İşi bırakmalı mıyım


arkadaşım çocuğunun cinsiyeti ne bilmiyorum ama onun kendini yetiştirip çalışmasını mı isterdin, evde mi oturmasını
 
arkadaşlar çocuk tabiki önemli ama unutmayınki annede bir insan ve bugüne tırnağıyla gelmiş, çevremde o kadar anne var işi bırakana hiç rastlamadım.

Yine kendi şahsi düşüncemi söylemek istiyorum..ış bırakmak değil ama imkan varsa bir süre için ara verilebilir diye düşünüyorum.Anne-kayınvalde ile aynı şehirde olmayabiliriz çocuk doğduğunda..Ya da az evvel de yazdığım gibi güvenilir bir bakıcı da şans meselesi.

Eşimden örnek vereyim bakıcısı kömürlüğe kapatmaya kalkmış,benim bakıcım çok afedersiniz çırılçıplak soyunup nasıl göğüslerim güzel mi diye sorardı bana..
Bir diğer tanıdığımızın da bakıcı ablası eve erkek arkadaşını alıyormuş,sanırım çocuk çok uygunsuz pozisyonda görmüş bunları,abi ablaya işiyordu ben gördüm demiş annesine..:kedi: Tabi illa bunlar olacak diye bir şey yok..Büyükleri ile aynı şehirde yaşayanların daha şanslı olduklarını düşünüyorum..
 
tabiki büyükleri ile aynı yerde yaşayanlar şanslı, aileniz çocuk belirli bir yaşa gelene kadar yanınza gelebilir. kötü bakıcılarda var ama iyilerde az değil. dediğim gibi ev işe yakın olabilir, sık sık yanına gidilebilir
 

ışe yakın bir ev bulabilme,tutabilme imkanı olması çok güzel olur tabi...Ancak ailenin de her zaman yanımıza gelebilme imkanı da olmayabilir..Herkesin bir yaşantısı var kendince..Büyüklerinde herhangi bir hastalık,rahatsızlık olmayanlar ,yolculuk yapmasında sorun olmayanlar daha da şanslı diyeyim o zaman :)
 
Son düzenleme:
 
 
yeri değil belki ama ben de kopyalamak istedim buraya...

Ben anne olmasaydım eğer...
>
> Topuksuz ayakkabılarla da
> şık olunabileceğini bilmeyecektim.
> Hamileliğim esnasında 80'li
> kilolara kadar çıkıp kendi çapımda ilk defa
> bir alanda
> rekorumu kıramayacaktım.
> O küçücük
> ellerle renkli kartonlardan yapılmış bir kâğıt parçasının
> bu
> kadar değerli olabileceğini öğrenemeyecektim.
> Kan
> yapsın diye danadili haşlayıp üzerine yumurta kırıp ağzının tadına
> da
> uysun diye çikolatalı pudingle karıştırmak gibi
> yaratıcılığın sınırlarını
> zorlayan tarifler keşfedemeyecektim
> hiç.
> Su almak için elimde kumanda ile
> buzdolabını açtığımda kumandayı
> buzdolabına koyacak kadar ya
> da evden çıkarken telsiz telefonu çantama
> atacak kadar
> kendimden geçmeyecektim.
> Birinin canı yandığında
> ötekinin bu acıyı hissedebilmesinin sadece ikiz
> kardeşlerde
> olduğunu sanacaktım.
> Sabahın köründe gözü
> kapalı mutfağa kadar gidip, süt ısıtıp yine gözü
> kapalı dönme yeteneğini kazanamayacaktı m.
> Üzümün çekirdeklerini tek tek çıkarmak
> için insanüstü bir uğraşa asla
> girmeyecektim.
> Bir insanın gaz çıkarması beni bu kadar mutlu
> edemeyecekti.
> Büyüdüğünde arkadaşlarınla
> birlikte partilerde Süper Anne olarak eğlenmeyi
> hayal
> edemeyecektim.
> Babanla belki daha az kavga edecek ama sevginin
> evlat denilen başka bir
> boyutuna giremeyecektik.
> Sevginin
> böylesine karşılıksız olanını hiç tadamayacaktı m.
> Telaşsız sevişmenin hayalini kuramayacaktı m.
> Annemi bu
> kadar çok sevdiğimi anlamayacaktı m.
> Annesinden zorla
> ayırdılar diye 'Uçan Fil Dumbo!' çizgi filminde
> böğürerek
> ağlamayacaktım.
> Geceleri kesintisiz
> uyuyacak, hafta sonunda sabahları istediğim saatte
> kalkacaktım ama
> uyandığımda yanağıma konmuş minik ellerin sıcaklığı
> ısıtmayacaktı
> yüreğimi.
> Çantamda sürekli bisküvi,
> ıslak mendil, bir adet oyuncak, düşer bir yerin
> kanar diye
> ayıcıklı yara bandı taşımayacaktım.
> Acıyı geçiren
> öpücüğün gücüne inanmayacaktı m.
> 38,5 derece ateş beni de yakıp kavurmayacaktı .
> Yağmur sonrası
> çamurlu sularda zıplamanın keyfine varamayacak, sen bir
> lokma
> daha fazla yiyesin diye kalabalığın ortasında kafamda peçete
> dansı
> yapmayacaktım.
> Sen olmasaydın eğer yaşamın
> karmaşıklığını unutup tekrar basit yaşamayı
> öğrenemeyecektim.
> Sen olmasaydın eğer ben asla 'anne' olmayacaktım.
> Bir
> çocuk doğduğu anda, bir anne doğarmış... Bu lafın doğruluğuna
> inanmayacaktım!
 
en rahat iş sizinki valla niye bırakıyorsunuz ki bizim gibi özelde çalışanlar napsın her an işsiz kalma korkusu var öyle tazminat falan hak getire... primleriniz en düşükten ödenir istediği saate kadar çalıştırır, istediği zaman maaş öder, fazla mesai asla ödemez resmen eşek gibi çalışıyoruz sadece ben değil bütün özel sektördekiler böyle malesef... sizlerin yazın en az 1-2 ay tatiliniz var ders proğramınızı istediğiniz gibi hazırlarsınz. bakıcıya bile gerek kalmaz bazen...
bir tanığım eşide öğretmendi biri öğleden sonra diğeri sabah ayarlamış okullarını eşiyle birlikte ortaklaşa baktılar bakıcı bile tutmadır üstelik aileleride yoktuyanlarında isteği zamanda raporunu alıp ailesiyle geziyo tozuyo....
aaaayyyyy çok konuştum.
 
Canım öyle pekde rahat değiliz normal öğretmenler öyle ama biz üniversitede olduğumuz için iznimiz 10 yıla kadar 20 gün.Ayrıca ders programımızı öğrenci bürosu hazırlar.Ama şu açıdan sana katılıyorum iş güvencemiz var.Öğretmen olmayı bende çok isterdim
 


Gereksiz yere üstüme alınıyorum bilmem ama sanırım bu sözlerin bana.
Keşke herkes eşine güvenebilse, eşler bu güveni boşa çıkarmasa
Keşke çocuklarımız destek almadan ekstra harcamalara gerek duyulmadan devlet okullarında yeteneklerine en uygun eğitimi alabilseler, keşke hemen iş bulabilseler, keşke gençler kendi kazançlarıyla evlenip yuvalarını kurabilecek, anne babalarına ihtiyaç duymayacak gelire sahip olabilseler,

En önemlisi keşke anneler çocukları okula başlayana kadar işlerine ara verip daha sonra geri dönebilseler...

Umarım sen hayal ettiğin gibi bir hayata sahip olursun.
 
Son düzenleme:

yazdığım direk sana yanıt değildi sakın yanlış anlama . yorumları okudum ve aklıma takınlarla ilgili kendi fikirlerimi yazdım sadece. ilerdee bir gün geriye baktığında keşke demek kimse istemez. ben ki bebeklri çok severim kendi yavrum olsa ondan bi an ayrılamam. ileride geriye baktığımda yavrumun huzurlu anne sevgisiyle büyüdüğünü görmek asla keşke çalışsaydım sözünü aklıma bile getirmez.ama çalışırsam büyük keşkelerim olur. tabi insanın eş seçimi çok önemli. büyük konuşmak olmasın ama insanlar kendini bi şekilde belli eder. oyuzden benim fikirlerim böyle.
 
Ya cnm cok ikilemlik bir durum..Bencede öncelik cocuk fakat böyle bir işte bırakılmaz..yatılı bir bakıcı yada yakının yokmu bakabilecek emin bir el?
 


Canım arkadaş sana söylememiş zaten onun dedileri doğru ama malesef bende senin gibi düşünüyorum hayatın ne getireceği hiç belli olmaz.Eşime çok güveniyorum ama hayat bu bırak aldatmayı işsiz kalsa allah korusun başka bişey gelse başına.Bunları düşünmekle yaşanmaz ama bebek olunca düşünüyoruz işte
 
Ya cnm cok ikilemlik bir durum..Bencede öncelik cocuk fakat böyle bir işte bırakılmaz..yatılı bir bakıcı yada yakının yokmu bakabilecek emin bir el?

Annem bakamaz canım hasta eşimin anneside tek başına yürütemez.Bakıcı güvenilir biri olsa çalışınca aklım hep evde kalıcak.Çalışan arkadaşlarım bir süre sonra alışılıyor.Bebekte daha sosyal olur diyorlar tabi bunlar bana şimdi avutma gibi geliyor
 
niye ille de bi gün tek kalırsam diye düşünüyosunuz ki
eğer boşanmaksa kastınız bu düşünülerek yaşanılır mı
yok ölümse bu hiç hiç düşünülerek yaşanmaz
kariyer para geçici
çocuğunuz annesi yanında olabildi mi olamadı mı onu hatırlar
 

tamamen aklımdan geçenleri yazmışsın cnm katılıyorum sanaaa:lepi:
benimde kariyerim var evlendigim gün bile işi bırakabilirmmmm kaldıki bebegim olursa hiç düşünmem.hemmm senin gibi biiiri hiç bi zaman işsiz kalmaz cnm zorda kaldıgın bi duurmda işe girebilirsin..
 

Akademisyen olduğunuz için ne kadar şanslısınız. Hiç canınızı sıkmayın. Demişsiniz zaten 14 ay olana kadar çocuğunuz, ona kendiniz bakabiliyorsunuz.
Ben de doktora yapıyorum, bir fırsatını bulabilsem özel sektörden üniversiteye geçerim. Özellikle hanımlar için daha rahat iş koşulları mevcut.
Eşim, onu ailesi de akademisyen. Çevremizde de pek çok arkadaşımız üniversite camiasından. Doğumdan sonra çocuklarını büyütüp geldiler neredeyse. Ayrıca üniversitelerin kreşleri var. 2 yaşındakileri bile kabul ettiklerini duydum.
Ben hem özel sektörde çalışıp, hem doktora yaparken, hem de bunların içinde bir bebek sahibi olmayı becerebilir miyim diye düşünüyorum. Sonuçta özelde 2 ay sonra sizin geri dönüşünüzü bekliyorlar.

Bence; kesinlikle işinizi bırakmayın, bir süre sıkıntı çekseniz de herşey yoluna girecektir. İleride kızınızın sizinle, eğitimli ve kariyerli bir anne ile nasıl gurur duyduğunu gördüğünüzde de tüm sıkıntılara değecektir.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…