- 10 Haziran 2012
- 2.199
- 247
- 113
- Konu Sahibi PembeMuhendisi
- #1
Merhaba,
Mezuniyet sınavına girip mezun olacak bir mühendisim.Sınavı beklerken tanıdık vasıtasıyla daha önce hiç gitmediğim bir şehirde,büyük bir şantiye de işe başladım.Diplomam olmadığı için hoş diplomam olsa dahi yeni mezun,tecrübesiz olduğum için mühendis statüsünden başlatmayacaklardı,mühendis statüsünde başlatmadılar.Tanıdığım kişi şantiyede yüklenici firma da olduğu için,bütün firmalara sözü geçen biri.Beni de taşeron firmaları yöneten bir firmaya girdirdi.Üstelik firma sahibi benimle aynı üniversite mezunu.
Her neyse maaş ilk baştan söylenenden düşük,tecrübe kazanmak önemli parayı boşver dedim kendi kendime.
Çabuk öğrenen biriyim ve bilgisayar ortamındaki işleri,şantiye terimlerini,sahada ne yapılır vs çabuk öğrendim.Teknikerler hem sahayla,hem bilgisayar işleriyle ilgilendikleri için işleri yetiştiremiyorlar.Bende onlara yardım etmek için bilgisayar işlerini ben öğrendim,sizinkileri ben yapayım artık dedim.Tamam falan dediler ama ısrar etmeme rağmen hiçbiri ben yeni mezun olduğum için güvenip bana vermediler işi.Halbuki ben bu bölümün en yüksek olduğu üniversitede okudum..
Tamam belki 1 aydır çalıştığım için böyle düşünüyorlar ama benim ağırıma gitti.İş yerinde bana getir götür işlerini yaptırıyorlar,biri çağırılacaksa onu çağırtıyorlar.Bir çay getirip götürmediğim kalmıştı.Patronla aynı konteynerda olmamıza rağmen bana "pembemühendisi ;çaycı x'i çağırsana,2 çay yollasın"diyor.
Geçenlerde bir kalem olayı oldu.Mühendis ve teknikerlere kalem almış.Ofis görevlisi bana da verdi,beni mühendis olarak gördüğü için.Patron geldiğinde "pembemühendisine niye verdin,o napcak sanki kalemle"dedi.
Ben çok bozuldum.Sanki ben okuma yazma bilmeyen,hiçbir işe yaramayan biriymişim gibi konuştu.Bende bunu duydum,"kalemi geri verebilirim,benim kendi kalemim var zaten"dedim.
Birkaç olay daha oldu.Küçük ama mide bulandırıcı.
Erkek arkadaşım Kanada'ya yerleşmemizi,evlenip orada yaşamamızı istiyor ileride.Bende aileme çok bağlı biriyim ama bu ülkede bu şartlarda çalışabileceğimi sanmıyorum.Artık ailemin yanına,doğduğum büyüdüğüm yere dönüp bir süre orada yaşamak istiyorum.İleride zaten ailemden uzakta yaşayacağım.
Çok mu hassas düşünüyorum?Yoksa daha yolun başındasın bırak gitsin mi dersiniz
Ailemin yanındayken maddi,manevi daha iyi olacağım bu arada.
Mezuniyet sınavına girip mezun olacak bir mühendisim.Sınavı beklerken tanıdık vasıtasıyla daha önce hiç gitmediğim bir şehirde,büyük bir şantiye de işe başladım.Diplomam olmadığı için hoş diplomam olsa dahi yeni mezun,tecrübesiz olduğum için mühendis statüsünden başlatmayacaklardı,mühendis statüsünde başlatmadılar.Tanıdığım kişi şantiyede yüklenici firma da olduğu için,bütün firmalara sözü geçen biri.Beni de taşeron firmaları yöneten bir firmaya girdirdi.Üstelik firma sahibi benimle aynı üniversite mezunu.
Her neyse maaş ilk baştan söylenenden düşük,tecrübe kazanmak önemli parayı boşver dedim kendi kendime.
Çabuk öğrenen biriyim ve bilgisayar ortamındaki işleri,şantiye terimlerini,sahada ne yapılır vs çabuk öğrendim.Teknikerler hem sahayla,hem bilgisayar işleriyle ilgilendikleri için işleri yetiştiremiyorlar.Bende onlara yardım etmek için bilgisayar işlerini ben öğrendim,sizinkileri ben yapayım artık dedim.Tamam falan dediler ama ısrar etmeme rağmen hiçbiri ben yeni mezun olduğum için güvenip bana vermediler işi.Halbuki ben bu bölümün en yüksek olduğu üniversitede okudum..
Tamam belki 1 aydır çalıştığım için böyle düşünüyorlar ama benim ağırıma gitti.İş yerinde bana getir götür işlerini yaptırıyorlar,biri çağırılacaksa onu çağırtıyorlar.Bir çay getirip götürmediğim kalmıştı.Patronla aynı konteynerda olmamıza rağmen bana "pembemühendisi ;çaycı x'i çağırsana,2 çay yollasın"diyor.
Geçenlerde bir kalem olayı oldu.Mühendis ve teknikerlere kalem almış.Ofis görevlisi bana da verdi,beni mühendis olarak gördüğü için.Patron geldiğinde "pembemühendisine niye verdin,o napcak sanki kalemle"dedi.
Ben çok bozuldum.Sanki ben okuma yazma bilmeyen,hiçbir işe yaramayan biriymişim gibi konuştu.Bende bunu duydum,"kalemi geri verebilirim,benim kendi kalemim var zaten"dedim.
Birkaç olay daha oldu.Küçük ama mide bulandırıcı.
Erkek arkadaşım Kanada'ya yerleşmemizi,evlenip orada yaşamamızı istiyor ileride.Bende aileme çok bağlı biriyim ama bu ülkede bu şartlarda çalışabileceğimi sanmıyorum.Artık ailemin yanına,doğduğum büyüdüğüm yere dönüp bir süre orada yaşamak istiyorum.İleride zaten ailemden uzakta yaşayacağım.
Çok mu hassas düşünüyorum?Yoksa daha yolun başındasın bırak gitsin mi dersiniz

Ailemin yanındayken maddi,manevi daha iyi olacağım bu arada.