İşe girdiğim için pişmanım...

kucukpisi

Hayata inat gülümse...
Kayıtlı Üye
9 Eylül 2011
7.563
4.577
448
Önceki konumu okuyan arkadaşlar bilir. alerjik astım nedeniyle sürekli rapor kullanmak ve acillere gitmek zorunda kalıyorum. çoğu iş yerindenki ortamdan kaynaklanıyor. hiç birşeyi yoluna koymadılar...

buna benzer sebeblerle işimin birini aksattım. ben hariç başka biriside yapabilirdi. ama sorun olmuş.

ki hiç işi yarım bırakan kaytaran bir tip olmadım... gerekirse yemeğe gitmedim, eve geç gittim ama herşeyi zamanında yaptım...

hatta yapmamam gereken işleri bile yaptım. milletin özel bilgisayarlarını dahi tamir ettim...
,
yaranamadım..

yanımdaki memur sürekli olarak müdür ve müdür yardımcısı hakkında konuşuyor. zaten onlara sinirleniyorum. ama devemli...

sabahta gene konuşurken laf soktu bana kendisi. o helainden kazanıyormuş, kimseye iş bırakmamış... konuşmaya başladığım halde kendi devam etti. yoksa kesin kavga ederdim...

şef ben raporlu olduğum halde işe gelmemi bile istemiş insan. geçen hafta izinliyken bir gün geldi diye demediğini bırakmamış. müdürde saymış arkamdan, bunları kim dedi derseniz yanımdaki memur....

onu geçtim onlar idare ediliyor. izinsiz özürsüz gelmiyebiliyorlar. ben yapmam.. yapmam..

dayanamıyorum artık... sabahtan beri birsürü iş yaptım. oturup burada laf yetiştirmiyorum. tüm işlerim imzada diye yazabiliyorum. yanlış anlaşılmasın.

ben kpsseyle bu kuruma atandığım için pişmanım. keşke diğer atamalarda atansaymışım...
 
ben de arkadaşım.
çalıştığım kurumda kafasına göre gelmeyenler var.
ben 1 saat geç gitsem şikayet edilirim.
isteyen istediği zaman iznini alır.
ben isteyince "işler var" oldu.
o kadar yüksek puanımı şuraya atanarak heba ettiğime pişmanım.

napalım çekeceğiz. ben başkalarının söylediklerini takmamaya, sadece sorumlu olduğum kişilere hesap vermeye çalışıyorum.
kimse hakkında dedikoduları dinlemiyorum da karışmıyorum da.
işte bi şekilde idare ediyorum..
sana da kolay gelsin geçmiş olsun.
rapor senin resmi bir hakkın.
kimse de bişey diyemez.
 

doğru ama nediyor... dedikodu... benim sorumlu olduğum kişiler sorunlu...

gerçekten işle ilgilendikleri yok.. ki işle ilgisi olmayan kişi o yazının son tarihini hatırlamış. inanmıyorum. biri söyledi. kucukpisi şu işi halletmedi diye...

nekadar geri kalsamda etsemde benim üstüme de sıçrıyor işte... olmuyor..

hani tüm bunları geçtim. benim alerjim olan şeyleri biliyorlar ve önlem almıyorlar. hastalanıncada umurlarında olmuyor. ama bi iş kalsın sıkıntı...
 
birde doktorum strese girersen üzülürsende rahatsızlanırsın, demişti.. hadi rahatsızlanmıyayım.. kendimi yatıştıramıyorum..

ellerim ayaklarım buz gibi ve titriyorlar... nasıl sakin olurum ben.. bu ortamda...
 
Çok net; "Arkadaşım dedikodudan hoşlanmıyorum, lütfen işini yap ve gereksiz muhabetlere beni dahil etme olur mu" demen yeterli yetmedi mi "işle ilgili bir konu varsa konuşalım yoksa benim gerçekten lafla kaybedecek zamanım yok" diyebilirsiniz. Siz sınırı koymazsanız o konuşmaya devam eder. Bir kere tıkayın, sonra açamaz..
 

o tip desem kesin farklı davranışlara girer... çünkü onun tavırlarını anlıyamıyorum. bazen çok şefkatli bazen kırıcı konuşuyor...

şöle bakıyorumda sadece o da değil millet çok dengesiz... ya ben önceden başka yerlerdede çalıştım burası gibi görmedim.

eski müdürümün tuhaf huyları vardı ama bunlar kadar değildi. o insancıldı... o zamanda rahatsızlanmıştım. kendisi benden önce korkardı kimse olmamsına rağmen gönderdi acile... hatta ben hasta halimde kalan işleri odasına götürürken napıyorsun sen, gidin çabuk derdi...
 
şimdiki farkı anlatayım. hastayım. hizmetlilerin laf anlamamasından oldu (herkez bir değil tabi). burdakiler sorunlu...

neyse ben rahatsızlanınca müdür yardımcısının odasına gittim. müdür yoktu.. böle böle dedim anlattım. tamam dedi.. neyse acillik olunca bahsettiğim memur hastaneye gidiyoruz biz diye odasına girmiş. hizmetliye söylediniz mi demiş. o söylemedim demiş.. kaldığı yerden kahvaltısına devam etmiş. ki çıkmadı odasından.

hastalık değil üstelik. işide umursamıyorlar..
 
Canım inan kamu kurumlarında çalışanların hepsi aynı.. Ben de 2,5 senelik memurum. Ve uyum sağlayana kadar inanılmaz zorlklar çektim. Sesim çıkmayıp her verilen işe "tamam" dedikçe daha çok yüklendiler. Dakikanın hesabı bile soruldu benden. Ama artık umursamıyorum. Bana ait işleri yapıyorum "diğerleri benim işim değil yapamam" diyorum. Verilen işi de yapıyorum ama öyle emirlerine amade gibi yapmıyorum artık. Sesin çıkmazsa yüklenirler. Kamuda mazlum buldular mı yüklenirler. Tavrını koy. Söylengeç biri ol:) emin ol bu sefer iş verirken minnetle verirler.
 

haklısın. benim eşimde ben gibi. deli gibi çalışıyoruz işte... yaranamıyorz. zaten baya bi iş yükü var üstümde. ne varsa kaktırdılar tabiri caizse...

resmi yazışma
istatistiki bilgi
evrakları detaylı kayıt istatistik için (normal evrak kayıt değil)
posta oldumu postalama
onun dışında bilgisayar bozuldumu ben (evdeki bilgisayarları da dahil)
flashları bozulsun ben
virüs girince ben.
bazen müdür bunu napcam diye de sorar.
email işleri tablolama işleri bende...

şef mali iş. devrettiği halde..

yanımdaki bayan sadece yazışma, ve olursa postalama (kendi evraklarını tabi)

hani biri memuriyete başlarken dikkatli ol deseydi böle olmasdı herhalde..

ödülü geçtim teşekkür ettikleri yok...
 

Teşekkür etmezler ama en ufak hatanda hemen yüzüne vururlar. Bence sana iş verdiklerinde "yetiştirmem gereken başka işler var" dersin. Veya senin unvanınla ilgisi olmayan işler verdiklerinde gereken kişiye sen verirsin. Kimseyle kötü olmak istemiyorum deme gerekirse kötü de olacaksın. Benm işyerinde hemen hemen herkesin klasik lafı "bilmiyorum"dur. Bir iş verildiğinde hemen o cevabı verirler. Kendini yıpratma ama gereken cevapları da ver.
 

o bilmiyorum lafı moda zaten. burdada öle... tabi ben anamın karnında öğrendim. ben bilmiyorum dediğimde de kötü oldum. denedim olmadı yani. herşeyi bilip onu bilmemek abes karşılandı. ve öğrenmek zorunda kaldım. resmen o dönemde adaylığımın kaldırılmayacağı söylendi. tabi masum saf ben .

neyse yetiştirmem gereken işler varı kendi müdürmde denedim. kızının laptopu tamir olcaktı. tekim kimse yok. işler bissürü. ve müdürde müdür yardımcısıda bilgisayarlarını getirmiş evden.

işler var dedim ozmn. aman boşver onlar daha bu daha önemli dediler... öle işte... ben buradan kurtulmadıkça devam edecek.

kurum değişikliği için yollar arıyorum artık.

bu yaşadıklarıma rağmen hastalık raporunda abuk sabuk konuştular ya... işte ozman film koptu bende.
 
aslında sorun çok iş yapmam da değil.

sorun ben iş yaparken bazısının yatışta olması.. hastalanınca kalan işe sahip çıkılmayıp arkamdan konuşulması. hiç iş yapmamış durumuna düşürülmem...

resmen psikolojik şiddet....
 
Canım malesefki tüm işyerlerinde benzer sıkıntılar mevcut. Kimse çalıştığı işten dört dörtlük memnun değil. Boş boğazlar, hayatınızı zehir edenler, haddinizden fazla iş bekleyenler heryerde var ve olacak.

Sabredin, kazanmanıza ve deneyimlerinize bakın. İşsizlik daha kötü. Elinizden geleni yapın. Boş insanları zamanla takmamayı nasıl olsa öğreneceksiniz. Zamanla onlar sizin için problem olmayacak. Emin olun.
 

beceremiyorum ya... takmamayı beceremiyorum...

6 yıllık memurum, onun öncesindede 4 yıl başka yerlerde çalıştım. hele birisinde şimdikinden ağırdı şartlarım. sadece askeri ücret alıyordum... ama bu kadar baskı altında değildim ozmn.

hani kimseyi takmıyacaksın şu ilacı al deseler alırım. ne güzel olurdu...
 
bende başlarda çok çektim şimdilik rahatım çok şükür ama tek sıkıntım yaz geldi ve tatile çıkamıyorum ben bekarım ve önce evli arkadaşlar çıkacak ve benim yaptığım işi benden başka bilen yok yokluğumda işi yapacak kimse yok öğreteyim diyorum 13 yıllık memur ben anlamam excel tablosundan diyor, ama ben onlar yokken işlerini yapıyorum neden çünkü ben gençmişim yaparmışım benden fazla maaşı alıp akşama kadar uyuklayan onlar çok iş yapıp az maaş alan ben
 

Kesinlikle haklısın. Sen iş yaparken sürekli sana yüklenilmesi ve diğer kişiler yatarken ısrarla sana iş verilmesi insanı gerçekten yıpratıyor. Bana mobbing bile uygulandı. Özel yaşantıma kadar karışıldı. En sonunda dayanamayıp psikologdan rapor aldım herkes sustu
 

:))) evet var öyle ilaçlar. Antidepresanlar mesela. Birsüre kullandım, kimseye takmıyordum, yüzüme hakeret etse gülüp geçiyordum :))) ama tabi şimdi kimse size durduk yere ilaç alın dememeli.

Huylu huyundan vazgeçmiyor mesela, bir dönem oluyor ki en ufakşeyler kafamda büyüyor kocaman oluyor, sonra beni çileden çıkartıyor depresyona giryorum. Fakat bazen de büyük olaylara bile gülüp geçebiliyoruz.

Sonuçta kötü insanlar heryerde varlar ve hayatı insana zindan ederler. Sonuçta çalışıp para kazanmak da zorundayız ki ayaklarımızın üzerinde duralım... ne yapalım katlanıyoruz işte böyle şeylere. Hangimiz baskı altında değiliz ki.. şu işyeri mesela stres dolu eve gidene kadar beynim kazan oluyor. :)
 

iyi yapmışsın. ben rapor almasamda en sonunda bakırköyden selam göndercem size...


depresyon hapını bir kaç hafta önce verdi. allerjiğim ya faydası olur ve uyursun en azından demişti doktor. bi işe yaramadığı gibi uyutmadıda. ilginç bir bünyem var.

bundan sonrada kullanamam bebiş istiyoruz... şu bebek gelirse zaten ücretsiz izin alcam. sonrasındada 2 yıl ücretsiz izin.. hem kafam dinlemiş olurum..
 

evet o bekarken oluyor. zaten anlamazlar. anlasalar şaşarsın... ama paralı iş olsun noluyor bak.. birden zeka kıvılcımları görürsün..

13 yıllık memur o kadar yaşlı değildir ya...
 




ben de pişmanlık yaşıyorum arkadaşım tek değilsin hem de o kadar büyük ki pişmanlığım...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

İş arkadaşımın garip hareketleri
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
2K
ladylady
L
E
Benzer İşi Yapan Varmı ?
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
1K
elifnurbeyza
E
P
Hamilelik lohusalık ve evlilik
2
Yorumlar
35
Görüntüleme
10K
senemsls
S
M
Boşanma dava sürecim
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
1K
Momentous
M
G
Boşanmayı düşünüyorum, destek istiyorum
4 5 6
Yorumlar
117
Görüntüleme
7K
elifnurbeyza
E
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…