Doğru söylüyorsunuz bebeklere imkani varsa bencede anne bakmalı 2 yıl, bende bunu derdim ama anne mutsuzsa evde depresyona giriyorsa çocuğuna iyi bakamaz diye düşünüyorum. Depresif olur, sinirli olur.. Benim kafam cok karişik gunum gunumu tutmuyor, lohusaligim cok zor geçti. Anksiyete hastasiydim hepsini bastan yasadim, emziriyorum diye ilac içmedim direndim şükür daha iyiyim simdilerde.. ama bazen yine bunalıyorum..1 ay icinde karar vereceğim. Yorum icin teşekkürlerPardon da ben küfür mu ettim ? Anane bahaneler bizim çocuklarımıza bakmak için anane bahane olmadı .Çocuk yapıp çocuğu onlara paslsmak en kolayı çocuğun sizin sıkıntınızdan çok size ihtiyacı var nenelere degi l ! Herşey para da değil para olsa böyle mi konuşurum biraz beyninizi çalıştırın ! Siz sıkilmayacaksiniz diye sizin kokunuza muhtaç küçücük bebekleri bakıcıya vermek ne kadar da anaç! Doktorlar bile 2 yıl anne bakmalı derken siz nasıl da cahilce konuşuyorsunuz .Iyi baksın çocuğuna başkaları siz de gidin çocuk doğurdum deyin millete .Bir dags da sizin gibi hadsizlere cevap dahi vermem.Egoistligi annelikle bağdaştıran insan benim kelimelerimi fazla haketmiyor.Sana hayatta iyi roller .Konun da takibini bırakıyorum
İlk bebeğiniz olduğunu düşünüyorum. Çünkü 6 ay ile 1 yaş arasında muazzam bir fark oluyor. Bir yaş civarında olan gelişime hayranlık duyuyorsunuz inanın.1 sene beklesen gene bakıcıya vermeyecekmisin veya kreşe ne farkı var ki 6aylıkla 1yasın da bırakmanın
Anlatmak istediğim orda bebegin gelişim safhaları değildiİlk bebeğiniz olduğunu düşünüyorum. Çünkü 6 ay ile 1 yaş arasında muazzam bir fark oluyor. Bir yaş civarında olan gelişime hayranlık duyuyorsunuz inanın.
Tabi ki daha bebek ama anne açısından da fark oluyor. Bebegim 16 aylık olunca ise dönme durumum var. Şu an düşününce 6 ay ya da 9-10 ay civarına gore daha kolay ise dönmek. Ha ben isterim ki 3 yaşına kadar kendim buyuteyim. Ama şu an da isteklerini belirtiyor. İletişimi artık sadece benle değil, diğer insanlara da az çok derdini anlatıyor. Kendi vakit geçiriyor.Bunlar da annenin ise dönüşünu kolaylaştıran sebebler.Anlatmak istediğim orda bebegin gelişim safhaları değildi
Ha 6aylıkken bırakıp işe dönmüş ha 1 yasındayken ikiside cok kücük bebek daha
Her türlü zordur elbette cevremde bir yasındada bebek var 6 aylıkta ikiside konusamıyor yürüyemiyor henüz bilemiyorum bana ikiside cok kücük bebek geliyor kendimi düşünüyorum ikisindede sanırım aynı zorlugu yasarımTabi ki daha bebek ama anne açısından da fark oluyor. Bebegim 16 aylık olunca ise dönme durumum var. Şu an düşününce 6 ay ya da 9-10 ay civarına gore daha kolay ise dönmek. Ha ben isterim ki 3 yaşına kadar kendim buyuteyim. Ama şu an da isteklerini belirtiyor. İletişimi artık sadece benle değil, diğer insanlara da az çok derdini anlatıyor. Kendi vakit geçiriyor.Bunlar da annenin ise dönüşünu kolaylaştıran sebebler.
Ahahahha :))))9 aylıkken ıse basladım cok ıyı geldıGunduz ıste dınlendım , gece agzıma sıcıldı
iki çocuğunu da 3.5 aylıkken bırakmış çalışan bir anne olarak yazıyorum. herkeste aynı olmayabilir ama insan çalışma rutinine ve hayatın alışınca evde kalmak zor geliyor. depresyonu tetikliyor. bence işinize dönün size de iyi gelecektir. bebeğinize ayırdığınız zamanları da daha verimli geçireceksiniz emin olabilirsiniz bundan.Merhaba kizlar, zirt pirt konu açıyorum kafam cok karişik. 2.5 aylik bir oglusum var. Onceden 7 sene havacilik yaptim 1.5 senedir de yon asistaniyum, normalde bebekten sonra ise dönmeyecektim. Ama evde cok bunaldim. Surekli evde olma fikrine alışamıyorum. Yöneticim aradi sana 3 ay daha izin verelim diye. Ozaman oglum 6 aylik olacak. Bakıcıya bırakmam gerekecek arada kayinvaldem gelip kontrol edebilir. Maddi acidan zorunlu degilim buarada. Ama ileride pişman olmaktan korkuyorum. Oglumu bırakma fikride zor geliyor. Isini birakan varmi ? Mutlumusunuz? Neler yasadiniz ?
Merhaba kizlar, zirt pirt konu açıyorum kafam cok karişik. 2.5 aylik bir oglusum var. Onceden 7 sene havacilik yaptim 1.5 senedir de yon asistaniyum, normalde bebekten sonra ise dönmeyecektim. Ama evde cok bunaldim. Surekli evde olma fikrine alışamıyorum. Yöneticim aradi sana 3 ay daha izin verelim diye. Ozaman oglum 6 aylik olacak. Bakıcıya bırakmam gerekecek arada kayinvaldem gelip kontrol edebilir. Maddi acidan zorunlu degilim buarada. Ama ileride pişman olmaktan korkuyorum. Oglumu bırakma fikride zor geliyor. Isini birakan varmi ? Mutlumusunuz? Neler yasadiniz ?
Merhaba kizlar, zirt pirt konu açıyorum kafam cok karişik. 2.5 aylik bir oglusum var. Onceden 7 sene havacilik yaptim 1.5 senedir de yon asistaniyum, normalde bebekten sonra ise dönmeyecektim. Ama evde cok bunaldim. Surekli evde olma fikrine alışamıyorum. Yöneticim aradi sana 3 ay daha izin verelim diye. Ozaman oglum 6 aylik olacak. Bakıcıya bırakmam gerekecek arada kayinvaldem gelip kontrol edebilir. Maddi acidan zorunlu degilim buarada. Ama ileride pişman olmaktan korkuyorum. Oglumu bırakma fikride zor geliyor. Isini birakan varmi ? Mutlumusunuz? Neler yasadiniz ?
Çocuğunuzun okula mesafeli olmasının nedeni sizin okula başlama durumuna kaygılı,Konuyu işgal etmek istemiyorum, ama yorumunuzu görünce yazmadan da edemiyorum.
Oğlum 39 aylık olmak üzere, mecbur olmamakla beraber ise dönsem fena olmayacak gibi..
Ama oğlum kreş hayatına hazır mı bilmiyorum, bildiğim şey ben kesinlikle Onu bırakmaya henüz hazır değilim..
Bu arada anneannesine ben okula gitmek istemiyorum diye söylemisligi de var, ama bizimle asla baskı yapmayıp tam tersi istersen gitmek zorunda değilsin dememize rağmen paylaşmıyor bizimle..
Acaba okul bulmak için harcadığım çabadan dolayı mı başlamak istemediğini bana dile getirmiyor..
Oysa kendini çok net ifade edebilen bir çocuktur.
Sizde okul müdiresi olduğunuz için çok merak ediyorum, gittiğimiz hemen hemen her okul, evde mutlu olan çocuk okula zor alışır diyor..
Bir de ben diyorum ki, oğlum istemezse onun sözüne itimat ederim, saygi duyarım tamam bırakalım derim diyorum.
O zaman da bunu kullanmadığını nerden bileceksiniz, biz siz video fotoğraf atarız diyorlar.
Ani geçirebiliyor olması, bir şekilde oyalanmasi orda mutlu olduğu anlamına mı gelir, onu da sanmiyorum..
Açıkçası denemekten zarar gelmez de diyorum, 15 gün oryantasyon döneminde az çok belli eder diye düşünüyorum.
Sizin düşüncelerinize çok değer veriyorum, yorum yaparsanız sevinirim.
Konu sahibi size kusura bakmayın, işgal ettim.
Teşekkür ederim
Çocuğunuzun okula mesafeli olmasının nedeni sizin okula başlama durumuna kaygılı,
kararsız hatta kısmen isteksiz yaklaşmanız.
Duygular hele de olumsuz duygular bulaşıcıdır.
Annenin duygusunu ise diğer insanlara nazaran daha hızlı ve güçlü hisseder çocuklar.
Siz hazır olmadıkça,oğlunuzun okula karşı olumlu duygu ve istek beslemesi imkansız.
O nedenle gönlü mutmain olmayan ailelerin çocuklarını kayıt etmekte istekli olmam ben.
Önce aile ikna edilmeli,sonra çocuk.
Biz 36 ay itibariyle çocukların sosyal adaptasyonunun belli bir seviyeye ulaştığını dolayısıyla da düzenli bir sosyal ortam olan anaokuluna hazır olduğunu düşünürüz.
Bununla birlikte hazır bulunuşluğun süresi çocuktan çocuğa değişir ve bu durumu etkileyen pek çok faktör vardır.
Çocuğun mizacı,
kardeşinin olup-olmaması,
annenin çalışma durumu,
anne çalışıyorsa bakım verenin çocuğa yakınlığı,bakım verme tarzı,
ailenin dinamikleri,
ebeveynlik tarzı (otoriter,tutarsız,ilgisiz vb)
Bu faktörler çocuğun okula bakışını,
uyumunu ve etkinliklere katılımını etkiler.
Çocuğun karar mekanizmasına katılımını teşvik etmek önemli olmakla birlikte hangi kararlar?Sorusu önemli.
Okula başlama kararında çocuk değil ebeveyn etkili olmalıdır.
Çocuğa süt mü içmek istersin ıhlamur mu?
Hangi tişörtü giymek istersin?vb
Sorular sorulabilir ve bu çocuğu geliştirir.
Bununla birlikte daha önce deneyimlemediği bir durum olan okula başlama-devam etme konusunda çocuğa 'gitmek istiyor musun?' Diye sorulduğunda çocuk ne cevap vereceğini kestiremez.
Okul nasıl bir yer?Orda ne yapılır?
Bu soruların cevabı yok ki çocuğun zihninde.
İstediğimiz kadar anlatalım,
okul şeması, yaşamadan net şekillenmez.
Hele çocuk,annesinin olumsuz duygusunu da hissetiyse anneyi üzmemek için 'istemiyorum' der.
Dolayısıyla böyle önemli bir kararda,
karar verme sorumluluğunu çocuğa yüklemek onun gücünü aşan ve duygusal olarak onu zorlayan bir durum.
Kararı ebeveyn verip,çocuğu duruma hazırlamalı.
(okul ziyareti,okula başlama konulu hikaye kitapları,okulculuk oyunları vb)
Diğer konuya gelince 'evde mutlu olan çocuk' değil evi okul ortamına çeviren,
durmadan etkinlik yapılan,
çocuğun gereğinden fazla doyurulduğu ve kaygılı ailelerin çocukları okula zor alışıyor.
Tersine mutlu ailelerin ve güvenli bağlanmayı sağlayan ebeveynlerin çocuklarının okula oryantasyonu daha hızlı ve kolay oluyor.
Umarım yeterince açıklayıcı olabilmişimdir.
Bu konuda herkesin görüşü farklıdır, ama ben 3 yaşındaki oğlumu henüz tam gün krese bırakıp çalışamıyorum...
Onu arkamda bırakıp çalışma fikri beni mutlu da etmiyor.
Başka yerde uyuması uyanması, yemesi içmesi tüm gününü kreste geçirmesi bana henüz sıcak gelemedi bir türlü..
Niyet ediyorum, beraber okullarda bakıyoruz..
Neresinden tutsam içime sinmiyor..
6 ay vs benim için imkansiz..
Bu arada hiç pişman olmadım asla, ama dediğim gibi herkesin ruh hali, maddi manevi içinde bulunduğu şartlara göre değişir bu..
Hayırlısı olsun inşallah sizin icin.
Bu devirde bakici iside zor hakkinda hayirlisi olsunKatılıyorum kesinlikle.. bakacak biri yok donersem bakici bulmak durumundayım
Yardimci simdide haftada 1 geliyor evi temizliyor cok tesekkurler yorum icinÇocuğunuz yaşam kalitesini etkilemeyecek ise dönün derim. Dünyanın bin bir türlü hali var. Temizlik vs. gibi konularla uğraşıp çocuğunuzun vaktinden çalmayın. Bu konuda da en azından haftanın 1-2 günü yardımcınız olsun. İş saatleriniz düzenliymiş zaten, kv desteği de olacaksa sorun yok bence.
Evet depresyonu tetikliyor kesinlikle. Ins dogru kararı verebilirim..iki çocuğunu da 3.5 aylıkken bırakmış çalışan bir anne olarak yazıyorum. herkeste aynı olmayabilir ama insan çalışma rutinine ve hayatın alışınca evde kalmak zor geliyor. depresyonu tetikliyor. bence işinize dönün size de iyi gelecektir. bebeğinize ayırdığınız zamanları da daha verimli geçireceksiniz emin olabilirsiniz bundan.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?