Kısaca durumu anlatayım.Ben yarı resmi bir yerde 2 yıldır sekreter olarak çalışıyorum.Ama inanılmaz anlayışsız ve dengesiz bir patronla.1000 tl maaş alıyorum.Haftasonları tatil ve akşamda saat 17.30 da çıkıyorum.Evliyim ve 3 yaşında bir oğlum var.Şartları iyi diye dişimi sıkıyorum ama artık patlama noktasına geldim.Sürekli agresif ve sinirli bir yapısı var patronun.Bir dediği bir dediğini tutmuyor.haksız yere durmadan herkesin içinde yada yanlız laf söylüyor kızıyor.Gerçekten bir hatam olsa tamam der yutarım ama haksızken bu duruma düşmek çok sinirlerimi yıprattı.Kendimi savunmama bile izin vermiyor.Tecrübesiz değilim 32 yaşındayım.Daha önce belediyede özel kalemde çalıştım.Özel sektördede çalıştım.Kolay pes etmem zorluklara göğüs gererim dayanırım ama olmuyor burada olmuyor.psikolojim bozuldu resmen.Sizce devam etmeli miyim yoksa ayrılmalı mıyım?Annem ve eşim her işin bir zorluğu var diyorlar.Eşim işi bırakmamı istemiyor.Zaten biraz arkamda dursa anında bırakırım.tabi tek maaşla geçinmek kolay değil onuda düşünüyorum.Ne yapıcam bilmiyorum kendimi hiç bu kadar ezik işe yaramaz hissetmemiştim.Öyle olmadığımı biliyorum ama sürekli azar işitince özgüvenim gidiyor.Siz olsanız benim yerimde bu işyerinde bu şartlarda devam edermisiniz?
Kısaca durumu anlatayım.Ben yarı resmi bir yerde 2 yıldır sekreter olarak çalışıyorum.Ama inanılmaz anlayışsız ve dengesiz bir patronla.1000 tl maaş alıyorum.Haftasonları tatil ve akşamda saat 17.30 da çıkıyorum.Evliyim ve 3 yaşında bir oğlum var.Şartları iyi diye dişimi sıkıyorum ama artık patlama noktasına geldim.Sürekli agresif ve sinirli bir yapısı var patronun.Bir dediği bir dediğini tutmuyor.haksız yere durmadan herkesin içinde yada yanlız laf söylüyor kızıyor.Gerçekten bir hatam olsa tamam der yutarım ama haksızken bu duruma düşmek çok sinirlerimi yıprattı.Kendimi savunmama bile izin vermiyor.Tecrübesiz değilim 32 yaşındayım.Daha önce belediyede özel kalemde çalıştım.Özel sektördede çalıştım.Kolay pes etmem zorluklara göğüs gererim dayanırım ama olmuyor burada olmuyor.psikolojim bozuldu resmen.Sizce devam etmeli miyim yoksa ayrılmalı mıyım?Annem ve eşim her işin bir zorluğu var diyorlar.Eşim işi bırakmamı istemiyor.Zaten biraz arkamda dursa anında bırakırım.tabi tek maaşla geçinmek kolay değil onuda düşünüyorum.Ne yapıcam bilmiyorum kendimi hiç bu kadar ezik işe yaramaz hissetmemiştim.Öyle olmadığımı biliyorum ama sürekli azar işitince özgüvenim gidiyor.Siz olsanız benim yerimde bu işyerinde bu şartlarda devam edermisiniz?
kendimi buldum sanki sende;benhiç memnun değilim patronummdan ama çekiyorum işte,haftasonum tatil 1250 tl maaş alıyorum 6 dedim mi çıkıyorum,bu imkanlardan dolayı dişimi sıkıyorum,4 yaşında bir kızım var yeni ev aldık kredi ödüyorum mecbur çalışıcam,burdan çıksam başka yere girsem ne farkedecekki heryer aynı..benim 2 patronum var bideofiste her işi ben yaıyorum sekreterlik muhasebe satış satınalma çay dağıtma temizlik vs..ama yaranamıyorum ..canıma tak ettiği çok zamanlar oluyor ama kalmak zorundayım,başka yerde bu şartlarda bu parayı bulmak zor hemde patron her yerde aynı,31 yaşıma geldim her iş yeri aynıydı..takma kafanı boşver kafaya taktıkça insan daha çok sinirleniyor..
Aslında bi anne için çalışma şartları çok uyugun
Devlet memuru gibi,hafta sonu yok akşam 17:30da bırakıyosunuz
Artık baş edemiyorum derseniz bırakın tabi ama bu devirde iş bulmakta zor bunuda düşünün
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?