İş nedeniyle eşiyle ayrı yaşayan var mı ?

Y

Yasemence

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
13 Kasım 2020
1
3
1
34
Merhaba arkadaşlar,

Bir senedir evliyim. Eşim özel sektörde çalışıyor ve işinden memnunuz çok şükür.
Ben ise öğretmenim ama çalışmıyorum. Kendi branşımda özel sektörde maalesef iş bulamadım. İş bulamadığım için hiç aklımda yokken KPSS 'ye çalışmaya karar verdim. Yaklaşık 7 ay bu sınava hazırlandım. Branşımda iyi bir sıralama elde ettim. Allah nasip ederse ilk atamada atanabileceğim. Kendi bulunduğum şehre veya çok yakınlarına atanma ihtimalim yok denebilir.
Eşim özel sektörde olduğu için 3 yıl ayrı durmamız gerekecek. Eşimin desteği var ama ben üç sene ayrı kalmaktan korkuyorum sanırım. Ailem, arkadaşlarım vs bütün düzenim bu şehirde. Üniversiteyi de kendi şehrimde okumuştum. Sınava hazırlanırken atanmayı çok istiyordum ve çok emek verdim. Fakat sonucum iyi gelince duygularım birden değişti. Tabi ki tercih yapacağım ve ne olursa olsun emeklerimi ziyan etmeyeceğim ama mutsuz hissediyorum kendimi.

:olamaz:

Bu durumu yaşayan arkadaşlar var mı ?
Varsa tecrübeleri bana cesaret verecektir. Bu nedenle konuyu açtım. Hepinize teşekkür ediyorum :)

Not: Branş öğretmeni değilim.
Çocuk yok.
 
Öncelikle güzel puan almanıza sevindim. Hayırlı olur inşallah.

Ben ilk 1 sene ayrıydım.
Kolaydı diyemem.
Çok zordu hatta berbattı.

Ama bir araya geldikten sonra daha büyük problemler yaşadım.
Mesleğim sayesinde ayakta durdum.
Anladım ki önce güzel bir meslek lazım insana.
Bu yolda her şey çekilir.
Zaman akar geçer.
Tatillerde bir araya gelirsiniz vs.
Bir bakarsınız 3 yil bitmiş.

Evliliklerde kadının kendini güvende hissetmesi çok önemli.

Sakin emeklerinizden vazgeçmeyin.
 
Cocuk yokken daha kolay
Ama pandemi sartlarinda 1 sene boyunca git gel yapmaniz sıkıntı olacak
Yine de bu devirde ekmek için ne kavgalar veriyor insanlar
Dişinizi sıkın gözünüzü yumun 3 sene
Darısı tüm is bekleyenlere...
 
Yasemence .!.:
Merhaba arkadaşlar,

Bir senedir evliyim. Eşim özel sektörde çalışıyor ve işinden memnunuz çok şükür.
Ben ise öğretmenim ama çalışmıyorum. Kendi branşımda özel sektörde maalesef iş bulamadım. İş bulamadığım için hiç aklımda yokken KPSS 'ye çalışmaya karar verdim. Yaklaşık 7 ay bu sınava hazırlandım. Branşımda iyi bir sıralama elde ettim. Allah nasip ederse ilk atamada atanabileceğim. Kendi bulunduğum şehre veya çok yakınlarına atanma ihtimalim yok denebilir.
Eşim özel sektörde olduğu için 3 yıl ayrı durmamız gerekecek. Eşimin desteği var ama ben üç sene ayrı kalmaktan korkuyorum sanırım. Ailem, arkadaşlarım vs bütün düzenim bu şehirde. Üniversiteyi de kendi şehrimde okumuştum. Sınava hazırlanırken atanmayı çok istiyordum ve çok emek verdim. Fakat sonucum iyi gelince duygularım birden değişti. Tabi ki tercih yapacağım ve ne olursa olsun emeklerimi ziyan etmeyeceğim ama mutsuz hissediyorum kendimi.

:olamaz:

Bu durumu yaşayan arkadaşlar var mı ?
Varsa tecrübeleri bana cesaret verecektir. Bu nedenle konuyu açtım. Hepinize teşekkür ediyorum :)

Not: Branş öğretmeni değilim.
Çocuk yok.
Genişletmek için tıkla...
Benim durumum sizinki den farklı ama içinde bulunduğum şartlar sizin belirttiğiniz şartlar.insanin alisamayacagi bi standart yok herşeye alışıyoruz. Zor oluyo ama aşk da hiç bitmiyo. Hala eşimin geleceği gün kalbim hızlı çarpar.evde hazırlık yaparım yemekler vs , bi oğlumuz var 13 buçuk aylık. Babası sadece bir fotoğraf onun için. 4 yıldır evliyim ve bir süre daha böyle devam edecek maalesef belki Mart'ta biter diye bi umudumuz var bakalım inşallah gerçekleşirse biz de diğer aileler nasıl yaşıyo duygusunu tadicaz.
Hiç korkmayın endişelenmeyin . Bu süreçte ehliyet alın şartlar zor ama hayatın ne getireceği belli olmaz araba alırsınız . Dimdik güçlü bi kadın oluyo insan kimseden beklentiye giren bi insan olmadım hiç bi zaman ama artık teflon gibiyim yanmam, yıkılmam.
 
Denizci eşiyim ..Ben eşimle tanıştığımda deniz görevinin süresi bitmek üzereydi çok seyri olmadı ama buna rağmen 6 ay hiç evine gelemediği görevi oldu.Siz pandemi sürecinde ..tatillerde ,bayramlarda herşekilde bir arada olabilirsiniz..çocuk da yokmuş..inanın pek çok asker eşi kendi iznini bayramları ya yalnız ya kendi anababasıyla geçiriyor.
 
Siz tum kariyerinizi feda edeceginize esiniz 3 yilini feda etmeli.
Aslinda 3 yil iyi hesaplanirsa 2 yil da olur. Ilk 6 ay ve son 6 ay ayri gecirilebilir mesela.

Esiniz ozel sektor zaten, isinden memnun tamam ama, gittigi yerde de is bulur, bulamazsa farkli sektorde calisir 2 yil kadar, ona da farkli bir deneyim olur.

Ben sahsen kesin giderdim, ama 3 yil ayri kalmak da istemezdim ve bu tarz cozumleri degerlendirirdim.
 
Bulunduğunuz yere en yakın doğu görevi olan yerleri yazarsanız sizin için daha iyi olur. Ben ayrı kalmadım ama bizim okulda bir arkadaş evlendikten sonra atanmıştı. 2cocugunu annesine bırakmış, eşide kendi evlerindeydi. 2 sene ayrı kaldı eşi ve çocuklarından.
Birde hemşire vardı. Hemşirelerin atamalarını bilmiyorum o da 9 senedir eşim ve çocuğumdan ayrıyım diyordu. Tayin isteyemiyormuş öyle diyordu.

Ben sizin yerinizde olsam giderdim. Tatillerde eşiniz gelir , siz gidersiniz idare edilir. Bulunduğunuz yerde özel okulda iş bulsanız bile size zor olur. Ilerde çocuk olursa zorlanırsınız. Ben devlette çalıştığım halde evde bir sürü okul işim oluyor. Özelleri düşünemiyorum.
 
Ben ne olursa olsun kariyeri secin diyenlerdenim ama 3 yil cok fazla.1 yil olsa idare edilir de 3 yil ayri kalmak cok zor.esiniz sizinle gelsin baskada bi cozum yolu yok
 
Y Yasemence atanırsam bende de aynı durum olacak. (atanma ihtimalim muamma tabi) düşünmeden edemiyorum. Yalnız bırakmak istemiyorum :KK14:
 
Yasemence .!.:
Merhaba arkadaşlar,

Bir senedir evliyim. Eşim özel sektörde çalışıyor ve işinden memnunuz çok şükür.
Ben ise öğretmenim ama çalışmıyorum. Kendi branşımda özel sektörde maalesef iş bulamadım. İş bulamadığım için hiç aklımda yokken KPSS 'ye çalışmaya karar verdim. Yaklaşık 7 ay bu sınava hazırlandım. Branşımda iyi bir sıralama elde ettim. Allah nasip ederse ilk atamada atanabileceğim. Kendi bulunduğum şehre veya çok yakınlarına atanma ihtimalim yok denebilir.
Eşim özel sektörde olduğu için 3 yıl ayrı durmamız gerekecek. Eşimin desteği var ama ben üç sene ayrı kalmaktan korkuyorum sanırım. Ailem, arkadaşlarım vs bütün düzenim bu şehirde. Üniversiteyi de kendi şehrimde okumuştum. Sınava hazırlanırken atanmayı çok istiyordum ve çok emek verdim. Fakat sonucum iyi gelince duygularım birden değişti. Tabi ki tercih yapacağım ve ne olursa olsun emeklerimi ziyan etmeyeceğim ama mutsuz hissediyorum kendimi.

:olamaz:

Bu durumu yaşayan arkadaşlar var mı ?
Varsa tecrübeleri bana cesaret verecektir. Bu nedenle konuyu açtım. Hepinize teşekkür ediyorum :)

Not: Branş öğretmeni değilim.
Çocuk yok.
Genişletmek için tıkla...
1 yıl oldu arabalı,branş oğretmeniyim,6 yaşında bir çocuğum var beraber gittik atandigim yere, daha sonrasında Mart ayında okullar kapandı geri geldik eşimin yanına, eşimle yaşadığımız yer ile atandigim yer arası 1000 km,araba ile 15 saat sürüyor, okullar kapandı geldik,kazara hamile kaldım,aslında istiyordum ama erteliyirdum orada görevim bitsin diye,nasipmiş, şimdi 29.haftadayim, 24.haftada idari izne ayrıldım,devlette olmanın güzel yanları çok fazla,bir kadinnicin özellikle,çocuk yokken hiç korkma derim,araba sürmeyi bilmiyorsan kesinlikle hemen öğren,insanın eli ayağı, benim.gorev yaptığım yer merkeze bir saat sürüyor,ve yolu tehlikeli bir yol.cok şükür ki araba kullanıyordum zaten.kolayliği çok oldu bana.dediğim gibi çocuk olduğu zaman zor,bir de ben seneye iki çocukla,bakalım nasıl olacak? Ama geçici bir süreç,hiçbir süreç hiçbir zorluk kalıcı değil
 
İkimizde özel sektörde çalışmamıza rağmen evliliğimizin ilk 3 senesinde ayrı swhirlerde yaşadık, yakında değildi 900 km. Eşim her hafta sonu geldi gitti rüya gibi Bi 3 seneydi hafta içi işten gelir ayağımı uzatıp keyif yapardım hafta sonu da eşimle gezer tozar pazar veya ptesi sabah yollardım 😁 çok güzeldi bence şimdi 7/24 dipdibe evdeyiz o günleri çok özlüyorum
 
Yasemence .!.:
Merhaba arkadaşlar,

Bir senedir evliyim. Eşim özel sektörde çalışıyor ve işinden memnunuz çok şükür.
Ben ise öğretmenim ama çalışmıyorum. Kendi branşımda özel sektörde maalesef iş bulamadım. İş bulamadığım için hiç aklımda yokken KPSS 'ye çalışmaya karar verdim. Yaklaşık 7 ay bu sınava hazırlandım. Branşımda iyi bir sıralama elde ettim. Allah nasip ederse ilk atamada atanabileceğim. Kendi bulunduğum şehre veya çok yakınlarına atanma ihtimalim yok denebilir.
Eşim özel sektörde olduğu için 3 yıl ayrı durmamız gerekecek. Eşimin desteği var ama ben üç sene ayrı kalmaktan korkuyorum sanırım. Ailem, arkadaşlarım vs bütün düzenim bu şehirde. Üniversiteyi de kendi şehrimde okumuştum. Sınava hazırlanırken atanmayı çok istiyordum ve çok emek verdim. Fakat sonucum iyi gelince duygularım birden değişti. Tabi ki tercih yapacağım ve ne olursa olsun emeklerimi ziyan etmeyeceğim ama mutsuz hissediyorum kendimi.

:olamaz:

Bu durumu yaşayan arkadaşlar var mı ?
Varsa tecrübeleri bana cesaret verecektir. Bu nedenle konuyu açtım. Hepinize teşekkür ediyorum :)

Not: Branş öğretmeni değilim.
Çocuk yok.
Genişletmek için tıkla...
Hayırlı olsun inşallah ama bir sene çalıştıktan sonra eş durumundan dolayı tayin isteyebilirsiniz hakkınızda hayırlısı
 
Benim belirli aralıklarla eşimden ayrı şehir değil ülkede kaldığım oldu. Şuan yine ayrıyız, o gidiyor düzen kuruyor bizde yanına gidiyoruz. Şimdi işini oturtmasını bekliyoruz. Zor tabi ama bizim için güçlendiricide aynı zamanda. Birbirimizin kıymetini daha iyi bilir olduk.
 
Yazadiklarimdan yila cikarak ben hic dusunmez atamam nereye cikarsa oraya giderdim. Kariyer gelecek demek. Bunca yillik emegi bir koca icin silip atmam. Dunyanin binbir turlu hali var. Ayni sey esinin basina gelse o da kariyeri secerdi.
 
Yasemence .!.:
Merhaba arkadaşlar,

Bir senedir evliyim. Eşim özel sektörde çalışıyor ve işinden memnunuz çok şükür.
Ben ise öğretmenim ama çalışmıyorum. Kendi branşımda özel sektörde maalesef iş bulamadım. İş bulamadığım için hiç aklımda yokken KPSS 'ye çalışmaya karar verdim. Yaklaşık 7 ay bu sınava hazırlandım. Branşımda iyi bir sıralama elde ettim. Allah nasip ederse ilk atamada atanabileceğim. Kendi bulunduğum şehre veya çok yakınlarına atanma ihtimalim yok denebilir.
Eşim özel sektörde olduğu için 3 yıl ayrı durmamız gerekecek. Eşimin desteği var ama ben üç sene ayrı kalmaktan korkuyorum sanırım. Ailem, arkadaşlarım vs bütün düzenim bu şehirde. Üniversiteyi de kendi şehrimde okumuştum. Sınava hazırlanırken atanmayı çok istiyordum ve çok emek verdim. Fakat sonucum iyi gelince duygularım birden değişti. Tabi ki tercih yapacağım ve ne olursa olsun emeklerimi ziyan etmeyeceğim ama mutsuz hissediyorum kendimi.

:olamaz:

Bu durumu yaşayan arkadaşlar var mı ?
Varsa tecrübeleri bana cesaret verecektir. Bu nedenle konuyu açtım. Hepinize teşekkür ediyorum :)

Not: Branş öğretmeni değilim.
Çocuk yok.
Genişletmek için tıkla...
Tebrik ederim. İllaki önce meslek bence.
 
çocuk yok bence gidin

arkadaşlarım çoluk çocuk toplandı gitti

özel sektördeki eşinizin işi bugün var ama yarın olacağı garanti değil

6 yıl çalıştığım çok iyi olan işimden bir günde çıkarıldım

önce atanın gidin bakarsınız duruma göre ya ayrı yaşayıp gider gelirsiniz ya da eşiniz bir şekilde gelir

şehri yazmamışsınız

İstanbul yakınsa oraya atanmak daha uygun olabilir en azından ulaşım sıkıntısı olmaz
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

serotininevi
Meslek değişimi ve evlilik-eş ailesi ile ilgili sorunlar
2 3 4
Yorumlar
71
Görüntüleme
3K
enteldantell
enteldantell
M
Hesap ödeme…
5 6 7
Yorumlar
131
Görüntüleme
3K
cinecin
cinecin
Moonlight01554
  • Kilitli
Eşimle son dönemde yaşadıklarımız
5 6 7
Yorumlar
122
Görüntüleme
5K
Moonlight01554
Moonlight01554
E
Çalışmayan evliler lütfen fikir verin
8 9 10
Yorumlar
193
Görüntüleme
6K
hukukcueses
H
Y
  • Kilitli
Eşim ve Ailesinin Sürekli Beni Aptal Yerine Koyması boşanmaya düşünüyorum
9 10 11
Yorumlar
205
Görüntüleme
11K
Alyasena
A
Back
X