İstenmeyen gelin olabilirim, neler yapmalıyım???

amann onlar senı ıstemıyosa sende onları ısteme ne buyuk dert ..benı ıstemeseydıler dıye dusunuyorum.çokta seydı yanı...hıc gorusmesen de olur ..hıc fark yapmaz ..sende uzulme...

ben de istenmeyen gelin adayıyımmm felaket bi durum. ben ki herkesle iyi geçinen biriyim. daha beni tanımadan yargılıyorlar. onlar adına çok üzülüyorum :)

Tamda benlik bi konu :)
Bizimkilerde kaaplı ben açık.
Hissediyodum istenmediğimi.
annesi oğluna beni çok seviyomuş gibi yapıyodu.
Ama hissediyodum rol olduğunu.
Beni aramazdı falan.Neyse nişanlandık ilk 2 ay süperdi.
Sonra bi gelin daha geldi.O tam onlardandı.
Herşeyleri eşitti.Tabi ben kötü oldum anında.
Sonra evlendik herşeyimiz battı.
Benimki oldukça zorluydu.
İftirada atıldı, tehditvaride konuşuldu, eşimide doldurdular.
Artık görüşmüyo gibiyiz.
Bana bir duvar onlardan daha dosttur.
Yani canım arada eşim olmasaydı yürümezdi bu iş.
O asla beni ezdirmeyeceğini söyledi olmaz sanıyodum
Ama Allah binkere razı olsunki ezdirmedi.Hep benimleydi hep dstekledi yanlışım bile olsa.
Onunla evlendiğim için pişman olmadım.Ama imkanım olsaydı onlara yüz vermez
yaranmaya çalışmazdım.
Onlara yaranılmaz.(Açık yada kapalı faketmez zıt görüştekiler anlamında yazıyorum)
Kendileri gibi olma ihtimalini görürlerse
başlarına şah ederler, yok aynı devam edersen çok afedersin it yerine koyarlar.
Ki sizinkiler kendilerini aşıp ana kız gözdağı bile vermişeler.
Seninle çok uğraşacaklar gibi, sevgilne güveniyosan devam et.Ama yoksa da tamam de.
Ki sevgilininde talepleri ailesi yönünde ilerleyebilir bu ihtimalide unutma.
Mesela benimde kapanmamı çok istediler ki bende istiyordum.
Memur olmam biraz zorluyordu.Sırf onlara olan inadımdan vazgeçtim.
Ve yine dediğim gibi işim buna engeldi.Eğer özelde olsaydım yada kapanmama engel durumlar olmasaydı, sıkıntım çok olurdu.Ben kapanmazdım onlarda huzur vermezlerdi.
İyi düşün doğru karar ver.
Konunun üzerinden 1 yıl geçmiş ama özellikle yazdım bu durumda olan çok insan var.
Fikir verebilir.
sizin durumunuz ne oldu, onu merak ettim?

başı kapalı olmak yada uzdurupla gıyınmek tam bır musluman olmak deıldır bana gore
bence ınsanlık denılen sey ınsanın kalbındedır
siz anlastıktan sonra
sevgılınınde senı sevdıgınden emınsen
bence hersey bos
ALLh mutlu etsın ıkınızıde

Mesaj mı atmışlar "oğlumdan uzak dur " diye ? Artık gülüyorum..Benim iş yerimin numarasını internetten bulup bana telefonda beddua eden, "oğluma köyden namuslu kız alacağım" diyen, annemi arayıp "kızına sahip çık hanım, oğlumun peşini bırakmıyor" diyen, düğünüme silahlarla geleceklerini söyleyip resmen tehtit eden bu sebeple emniyetten polisleri ve özel korumaları tutarak nikah salona giden ben, kına gecemde kavga çıkarıp evi terkeden erkek tarafı, beni sinir krizlerine sokan düğün öncesi sakinleştirici ilaçlar kullanmaya başlamamaı sağlayııp düğününün tek karesini hatırlamayan ve daima ilaç etkisiyle sırıtıp "en neşeli ve güleryüzlü gelin" konumuna aday olmuş bir ben, nikahıma gelinmiş ama tebrik etmeden salondan kaçan düğününe gelinmeyen bir gelinim ben.

Tüm bunlara karşı kınagecesinde çıkan yaygarada "bir kız sevdim burnumdan getirdiniz, lanet olsun, bu günü de berbat ettiniz" diye tüm sülalesine bağırıp sinir krizleri geçirerek "siz isteseniz de istemeseniz de ben evleniyorum" diye hastanelik olan bir eşe sahibim.Evet riskti evet belki aptallık.Ama güvendim, inandım, sevdim ve evlendim.

Şimdi ayda bir 15 dakika kapıdan ailesine uğrayıp, sinir krizleri geçirerek eve dönen bir eşim var. "Olsun ben kapımdan sokmam ama onlar senin ailen git" diye zorladığım, her gelişinde "lanet olsun, artık gitmeyeceğim" diye krizler geçen bir eşim var.Ben sevgime güvendim, eşime güvendim evet dedim.
Beni silahla tehtit eden kaynana, görümce ve benzeri kişilere gelince, Allah'a havale ettim , dua ettim , çok üzüldüm ama evlendiğim için bir kere bile pişmam olmadım. Eşime sonuna kadar güvendim, kapımı örttüm ve başım rahat, kalbim ferah.Allah herkesin yaptığını görüyor ve çok şükür herkese hakettiğini veriyor.

İnşallah bütün hayallerin düşündüğün gibi olur fakat yaşın kaç bilmiyorum, herşeyi zamana bırakacak yaştamısın ben senin yerinde olsam erkek arkadaşımla açık açık konuşurum bu ilişki nereye gidiyor diye bir sor, üç yıl az bir zaman değil bir üç yılını hayatından çalmasına sakın izin verme...

hiç birşey yapamazsın, çünkü ağzınla kuş tutsan yaranamazsın. böyle gelmiş böyle gidecek, tecrubeyle sabittir

valla çok eski bir konu

sudefne .!.:

valla çok eski bir konu

Genişletmek için tıkla...

hakikaten tarihe bakmadan yorum yazdım ama çok eski bir konuymuş, nerdeyse 3 sene geçmiş, baksaydım tarihe en başta yorum bile yazmazdım

ben bile unutmustum boyle bir konu actigimi :))

henuz bir "cozum" yok ortada cunku biz hala arkadasiz, isin icine aileleri karistirip ciddiyete bindirmedik ve 1-2 yil daha bu sekilde devam edecek gibi...

DustHaze .!.:

Merhaba,

3 yıldır oldukça düzgün giden bir ilişkim var. Hoş aileler biraz surat yapsalar da bu arkadaşlığa henuz çok "ciddi" gözüyle bakmadıklarından ses çıkmıyor.

Benım ailem ile ilgili sorunu şimdilik rafa kaldırdım. Ama bu seferde erkek arkadaşımın ailesi ile ilgili şeyler üzerime üzerime gelmeye başladı.

o benı seviyor ve her durumda yanımda olacağını soyluyor. bu zamana kadar oyle de oldu. ilk gorustuğumuz zamanlar annesi ve kızkardeşi bana "uzak dur" diye mesaj atmışlardı. ama şimdi ikisiyle de görüşüp konusuyorum. bu onun çabalarıyla oldu.

Ama aileleri biraz kapalı. yanı dışardan kız almak istemıyorlar pek. buna yasadıkları bazı kotu tecrubeler de sebep. Aileler görüş olarak da (siyasi) çok yakın değiller. onun ailesi bunu sorun ediyor- edebilirmiş. yani iki tarafın birbirini tanımadan boyle bir yaklaşıma girmesi bana çok saçma geliyor ama "insanlık" diyip herkese saygı duymaya çalışıyorum.

bundan sonraki adımlarımı nasıl atmalıyım?

arkadaşımla ilişkime nasıl yon vermeliyim bilmiyorum.

aslında onun yanımda olduğunu bildiğim sürece ben de savaşırım hiç çkinmeden. şuan için onun beni yalnız bırakmıyacağına da guvenıyorum. ama arada bir aklıma "acaba"lar takılabiliyor. 3 yıl sonra ya istenmezsem ve o da artık bunla mucadele edemezse?

belki bunları dusunmek için daha erken ama ne bileyim şimdi çok fena kafama takıldı?

Genişletmek için tıkla...

kendini istenmeyen gelin olarak görüyosan kendini kabul ettirmeye uğraşma bu süreç hem seni üzecek belki istediğin sonuçları alamayacaksın zamana bırak gitsin eşin önemli onun hakkında aklında hiç bir soru işareti kalmamalı tabi bazı seylerı sımdıden anlamak zor evendıkten sonra hersey degısebılıyor ailesinin bu ön yargısı dısarıdan biri oldugu içindir tnısalar belkı sevecekler ama sevmezlersede ugrasma eşin olacak kişi ve tavrı önemli canım

İstenmeyen gelin olduğumu geç öğrendim ama her şey yolunda iken, birden oldu bunlar. Konuştum aileyle sıkıntı gidecek inş. Rabbimin hayırlıısyla... Mağdur olan benim ama onlara da hak vermem lazım...

1- müstakbel eşiniz kayınvalidenizin tavırlarından etkilendi mi? yani sizden uzaklaştı mı? önemli olan bu bence.
2- boşanmış insan neden bekar biriyle evlenemesin ,bu da ayrı bir saçmalık... birbiriyle anlaşamayan iki insanın ayrılması kadar doğal bir şey var mı?
3- madem boşanmış olduğun için seni istemeyeceklerdi, bu kadar tantanadan sonra mı gelmiş akıllarına ...

e konunun içeriğini niye değiştirdiniz şimdi? akşamki yazınızı bir anlık buhrana mı bağlayayım?