• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

İş hayatında can sıkıcı şeyler

Reklamını yapanlar işten en az anlayan insanlardır bu arada, sadece çok konuşuyorlar. Valla bizim işte de oluyor bu ben cool takılıyorum. Bazı iş arkadaşlarım kendilerini çok öne atıp komik duruma düşüyorlar. Ben diyorum zaten hepsinden daha güzelim ve daha zekiyim. İspat edecek bir durumum yok. Zaten mal ortada. O yüzden öyle yurt dışı işlerine çok atlamıyorum çünkü sonu amelelik oluyor.

Zaten asıl nokta bu. Yöneticiler rakip istemezler, amele isterler. Amir borcu olan memuru sever diye bir laf vardır. O işe muhtaç olan memuru severler. Boş verin onları götürsünler. Bir yerde herkes patlar ve sizin elinize muhtaç kalırlar. Uzun vadede böyle oldu bana. Aaaa Kibariye senin yaptığın doğruymuş şu amir kadın bizi çok ezdi oldu sonrasında.
 
Fazla mütevaziligin sonu vasat insandan akıl dinlemektir .mutevaziligi ricayi tşk etmeyi bir kenara at gozun açık olsun sen akıllı olup delilerin kahrı i çekeceğine sen deli ol millet senin kahrıni ceksin
Aşırı güldüm İsmail YK’nın bu sözü benim hayatımda da önemli sözlerden biridir. Memur bir de asla kendini ezdirmemeli. Ezik çalışanın üzerine çullanırlar. Deli olmak iyidir korkarlar bulaşmazlar.
 
Bu işler fizik mizik dinlemez. Bizim şirkette bi kadın vardı gayet toplu, kısa boylu falan biriydi ama maşallah çok atılgandı :D hepimizden evvel atlardı işlere. Şimdi müdür olmuş :D bizim manken kızlar ( biride bendim 🙈) ya ev kızı olduk ya da onun altında çalışıyorlar :D
 
Merhaba kızlar. 34 yaşındayım. 18 yaşından beri çalışıyorum, üniversite yıllarında gündüz çalıştım akşam okudum ikinci öğretimde. Ailemin durumu iyi değildi ve dişimle tırnaklarımla çabaladım hala da çabalıyorum. İş hayatında en aşağı pozisyonlardan başladım ve yıllar içinde daha iyi noktaya geldim. Kızlar benim sorunum şu: sınavları müthiş başarılarla kazanıyorum kazanmasına ama işe başlayınca görünmez gibi davranıyorlar ve saygı duymuyorlar, çok konuşmama rağmen beni "sessiz sakin özgüveni yok kolay lokma" gibi kodluyorlar bu nasıl oluyor her defasında anlamıyorum. Bir bakmışım beni böyle tanımlamışlar. Bunun sonucunda kıyıda köşede kalmış işler bana veriliyor ballı işler diğerlerine gidiyor. En son birkaç ay önce sınavda en başarılılar arasına girdim ve yeni bir işe başladım. Ama yine istediğim gibi gitmiyor. Mesela New York'ta bir eğitim vardı sıra bendeydi hiç gitmemiştim ama bana sen git diyen olmadı. Toplantılara da götürülmüyorum. Bu arada işimi iyi yaparım bunu da defalarca söylediler takdir ettiler. Ama görünür işlerde beni dahil etmiyorlar bu durum canımı sıkıyor, devamlı masada oturmaktan sıkıldım. Ha bu arada elim yüzün düzgün boyum normal yani fiziki bir yargılama da sözkonusu değil diye düşünüyorum. Benzer durumla karşılaşan oldu mu ve nasıl davranmalıyım sizce ?
Hakkınızı kendiniz isteyeceksiniz.
Farkında olduğunuzu hissettireceksiniz
 
benim gozlemledigim ;
1. si dis gorunus onemli makyaj ve buyuk takilar kadinlari guclu gosteriyor tabii iyi giyimle
2. postur duruş gercekten dimdik yuruyen gozleri parlayan insanlar her zaman 1 tik ondeler
3. hakkini aramak cazgir olmak demiyim ama hakkini uedirmemek
otekileri bilmem ama son madde sizde yok gibi madem en basarili sizsiniz gidin ben niyebgitmiyorum benim hakkim onceligim diye cikisin .👊🏻
topluluk onunde konusma becerinizk arrtirabikirsiniz belki iyi sakin bir konuyu sunumu yaoabilirsiniz ama kritik gergin kinularida konusabilmek ayri bir yetenek internetye videolar var izleyin .
anahtar kelimeler ozguvenli konusma is hayatinda kadin olmak vs gibi videolari aratip izleyebilirsiniz
 
Merhaba kızlar. 34 yaşındayım. 18 yaşından beri çalışıyorum, üniversite yıllarında gündüz çalıştım akşam okudum ikinci öğretimde. Ailemin durumu iyi değildi ve dişimle tırnaklarımla çabaladım hala da çabalıyorum. İş hayatında en aşağı pozisyonlardan başladım ve yıllar içinde daha iyi noktaya geldim. Kızlar benim sorunum şu: sınavları müthiş başarılarla kazanıyorum kazanmasına ama işe başlayınca görünmez gibi davranıyorlar ve saygı duymuyorlar, çok konuşmama rağmen beni "sessiz sakin özgüveni yok kolay lokma" gibi kodluyorlar bu nasıl oluyor her defasında anlamıyorum. Bir bakmışım beni böyle tanımlamışlar. Bunun sonucunda kıyıda köşede kalmış işler bana veriliyor ballı işler diğerlerine gidiyor. En son birkaç ay önce sınavda en başarılılar arasına girdim ve yeni bir işe başladım. Ama yine istediğim gibi gitmiyor. Mesela New York'ta bir eğitim vardı sıra bendeydi hiç gitmemiştim ama bana sen git diyen olmadı. Toplantılara da götürülmüyorum. Bu arada işimi iyi yaparım bunu da defalarca söylediler takdir ettiler. Ama görünür işlerde beni dahil etmiyorlar bu durum canımı sıkıyor, devamlı masada oturmaktan sıkıldım. Ha bu arada elim yüzün düzgün boyum normal yani fiziki bir yargılama da sözkonusu değil diye düşünüyorum. Benzer durumla karşılaşan oldu mu ve nasıl davranmalıyım sizce ?
Belki dayıları vardır .Her sey dayıyla oluyor :)Yada ayakkabının altından başlayıp ipiyle devam eden yalaklar vardır .Hep bolelerı var .Ve ust mevkıdekıler bayılıyor bu yalamalara .Aksını hıc gormedım
 
Back
X