Merhaba sevgili kadınlar lafı uzatmadan konuma geçmek istiyorum,
Erkek arkadaşım ve ben evlilik düşünüyoruz ikimiz de 29 yaşındayız. Şuanda ben çalışıyorum ama çok az bir kazanıyorum yani kendi kendimi idare edecek kadar. Erkek arkadaşım yazılımcıydı ancak pandemi döneminde işten çıkarıldı şirketi iflas etti, farklı işler baktı ama malum piyasa durumu girdiği yerlerde stajyer olarak başlatmaya karar verdiler asgari ücretle çalıştı ama asgari ücretle bulunduğumuz şehir dışında ikimizi de idare edecek bir durumu yoktu eğer çalıştığı şehire gidersem ben iş bulana kadar çok ama çok zorluk çekecektik. (Asla asgari ücreti azımsadığımdan değil sadece bende o şehire gidersem iş bulana kadar hem ev dizmek hem idare etmek hemde kira vs ödemek imkansızdı bizim ailelerimizde belli bir yere kadar yardım edebilir herkesin durumu kendine yetecek halde)
Derken babası birlikte bir iş kurmayı teklif etti dedelerinden kalan bir arsa satışı oldu pay düştü ailesine ve babası birlikte ticaret işi yapalım dedi. Erkek arkadaşım kabul etti ama iş kurma aşamasında çok ağır ilerliyorlar. Mesela malzeme almak için adamlarla görüşmeleri fiyat almaları gerekiyor 1 gün gidip görüşüp 3 gün nasıl olacak diye düşünüp evde oturuyorlar. Ben bu duruma biraz kızıyorum gidin herkesle görüşün böyle zaman kaybetmeyin diyorum ki kendileri de biz çok zaman kaybettik diyorlar.
Ben böyle söyleyince kötü oluyorum. Söylemesem kendi içimde kalsa yavaşlıklarına sinir oluyorum. Mesela dükkan yerleri bakılacak en kısa zamanda tüm alternatifler gezilir sonra hesap kitap yapılır bana göre bunlar 1 dükkan bakıp 1 hafta duruyorlar. Sebebi yok soruyorum düşünüyoruz diyor diğerlerine de bakın düşünün diyorum beni daralma babam ne yapıyorsa yapsın bende artık bıktım diyor.
Hem bir iç döküş hemde benzer şeyleri yaşayanlar oldu mu diye merak ediyorum. Sizce ben bu durumda ne yapabilirim? Teşekkür ederim
Erkek arkadaşım ve ben evlilik düşünüyoruz ikimiz de 29 yaşındayız. Şuanda ben çalışıyorum ama çok az bir kazanıyorum yani kendi kendimi idare edecek kadar. Erkek arkadaşım yazılımcıydı ancak pandemi döneminde işten çıkarıldı şirketi iflas etti, farklı işler baktı ama malum piyasa durumu girdiği yerlerde stajyer olarak başlatmaya karar verdiler asgari ücretle çalıştı ama asgari ücretle bulunduğumuz şehir dışında ikimizi de idare edecek bir durumu yoktu eğer çalıştığı şehire gidersem ben iş bulana kadar çok ama çok zorluk çekecektik. (Asla asgari ücreti azımsadığımdan değil sadece bende o şehire gidersem iş bulana kadar hem ev dizmek hem idare etmek hemde kira vs ödemek imkansızdı bizim ailelerimizde belli bir yere kadar yardım edebilir herkesin durumu kendine yetecek halde)
Derken babası birlikte bir iş kurmayı teklif etti dedelerinden kalan bir arsa satışı oldu pay düştü ailesine ve babası birlikte ticaret işi yapalım dedi. Erkek arkadaşım kabul etti ama iş kurma aşamasında çok ağır ilerliyorlar. Mesela malzeme almak için adamlarla görüşmeleri fiyat almaları gerekiyor 1 gün gidip görüşüp 3 gün nasıl olacak diye düşünüp evde oturuyorlar. Ben bu duruma biraz kızıyorum gidin herkesle görüşün böyle zaman kaybetmeyin diyorum ki kendileri de biz çok zaman kaybettik diyorlar.
Ben böyle söyleyince kötü oluyorum. Söylemesem kendi içimde kalsa yavaşlıklarına sinir oluyorum. Mesela dükkan yerleri bakılacak en kısa zamanda tüm alternatifler gezilir sonra hesap kitap yapılır bana göre bunlar 1 dükkan bakıp 1 hafta duruyorlar. Sebebi yok soruyorum düşünüyoruz diyor diğerlerine de bakın düşünün diyorum beni daralma babam ne yapıyorsa yapsın bende artık bıktım diyor.
Hem bir iç döküş hemde benzer şeyleri yaşayanlar oldu mu diye merak ediyorum. Sizce ben bu durumda ne yapabilirim? Teşekkür ederim
Ticaret yapabileceğini de hiç sanmıyorum, ticarette başarılı olmak için zehir gibi olmak gerekiyor işinin bilenler ayakta kalıyor. O mal mı bu mal mı diye oturup 10kez düşünüyorsan o işi bilmiyorsun demektir.
