İnternet yoktu, ben günlük yazardım, 13 yaşımdan beri.Sonra kk çıktı, blog çıktı, insanın tanımadığı insanlara derdini, gördüğünü, yaşadığını anlaTma şansı çıkınca sanırım günlüğe yazmaktansa yine günlüğe yazarmışcasına mevzuuları aleme açmayı tercih eder oldum.Aslında bu durumdan biraz kaygılanıyorum, çünkü benim el yazım yok bu sanal alemde, altı üstü bi nick bi de şifre..Site çökse, şifremi unutsam, "mahkeme kararı"yla engellense, pikselllerle bitti gitti olcak yani onca beyin sızıntım.
Bi de beni en çok üzen, önceden indirimli saatler beklenirdi eşi dostu arayıp 2 dakika değil de 10 dakika konuşabilmek için..Şimi msn'den saatlerce görüntülü konuşmak bile bedavayken listelerİmizde birçok insan bloke edilmiş.Azken kıymetliymiş demek ki birşeyler.İletişim imkanı arttı da iletişim bitti.
Faydası çok, internet komünist bir dayanışma formu bence...Güçsüzün sesini duyurmasının yolu açıldı böylece...Medya patronlarına muhtaç değil kimse sesini duyurmak için, kişisel paylaşımlar, video paylaşımları insanları özgürleştirdi.Kaliteli iş yapanın meşhur olmasının yolu yönetmenin onun bunun yatağından daha az geçiyordur belki de artık.Koskoca devletler bile sansür koyamıyor olanın bitenin duyulmasına. Ya da sade bir vatandaş olarak ben X malı bir eşyayı almadan önce internette arattıp şikayetleri nelerdir diye bakabiliyorum.Önceden etrafta kullanan eş dost varsa onlara sormaktı tüm referansım.Ama şimdi sosyal bir dayanışma.Koskoca markalar malının arkasında durmadığında "internette rezil olmaktan" korktuğu için ilgileniveriyorlar şikayetinizle :82:
Ben yine de azaltmak istiyorum hayatımdaki yerini.Allah bize 3 boyutlu yaşayacak sağlığı vermişken neden öyle yaşamayalım değil mi? Bir gün yatalak bir hastalığımız olursa, ya da yaşlandığımızda zaten internet olarak tüm hayatımız. O günlere saklamak istiyorum ben.