işsizlik ve yalnızlık

lifely · 5 Haziran 2022

28 yaşımın sonuna geliyorum. türkiyenin en iyi üniversitelerinden birinden mezun olmama rağmen bölümümden dolayı işsizim. ve yalnızım. şansıma tüm arkadaşlarım evlendi çocukları oldu eskisi gibi görüşemiyoruz artık. benimse çok acı ve travmatik bir ilişkim oldu. şuan yaşamak çok zor geliyor. gerçekten çok zor… psikolojimi çok etkileyen şeyler oldu ve tükenmiş gibiyim. galiba en kötüsü de işssizlik ve artık yalnızlığa alışmış olmak, eskiden insanları ben tanıştırırdım herkesle hemen kaynaşırdım şimdi ise hiç kimseyle tanışamıyorum gücüm yok gibi. bu saatten sonra düzelir mi hayatta yeniden mutlu edecek şeyler olur mu? benzer şeyler yaşayan var mı hiç?

defne-28 · 5 Haziran 2022

İş bulun gerisi çorap söküğü gibi gelir
Ülkede iş bulmak çok zor
Belki alan dışı işlerde bulursunuz
Bir deneyin

lifely · 5 Haziran 2022

defne-28 .!.:
İş bulun gerisi çorap söküğü gibi gelir
Ülkede iş bulmak çok zor
Belki alan dışı işlerde bulursunuz
Bir deneyin

haklısınız zaten arıyorum başvuru yapıyorum ama anlayamıyorum her şey neden bu kadar zor psikolojik olarak bu çabalayıp da başaramamak konusu beni çok yıprattı hem iş konusunda hem ilişki konusunda

Aylakkadin · 5 Haziran 2022

lifely .!.:
28 yaşımın sonuna geliyorum. türkiyenin en iyi üniversitelerinden birinden mezun olmama rağmen bölümümden dolayı işsizim. ve yalnızım. şansıma tüm arkadaşlarım evlendi çocukları oldu eskisi gibi görüşemiyoruz artık. benimse çok acı ve travmatik bir ilişkim oldu. şuan yaşamak çok zor geliyor. gerçekten çok zor… psikolojimi çok etkileyen şeyler oldu ve tükenmiş gibiyim. galiba en kötüsü de işssizlik ve artık yalnızlığa alışmış olmak, eskiden insanları ben tanıştırırdım herkesle hemen kaynaşırdım şimdi ise hiç kimseyle tanışamıyorum gücüm yok gibi. bu saatten sonra düzelir mi hayatta yeniden mutlu edecek şeyler olur mu? benzer şeyler yaşayan var mı hiç?

Olmaz mi? Tabi ki hepimizin bundan kötüsü olmaz dediğimiz an herşeyin aslında güzelleşecegi son nokta bence

lifely · 5 Haziran 2022

Aylakkadin .!.:
Olmaz mi? Tabi ki hepimizin bundan kötüsü olmaz dediğimiz an herşeyin aslında güzelleşecegi son nokta bence

inşallah öyle olur hiç umudum kalmadı hayatıma dair

Aylakkadin · 5 Haziran 2022

lifely .!.:
inşallah öyle olur hiç umudum kalmadı hayatıma dair

İnanin bu süreçten hepimiz geçiyoruz.

migrenimsi · 5 Haziran 2022

Türkiye'nin en iyi okularından birinden mezunsunuz ve arkadaşlarınız hep evli çocuklu mu, 28 yaşında?

ben de en iyi okullardan birinden mezunum, 39 yaşındayım daha bizde bi dünya bekar var.

bu en iyi okullardan/bölümlerden mezun olma durumunun -hep diyorum hala derim- bence b.ku çıktı.

Türkiye'de sıralamada ilk binde iseniz, tamam, en iyilerdir, (ki eskiden biz ilk bini bile kabul etmezdik de nüfus 82 milyon oldu hadi ilk bini kabul edelim o yüzden) değilse en iyi diye bir şey yok. o kafadan çıkın bence.

diblerabla · 5 Haziran 2022

bölümünüzle alakasız da olsa bir iş bulmanızı öneririm. seçici olmayın bir yerden başlayıp şeytanın bacağını kırın gerisi gelir. bir yandan da kurslara gidin belediyelerin ve ya devletin açtığı.

Tohru · 5 Haziran 2022

İş bulunca düzelicek sabredin benimde öyleydi şimdi işe başladım düzeldi herşey.sevgilim var benim ama sürekli evde olunca insanın psikolojisi bozuluyor.

lifely · 5 Haziran 2022

migrenimsi .!.:
Türkiye'nin en iyi okularından birinden mezunsunuz ve arkadaşlarınız hep evli çocuklu mu, 28 yaşında?

ben de en iyi okullardan birinden mezunum, 39 yaşındayım daha bizde bi dünya bekar var.

bu en iyi okullardan/bölümlerden mezun olma durumunun -hep diyorum hala derim- bence b.ku çıktı.

Türkiye'de sıralamada ilk binde iseniz, tamam, en iyilerdir, (ki eskiden biz ilk bini bile kabul etmezdik de nüfus 82 milyon oldu hadi ilk bini kabul edelim o yüzden) değilse en iyi diye bir şey yok. o kafadan çıkın bence.

çok önyargılısınız. evet ilk binle alan en iyiden bahsediyorum. siz demekki çok şanslısınızki arkadaşlarınız bekar. çünkü tüm arkadaşlarınızın evlenip hatta çocuk sahibi olması(üstelik yeni olmadı bu çocukları anaokuluna başlama yaşındalar) gelmeleri tek sizin bu durumda kalmanız insanın psikolojisini çok kötü etkiliyor. eskisi gibi gezip dolaşamıyosunuz eskisi gibi dertleşemiypsunuz çünkü dertleriniz bile aynı değil onların bebek kayınvalide

loveinnovember · 5 Haziran 2022

Hangi bölümden mezunsunuz? Ne tür iş yorumu yazsam bilemedim o yüzden

Keyfinbilir · 5 Haziran 2022

Aynı durumdayız. Bir şekilde bir umuda tutunacağız. Geçecek elbet. Geçmeyecek gibi geliyor ama her duygu her durum geçtiği gibi geçecek. Psikiyatristten yardım alabilirsin, en azından belki ilaç tedavisi bu durumdan çıkman için gerekli stabiliteyi sağlayabilir. Yavaş yavaş sosyalleşebilecek enerjiyi bulursun. Daralırsan bunalırsan yazabilirsin.

migrenimsi · 6 Haziran 2022

lifely .!.:
çok önyargılısınız. evet ilk binle alan en iyiden bahsediyorum. siz demekki çok şanslısınızki arkadaşlarınız bekar. çünkü tüm arkadaşlarınızın evlenip hatta çocuk sahibi olması(üstelik yeni olmadı bu çocukları anaokuluna başlama yaşındalar) gelmeleri tek sizin bu durumda kalmanız insanın psikolojisini çok kötü etkiliyor. eskisi gibi gezip dolaşamıyosunuz eskisi gibi dertleşemiypsunuz çünkü dertleriniz bile aynı değil onların bebek kayınvalide

önyargılı kısım nerede? gerçekten en iyi denecek ilk bin gibi en iyi mi değil mi diye sordum...

ayrıca evet, eskiden bu düzeyde iyi okullardan mezun insanlar koşa koşa evlenip...sonra da sadece kayınvalide çocuk kociş konuşan insanlar olmuyordu, bu da bir önyargı değil, eski bir mezundan yeni bir mezuna 10 sene öncesiyle şimdi arasında farka yönelik bir tepit. evli arkadaşlarım da var konumuz asla bunlar olmuyor. bizde kim evli kim değil bilmeyen anlamaz bile....

ha evlenip de tek konusu bu olan ve paylaşacak bir şeyimiz kalmayan tanıdıklarımızla da görüşmüyoruz oluyor bitiyor. bunun şansla bir alakası yok ki insan arkadaşlarını seçebilir. arkadaş edinmek istediği türde insanların bulunduğu ortamlara girebilir.

ben de senelece y.dışından çalışıp döndüm, tüm çevrem (lise-üniversite-dersane hepsi neredeyse) y.dışında yaşıyor. akraba-komşu zaten kafa dengim değil, çok tutucu benden farklı bir çevre. sonuçta, ülkede fazla arkadaşım yoktu. arkadaş olmak isteyeceğim türde insanların olduğu ortamlara giderek girerek 35 yaşından sonra yeni arkdaşlar edindim...

sizin de yaşınız 28 mezun olalı olmuş 7 sene artık bölümle okulla alakalı arkadaşlıklarla zaten işiniz yok ki...

Anna Karanina19 · 6 Haziran 2022

lifely .!.:
28 yaşımın sonuna geliyorum. türkiyenin en iyi üniversitelerinden birinden mezun olmama rağmen bölümümden dolayı işsizim. ve yalnızım. şansıma tüm arkadaşlarım evlendi çocukları oldu eskisi gibi görüşemiyoruz artık. benimse çok acı ve travmatik bir ilişkim oldu. şuan yaşamak çok zor geliyor. gerçekten çok zor… psikolojimi çok etkileyen şeyler oldu ve tükenmiş gibiyim. galiba en kötüsü de işssizlik ve artık yalnızlığa alışmış olmak, eskiden insanları ben tanıştırırdım herkesle hemen kaynaşırdım şimdi ise hiç kimseyle tanışamıyorum gücüm yok gibi. bu saatten sonra düzelir mi hayatta yeniden mutlu edecek şeyler olur mu? benzer şeyler yaşayan var mı hiç?

Eminim iyi bir yerde işe baslayacaksinizdir. Umutlu olun. Okumaya kendinizi gelistirmeye, dil öğrenmeye devam edin yani cabalamayi bırakmayın. Iyi üniversite falan artık hepsini öldürdüler. Devir, kafasını bu devre gore kullanabilenlerin devri. Şans verin kendinize. İnsanları tanımak isterseniz bir sürü insan çıkar çevrenizden. Çevre edinirseniz is kapıları da bulabilirsiniz. Ne kadar işe yarar çevre o kadar ağ demek.

lifely · 6 Haziran 2022

gloryde .!.:
bölümünüzle alakasız da olsa bir iş bulmanızı öneririm. seçici olmayın bir yerden başlayıp şeytanın bacağını kırın gerisi gelir. bir yandan da kurslara gidin belediyelerin ve ya devletin açtığı.

haklısınız sürekli iş başvurusu yapıyorum her alana bavurdum neredeyse

lifely · 6 Haziran 2022

Keyfinbilir .!.:
Aynı durumdayız. Bir şekilde bir umuda tutunacağız. Geçecek elbet. Geçmeyecek gibi geliyor ama her duygu her durum geçtiği gibi geçecek. Psikiyatristten yardım alabilirsin, en azından belki ilaç tedavisi bu durumdan çıkman için gerekli stabiliteyi sağlayabilir. Yavaş yavaş sosyalleşebilecek enerjiyi bulursun. Daralırsan bunalırsan yazabilirsin.

yaşadığım travmatik ilişki sonrası doktorla görüşüp ilaca başladım ama şartlar düzelmedikçe bu acı da geçmiyor

Fistiklicikileta · 6 Haziran 2022

Çalışan arkadaşlarınızla görüşün, iş bulmanızı yardımcı olacaklardır.
Bu arada işinize destek kurslara gidin . Hem çevreniz olur ,hem kafanız dağılır pes etmeyin

Aysenimi · 6 Haziran 2022

migrenimsi .!.:
Türkiye'nin en iyi okularından birinden mezunsunuz ve arkadaşlarınız hep evli çocuklu mu, 28 yaşında?

ben de en iyi okullardan birinden mezunum, 39 yaşındayım daha bizde bi dünya bekar var.

bu en iyi okullardan/bölümlerden mezun olma durumunun -hep diyorum hala derim- bence b.ku çıktı.

Türkiye'de sıralamada ilk binde iseniz, tamam, en iyilerdir, (ki eskiden biz ilk bini bile kabul etmezdik de nüfus 82 milyon oldu hadi ilk bini kabul edelim o yüzden) değilse en iyi diye bir şey yok. o kafadan çıkın bence.

Arkadaşın başarısını küçümseme kısmına katılmıyorum.dediğin gibi 82 milyon insan varsa başarılı insan sayısı da buna orantılı olarak artacaktır. Ülkedeki başarılı kişi sayısının fazla olması senin de başarılı olduğun gerçeğini değiştirmez. Sanki kız başarılıyım deyip yan gelip yatmak mı istiyor ki bunu söylüyorsun. Her işe başvurmuş.
Evlilik meselesine gelince de konu sahibinin dediği gibi hâlâ ülkenin büyük bir çoğunluğu bu yaşlarda çoluğa çocuğa karışmış oluyor.hâlâ 25 ten sonrasına pek kalan yok kadınlarda. Haaa senin çevren farklı olabilir ama geneli benim dediğim gibi hâlâ.haa ben de bizim ülkenin evlilik ve çoluk çocuk çılgınlığından memnun değilim ama ülke gerçekleri bu maalesef.

defne-28 · 6 Haziran 2022

lifely .!.:
haklısınız zaten arıyorum başvuru yapıyorum ama anlayamıyorum her şey neden bu kadar zor psikolojik olarak bu çabalayıp da başaramamak konusu beni çok yıprattı hem iş konusunda hem ilişki konusunda

İlişkiler hep blyle
İnsanlar çok bunaldı yanlızlıktan ve parasızlıktan
Takmayın

divankusu · 6 Haziran 2022

Aynı yaştayız. Ben de 1.5 yıllık işsizim. İş görüşmelerine gitmekten yoruldum inan. Hem yoruluyorum hem de dünyanın yol parası cebimden çıkıyor. İstanbul'da oturuyorum. Ulaşım ücretleri korkunç arttı.
Bari evleneyim yerimi bileyim diyorum. Yuvam olsun diyorum. Ancak karşıma çıkan erkekler ya ciddi düşünmüyor ya da çalışan kadın istiyor. Çalışmayan kadını kim napsın? Onlar da haklı aslında, hayat zor tek maaşla olmuyor kardeşim

Kısacası ne yapacağımı bilmiyorum. Psikolojim altüst oldu. Annem psikiyatre gitmemde ısrar ediyor ancak psikiyatr ne yapacak? Bu aralar bir siyasi partiye üye oldum en azından gider gelirim vaktim geçer. İnsan yüzü göreyim diyorum.

işsizlik ve yalnızlık

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Nirvana

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Bahar, bir insanla gelebilir insana 🕊

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Bahar, bir insanla gelebilir insana 🕊

Guru

eş eş eşeşe beş beş beşeşe anamın adı meneğşe

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Nirvana

Guru

Aktif Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Guru

Popüler Üye

Nirvana

Popüler Üye

Benzer Konular