Selam hanımlar, umarım hepiniz çok iyisinizdir.
Bu aralar kendimi çoooook yalnız hissediyorum. Geçen hafta hamile olduğumu öğrendim, bu hafta kalp atışlarını duydum. Çok heyecan vericiydi. Eşim de çok mutlu ama ben çok sakinim, sessizim, ne dopdolu bir heyecanım ne de bir hüznüm var. Ara ara değişiyor bu tabi.
Durup durup ağlayasım geliyor ya. Sebepsizcesine.
Ama bugün kendimi çok yalnız hissettim, iş yerindeki arkadaşlarla çok samimi olamadık, ilk başlarda benden çok fazla hoşlanmadılar, şimdi de aramızda dert yok ama onlar bir araya gelip sohbet ederken, fotoğraf çekinirken falan ben geride kaldım, bu da moralimi aşırı bozdu, çağrılmamak.
Aşırı taktım kafama galiba, en son dayanamadım, mutfakta içecek bir şey alırken gözlerim doldu falan, hafiften ağladım tutamadım kendimi, yemek yapan teyze hamile olduğumu anladığı için(sıkı gözlemcidir, takip eder, sorar falan) geldi sarıldı falan, çok tatlıydı :) İş yerinde herkes bilmiyor daha, çok yeni olduğu için söylemedim, haftaya paylaşırım heralde, ailelere duyurduktan sonra. Neyse yani olay kendimi yalnız ve istenmeyen biri gibi hissetmem.
Ve bu işyerinde yaptığım işte kariyer hedefim yok. Mali müşavir olabilirim ancak bana çok angarya gelen bir iş bu(kimseye saygısızlık etmek istemem, benim bakış açımdan bana hissettirdiği şey olarak öyle) , mutlu etmiyor beni. Çalışasım gelmediği gibi, son bir kaç haftadır zaman hiç geçmiyor. Üretken olduğumu, faydam olduğunu düşünmüyorum, ortaya güzel bir şeyler koyduğumu hiç hissetmiyorum ve bu beni çok dibe çekiyor. Başarısız, öylesine bir yaşam gibi hissediyorum iş açısından.
İş yeri evime de uzak zaten. Tüm bunları, yani az da olsa dışlandığımı, evime uzaklığını, kariyer hedefim olmamasını düşündüğümde işten çıkmak istiyorum açıkçası. yılbaşına kadar sabredeyim diyordum ama ona bile nasıl olacak ya diyorum. daha sabah ama benim omuzlarım ağrıyor, stres yaptığımda, yorgun olduğumda ağrır böyle.
5-6 ay yetecek birikimimiz var aslında. Yeni bir iş mi baksam? Hamileyken bulabilir miyim? Diğer yönden hamileyken mutsuz olduğum işte devam etmeli miyim? Bu durum geçici mi? Baya kafamı kurcalayan, beni huzursuz eden şeyler bunlar.
Önerilerinize çok açığım. Şimdiden çok çok teşekkür ederim.
Bu aralar kendimi çoooook yalnız hissediyorum. Geçen hafta hamile olduğumu öğrendim, bu hafta kalp atışlarını duydum. Çok heyecan vericiydi. Eşim de çok mutlu ama ben çok sakinim, sessizim, ne dopdolu bir heyecanım ne de bir hüznüm var. Ara ara değişiyor bu tabi.
Durup durup ağlayasım geliyor ya. Sebepsizcesine.
Ama bugün kendimi çok yalnız hissettim, iş yerindeki arkadaşlarla çok samimi olamadık, ilk başlarda benden çok fazla hoşlanmadılar, şimdi de aramızda dert yok ama onlar bir araya gelip sohbet ederken, fotoğraf çekinirken falan ben geride kaldım, bu da moralimi aşırı bozdu, çağrılmamak.
Aşırı taktım kafama galiba, en son dayanamadım, mutfakta içecek bir şey alırken gözlerim doldu falan, hafiften ağladım tutamadım kendimi, yemek yapan teyze hamile olduğumu anladığı için(sıkı gözlemcidir, takip eder, sorar falan) geldi sarıldı falan, çok tatlıydı :) İş yerinde herkes bilmiyor daha, çok yeni olduğu için söylemedim, haftaya paylaşırım heralde, ailelere duyurduktan sonra. Neyse yani olay kendimi yalnız ve istenmeyen biri gibi hissetmem.
Ve bu işyerinde yaptığım işte kariyer hedefim yok. Mali müşavir olabilirim ancak bana çok angarya gelen bir iş bu(kimseye saygısızlık etmek istemem, benim bakış açımdan bana hissettirdiği şey olarak öyle) , mutlu etmiyor beni. Çalışasım gelmediği gibi, son bir kaç haftadır zaman hiç geçmiyor. Üretken olduğumu, faydam olduğunu düşünmüyorum, ortaya güzel bir şeyler koyduğumu hiç hissetmiyorum ve bu beni çok dibe çekiyor. Başarısız, öylesine bir yaşam gibi hissediyorum iş açısından.
İş yeri evime de uzak zaten. Tüm bunları, yani az da olsa dışlandığımı, evime uzaklığını, kariyer hedefim olmamasını düşündüğümde işten çıkmak istiyorum açıkçası. yılbaşına kadar sabredeyim diyordum ama ona bile nasıl olacak ya diyorum. daha sabah ama benim omuzlarım ağrıyor, stres yaptığımda, yorgun olduğumda ağrır böyle.
5-6 ay yetecek birikimimiz var aslında. Yeni bir iş mi baksam? Hamileyken bulabilir miyim? Diğer yönden hamileyken mutsuz olduğum işte devam etmeli miyim? Bu durum geçici mi? Baya kafamı kurcalayan, beni huzursuz eden şeyler bunlar.
Önerilerinize çok açığım. Şimdiden çok çok teşekkür ederim.