Merhaba arkadaşlar, bu siteyi uzun zamandır takip ediyorum ancak bugün üye oldum ve içimi dökmek istedim. Ben yüksek kimyagerim. Ancak uzun süredir işsizim. ücretli öğretmenlik ,dershanede öğretmenlik falan yaptım ancak bu sene bu bile olmadı. şimdi kpss sınavına hazırlanmaya başladım. ancak dershaneye gitmiyorum. evde çalışarak yüksek puan alan arkadaşım oldu bu siteden öğrendiğim kadarıyla bunu başaranlar var ancak ben pek motive olamıyorum. yıllarca çok çalıştım. artık yoruldum ve çabalarımın hiç bir zaman karşılığını bulamadım her zaman hayal kırıklılığı yaşadım. bozuk olan moralim sayesinde bol bol kilo aldım. bunları buraya neden mi yazıyorum. benim gibi olanlardan destek almak için sanırım. çünkü çevremdeki bütün arkadaşlarımın böyle dertleri kalmadı. eğer sizde benimkine benzer dertler yaşıyorsanız mesaj atarmısınız. teşekkürler...
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
işsizlik, kilo, sınav hazırlığı kısaca hayatımdan memnun değilim:(
- Konu Sahibi vicarious
- Başlangıç Tarihi
Aynen senin gibiyim şu anda 
( ALES'e hazırlanmak istiyorum ama motivasyonum da yok. Ben de senelerce çok ders çalıştım, hep birinciliklere oynadım. Ama benim başarım okulda kaldı. Okuldan sonra iş hayatına bir türlü adapte olamadım, o yüzden ALES'e girip okulda kalma niyetindeyim... Arkadaşlarım falan mezun olduktan sonra orada çalıştı burada çalıştı tecrübe edindi, bi yerlere geldiler, en azından ne yaptıkları ne yapacakları belli. Herkes bişeyler yaptı, bir yol tutturdu. Benim de karşıma bir çok fırsat çıktı ama ben hep teptim. Doğru değerlendiremedim fırsatları, içimden mi gelmedi ben mi beceremedim bilmiyorum. Bi türlü yerleşik bir iş sahibi olamadım. 1 ay orada, 2 ay şurada.. Hep kendimi istifamı verirken buldum. Stresten kilo aldım, hayat enerjimi kaybettim. Tek şükrettiğim şey, sevdiklerimin ve benim sağlığımın yerinde olması.. Herhalde bir gün yüzümüz güler kariyerden de yana... Öte yandan yaş da geçiyor
( ALES'e hazırlanmak istiyorum ama motivasyonum da yok. Ben de senelerce çok ders çalıştım, hep birinciliklere oynadım. Ama benim başarım okulda kaldı. Okuldan sonra iş hayatına bir türlü adapte olamadım, o yüzden ALES'e girip okulda kalma niyetindeyim... Arkadaşlarım falan mezun olduktan sonra orada çalıştı burada çalıştı tecrübe edindi, bi yerlere geldiler, en azından ne yaptıkları ne yapacakları belli. Herkes bişeyler yaptı, bir yol tutturdu. Benim de karşıma bir çok fırsat çıktı ama ben hep teptim. Doğru değerlendiremedim fırsatları, içimden mi gelmedi ben mi beceremedim bilmiyorum. Bi türlü yerleşik bir iş sahibi olamadım. 1 ay orada, 2 ay şurada.. Hep kendimi istifamı verirken buldum. Stresten kilo aldım, hayat enerjimi kaybettim. Tek şükrettiğim şey, sevdiklerimin ve benim sağlığımın yerinde olması.. Herhalde bir gün yüzümüz güler kariyerden de yana... Öte yandan yaş da geçiyor
Son düzenleme:
Aynen senin gibiyim şu anda
Bende alesten yüksek puanlar aldım kendi tezim haricinde bir sürü konu çalıştım tübitak projesinde falan çalıştım ancak hocamın attığı kazık yüzünden akademik kariyerde yapamadım tam 4 yılımı verdim ben ama hep başkalarının işini yapmakla kaldım. sana tavsiyem danışmanını iyi seç sınavla olmuyo malesef o kadrolar özel olarak açılıyor sanırım burda birbirimize moral vermemiz gerekiyordu:)
- 16 Aralık 2010
- 4.912
- 520
- 398
Aynı durumdayım canım üzme kendini...27 yaşındayım kimisine göre denebilecek bi ekonomi bölümünü 7 yılda bitiremedim..Babam okulum bitti zannediyor...Elimde avcumda azıcık bi parayla geçinmeye çalışıyorum...Kpssye hazırlanmam gerek ama içimden zerre çalışmak gelmiyor çünkü ne kadar çalışsam da kafama girmiyor zaten okulda başarılı olamadım..Yani anlayacağın kendime olan inancımı yitirmeye yüz tutmuş vaziyetteyim...Ama silkinip kendimize gelmemiz ve son bi gayterle derse sarılmamız gerekiyor şekerler....En azından sizin dersler güzelmiş başarılıymışsınız...Bi de bana bakın ortalamam yerlerde
- 16 Aralık 2010
- 4.912
- 520
- 398
Aynı durumdayım canım üzme kendini...27 yaşındayım kimisine göre denebilecek bi ekonomi bölümünü 7 yılda bitiremedim..Babam okulum bitti zannediyor...Elimde avcumda azıcık bi parayla geçinmeye çalışıyorum...Kpssye hazırlanmam gerek ama içimden zerre çalışmak gelmiyor çünkü ne kadar çalışsam da kafama girmiyor zaten okulda başarılı olamadım..Yani anlayacağın kendime olan inancımı yitirmeye yüz tutmuş vaziyetteyim...Ama silkinip kendimize gelmemiz ve son bi gayterle derse sarılmamız gerekiyor şekerler....En azından sizin dersler güzelmiş başarılıymışsınız...Bi de bana bakın ortalamam yerlerde
ya bence sende öyle düşünmemelisin çünkü iş ile okul bir olmuyor sanırım. çünkü zorla okul bitiren arkadaşlarım özel sektörde ve kurumsal firmalarda mükemmel paralara çalışıyorlar...Şans önemli bir faktör. ayrıca o okulu kazandığına göre sende potansiyel vardır. sanırım sende de bende ki gibi bir bıkkınlık var. umarım herşey gönlünce olur.
- 16 Aralık 2010
- 4.912
- 520
- 398
Umarım canım umarım öyle olur...Son bi gayret göstermemiz lazım ama bu bıkkınlık bize fırsat vermiyor...Atalet demek daha doğru olur galiba...Kazanabildiysek o okulu; bu sınavı da kazanabiliriz diye düşünmek lazım...İnşallah hakkımızda hayırlısı olur...
:))))) Vallahi ya. Moraller iyice sıfır. Biliyorum arkadaşım ya o yüzden en başından istemedim aslında okulda kalmayı. Bölüm başkanı olan hocamız mezuniyet tezimi çok beğenince seni tavsiye edebilirim ALES'e gir dedi. Ama okuldan ders çalışmaktan öyle bıkmışım ki hiç istemedim o dönem. Fakat sonra baktım ki olmuyor yine aklıma düştü. Kendi mesleğimin piyasası çok fena. Ben ingilizce tercümanlık mezunuyum. 3 dil biliyorum. Ama tercümanlık türkiyede tanınmıyor. Kimse o filmleri kitapları ansiklopedileri kim Türkçeleştiriyor diye merak etmiyor. Bu sebeple de tanınmamış, bir iş kolu gibi görülmüyor. Özel sektör malum zaten, çok acımasız. Pastadaki payın o pastanın üstündeki kiraz kadar... Mesleğimi çok seviyorum ama verdiğim emekle karşılığında aldığımı bir kefeye koyunca tiksiniyorum. O yüzden azıcık aşım, ağrısız başım bir mesleğim olsun istiyorum. İnan yani şu an güzellik danışmanlığı, asistanlık, sekreterlik falan bunları bile düşündüm. Hatta başvurular yaptım, ama dönmediler bile :))))) Çok ironik. Sen misin il birincisi olup üniversiteye giren? Sen misin dil sınavında 100 soruda 100 net çıkartan?? Sen misin hocalarının göz bebeği, bölümün en parlak öğrencisi..
Hadi ben dil mezunuyum. Benim alanım sorunlu. Ama sen mis gibi kimya okumuşsun, her alanda yerin var. Sen nasıl bu haldesin anlamadım. Ya burada gerçekten bi sorun var. O kadar oku çalış didin senelerini var sonuç: hayal kırıklığı. Öte yanda bilmem kimin yeğeni lise mezunu bile değil, müdür pozisyonunda 9000 lira maaş alıyor kız ya, arkadaşımın ablası bu dediğim. Lise mezunu bile olmadan yönetici pozisyonunda kaymak yiyor. Çok sinirim bozuluyor ya =( Kimsenin parasında pulunda değilim, çok para kazanma derdinde de değilim. Ama emeğimin karşılığını istiyorum. Güzel, insani şartlarda, adam gibi, ünvanını alınca gurur duyacağım severek yapacağım bir meslek istiyorum. İçim sızlıyor.
Hadi ben dil mezunuyum. Benim alanım sorunlu. Ama sen mis gibi kimya okumuşsun, her alanda yerin var. Sen nasıl bu haldesin anlamadım. Ya burada gerçekten bi sorun var. O kadar oku çalış didin senelerini var sonuç: hayal kırıklığı. Öte yanda bilmem kimin yeğeni lise mezunu bile değil, müdür pozisyonunda 9000 lira maaş alıyor kız ya, arkadaşımın ablası bu dediğim. Lise mezunu bile olmadan yönetici pozisyonunda kaymak yiyor. Çok sinirim bozuluyor ya =( Kimsenin parasında pulunda değilim, çok para kazanma derdinde de değilim. Ama emeğimin karşılığını istiyorum. Güzel, insani şartlarda, adam gibi, ünvanını alınca gurur duyacağım severek yapacağım bir meslek istiyorum. İçim sızlıyor.
Umarım canım umarım öyle olur...Son bi gayret göstermemiz lazım ama bu bıkkınlık bize fırsat vermiyor...Atalet demek daha doğru olur galiba...Kazanabildiysek o okulu; bu sınavı da kazanabiliriz diye düşünmek lazım...İnşallah hakkımızda hayırlısı olur...
Amin inşallah umut fakirin ekmeği:)
ya tamamen haklısın evet mesleğim iyi ancak benim torpilim yok. ve ben izmit gibi kimya sektörünün tarlasında yaşıyorum.şmyle bişey anlatayım. geçen sene kordsaya başvurdum. araya birini koydum. internettende başvuru yapmıştım. meğer adamlar cv mi beğenmişler ancak çok para isterim şartları kabul etmem diye görüşmeye çağırmamışlar neyse sonra beni işe sokmaya çalışan amca geldi işte şu maaşafalan çalışırmısın dedi bende tamam dedim.bana 2 ay bekle dedi. kaç iki ay oldu sonra yok erkek eleman almışlar yok başka torpilliği almışlar ben öle kalakaldım. ya bize şans ve dayı lazım ama bende ikiside yok. kpssye hazırlanıcakmısın? sanırım en iyisi o...
bu arada arkadaşlarımda almanca tercümanlık mezunu biri bir firmada yönetici asistanlığı yapıyor. bir taneside dershanede öğretmnelik yapıyor. genelde tercümanlık mezunları formasyon alıp öğretmenlik yapmayı tercih ediyor. yurtdışına çıkma gibi bi ihtimalin var mı? o zaman şansın özel sektörde artıyor. orda bişey öğrenip öğrenmemende pek önemli değil maksat yurtdışının kokusu:)
( Eşim de aynı şeyi söylüyor. O da mezun olduktan sonra benimle aynı duruma gelmiş, hala da çok farklı değil. Aldığı para çok komik. Sadece kariyer.net'ten 240 küsür başvuru yapmış geçen gün farkettim. Bunların 4-5 tanesi bile dönmedi ona. Dönenler de biz sizi ararız deyip sır oldular. Beş para etmez insanlar nerelerde ne elmalar götürüyor. Biz tabiri caizse mutsuzluk umutsuzluk içinde sürünüyoruz. Aslında tek sorun dediğin gibi, dayılar :))) Bizim dayılarda iş yok. Yoksa şimdi kim bilir nerelere genel müdürdük 
Bi arkadaşım var meslektaşız aslında, şu an çok büyük bir şirkette "mühendis" sıfatıyla masasının başında oturuyor. Nasıl olur yavrum mühendislik kim sen kim dedim.. Tanıdık vasıtasıyla oldu dedi. Hem öğreniyorum hem uyguluyorum zamanla olacak dedi. Vay be dedim, nutkum tutuldu. Bu kız daha 24 yaşında.. Elinden i-phone'unu, ağzından sakızını eksik etmeyen bi insan. Kim bilir onun doldurduğu o pozisyona gelebilmek ümidini taşıyarak senelerce dirsek çürüten kaç mühendis vardır dışarıda, işsiz...Kpss'ye de girsem mi diyorum ama matematik çok büyük sorun benim için ya. En son 16 yaşında matematik gördüm ben, dil bölümü okudum lisede de.. O yüzden çok korkuyorum çok.
Son düzenleme:
Kpss'ye de girsem mi diyorum ama matematik çok büyük sorun benim için ya. En son 16 yaşında matematik gördüm ben, dil bölümü okudum lisede de.. O yüzden çok korkuyorum çok.
valla benim çevremde de öle insanlarla dolu. hani derler ya zenginin malı züğürdün ağzını yorar bende böle insanları gördükçe sinirlerim bozuldukça hem konuşuyorum hemde yiyorum. hiç birşeyi hazmedemiyorum artık. hele o kariyernet denilen siteden bir gün başvuruma cevap alsam bir kez görüşmeye çağırsalar kafamı duvara vurucam. ya bu işverenler ne istiyor anlamıyorum. ya bari bi görüşmeye çağırın en azından ama yok bu arada benim bildiğim ve gördüğüm kadarıyla o sitelere verilen ilanlardan çok önce zaten alacakları elemanları belirliyorlarmış.
kpssde ayrı dert zaten. ben de yıllarca tarih coğrafya görmedim açıkcası pekde sevdiğim dersler değildi. çok sıkılırdım eskiden beri bende evde hazırlanmaya başlıcam 1 haftadr program yaptım ama başlayamadım zaten insanın morali bozuk olunca bişey yapası gelmiyor. son zamanlarda ne arkdaşlarımla görüşmek ne dışarı çıkmak istiyorum. bence kpssye hazırlanmalısın.genel kültürü halledersin. bu arada anaokulu öğretmenliği okumadığıma çok pişmanım. 55 ile kocaeliye atanan arkdaşım var...
sanırım evlisin eşin izin verirmi bilmiyorum ama bi kaç tane arkadaşım work and travel şirketleriye gitti. verdiği paradan fazlasını kazanmış hepsi. bende bir dönem gitmek istemiştim ama malum nedenlerle olmadı...
55'le mi :O of çok iyiymiş yaa. Keşke ben de öyle ayakları yere basan bir meslek seçseymişim. Ah memur olmak vardı ah kpss ah..
Ben de hiç evden dışarı adım atmıyorum, çok bunalım oldum. Herkesin keyfi yerinde maşallah, elbiselerini topuklularını geçirmişler işten güçten geliyorlar, ben pijamalarımla her daim evdeyim yemek falan pişiriyorum. Yeniden matematik öğrenebilmenin hayalini kuruyorum ölme eşeğim ölme..
Eşim çok destek olur work&travel'a gitmek istesem ama içim elvermiyor onu da bırakıp gitmeye. Şu an yurtdışında o birkaç günlüğüne gitti, ben sığınamıyorum hiç bi yere. Onsuz olmaz Ben de bir de eş sevgisi engeli var yani :)))
Ben de hiç evden dışarı adım atmıyorum, çok bunalım oldum. Herkesin keyfi yerinde maşallah, elbiselerini topuklularını geçirmişler işten güçten geliyorlar, ben pijamalarımla her daim evdeyim yemek falan pişiriyorum. Yeniden matematik öğrenebilmenin hayalini kuruyorum
ölme eşeğim ölme..Eşim çok destek olur work&travel'a gitmek istesem ama içim elvermiyor onu da bırakıp gitmeye. Şu an yurtdışında o birkaç günlüğüne gitti, ben sığınamıyorum hiç bi yere. Onsuz olmaz
Ben de bir de eş sevgisi engeli var yani :)))
Son düzenleme:
Aynı durumdayım canım üzme kendini...27 yaşındayım kimisine göre denebilecek bi ekonomi bölümünü 7 yılda bitiremedim..Babam okulum bitti zannediyor...Elimde avcumda azıcık bi parayla geçinmeye çalışıyorum...Kpssye hazırlanmam gerek ama içimden zerre çalışmak gelmiyor çünkü ne kadar çalışsam da kafama girmiyor zaten okulda başarılı olamadım..Yani anlayacağın kendime olan inancımı yitirmeye yüz tutmuş vaziyetteyim...Ama silkinip kendimize gelmemiz ve son bi gayterle derse sarılmamız gerekiyor şekerler....En azından sizin dersler güzelmiş başarılıymışsınız...Bi de bana bakın ortalamam yerlerde
canim cok iyi anliyorum hissettiklerini
ben de odtu psikolojiyi 7 yilda bitirdim cunku bolumumu sevmedim aradigimi bulamadim, en buyuk hayalim bilkent mssf opera bolumunu okumakti ailem destek vermeyince olmadi malesef. ilk iki yil tum derslerden kaldim, okula gitmek yerine muzik kursuna gidiyordum ozel san dersleri aliyordum 
okulu birakmak yeniden sinava girmek istedim ama ailem odtu oldugu icin kesinlikle birakmama izin vermedi iyi okul millet senin yerinde olmak icin neler vermez vs birsuru seyle beni istemeye istemeye yolladilar. sonra el mahkum deerslere girmeye basladim DD ile falan gecip birakiyordum ortalamam rezaletti. sonra yavas yavas sevmeye basladim son yilimda o kadar pisman oldum ki hatta daha onceden bolume adapte olmaya calismadigim icin.. rezil bir ortalama ile mezun oldum master olacak gibi degildi yine de isteyenin bir yuzu diyerek okula gittim endustriyel psikoloji istiyordum hep, en sevdigim profun kapisini caldim durum boyle dedim basta hic sevmedim son senemde dank etti su an cok istiyorum ama ortalamam bu, yetmiyor. ummadigim kadar iyi bir yanit aldim alesten 90 alip gelmemi istedi yalniz. ben de sinava girdim notu aldim yine kapilarina dayandim kabul de edildim 2.1/4 ortalama ile odtude master yapan kac kisi vardir bilmiyorum ama demek istedigim gercekten birseyi istiyorsan her yolu deneyip tuttugunu koparmalisin silkin ve kendine gel aynen senin de demis oldugun gibi. ben de cok basarisiz bir ogrenciydim 9 yil ankarada okul yuzunden surundum arkadaslarim mezun olup gittiler yalniz kaldim kendimden kucuklerle ayni sinifta tek kelime muhabbet olmadan zorla bitirdim okulu. ama sonunda hersey bir anda degisti kafamda bir gun bir simsegin cakmasi ile oldu bunlar (silkinme ani iste), o andan once ben de aynen senin gibi bosvermistim basarisizligi kabullenmis bir sekilde mutsuz oldugum nefret ettigim bir isyerinde hergun stresten karin agrilari cekerek calisiyordum. nereden nereye. bak simdi cuma aksami ama ben simdiden ofisimi ozledim o haldeyim 
onemli olan hedef belirlemek, plan yapmak, plani uygulamak. ileride pisman olmaktansa simdiden istedigin hayata ulasmak icin birseyler yapmaya baslamalisin asla hicbirsey icin gec degil, tecrubeyle sabit :))))))
