tek sabah yazabilirim sanırım çünkü anti depresan uykusu bastırdı. Ama konumu da yazmak istiyorum.

Şöyle ki, çok az takipçim olan benim de az kişiyi takip ettiğim ama zamanla büyütmek istediğim bir sayfam vardı. Ama ben depresyonumu oraya çok yansıttım, konuşcak kimsem olmadığı için depresif postlar, hikayeler attım. Geçtiğimiz hafta yine çok yalnız v kötü hissettiğim bir anda da video çektim. İlaçlara devam edicem ama artık iyi olmak için uğraşmaktan vazgeçiyorum diye. Çabalamayı bıraktım dediğim için ortalık biraz karıştı aileler panikledi falan. Çünkü kimse durumumun vehametinin farkında değildi kocam dahil.

Herneyse ben bu olaydan sonra instagramımı kapattım. Ama o kadar ekran bağımlısı olmuşum ki yeni bir hesap açmak istiyorum. Ama şu anki mentalim tamamen iyileşene kadar yapma diyor. Zaten aileden kimseyi takip etmem ama yaptığım şeyden çok utanıyorum. Bir de sanki keyfi gibi algılıyor insanlar. Tamam yataklara düşmedim saçı başı bırakmadım ama bunu kendime olan saygımdan yaptım. Anksiyete krizlerimi bilenlerin de umurunda olmadım buna da eşim dahil. O da zaten uzun hikaye.

Insta'da galerileri, sanatla ilgili sayfaları falan takip ediyordum sevdiğim oyuncuları vs. Ya da bazen fenomenleri stalklıyordum. Arkadaşlarla komik reels gönderme saatimiz vardı ama bu hareketimle herşeti bk ettim.

Özetle yeni bir sayfa açıp yeniden millete rezil olmaya (kendime hiç güvenemiyorum zira) gerek yok değil mi? İyice iyileşene ve kaygılardan kurtulana dek sosyal medyadan uzak durma kararıma uymak istiyorum. Çünkü ordaki şov hayatlar ve emeksiz kazançlar da bana boşa okuduk dedirtiyor. Ya da mesela bir kadın var aynı pantolonu almışız ama o incecik, yaa seventy hanım ayı gibi yersen sende böyle durmaz diyorum. Ya da keşke planlama değil de reklamcı olsaydık falan. Yaş 45 için bunlar çok ergen düşünceler ama ben sürekli başkalarıyla kıyaslanıp küçümsenerek büyüütüldüm ve maalesef kendime sevgim de özgüvenim de 0.

Genişletmek için tıkla...

Yer yer ben de diyorum keşke okumasaydım diye ama sosyal medyadakilerin yaptığı soytarılık yazmıştı geçen biri hak vermedim değil.
Size iyi geliyorsa başka bir hesap açın bence

seventynine .!.:

İyi geceler arkadaşlar.

Hepinize tek tek sabah yazabilirim sanırım çünkü anti depresan uykusu bastırdı. Ama konumu da yazmak istiyorum.

Şöyle ki, çok az takipçim olan benim de az kişiyi takip ettiğim ama zamanla büyütmek istediğim bir sayfam vardı. Ama ben depresyonumu oraya çok yansıttım, konuşcak kimsem olmadığı için depresif postlar, hikayeler attım. Geçtiğimiz hafta yine çok yalnız v kötü hissettiğim bir anda da video çektim. İlaçlara devam edicem ama artık iyi olmak için uğraşmaktan vazgeçiyorum diye. Çabalamayı bıraktım dediğim için ortalık biraz karıştı aileler panikledi falan. Çünkü kimse durumumun vehametinin farkında değildi kocam dahil.

Herneyse ben bu olaydan sonra instagramımı kapattım. Ama o kadar ekran bağımlısı olmuşum ki yeni bir hesap açmak istiyorum. Ama şu anki mentalim tamamen iyileşene kadar yapma diyor. Zaten aileden kimseyi takip etmem ama yaptığım şeyden çok utanıyorum. Bir de sanki keyfi gibi algılıyor insanlar. Tamam yataklara düşmedim saçı başı bırakmadım ama bunu kendime olan saygımdan yaptım. Anksiyete krizlerimi bilenlerin de umurunda olmadım buna da eşim dahil. O da zaten uzun hikaye.

Insta'da galerileri, sanatla ilgili sayfaları falan takip ediyordum sevdiğim oyuncuları vs. Ya da bazen fenomenleri stalklıyordum. Arkadaşlarla komik reels gönderme saatimiz vardı ama bu hareketimle herşeti bk ettim.

Özetle yeni bir sayfa açıp yeniden millete rezil olmaya (kendime hiç güvenemiyorum zira) gerek yok değil mi? İyice iyileşene ve kaygılardan kurtulana dek sosyal medyadan uzak durma kararıma uymak istiyorum. Çünkü ordaki şov hayatlar ve emeksiz kazançlar da bana boşa okuduk dedirtiyor. Ya da mesela bir kadın var aynı pantolonu almışız ama o incecik, yaa seventy hanım ayı gibi yersen sende böyle durmaz diyorum. Ya da keşke planlama değil de reklamcı olsaydık falan. Yaş 45 için bunlar çok ergen düşünceler ama ben sürekli başkalarıyla kıyaslanıp küçümsenerek büyüütüldüm ve maalesef kendime sevgim de özgüvenim de 0.

Genişletmek için tıkla...

İnsanlara rezil olmaktan değil kendi sağlığınız için uzak durun. Böyle de kesinlikle düşünmeyin herkesin yaşadığı hayat ve zorluklar bambaşka herkes aynı şekilde başa çıkamayabilir kendinizi suçlamayın. Ben normalde sosyal medyada çok aktif bir insandım fakat bi süreliğine bıraktım tüm hesaplarımı kapattım. Bir şey izlemek izlersem reels gibi YouTube üzerinden izliyorum. Başlarda hepimizin alışkanlığı ve bağımlılığı olduğu için zor gelebilir ama zaman içerisinde uzaklaşmanın daha iyi olduğunu göreceksiniz.