Arkadaşlar ben mimarım, büyük bir mimarlık ofisinde çalışıyorum. Buraya 3 ay arayla girdiğim ve aynı projede çalıştığım bir arkadaşım var. Beni artık gerçekten çok yoruyor. Çok takıntılı bir insan ve bunu kendi de kabul eder. Mesela her şey düzgün proje ile alakalı ama bir yerde bir sorun çıktı. Anında depresyona giriyor. Suradı asılıyor, işe geliyor ama ruh gibi, benim yüzüme bakmıyor ağzından zorla laf alıyorum. Sorun düzelene kadar da böyle devam ediyor. Çok sinirli oluyor ve benim de enerjimi düşürüyor. Zaten her şeyin sorunsuz olduğu zamanda bile tüm hayatı iş olduğu için işten çıksak bile gece yarılarına kadar bana projeyle ilgili mesajlar atıyor. Ya bunu şöyle yaptıysak olmadıysa, ya bunu düzgün yapmadıysak, bunu şöyle yapalım mı vs inanın dinlenebildiğim bir akşam bile yok. İstiyor ki her şey sorunsuz, düzgün ve en kısa sürede olsun aynı zamanda patron hiç sorun çıkarmasın. Defalarca bunun mümkün olmadığını anlattım, kabullenemiyor. O isterse konuşuruz, istemezse asla konuşmaz; o istediğinde projeyle ilgili bir değişiklik yaparız, ben istediğimde asla yapmaz.
Anlattığına göre ailesine de yansıtıyormuş. Geçen ay ustalarla ilgili ciddi bir problem yaşadık, o sorun çözülene kadar ruh gibi gezdi, ailesinin telefonlarını bile açmamış. Bana da antidepresana başladım bu yüzden dedi. Bizden tamamen bağımsız bir sebep olsa bile hem kendini yiyor neden neden neden diye hem de beni. Patron mesela geçenlerde şu inşaatı ocağa kadar bitirsek ne güzel olur dedi, ofisteki herkese ocağa kadar bitecekmiş bana öyle dedi aynı anda kaç işi yapabilirim diye anlattı, günlerce whatsapp grubundan aynı şeyleri yazdı.
Bugün de cuma günü siparişlerin gecikeceğini ögrendik, bana mesaj atmış Kimseyle konuşmuyorum depresyondayım diye. Gerçekten yoruldum artık ofise gitmek istemiyorum yarın yine gerginliğinden, negatif enerjisinden, depresyonundan yıldım.
Anlattığına göre ailesine de yansıtıyormuş. Geçen ay ustalarla ilgili ciddi bir problem yaşadık, o sorun çözülene kadar ruh gibi gezdi, ailesinin telefonlarını bile açmamış. Bana da antidepresana başladım bu yüzden dedi. Bizden tamamen bağımsız bir sebep olsa bile hem kendini yiyor neden neden neden diye hem de beni. Patron mesela geçenlerde şu inşaatı ocağa kadar bitirsek ne güzel olur dedi, ofisteki herkese ocağa kadar bitecekmiş bana öyle dedi aynı anda kaç işi yapabilirim diye anlattı, günlerce whatsapp grubundan aynı şeyleri yazdı.
Bugün de cuma günü siparişlerin gecikeceğini ögrendik, bana mesaj atmış Kimseyle konuşmuyorum depresyondayım diye. Gerçekten yoruldum artık ofise gitmek istemiyorum yarın yine gerginliğinden, negatif enerjisinden, depresyonundan yıldım.