-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
İse giderken içe çöken buruk ve ağlamaklı his..
- Konu Sahibi mucerred
- Başlangıç Tarihi
- 4 Mayıs 2011
- 24.320
- 45.697
- 798
- 24 Aralık 2011
- 2.723
- 3.865
- 133
Çocuğunuz var mı işe giderken ardınızda bıraktığınız?Ama bunun calismakla yorulmakla alakasi yok .. Tuaf bişey ..
İs de degil aslinda. Mesela yarin annem kardeşimin eski okulunun gecesi icin Avrupa yakasinda gidecek arkadasinda kalicaklar kardeşimle beraber. Yine o his var içimde tuaf
Yok bekarim henüz 21 yasindayim...
- 24 Aralık 2011
- 2.723
- 3.865
- 133
Benim çocukken olurdu arada o his. Bu yaşlarda hala olması eksik bir şeylerin olduğunun göstergesi sanırım. Çocukken ayrılık anksiyetesi yaşamış olabilirsiniz ve yetişkin hayatınıza geçerken atlatamamış olabilirsiniz. Yetişkinlerde de oluyor bu ayrılma anksiyetesi zaten ve muhtemelen başka alanlarda da etkisini gösterecek ileride, bir uzman desteğine başvurun derim.İs de degil aslinda. Mesela yarin annem kardeşimin eski okulunun gecesi icin Avrupa yakasinda gidecek arkadasinda kalicaklar kardeşimle beraber. Yine o his var içimde tuaf
Küçükken Bikaç yıl annem calismisti.. Bende anneannemde kaldim. Anneannem Bakardi bana bakmaz degil.. Bişeyimi eksik etmezdi sağolsun. Ama hep annemin hayallerini kurardim .. Annemde o kadar yolu gelir ise gitmeden beni görürdü öğleden sonra gideceği Zaman'lar. İzin günlerinden Birgün önce ya beni alir eve götürürdü. Yada o da gelir bizimle kalirdi ama yetmiyordu
bazen ise geç kalirdi beni sokagin basindaki merdivenlerden birakir öper giderdi hala o günleri düşündükçe agliyorum normal degil dimi
- 24 Aralık 2011
- 2.723
- 3.865
- 133
Küçükken Bikaç yıl annem calismisti.. Bende anneannemde kaldim. Anneannem Bakardi bana bakmaz degil.. Bişeyimi eksik etmezdi sağolsun. Ama hep annemin hayallerini kurardim .. Annemde o kadar yolu gelir ise gitmeden beni görürdü öğleden sonra gideceği Zaman'lar. İzin günlerinden Birgün önce ya beni alir eve götürürdü. Yada o da gelir bizimle kalirdi ama yetmiyordu
Bende de çocuklukta anne babadan uzak bir dönem var, ben de senin yaşlarından biraz büyükken bir anksiyete tedavisi atlattım. Çocukluktan o iç sıkıntısını çok iyi bilirim. Genelde bu ayrılma anksiyetesi kaygı bozukluklarına ya da depresyona eşlik ediyor yetişkinlikte. Ama çözümsüz bir sıkıntı değil inan bana, ilaç kullanımı gerekebiliyor. Bir psikiyatriste gitmelisin mutlaka. Kısa sürede düzelirsin doktora gidersen, ama ihmal etme lütfen, başka yerlerden çıkıyor sıkıntı sonra, kaygı bozukluğu ilerleyebiliyor. Umarım kısa sürede tedavini olur rahatlarsın..
- 13 Ekim 2011
- 2.994
- 3.598
- 448
Merhaba. Ayrılma anksiyetesi derken mesela evden ayrılma gibi mi? Bende eşimden ve evimden ayrılma durumu aynı hisleri yaratıyor. Çalışmaktan nefret eder oldum hiçbir işe giremiyorum.
- 24 Aralık 2011
- 2.723
- 3.865
- 133
Bu aslında çocuklukta başlayan, çocuklukta ana bakıcı ya da anne babadan ayrılındığında korku kaygı ve sıkıntı ile kendini gösteren bir durum. Ayrılma anksiyetesi olması için başlangıcının 18 yaşından erken olması lazım. Bu durum çocuklukta aşılamayınca yetişkin hayatta da bazen varlığını sürdürebiliyor.
Öncelikle sizde aileniz ile ayrılma kaygısı ile kendini gösteren 18 yaş altı başlangıçlı bir anksiyete yoksa, kendi evinizden çıkıp eşinizle aynı eve geçerken ciddi bir sorun yaşamadıysanız farklı olabilir durumunuz.
Yetişkinlikte mesela eş geç kalsa başına bir şey geldi mi şeklinde ortaya çıkan aşırı kaygı durumları tek başına ayrılma anksiyetesi tanısı konulması için yetmiyor, çocuklukta da bir uzantısı olması lazım ayrılma anksiyetesinin diye biliyorum. Genelde çocuklukta bir yaşam olayı, anne babadan ya da ana bakıcı kişiden ayrı kalmak, ani bir değişiklik, kötü bir olay vs ardından başlar zaten. Diğer yandan zaten karşı cinse bağımlılığa dönüşen sağlıksız bağlanmaların da ardında da çocukluk dönemi bağlanma sorunları olabiliyor. Bunları ben bilemem, ancak doktor tespit edebilir.
Burada asıl kıstas hayatın etkilenmesidir. Sizde de hayatınız etkilendiğinden bir psikiyatriste başvurun derim. Tanınız ayrılma anksiyeti olmasa da sosyal anksiyete bozukluğu ya da başka bir kaygı bozukluğu olabilir. Ne kadar erken tedavi, o kadar iyi..
- 13 Ekim 2011
- 2.994
- 3.598
- 448
Aynısı çocuklukta olduğu için ve başka şekillerde devam ettiği için sormuştum teşekkür ederim.
- 24 Aralık 2011
- 2.723
- 3.865
- 133
Rica ederim. O zaman muhtemelen anlattığınızda doktor da bundan şüphelenip kesin tanı için gerekli değerlendirmeyi yapacaktır.
Ben de benzer bir şey atlattığım için biliyorum, çocukluktan başlayıp yetişkin hayatımın belli bir döneminde nükseden, yaygın anksiyete bozukluğunun da eşlik ettiği, sıkıntılı bir dönem ve sonrasında başarılı bir tedavi atlattım. Siz de hayatınız daha kötüye gitmeden, açık alan korkusu panik bozukluk vs gibi sıkıntılar da eklenmeden destek alın derim, ancak ilaç kullanımı gerekebildiğinden mutlaka psikologa değil de psikiyatriste gitmek gerekiyor.. ...
- 24 Aralık 2011
- 2.723
- 3.865
- 133
Destek alman şart. Destek alırsan o güzel günler gelecek. Benim mesela o günlerimden eser yok şimdi. Ne kadar farklı bir insana dönüştüm tedavi sayesinde, inan anlatsam şaşırırsın. Tedavi olmazsan özel ilişkilerin, ileride evliliğin de bundan nasibini alacak, ama tedavini olursan gerçekten mutlu bir kadın olabilirsinBirgün umarim güzel günler gelir
- 13 Ekim 2011
- 2.994
- 3.598
- 448
Psikiyatriste direkt gidilebilir mi? Yani kafama göre ben psikolog değil psikiyatriste görüneceğim diye randevu alabilir miyim mesela devlet hastanesinden?
- 24 Aralık 2011
- 2.723
- 3.865
- 133
Tabi ki. Hatta psikologa gitmek daha zor devlette. Her yerde yok psikolog. Psikiyatrist terapi gerekli görür ve bulunduğu kurumda psikolog da varsa ancak öyle sevk ediyor.
Yalnız devlette çok uzun uzun dinlemezler, ama anksiyete, depresyon ya da başka bir şey söz konusuysa tanıyı anlamaya ve uygun ilacı vermeye yeter sizi gördüğü vakit. Sonra belli bir vakitte tekrar gelin derler, ona da gitmek şart. Böyle böyle birkaç ayda ya da ayda bir görürsünüz. İlaveten terapi isterseniz - ki genelde ilaç tedavisi ilerleyince terapiye geçilir, çünkü tek başına terapi ağır olabilir - o zaman doktorunuz yönlendirir.
Birgün umarim güzel günler gelir
Tek bu da degil.. Okb beni bitirdiDestek alman şart. Destek alırsan o güzel günler gelecek. Benim mesela o günlerimden eser yok şimdi. Ne kadar farklı bir insana dönüştüm tedavi sayesinde, inan anlatsam şaşırırsın. Tedavi olmazsan özel ilişkilerin, ileride evliliğin de bundan nasibini alacak, ama tedavini olursan gerçekten mutlu bir kadın olabilirsin
Benzer Konular
- Kilitli
