- 25 Nisan 2010
- 5.180
- 7.605
- 398
Tabiki farklı bebek acısından ama sizin icin aynı değil mi o zamanda hala bebek olucak o zamanda bırakırken zorlanacaksınız1 sene sonra yeni is bakmam gerekecek. Bebek acisindan 6 ayla 1 yas farkli bence.
Oyy yerim onu maşallahKeşke evde sıkılacak kadar kalabilsembebeğim hemen hemen 2,5 aylık ve ben iş yerindeyim emiyor şu an .
Kendi işyerim Cafe. Ama Türkiye’deki patronlar gibi değilimOyy yerim onu maşallah
İşyerinizin kreşimi var ?
Allah kolaylık versin en azından bebeginizde yanınızda gözünüzün önünde öyle düşünün:)Kendi işyerim Cafe. Ama Türkiye’deki patronlar gibi değilimyani oturup iş buyurmuyorum mesela aşçı hasta bugün gelmedi büyün gün mutfaktaydım kahvaltı hazırla bulaşık yıka öğle yemeği yap haftasonuda garsonlar yok , garsonluk yapacağım . Arada emziriyorum , kayınvalidem geldi o yardım ediyor . Hayırlısı ile bi bitirseydim şu günü hava 34 derece .
İlk başlarda çok üzülüyodum bebeğimle vakit geçiremiyorum diye keşke çalışmak zorunda kalmasam da evde bebeğimle vakit geçirsem diye düşünüyordum.Bu konuyuda bebekli çalışmayı bırakan arkadaşlarımla paylaştığımda saçmalama tabiki çalış evde durup napıcaksın diyorlardı sonra bende anladımki insan evde çok bunalıyor,işte en azından nefes alıyorsunuz,insan görüyorsunuz evde sürekli ayı şeyler çok bunaltıcı
Herkese tesekkur ederim evet haklisiniz aslinda kişiye gore değişir bu durum. Benim bir meslegim yok aslında, kabin amiriydim isi bıraktım evliyken zordu sonra 1 sene yonetici asistanlığı yaptım, aslinda isimden hic memnun degildim, surekli tarama yap fotokopi cek.. asla donmem diyordum. Ama evde asiri bunalmaya başladım. Bebegimi cok seviyorum ama tek basima kaldim çok. Insan gormek istiyorum. Kararim evde kalmaktam yana olacak gibi görünüyor..Vereceğiniz karar o kadar öznel ki.
Hepimizin mizacı,hayata-ebeveynliğe bakışı,
hayattan beklentisi,aile dinamikleri,
sosyal-çevresel şartları birbirinden çok farklı.
O nedenle de bu tip durumlarda kesin ve tek doğru olduğunu düşünmüyorum.
Erken çocukluk uzmanıyım.
İdeal olanın,çocuğa 36 aylık olana kadar ebeveynlerinin bakım vermesi olduğunu düşünüyorum.
Şartlar daha az uygunsa bu 24 aya yani bebeklik bitimine çekilebilir.
Bununla birlikte maddi veya sizde olduğu gibi duygusal gerekçelerle anne,daha erken işe dönmek ve çocuğunu bakıcıya emanet etmek zorunda ise,
bu o annenin kötü bir anne olduğunu veya evladını düşünmediğini göstermez.
Ben oğlum 3 yaşına gelinceye kadar işe ara verdim ve kendim büyüttüm.
Bununla birlikte bu kararım,
ikinci bir çocuk düşünmemize engel oldu.
Çünkü ikinci çocuğa da aynı şartları sağlamak benim tekrar üç yıl daha mesleğime ara vermem demekti bu da beni mutsuz ederdi.
Ben,çalışıyorsam 'benim'.
Üstelik yaş ilerleyince verilen aralar kariyeri olumsuz etkiliyor.
Ben bu nedenle göze alamadım tekrar anne olmayı.
Anaokulundaki öğrencilerimin müdür annesiyim.
Anne mutluysa ve kendini gerçekleştirebiliyorsa ailesi dolayısıyla
bebeği de mutlu oluyor.
O nedenle etrafa kulak vermek yerine
iç dünyanıza kulak verin.
Kalbiniz ve ruhunuz size ne söylüyor?
Onu dinleyin.
Eşinizin fikrini dikkate alın.
Bebeğinizi sağlıkla ve sevgiyle büyütün.
Eviniz huzurlu ve bereketli olsun inşallah.
Bunun cevabı tamamen sizin karakterinizle alakalı. İş hayatını seviyorsanız, sürekli evde olmak size iyi gelmeyecekse işe dönün.Merhaba kizlar, zirt pirt konu açıyorum kafam cok karişik. 2.5 aylik bir oglusum var. Onceden 7 sene havacilik yaptim 1.5 senedir de yon asistaniyum, normalde bebekten sonra ise dönmeyecektim. Ama evde cok bunaldim. Surekli evde olma fikrine alışamıyorum. Yöneticim aradi sana 3 ay daha izin verelim diye. Ozaman oglum 6 aylik olacak. Bakıcıya bırakmam gerekecek arada kayinvaldem gelip kontrol edebilir. Maddi acidan zorunlu degilim buarada. Ama ileride pişman olmaktan korkuyorum. Oglumu bırakma fikride zor geliyor. Isini birakan varmi ? Mutlumusunuz? Neler yasadiniz ?
Mükemmel yazmışsıniz. Şu an ben de çok karışık duygular içindeyim. Kesinlikle çocuğumu kendim büyütmek istiyorum ama devletteyim en fazla iki sene izin hakkım var. Şu an 14 aylık. Eylül'de ise dönecegim ama şartları zorlayıp bir yıl daha ücretsiz izne ayrılmak istiyorum. Öte yandan ev almak istiyoruz ama 2. Çocuk düşüncesi de var ve olursa ilk çocuğuma sağladığım imkanı ona da sağlamak zorundayim..Vereceğiniz karar o kadar öznel ki.
Hepimizin mizacı,hayata-ebeveynliğe bakışı,
hayattan beklentisi,aile dinamikleri,
sosyal-çevresel şartları birbirinden çok farklı.
O nedenle de bu tip durumlarda kesin ve tek doğru olduğunu düşünmüyorum.
Erken çocukluk uzmanıyım.
İdeal olanın,çocuğa 36 aylık olana kadar ebeveynlerinin bakım vermesi olduğunu düşünüyorum.
Şartlar daha az uygunsa bu 24 aya yani bebeklik bitimine çekilebilir.
Bununla birlikte maddi veya sizde olduğu gibi duygusal gerekçelerle anne,daha erken işe dönmek ve çocuğunu bakıcıya emanet etmek zorunda ise,
bu o annenin kötü bir anne olduğunu veya evladını düşünmediğini göstermez.
Ben oğlum 3 yaşına gelinceye kadar işe ara verdim ve kendim büyüttüm.
Bununla birlikte bu kararım,
ikinci bir çocuk düşünmemize engel oldu.
Çünkü ikinci çocuğa da aynı şartları sağlamak benim tekrar üç yıl daha mesleğime ara vermem demekti bu da beni mutsuz ederdi.
Ben,çalışıyorsam 'benim'.
Üstelik yaş ilerleyince verilen aralar kariyeri olumsuz etkiliyor.
Ben bu nedenle göze alamadım tekrar anne olmayı.
Anaokulundaki öğrencilerimin müdür annesiyim.
Anne mutluysa ve kendini gerçekleştirebiliyorsa ailesi dolayısıyla
bebeği de mutlu oluyor.
O nedenle etrafa kulak vermek yerine
iç dünyanıza kulak verin.
Kalbiniz ve ruhunuz size ne söylüyor?
Onu dinleyin.
Eşinizin fikrini dikkate alın.
Bebeğinizi sağlıkla ve sevgiyle büyütün.
Eviniz huzurlu ve bereketli olsun inşallah.
bebeği olan bir anne, evde nasıl bunalır hayret...Merhaba kizlar, zirt pirt konu açıyorum kafam cok karişik. 2.5 aylik bir oglusum var. Onceden 7 sene havacilik yaptim 1.5 senedir de yon asistaniyum, normalde bebekten sonra ise dönmeyecektim. Ama evde cok bunaldim. Surekli evde olma fikrine alışamıyorum. Yöneticim aradi sana 3 ay daha izin verelim diye. Ozaman oglum 6 aylik olacak. Bakıcıya bırakmam gerekecek arada kayinvaldem gelip kontrol edebilir. Maddi acidan zorunlu degilim buarada. Ama ileride pişman olmaktan korkuyorum. Oglumu bırakma fikride zor geliyor. Isini birakan varmi ? Mutlumusunuz? Neler yasadiniz ?
Pardon da ben küfür mu ettim ? Anane bahaneler bizim çocuklarımıza bakmak için anane bahane olmadı .Çocuk yapıp çocuğu onlara paslsmak en kolayı çocuğun sizin sıkıntınızdan çok size ihtiyacı var nenelere degi l ! Herşey para da değil para olsa böyle mi konuşurum biraz beyninizi çalıştırın ! Siz sıkilmayacaksiniz diye sizin kokunuza muhtaç küçücük bebekleri bakıcıya vermek ne kadar da anaç! Doktorlar bile 2 yıl anne bakmalı derken siz nasıl da cahilce konuşuyorsunuz .Iyi baksın çocuğuna başkaları siz de gidin çocuk doğurdum deyin millete .Bir dags da sizin gibi hadsizlere cevap dahi vermem.Egoistligi annelikle bağdaştıran insan benim kelimelerimi fazla haketmiyor.Sana hayatta iyi roller .Konun da takibini bırakıyorumNe alaka sımarıklıkla herşey para mı kazanmak demek ?
Anne olunca kadınlık veya yasadıgı hayat sona mı eriyor
Kendini dört duvar arasında cocuguna adayınca cok mu mutlu veya verimli bi anne olucak ? Belki depresyona giricek,belki sıkıntıdan cocuguna kendine evliliğine psikolojik olarak bile olsa zarar vericek vs
Suanda maddi imkanı olabilir ama cocugunun daha iyi bi gelecegi olması icin bile calısmak istiyor olabilir
Sizin iciniz elvermez baskasının verir bu onu sımarık yapmaz bunun bi kaidesi kıstası kuralı olamaz herkesin hayatı hayat görüşü birbirinden farklıdır fikrinizi belirtin elbette kendinizde en mükemmel anne olun ama baskalarına hakaret etmeden biraz saygı duyun
Konuyu işgal etmek istemiyorum, ama yorumunuzu görünce yazmadan da edemiyorum.Vereceğiniz karar o kadar öznel ki.
Hepimizin mizacı,hayata-ebeveynliğe bakışı,
hayattan beklentisi,aile dinamikleri,
sosyal-çevresel şartları birbirinden çok farklı.
O nedenle de bu tip durumlarda kesin ve tek doğru olduğunu düşünmüyorum.
Erken çocukluk uzmanıyım.
İdeal olanın,çocuğa 36 aylık olana kadar ebeveynlerinin bakım vermesi olduğunu düşünüyorum.
Şartlar daha az uygunsa bu 24 aya yani bebeklik bitimine çekilebilir.
Bununla birlikte maddi veya sizde olduğu gibi duygusal gerekçelerle anne,daha erken işe dönmek ve çocuğunu bakıcıya emanet etmek zorunda ise,
bu o annenin kötü bir anne olduğunu veya evladını düşünmediğini göstermez.
Ben oğlum 3 yaşına gelinceye kadar işe ara verdim ve kendim büyüttüm.
Bununla birlikte bu kararım,
ikinci bir çocuk düşünmemize engel oldu.
Çünkü ikinci çocuğa da aynı şartları sağlamak benim tekrar üç yıl daha mesleğime ara vermem demekti bu da beni mutsuz ederdi.
Ben,çalışıyorsam 'benim'.
Üstelik yaş ilerleyince verilen aralar kariyeri olumsuz etkiliyor.
Ben bu nedenle göze alamadım tekrar anne olmayı.
Anaokulundaki öğrencilerimin müdür annesiyim.
Anne mutluysa ve kendini gerçekleştirebiliyorsa ailesi dolayısıyla
bebeği de mutlu oluyor.
O nedenle etrafa kulak vermek yerine
iç dünyanıza kulak verin.
Kalbiniz ve ruhunuz size ne söylüyor?
Onu dinleyin.
Eşinizin fikrini dikkate alın.
Bebeğinizi sağlıkla ve sevgiyle büyütün.
Eviniz huzurlu ve bereketli olsun inşallah.
Calismayan biri olarak soyluyorum eger ogluna bakacak biri varsa isine dön. Maddi acidan mecbur olmak zorunda degilsin insanin kendi maddi ozgurlugu olmasi kadar iyi bisey yokturMerhaba kizlar, zirt pirt konu açıyorum kafam cok karişik. 2.5 aylik bir oglusum var. Onceden 7 sene havacilik yaptim 1.5 senedir de yon asistaniyum, normalde bebekten sonra ise dönmeyecektim. Ama evde cok bunaldim. Surekli evde olma fikrine alışamıyorum. Yöneticim aradi sana 3 ay daha izin verelim diye. Ozaman oglum 6 aylik olacak. Bakıcıya bırakmam gerekecek arada kayinvaldem gelip kontrol edebilir. Maddi acidan zorunlu degilim buarada. Ama ileride pişman olmaktan korkuyorum. Oglumu bırakma fikride zor geliyor. Isini birakan varmi ? Mutlumusunuz? Neler yasadiniz ?
Rica ederim nedemek bana da faydalı oluyor bunları okumakKonuyu işgal etmek istemiyorum, ama yorumunuzu görünce yazmadan da edemiyorum.
Oğlum 39 aylık olmak üzere, mecbur olmamakla beraber ise dönsem fena olmayacak gibi..
Ama oğlum kreş hayatına hazır mı bilmiyorum, bildiğim şey ben kesinlikle Onu bırakmaya henüz hazır değilim..
Bu arada anneannesine ben okula gitmek istemiyorum diye söylemisligi de var, ama bizimle asla baskı yapmayıp tam tersi istersen gitmek zorunda değilsin dememize rağmen paylaşmıyor bizimle..
Acaba okul bulmak için harcadığım çabadan dolayı mı başlamak istemediğini bana dile getirmiyor..
Oysa kendini çok net ifade edebilen bir çocuktur.
Sizde okul müdiresi olduğunuz için çok merak ediyorum, gittiğimiz hemen hemen her okul, evde mutlu olan çocuk okula zor alışır diyor..
Bir de ben diyorum ki, oğlum istemezse onun sözüne itimat ederim, saygi duyarım tamam bırakalım derim diyorum.
O zaman da bunu kullanmadığını nerden bileceksiniz, biz siz video fotoğraf atarız diyorlar.
Ani geçirebiliyor olması, bir şekilde oyalanmasi orda mutlu olduğu anlamına mı gelir, onu da sanmiyorum..
Açıkçası denemekten zarar gelmez de diyorum, 15 gün oryantasyon döneminde az çok belli eder diye düşünüyorum.
Sizin düşüncelerinize çok değer veriyorum, yorum yaparsanız sevinirim.
Konu sahibi size kusura bakmayın, işgal ettim.
Teşekkür ederim
Katılıyorum kesinlikle.. bakacak biri yok donersem bakici bulmak durumundayımCalismayan biri olarak soyluyorum eger ogluna bakacak biri varsa isine dön. Maddi acidan mecbur olmak zorunda degilsin insanin kendi maddi ozgurlugu olmasi kadar iyi bisey yoktur
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?