isyan ediyorum ama artık tükeniyor umutlar ...

kelebekim35

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
8 Eylül 2012
509
4
26
İstanbul
isyan etmek kötü biliyorum .. bazen hayatı çok yargılıyorum .. Dua ediyorum Allahtan bir şeyler istiyorum onlarda iş ve eş ..
Hayatımın her aşamasında sekteler var hep zor ... Bir şeyde avuçlarımını içine kayıp gelmedi ..hep acı ile ...

iş için o kadar dua ettim zamanında iş görüşmelerine gittiğimde ne dualar ettim ama olmuyor .. Hayırlı böyle imiş diyeceksiniz .. Ama artık dayanacak gücüm kalmadı umutlarım tükeniyor gitgide .. İnanç sistemim zayıflıyor en kötüsü .. dualar , doğru yaşamaya çalışmam niye kabul olmuyor Allah sevmiyor mu .. o kadar doğru insan olmak için bile kendime dikkat ederim yanlış yapmamaya çalışyıorum

Bakıyorum kıyaslama yapıyorum .. Çevremden gözlemlediğim insanlar : Bencil , riyakar , birilerini basamak yapmış , insanlara kötü davrananlar en iyi yerlerde hiç çaba harcamadan işi hemen gelmiş önüne , eş , çocuk, ev...( Belki de benim görmediğim iyi yanları mı var ?)


hak edebilemek için ne yapmak lazım ...
Daha önce kandillerde aramadığım insan kalmazdı , tüm gece ibadet dualar ... artık hevesim kalmadı .. kötü düşünüyorum belki de şimdi hoş değil bu ama biran önce bu duygudan sıyrılmalıyım ..

Yaş gidiyor daha her şey aynı .. Yaşıtlarım almış gidiyor .. Ben oturmuşum halen kpss ile uğraşıyorum ..

Bugün kandil Berat kandili hani ölüm tarihimiz belli oluyormuş .. Anneme dedim yeter bu gün benim belli olur tarihim diye .. yoruldum artık ...

Hayırlı kandiller herkese ..
 

Tamamen aynı şeyleri düşünüyorum. ne iş oluyor ne evlilik ve ben o hep psikoloji derslerinde örnek verilen kavanozdaki pireler gibi hissediyorum. kavanozun kapağı açılsa da ben aynı seviyede atlamaya devam edeceğim çünkü gücüm kalmadı hevesim kalmadı, inancım...?
bugün kandil ve ben dua etsem bile hiç samimi olamıyorum artık
 
Yalnız değilsin......bende de güç, inanç ve umut kalmadı artık. Yalnızlıktan ve istediğim hiçbir şeyin olmamasından tükendim.
 
bügün benden yasca kucuk olan bir kiz bile nisanlandi :/ arkadaslarim evlendi..
kaldim ben evde. konustugum erkeklerde kendilerine hayir yok ki evlensem. hep zor kisi buldu beni. biktim iyice bende. is ariyacak kadar umidimde yok artik. nereye gitsem is gorusmeye "seni arariz" diyorlar aramiyorlar. bende bi eksiklik mi var diyorm bazen depresiyondayim
kendi yanliz hisetme ..
 
Belkide bazen sona yaklaştığımızda pes ediyoruz. Hayatın her alanında çabalıyoruz sonra bakıyoruz olmadı diyoruz belki de tam ulaşacakken...
Bilemiyoruz ki... Bende zor zamanlar yaşıyorum. aile problemleri, işsizlik, yalnızlık..
Arkadaşım sevgilisi ile buluşuyor resimler, hediyeler, mutluluk bende 0 a 0 yani durum
Ama elimden bir şey de gelmiyor
Rabbim daha çok dua istiyor belki diyorum
 
yasin kac bu arada?

26 yaşındayım . okullar bitti her şey bitti sıfır elde var sıfır .. bütün işler yüzüme kapanıyor ..karşıma çıkan erkekler de bile engeller çıkıyor duygusal anlamda değil de mantıksal anlamda . en kadar eksterm durum varsa .. şaka gibi .. yaş 26 oldu elimi kimse tutturamdım bu yüzden ...
 

peki hayata bağlanmak için en yapabiliriz ki ? Gitmediğim kurs almadığım sertifika kalmadı gibi..Gününü nasıl değerlendiriyorsun ?
 
32 yaşındayım aynı durumdayım.
işim oldu çok şükür ama mezun olduktan 9 yıl sonra ne çabalarla ne fedakarlıklarla.
şimdi bakıyorum bende kendi çektiklerime ve etrafımdakilere ve şunu diyorum
"kötünün yeri, kötünün dünyası"
ben vazgeçtim beklemekten
 
peki hayata bağlanmak için en yapabiliriz ki ? Gitmediğim kurs almadığım sertifika kalmadı gibi..Gününü nasıl değerlendiriyorsun ?


günume gun demezsin ki hep evdeyim. gecen kursa gittimde o bile olmadi. eve gelesiye kadar agladim. uzerimde buyu var sanki hic bsy yoluna girmiyor. depresiyona girdim inanin. aile baski bile yiyorum git evlende kurtulalim diyen bir annem var. etrafimda butun arkadaslarim mutlu evli. ne yapsam zorluk beni buluyor. ay agliyasim geldi belkide zorlugu gordukten sonra mutlu olcayiz diye dusunuyorum..
 


anlamıyorum bu dünyayı artık . hiçbir şeye hevesim kalmadı ki artık...tek başıma kaldım bu aileden.. işim olsa param olcak gene bir şeyler yapabilirim .. ama o da yok .. devamlı babamın söylenerek harçlık vermesinden bıktım ..
 
canım neden böyle karamsarsın daha 26 yaşındasın, hiçbir şey için geç kalınmış bir yaş değil ki. bak ben 28 i doldurucam, ne iş var ne eş aynı yaştaki kuzenlerim evli, birinin çocuğu var diğeri hamile, arkadaşlarımdan evlenenler çocuk yapanlar var, yaşıtım komşu kızları evlendi çoluk çocuğa karıştı ohooo.. ben de elde var sıfır. bir de üstüne bir senedir içimden söküp atamadığım bir eski sevgili.. ben de zaman zaman çok bunalıma sürükleniyorum ama sonra allahım sen sağlık ver diyorum. buna da şükür diyorum. mucizenin nerden geleceğini kim bilebilir.. lütfen inancını yitirme, şükür de.
 



evet o kurslarda yaşlı emekli teyzeler oluyor genellikle .. mesleki anlamda gitmek istediğim kurslar ise paralı epey .. onlar bile çıkmazda ....
Şaka gibi bir hayat karşıma çıkan erkekler bu kadar mı engeller takılır ne kadar varsa hepsi geldi yahu .. yaşı küçük , mezhep , eğitim farkı , etnik köken .. hep mücadele etmem gereken durumlar ..
 
Eminim senin gibi dusunen bir coklari vardir.. Bazen hayat cok zorluyor bizleri, umarim imanimizi kaybetmeden atlatiriz kotu gunleri.. Biz insanlar biraz nankoruz de, mutlaka kabul olmus dualarimiz vardir, biraz dusunelim, biraz sahip olup sulredebilecegimiz neler var dusunelim..
 
bunu Allah'ın sevgili kulu olmak ya da olmamakla ilişkilendirmemelisiniz. dindar bir insan değilim yalnız dünya üzerinde milyarlarca insan var, birinin hakkı diğerinin hakkı değil demek ki. şans denen bir kavram var. dua etmeniz ve iyi bir insan olmanız hayatın size adil olacağı anlamına gelmiyor. herkes dişiyle tırnağıyla kazıyarak bir şeyleri kazanıyor. bencil birisi de olsa işinde iyi birisidir bilemezsiniz. böyle düşüncelere kapılmayın. onda var neden bende yok diyerek isyan ederseniz zaten çok başka bir kinle dolar, hayatla bağınızı hepten yitirirsiniz.

kendinizi de koyvermeyin, hayatın inişleri de çıkışları da var. olayın kulluğunuzla ya da diğer insanların karakterleriyle bir alakası yok.
 



haklısınız .. artık çevremde bir nispetler hele şu facebook yok mu , kocişim , oğluşum vs.. yazmaları akraba gezmelerine gitsek bir oynaşmalar , düğüne gitsen masada tek başına kalmalar ..empati kuramayan üstüne üstün cahil cahil nispet yapanlar .. çok şükür sağlık ve ailem yerinde ..
 

Böyle de düşünmüyor değilim ama insan sıkışıp kalıyor .. imreniyorum çevreme .. her şeyi tıkır tıkır gitmiş .. uğraşıyorum emek veriyorum ama emek vermeyenleri görünce i o işin içinde çim patlıyor .. bir şey yapmak gelmiyor içimden .. tırnaklarımla kazısam nafile oluyor işte
 
cnm sneı az cok anlayabılıyorum.okuldan mezun olmustum.iş yoktu evlılık yoktu.her şey çok zordu.......hala işim yok çabalıyorum 27 yasındayım.......evlendım çocugum yok.......

ayrıca yasın evlılık için buyuk değil......umudunu kaybetme........
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…