O kadar bunaldım ki gücüm kalmadı hiçbir şeye. Aile içinde büyük problemlerim var. Babam sürekli hakaret ediyor aşağılıyor beni ve daha fazlası. Annemle de aram hiç iyi değil. Ablamlar var, onlar da beni sevmiyorlar. Çünkü ben söylenenlere karşı kendimi savunuyorum ve kendi hayatıma odaklanmamı bencillik saydıkları için dışlanıyorum. Kendimi çok değersiz hissediyorum bu evde kalabalık bir aileyiz ama ben o kadar yalnızım ki. Daha 19 yaşındayım çok iyi bir bölümde okuyorum ama geleceğe karşı hiç umudum yok. Hayal kurmayı bıraktım ben bu evde. Ne çocukluğumu yaşayabildim ne gençliğimi yaşayabiliyorum. İçimi dökmek istedim çok doluyum