2015 yılında bir yabancı dil bölümünden mezun oldum. Memuriyet yada öğretmenlik hiç düşünmedim. Özel sektörde yükselme gibi bir hedefim olur hayatta bir amacım olur diyerek, hep bu şekilde iş aradım.
Artık iş bulamamaktan psikolojimin bozulduğu sıralarda, ben başvurmadığım halde bir yerden teklif geldi. Bir lojistik şirketi. Görüşmeye gittim ve alındım. O kadar mutluydum ki en ufak en kötü bir işe bile razıyken kendi kulvarında gayet büyük bir şirkete alındım.
İşe başladıktan 2 gün sonra, şirket sahibi beni odasına çağırdı ve bana işe alınmamda ki amacı anlattı.
'Yurtdışında ki şubemizdeki genel müdürümüz ciddi sağlık problemi nedeniyle 1 ay önce ayrılmaya karar verdi, ama ben bırakmadım çok diller döktüm, en azından bir süre daha kal, ben deneyimsiz birini alayım onu yetiştir, bana bir eserini bırak gideceksende dedim, ozamana kadarda homeoffice olarak çalışabileceğini söyledim.Oda kabul etti. İşte senin buraya alınmanda ki sebep bu, yabancı dil bilmen ve deneyimsiz olman,şekillenmeye müsait olman. Yurtdışında ki müdür seni skype üzerinden eğitecek o ne iş yapıyorsa sende onu yapacaksın,işi öğrenmen için ise sana sınırsız süre veriyorum. Şuan halihazırda burada çalışan insanlardan hiçbirini bu pozisyon için düşünmedim çünkü edinilmiş bilgiyi değiştirmek çok zor. Ve ilk iş görüşmemizi yaptığımızda da senin büyük işler başaracağını hissettim, ben yanılmam eminim yapacaksın' dedi.
Benimle böyle konuştu ya ben hem mutluluktan havalara uçtum, hem sorumluluğun verdiği ya başaramazsam hissi ağırlık yaptı, hemde hırslandım. Şimdi 2 aydır burada çalışıyorum ve bu meslekte hiç deneyimim olmamasına ragmen çok hızlı ilerledim. Çünkü akşamları eve gelip dahi çalıştım lojistiğe.
Artık elime kendim yürüttüğüm işleri almaya başladım. Ama arada ufak tefek hatalar yaptığım oluyo. Oda bilgisizlikten.
Fakat bu yurtdışındaki müdür ennn ufakk hatada dahi sanki şirketi batırmışım gibi öyle bir tepki veriyorki, öyle uzaktan bile beni mahfediyor. Skype üzerinden hızlı hızlı yazıyo sayıyo sövüyö, bide hırsını alamıyo, arayıp avazı çıktığı kadar bağırıyo. . İşe başladığım 2. haftadan itibaren sorumluluk vermeye başladı bana, ve her yeni karşıma çıkan şeyde bir hata yapıyorum kendi mantığımla gittiğimde. Ona sorduğumda ise 'bunu anlamıcak ne var' diyor yada çok anlaşılmaz şekilde açıklıyor. Son iki haftadır neredeyse hergün beni ağlatıyor.. Miğdem ve kasıklarım ağrıyor stresten nefesim kesiliyor, bişeyi yanlış yapacağım diye.. Yemek yiyemiyorum. Yaptıklarımı baştan kontrol etmek için, öğle arasına çıkmıyorum. Akşamda herkesten 1 saat geç çıkıyorum, gözden geçiriyorum herşeyi.
Öğrenmemde durdu.. Hevesim de kaçtı..
Ne yapacağımı bilemiyorum ..Nasıl davranmalıyım ne yapmalıyım nasıl karşılık vermeliyim bilmiyorum. Böyle ezildikçe eziliyorum.
Artık iş bulamamaktan psikolojimin bozulduğu sıralarda, ben başvurmadığım halde bir yerden teklif geldi. Bir lojistik şirketi. Görüşmeye gittim ve alındım. O kadar mutluydum ki en ufak en kötü bir işe bile razıyken kendi kulvarında gayet büyük bir şirkete alındım.
İşe başladıktan 2 gün sonra, şirket sahibi beni odasına çağırdı ve bana işe alınmamda ki amacı anlattı.
'Yurtdışında ki şubemizdeki genel müdürümüz ciddi sağlık problemi nedeniyle 1 ay önce ayrılmaya karar verdi, ama ben bırakmadım çok diller döktüm, en azından bir süre daha kal, ben deneyimsiz birini alayım onu yetiştir, bana bir eserini bırak gideceksende dedim, ozamana kadarda homeoffice olarak çalışabileceğini söyledim.Oda kabul etti. İşte senin buraya alınmanda ki sebep bu, yabancı dil bilmen ve deneyimsiz olman,şekillenmeye müsait olman. Yurtdışında ki müdür seni skype üzerinden eğitecek o ne iş yapıyorsa sende onu yapacaksın,işi öğrenmen için ise sana sınırsız süre veriyorum. Şuan halihazırda burada çalışan insanlardan hiçbirini bu pozisyon için düşünmedim çünkü edinilmiş bilgiyi değiştirmek çok zor. Ve ilk iş görüşmemizi yaptığımızda da senin büyük işler başaracağını hissettim, ben yanılmam eminim yapacaksın' dedi.
Benimle böyle konuştu ya ben hem mutluluktan havalara uçtum, hem sorumluluğun verdiği ya başaramazsam hissi ağırlık yaptı, hemde hırslandım. Şimdi 2 aydır burada çalışıyorum ve bu meslekte hiç deneyimim olmamasına ragmen çok hızlı ilerledim. Çünkü akşamları eve gelip dahi çalıştım lojistiğe.
Artık elime kendim yürüttüğüm işleri almaya başladım. Ama arada ufak tefek hatalar yaptığım oluyo. Oda bilgisizlikten.
Fakat bu yurtdışındaki müdür ennn ufakk hatada dahi sanki şirketi batırmışım gibi öyle bir tepki veriyorki, öyle uzaktan bile beni mahfediyor. Skype üzerinden hızlı hızlı yazıyo sayıyo sövüyö, bide hırsını alamıyo, arayıp avazı çıktığı kadar bağırıyo. . İşe başladığım 2. haftadan itibaren sorumluluk vermeye başladı bana, ve her yeni karşıma çıkan şeyde bir hata yapıyorum kendi mantığımla gittiğimde. Ona sorduğumda ise 'bunu anlamıcak ne var' diyor yada çok anlaşılmaz şekilde açıklıyor. Son iki haftadır neredeyse hergün beni ağlatıyor.. Miğdem ve kasıklarım ağrıyor stresten nefesim kesiliyor, bişeyi yanlış yapacağım diye.. Yemek yiyemiyorum. Yaptıklarımı baştan kontrol etmek için, öğle arasına çıkmıyorum. Akşamda herkesten 1 saat geç çıkıyorum, gözden geçiriyorum herşeyi.Öğrenmemde durdu.. Hevesim de kaçtı..
Ne yapacağımı bilemiyorum
..Nasıl davranmalıyım ne yapmalıyım nasıl karşılık vermeliyim bilmiyorum. Böyle ezildikçe eziliyorum.
