iyi akşamlar...o kadar sıkıldım ki buraya yazma ihtiyacı duydum.Üniversiteden yeni mezun oldum ve hala işsizim şu ana kadar 2 görüşmeye gttm ama olumlu sonuç alamadım.Bu hafta bi görüşmem daha var artık hayaller kurup ümitlenmek istemiyorum.İş bulma süreci böyle bi şey biliyorum ama o kadar güçlü bi yapım yok ve sanki bu seferde olmazsa kendimi çökücek gibi hissediyorum.Çok kötü bir psikolojiymiş gerçekten;boşuna mı 4 sene okudum başka bi şehirde o kadar eziyete kalkıştım,yanlış bi bölüm mü seçtm soruları sürekli dolanıp duruyor kafamda.Aklım fikrim iş bulmakta.Ne sevgilimin yanında ne ailemin ne de arkadaşlarımın yanında mutlu değilim özelliklede evde ev beni boğuyor sanki ama dışarıda çıkmak istemiyorum.Arkadaşalrımla buluştuğumda bazen onların anlattıklarını dinlemediğimi farkediyorum.Bide sevgilimle evllik hayalleri kuruyoruz 8 senedir beraberiz okul askerlik fln derken o şu anda çalışıyor fakat 2 sene kadar işsiz kalmıştı o arada kredi kartı borçları edinmiş şu anda onları ödüyor biter bitmez evlilk için para biriktircekmiş o yüzden eskisi kadar çok para da harcayamıyoruz dışarda çok fazla aktivite yapamıyoruz çünkü ben ailemden almaya çekiniyorum o ancak borçlarını ödüyor fln böle berbat bir dönemdeyim.Çalışıp bende bizim için bir şeyler yapmak istiyorum.
Böle bi dönemi yaşayan arkadaşlar vardır elbet içimizde neler yaptılar bu dönemde bu mutsuzluğumu nasıl atabilirm?Sanki şu anda yaşadığım hayat değilmişte asıl hayatıma başlamak için gün öldürüyomuş gibi hissediyorum kendimi.Çalışmayı ve evlenmeyi çok istediğim için odama tıklıp o günlerin hayalini kurarak mutlu etmeye çalışıyorum kendimi
Sevgilimle dertleşmeye çalıştığımda da çok abarttığımı genelde herkesin bunu yaşadını fln söyleyip kestirip atıyor.Bide tabi sevgilimin ailesi faktörü var arada bir ziyaretlerine gidiyorum her gittiğimde noldu bir gelişme var mı niye bankacı olmuyosun yok şunun sevgilisi bankacı yok bunun nişanlısı iş bulmuş saçma sapan konuşuyolar gıcık oluyorum sanki oğulları bu dönemden geçmedi
Böle bi dönemi yaşayan arkadaşlar vardır elbet içimizde neler yaptılar bu dönemde bu mutsuzluğumu nasıl atabilirm?Sanki şu anda yaşadığım hayat değilmişte asıl hayatıma başlamak için gün öldürüyomuş gibi hissediyorum kendimi.Çalışmayı ve evlenmeyi çok istediğim için odama tıklıp o günlerin hayalini kurarak mutlu etmeye çalışıyorum kendimi
Sevgilimle dertleşmeye çalıştığımda da çok abarttığımı genelde herkesin bunu yaşadını fln söyleyip kestirip atıyor.Bide tabi sevgilimin ailesi faktörü var arada bir ziyaretlerine gidiyorum her gittiğimde noldu bir gelişme var mı niye bankacı olmuyosun yok şunun sevgilisi bankacı yok bunun nişanlısı iş bulmuş saçma sapan konuşuyolar gıcık oluyorum sanki oğulları bu dönemden geçmedi