İsra'nın Diyet Günlüğü

isra17

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
26 Ocak 2012
33
1
36
Malatya
merhaba,

ben forumda yeniyim, ama bu kilo verme meselesiyle ilgili dört yıllık mazim var. ben bir sürü yanlışlık yaptım, ama bugün artık hepsinden dönüyorum inşallah. gerçi az önce kararıma aykırı davrandım ama henüz ısınma aşamasındayım diyerek kendimi gömmemeye çalışıyorum.

ben aslında zayıf bir insanım, gerçekten böyle düşünüyorum. ince kemikli, normal metabolizmaya sahip, 23 yaşına kadar hep 36-38 beden arasında olan bir insan. işte ne olduysa ben kendime daha hamile kalmadan 9 kg aldırmayı, üstüne doğumla beraber 6 kg daha koymayı becerdim. sonra saçma sapan diyet girişimleri sonucu son dört yıl içinde aralıklı ve parça parça olarak bir 30 kg civarı verip aldım. kendimi bildiğiniz bir şişman haline getirdim. bugün artık tam anlamıyla bir şişman beynine, şişman bedenine, şişman kırılganlığına, şişman suçluluğuna sihibim.

ama hep şunu düşündüm, Allah beni ince biri olarak yarattı, ben aslında doğal halimde değilim. bunca sıkıntıya rağmen hala vazgeçmeme nedenim bu. umarım bu kez doğru bir düşünce tarzıyla sonuca ulaşır ve bu meseleyi kapatırım. önümüzdeki 5-10 gün çeşitli sebeplerden ötürü kilo vermeye psikolojik hazırlık süreci olarak geçmek zorunda, fakat daha sonra süreci başlatacağım inşallah.

bir günlük tutmalıyım dediğimde burası aklıma geldi ve yazacak çok şeyim vardı. ancak biraz önce yaptığım ölçüsüzlük -adını koymak gerekirse löp diye mideme indirdiğim koca acıbadem kurabiyesi- biraz canımı sıktı. kilo verme sürecine tam anlamıyla başlayınca da böyle kontrolsüz mü davranacağım diye içim daralıyor. bilen bilir, bu süreçte açlıktan da yorgunluktan da daha önemlisi motivasyon. ben yeterince motive olduğumda çok zor şeylerin üstesinden geldim, amma ve lakin bu konu beni çaresiz bırakacak diye korkuyorum. vermem lazım bu fazlalıkları, böylesine saçma bir mesele yüzünden daha fazla acı çekmek, utanmak, kırılmak istemiyorum.
 
Son düzenleme:
kolay gelsin... basarilar. boyun kac peki?



kolay gelsin canim umarim hedef kilona ulasirsin, nasil bir diyet uygulamayi planliyorsun? spor yapiyor musun?

teşekkürler, hepimize kolay gelsin inşallah. boyum 1,59. yönteme gelince benim düşüncem günaşırı diyetini uygulamak. yani birgün ölçüyü kaçırmadan ama tam olarak doyacak şekilde yiyip, diğer gün neredeyse tamamen aç kalmak. bunu ilk başlarda biraz sıkıntılı olsa da devam ettirebileceğimi düşünüyorum. sürekli olarak belli bir kalori almak da zaten pek faydalı olmuyor uzun vadede. normal besleneceğim günlerde de herşeyden az miktarda yiyip, hafif şeylerle de midemi doldurmak istiyorum.
 
şu dün geceki acıbadem kurabiyesi faciası beni epey düşündürdü ve sonunda peşine düştüğüm tekniğin haklılığını bir kez daha ispatlayarak güç kazandığımı düşünerek olumlu düşünmeye karar verdim. şöyle ki;

ben bu son zayıflama niyeti sonrası ilk iş "42 kilo zayıflayan bayanın hikayesini" okudum. orada beni en fazla düşündüren şey, kalorili-yasaklı yiyeceklerin bilgisayar oyunlarındaki düşmanlara benzetildiği bölüm oldu ve haklılığına gerçekten kanaat ettim. şu an düşündüğüm zayıflama programına başlayamıyorum (evde yatılı misafirim var, bir süre daha kalacak) ama en azından şu şişman beynime doğru yüklemeler yapmaya başlayabilirim dedim. birkaç gün önce eve hem ekler pasta hem de acıbadem kurabiyesi geldi ki ikisini de çok severim. ben düşünceme uygun olarak ikişer ısırık yedim ve o gün, sonraki gün sıkıntı olmadı. dün akşam bu ikisini yine ev halkına ikram ettim, kafamda ikisini de yemek yoktu, hergün hergün de yiyecek halim yoktu ya. fakat ısrar üstüne mesele olmasın diye (sık diyet yapıp kalıcı sonuç alamayanlar zayıflama niyetlerini artık açığa vurmamaya çalışır ya) eklerden iki ısırık yedim. sonra acıbadem burnuma koktu birden ve ben ne yaptım, salak gibi ondan kaçtım. sonuçta yarım saat kadar sonra eklerle ilgili hiçbir sorun yokken bir ısırık almaktan kaçındığım kurabiyenin tamamını yediğimi farkettim. bir kurabiye yemeyi normalde bu kadar mesele eden biri olsaydım şimdi bunları yazmazdım zaten. ama hem yeni alışkanlığımı oturtamamış olmam beni üzdü, hem de hiçbir diyetisyenin söylemeyip de o bayanın çok güzel bir şekilde yaptığı tespitin haklılığını bana tekrar gösterdi.
 
aklımda tutmam gereken şeyler var; benim için artık çay demek yeşil çay demektir, evde mutlaka beyaz leblebi ve greyfurt bulundurmalıyım, salatalık yemeyi seviyorum ve bu iyi haber, su içmeliyim, su içmeliyim, su içmeliyim...
 

İsracım nasılsın? Kendine psikolojik baskı yapma. Ozamn vücudun kasar ve vermekte oldugu kiloyu bile vermez. rahatla zaten bana inan bir seyleri oturttuktan sonra ister istemez veriyorsun sen benim menulerimi gordunmu bilmiyorum ama ben o yediklerimle kilo veriyorum. Sana bırde bırsey tavsıye edicem " Doğadan markalı 7 otlu " diye bir bitki cayı var bundan al ve gunde 2 fincan iç tabı bununla bırlıkte 3 lt su tüket. En azından vücundaki ödemin gitsin. unutma ! :) sık sık tuvalete gideceksin :) aşırı derecede tuvalete gidiosun :)
 

teşekkür ederim, aslında bu tavsiyeye ihtiyacım var galiba. şu an eyleme geçemediğim için kafam rahatlamıyor habire plan yapıyorum ve olumsuzluk olarak dönecek artık. tamam kestim artık planlamayı. menülerini görmek isterim hemen bulayım, çünkü herşeyin kalorisini hesaplamak mümkün değil, yemeklerle ilgili fikir sahibi olmak daha mantıklı. bu arada ben sitede çok dolaşamıyorum ama buraya mesaj yazan arkadaşların günlüklerine bakmak istiyorum, sizin isimlerinizden günlüklerinizin başlığını hemen öğrenebileceğim bir sistem yok değil mi? çaya bakayım inşallah, küçük yerde yaşıyorum ama bulmaya çalışıyım.
 
ben bu "bir lokma da aynı, iki tabak da aynı" meselesini oturtmalıyım iyice. dün yine bir facia yaşadım, sanki birisi benim yerime tıktı ağzıma lokmaları, o kadar bilinçsizleşmişim yemek konusunda. gerçekten ben şunun çok iyi farkındayım, benim gözüm doymuyor. belki de şu aşamada kendime fazla yüklenmemeliyim, gözümün doymaması, bitene kadar yemek sonradan öğrendiğim bir şeydi; bunu tersine çevirmek içinde yine biraz zamana ve alıştırmaya ihtiyacım olabilir.

acaba kimler belli bir yiyecek planı olmadan bu şekilde herşeyden azıcık yiyerek kilo veriyor, bu alışkanlığı nasıl oturttular? ben belli listeye bağlı kalamam, ancak bu şekilde kendimi eğitmem gerekiyor. bana yardımcı olacak tüyolar verebilecek olan var mı?
 
Son düzenleme:
tek lokma bana hala yetmiyor, ama ilerleme kaydediyorum. dün çok sevdiğim bir bisküvi paketini açtım ve tamamını değil de 5 taneden sadece 2 tanesini yedim, evet ilerleme var kızım, oluyor inşallah. ben doğru bir karar aldım ve karar aldığım andan itibaren inceliyorum, kilo veriyorum.
 
dün akşam bir tatlı yaptım evdekilere, ama çaktırmadan şekeri biraz az koydum, hatta tatlıyı da normal ölçüden biraz az yaptım çabuk bitsin diye. evde misafir olması hasebiyle yemek zorundaydım, ayrıca ben diyet değil ölçülü yeme çabasında olduğum için de canım istiyorsa yemeliydim. ve akşam yemeği sonrası bir baktım yemek beni iyice doyurmuş, tatlıyı da canım istiyor, dedim ki kendime ve diğerlerine; şimdi karnım dolu, sabah yiyeyim. ve öyle yaptım, çok güzel oldu bence, az şekerli hafif bir tatlıyı akşam tok karnıma yiyeceğime sabah bunu yiyebilirim, hakkım diyerek yedim.
 
şimdi yeniden başlıyorum, artık vermem gereken kilo daha az ve ben daha yeni başlıyorum. bu arada 20 nisan a kadar tartılmayacağım. Allah bana artık bu sorunu çözmeyi nasip ederse 20 nisanda kurtuluyorum tamamen.
 
yav arkadaş, kafada planlayıp planlayıp başlayamamak ne kadar yoruyor insanın beynini. misafirim henüz gitmedi ben de anca kuruyorum da kuruyorum.
 
dün güzel bir gündü, yani planladığımdan sadece bir kaşık fazla tatlı yedim, sporumu da 50 dakika yaptım. ama bugün sadece 45 dakika yapabildim, bir de feci şekilde hamur işi ve tatlıya maruz kaldım ve biraz mecburiyetten biraz da dayanamadığım için yedim. ama artık beşten önce bu yediklerimin üzerine daha bir şey yemeyeceğim inşallah bugün.
 
dün kendime verdiğim sözü tutamadım ve akşam bir dilim tatlı ile bir börek daha yedim. aç kalmayacaksın işte, o raddeye gelmeden önce iki-üç dilim etimek yeseydim nereden baksan 800 kalori az almış olurdum. her neyse bugün yarım saat fazla adım atarak bir kısmını telafi etmeye çalıştım. bir de işler yolunda giderse yarın inşallah büyük bir planın ilk adımını atıyorum. kararlıyım, kurallara uyacağım ve cuma günü buraya "başardım" yazacağım. bu benim için çok kolay aslında, sadece beynim ve öğrenilmiş çaresizliğim bana zor olduğunu dayatıyor. fakat ben başaracağım, inanıyorum kendime.
 
evet sevgili günlük, bugün bir şey daha öğrendim: artık telafi melafi yok, bir düzen tutturup elden geldiğince uymak gerekiyor. dün telafi olsun diye yarım saat fazla spor yüzünden bileğim acıdı, bugünkü bir saati yapamadım. ama inşallah bugün planladığım şekilde devam ediyor, yarın daha mutlu olacğım inşallah. ama iş yerindeki halledemediğim işler biraz kafamı yoruyor, vakit ayırıp hepsini temizlesem iyi olacak ama kendime sözüm geçmiyor. tembel miyim sorumsuz muyum rahat mıyım acaba?
 
merhaba isra..aslında öyle çok bi kilon yok benimde boyum 1.60 66.6 ile diyete başlamıştım şu an 59 um bende 52 ye düşmek istiyorum.ama inanınca gerçekten oluyor.sana da bu yolda başarılar diliyorum...
 
merhaba isra..aslında öyle çok bi kilon yok benimde boyum 1.60 66.6 ile diyete başlamıştım şu an 59 um bende 52 ye düşmek istiyorum.ama inanınca gerçekten oluyor.sana da bu yolda başarılar diliyorum...

teşekkürler. yaklaşık aynı hedeflere sahibiz demek ki. umarım ben de senin gibi vermeye başlarım.

bugünden biraz bahsetmek gerekirse dün akşam planımı bozdum hem de epey bozdum. ama kendime kızmamaya çalıştım, çünkü şunu anladım insan kendini suçladıkça kolu kanadı iyice kırılıyor, artık toparlanıp da tekrar yola devam edecek takati kalmıyor. sanırım kendime zaman hedefi koymak yerine, istediğim kiloya inene kadar bir şekilde çaba göstermeye kararlı olmak bana daha iyi geliyor. gerçekten böyle düşünüyorum, tabiki sağlıklı bir şekilde kilo vermek için gerekli sürede en iyi sonucu almak güzel olur, inşallah da öyle olur.
 
motivasyonu ayakta tutmak çok önemli, ben bu konuda büyük bir mücadele vermek zorunda kalıyorum. bir de tartılmak meselesi var, tartılmama kararı aldım ama böyle de kurup duruyorum acaba bu hafta verdim mi, yok verememişimdir belki de güzel vermişimdir vs. vs. kendime verdiğim sözleri bir tutabilsem... yok tartılsam o da bana iyi gelmiyor, iki kilo verdiğimi görünce beynim iyisin böyle daha ne olsun demeye başlıyor. bir de hemen unutuyorum o kiloları nasıl verdiğimi, sanki çok kolay olmuş da salarsam yine olacakmış gibi saçma hayallere kapılıp ipin ucunu bırakıyorum. Allah nasip edecek bir de kararlılık uzun ömürlü olacak, her türlü kilo verilir, inşallah ben de dağılmadan yolumda sonuna kadar yürürüm.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…