işini sevmeyenler

aycaf

kızım,en büyük hediyem,sonsuz şükrüm...
Kayıtlı Üye
25 Mayıs 2011
400
130
123
merhaba kızlar...bankacıyım ve işimi sevmiyorum malesef ,aranızda benim gibi olanlar var mı?
 
bende sevmeyenlerdendim cnm ama allahima sükürler olsunki o kabus bitti.. isi biraktim..
is yüzünden depresyona girmistim sinir krizi geciriyordum.. konu acmistim zaten..
biraz daha biraz daha derken artik hastalik asamasina gelince biraktim.. simdi okadar iyiyimki.. anlatamam :D
call Center da calisiyordum müsteri hizmetleri....
 
Hemşireyim 25 yaşındayım 4 yıldır çalışıyorum işimden nefret ediyorum insanlarla uğraşmak yaptığın şeyin mükafatını alamamak(maddi ve manevii)..bana kalsa istifa edeceğim ama yeni evlendik borçlar var çalışmak zorundayım :((
 
Bu ara bende öyleyim canım geçici bir dönem sanırım. İnan insanların sahte yüzlerini gördükçe, o yüzlerine kusmamak için kendimi
öyle zor tutuyorum ki.
 
okulum bıtınce bende bankacı olcam cok mu zor bı meslek ?
 
Evlenip başka bir şehire yerleştiğim için çalıştığım yerden çıkmak zorunda kaldım. Ben de işimden nefret ederdim ama şimdi bir sene oldu bi iş bulamadım.

Şimdi eski işimi bile mumla arıyorum. Bu işsizlik ortamında bir işiniz olduğuna , çalışıp kendi paranızı kazandığınıza dua edin bence. Yoksa sürekli evde oturup bi işe yaramadığınız için kendinizi daha berbat hissediyorsunuz emin olun. Sevmediğim de olsa bir işim olması için nelerimi vermezdim :((
 
Türkiye şartlarında çok nadir insan vardır ki sevdiği işi yapsın. Çünkü çocuk yaşta bize tercih yaptırıyorlar. Yaptığımız tercih de hep anne babalarımızın idolleri oluyor genelde. Diyelim tıp görüntüde gerçekten çok güzel ve saygın bir meslek.. sanırım herkes çocuğunun doktor olmasını ister…ancak çocuğun sanata yatkınlığı varsa hemen önüne geçiliyor.. bir şekilde 17 li yaşlarda mahkum oluyoruz bizim için alınan kararları uygulamaya. Yaş gelip 30 a dayandığında haz almadığını ama dereyi çoktan geçmiş oluyorsun.. bu çok göreceli bir kavram. Artı çalışmak hobi olmaktan çıktı kadınlar için. Çalışan kadınlar bilir hep koşturmaca; eve zor yetiş, yemek yap, çocuk, misafir, alış veriş, temizlik….kendine zaman ayırmayı geçiyorum artık… bu durumda işini sevme kavramını bir kenara bırakıyorsun duygusallık kalmıyor işinle senin arada..mantık birlikteliğine dönüşüyor.
 
Is memnuniyetsizligi hic de kucumsenecek birsey degil. Seni cok iyi anliyorum, cunku ben de isimi sevmeyenlerdenim. Neyse ki 2 hafta sonra cikip yeni ise basliyorum da stres duzeyim bayagi azaldi bile. Eskiden olsa acardim agzimi, yumardim gozumu bu konuda da...
Hayat kalitem yerlerde surunuyordu isimi sevmedigim icin. Yasama sevincim azalmisti, yok olmak istiyordum artik.. Kimseyle gorusesim bile gelmiyordu, sanirim deprsyona girmistim. Of, anlatsam sayfalar yetmez. Cok derine de inmiyim.
Isini bu derece sevmeyen insanlara denilen "neyse ki isin var, sukret yine, isi olmayanlara bak" gibi seyler insana hakaret, alay gibi geliyor artik bu gibi durumlarda.
Isini sevmiyorsan sen de benim gibi yana yakila is ara, bulunca da arkana bakmadan kac. Is bulmadan, ya da kendini garantiye almadan sakin cikma ama.
 
Bankacı olmak isteyen o kadar insan var ki. Neden sevmiyorsunuz işinizi?
 
bende bankalara başvuruyorum hangi bölümdesiniz neden memnun değilsiniz
 
Bankacıyım,mesleğe başladığım ilk 6 ay hergün istifa etmeyi düşünüyordum ama çok isteyerek girdiğimden son raddeye kadar dayanmayı tercih ettim.
Sonraki 1 sene bir hafta istifayı düşünüyordum diğer hafta iyiki buraya aidim diyordum dedim.
Şimdi ise iyiki öyle bir hata yapmamışım diyorum.
Bankacı olduğunuzda mutlaka oraya ait olduğunuzu hissetmeniz gerek yoksa inanın her gün ölüm oluyor.
Eğer banklacılığı gercekten seviyor iseniz ve sırf suanki yerinizden memnun değilseniz, tayin giriniz,her şube farklıdır sonucta.
Ben tedbili mekanda ferahlık vardır diyerek şube değiştirdim ve çook memnunum.
 
Is memnuniyetsizligi hic de kucumsenecek birsey degil. Seni cok iyi anliyorum, cunku ben de isimi sevmeyenlerdenim. Neyse ki 2 hafta sonra cikip yeni ise basliyorum da stres duzeyim bayagi azaldi bile. Eskiden olsa acardim agzimi, yumardim gozumu bu konuda da...
Hayat kalitem yerlerde surunuyordu isimi sevmedigim icin. Yasama sevincim azalmisti, yok olmak istiyordum artik.. Kimseyle gorusesim bile gelmiyordu, sanirim deprsyona girmistim. Of, anlatsam sayfalar yetmez. Cok derine de inmiyim.
Isini bu derece sevmeyen insanlara denilen "neyse ki isin var, sukret yine, isi olmayanlara bak" gibi seyler insana hakaret, alay gibi geliyor artik bu gibi durumlarda.
Isini sevmiyorsan sen de benim gibi yana yakila is ara, bulunca da arkana bakmadan kac. Is bulmadan, ya da kendini garantiye almadan sakin cikma ama.

kesinlikle yazdığın her cümleye harfiyen katılıyorum,ben şuanda çalıştığım yere 2 ay önce başladım,çıktığım yeri arar oldum(iş aynı olduğu için değişen bir şey olmadı).Orda da çok mutlu değildim ama şuanki yerle karşılaştırınca mumla arıyorum.Sektör değiştirmek istiyorum ama ne mümkün,yapıştı kaldı üstüme bikere,cv de tecrübenigören bi öncekinin devamıyla geliyo sana malesef.Senin yaşadığın o süreci yaşıyorum şuan,sürekli düşünüyorum bir çıkış yolu da bulamıyorum,aldığım kararlar da pişmanlıkla dönüyor bana.Anladımki insanın kafasının rahat olması,huzurlu olmak herşeyden önemli..iş ilanlarına bakıyorum sürekli umarım bulurum bişeyler(burdakini aratmasın da).
 
Is memnuniyetsizligi hic de kucumsenecek birsey degil. Seni cok iyi anliyorum, cunku ben de isimi sevmeyenlerdenim. Neyse ki 2 hafta sonra cikip yeni ise basliyorum da stres duzeyim bayagi azaldi bile. Eskiden olsa acardim agzimi, yumardim gozumu bu konuda da...
Hayat kalitem yerlerde surunuyordu isimi sevmedigim icin. Yasama sevincim azalmisti, yok olmak istiyordum artik.. Kimseyle gorusesim bile gelmiyordu, sanirim deprsyona girmistim. Of, anlatsam sayfalar yetmez. Cok derine de inmiyim.
Isini bu derece sevmeyen insanlara denilen "neyse ki isin var, sukret yine, isi olmayanlara bak" gibi seyler insana hakaret, alay gibi geliyor artik bu gibi durumlarda.
Isini sevmiyorsan sen de benim gibi yana yakila is ara, bulunca da arkana bakmadan kac. Is bulmadan, ya da kendini garantiye almadan sakin cikma ama.

bu arada yeni işine bu hafta başlıyor olmalısın,hayırlı olsun,umarım yeni işinde çok mutlu olursun.
 
bu arada yeni işine bu hafta başlıyor olmalısın,hayırlı olsun,umarım yeni işinde çok mutlu olursun.

Tesekkur ediyorum. Bahsettigim sevmedigim isimden dun ciktim. 3 Aralik'ta da yeni ise basliyorum. Birkac gun aram var, kafami dinliyim biraz.
Bence is ararken atak olmalisin. Ben her is ariyorum ama bulamiyorum diyene bu tavsiyeyi veriyorum. Cekindikleri icin uygulamiyorlar ama... :) Mesela is ilanlarina bakiyormussun. Git, yuzyuze de gorus. Ben ilaniniza basvurdum, bunu yapmak cok isterim, gercekten ilgileniyorum. Sizi soyle biliyorum, soyle hakkinizda arastirma yaptim. Bu yuzden burda calismak isterim filan de mesela. Ben onlari da yaptim. Artik nasil bir kacis yolu aramaksa benimkisi. Sinirlarimi zorladim biraz. Nasil olsa kaybedecegin birsey yok.

Bu arada, insallah gonlune gore bir is bulursun. Su kisa dunyada herkes sevdigi isi yapmali. Ben bunu kendi agzim yaninca anladim.
 
Son düzenleme:
Back
X