- 1 Ağustos 2009
- 7.068
- 1.033
- 198
- 36
Merhaba Kızlar ,
KK' ı Uzun zamandır takip ediyorum ama bir gün derdim olunca üye olacağımı hiç düşünmemiştim ..
Ben özel bir tekstil şirketinde çalışan bir bayanım .. İşe başlayalı 1,5 yıl oldu benimle aynı ay içinde işe başlayan bir adam vardı Hüseyin..
İş yerindeki tüm genç olanlar çok iyi arkadaş olduk birlikte yemeklere gitmeler öğle aralarında yürüyüşler vs. vs. kızlı erkekli bir grup olduk yani..
Son 7-8 aydır ben Hüseyin'e karşı inanılmaz yoğun hisler beslemeye başladım aslında başından beri vardı ama itiraf edemiyordum kendime bile çünkü o kadar zıttız ki birbirimize karşı ..Mesela o kapalı bir bayanla evlenmek ister ailesi annesi babası kapalı bir gelinleri olsun isterler ama ben açık biriyim ,o 33 yaşında ben 26 yaşındayım .O yaşından olduğundan büyük bende yaşımdan olduğumdan küçük gösterdiğim için yaş farkımız -9-10 yaş gibi algılanıyor dışarıdan..o iri yarı ben minyon tipliyim.. Hatta o evliliğin mantalitesine inanmayan kadınlara güvenmeyen bir adam.
Tüm bu olumsuzlukların yanında benim duygularım giderek artıyor ve giderek ondan başka bir şey düşünemez hale geldim..
Ailem ayrı bir dert beni istemeye gelenler oluyor onları neden reddettiğimi sorup duruyor..
Geçen gün bir iş yemeğimiz vardı Hüseyin ile ben aynı durakta kaldık evlerimiz yakın birbirine çünkü beni istemeye gelenler olduğunu biliyor evlilikten öyle muhabbet açıldı durakta daha önce de şey demiştim "Ben birinden hoşlansam aşkından ölsem bile asla gururumdan itiraf edemem söyleyemem demiştim" onu hatırlattı bana sen böyle devam edersen çok kaybedersin sevmek sevilmek güzel şeyler bence içinde kalmasındansa söylemelisin falan filan diye konuştuk epey bi..
Ben tabii gözlerine baktıkça eriyorum o fark etmiyor bilmiyorum belki de fark ediyor benim gözüm bir şey algılamadığı için..,
Ben onun yanındayken çok mutlu huzurlu harika oluyorum onu keşfettim ve artık ondan başka bir şey düşünemez hale geldim
Arada mesaj atıyorum ben ona senin durakta söylediklerinin gerçek olmasından çok korkuyorum diye epey bir mesajlaştık..
Şu an düşündüğüm tek şey acaba itiraf etsem nasıl olur pişman olur muyum ,yada itiraf etmezsem herhangi biriyle evlenip daha mı çok pişman olurum kafayı yiyecek hale ulaştım..
İtiraf etsem nasıl tepki alırım sevip sevmediğini bile bilmiyorum ama ben bazen iş yerinde ona bakarken dalıp gidiyorum göz göze gelip kaçırıyoruz bakışlarımızı
Her birinizin yorumları benim için çok önemli &değerli lütfen yol gösterin sizce ne yapmalıyım itiraf etmeli miyim :18::18::18::18:
Sevgiler ,,
Günaydın canım
Ne kadar güzek anlatmışşın yaşadığın duyguları . Ama bu korku neden aşk varsa eger ortada seni neden değiştirmeye çalışşınki ? Demişşin ya evliliğe inanmıyor böyle diyen her insana bugüne kadar inandırcak biri çıkmamştır da ondan öyle düşünyordur. Bi laf vardır ben aşka inanmıyorum demek gel beni aşka inandır demek miş .
Muhabbetiniz gayet güzel zaten yüzyüze söyleyemiyosanda telefonda yada mesajla ne biliyim bi şekilde söyle . Belli et içindeki sevgini. Söyleki aldıgın cevaba göre içindeki duygular yolunu belirlesin ve keşkelerin olmasın
aday adayım bile yok bilmiyorum bi bu hüseyin var birde görücü olarak gelenler var onlarda benim içime sinmiyor ne yaparım bilmiyorum hiç..
