Sana cahilliğin mutluluk olduğunu söyleyen olmadı mı :)
Cahilsin bi kere ya düşünsene her şey sana helal. İki yüzlülük yap, bağır çağır, dedikodu yap, dışla, iş çevir, dil dök, kandır... Herşey serbest. Çünkü seni vicdani ve ahlaki kısıtlayan hiç bir şey yok.
Sen ve egoların... Muhteşemdir cahillik. Ben çok özenirim.
Cahilliğin okumamışlıkla da bir alakası yoktur. Doktor olsan da cahil olabilirsin mesela.
Yani sen bir lafı söylerken 40 kere düşünür, kırar mıyım karşımdakini der ve empati yaparsın.
Ama cahil yapmaz.
Yalakalık, iki yüzlülük yapmaya çalışırsın yapmacık durur beceremezsin. Hem niye yapasın ki gururun vardır yeltenemezsin. Kula kulluk etmezsin.
Cahil yapar.
Gösteriş yapayım dersin yapamazsın. Olmayanlar vardır. Hem hayatı maddiyatla ölçmeyi çok önceden bırakmışsındır. İstesen de olmaz.
Ama cahil elinde olsa kendine altın kaplama yaptırır.
Gülecek bişey bulamazsın etrafındaki acıya, kedere, traji komikliğe odaklanmışsın. Sahteliği görmüşsündür miden bulanır basit kahkahalara tahammül edemezsin.
Cahilin umrunda olmaz. Güler.
Yani cahil insan bana göre de müthiş birşey. Gamsızsın. Sadece yaşarsın. Bakış açın ve dünyan kısıtlıdır. O dünyada yaşar ve mutlu olursun. Ama kültürlü insan dertleriyle uğraşır. Sırf kendi derdine değil, dünyanın ve çevrenin derdine dertlenir. Sorgular, eleştirir, sorguladıkca cahile meze olur. Çünkü cahil anlayamaz, anlam veremez buna. Seni değersizleştirir, küçümser, inadına küçük dünyasında mutlu olur. Sense kalırsın, bakar özenirsin. Ama bilirsin ki vicdanınla yaşamak, bilmek, öğrenmiş olmak, farkında olmak yastığa başını huzurla koyabilmeni sağlayan tek şey.
Bu yüzden kendini kimse ile kıyaslama. Hele bu insanlarla hiç.
Kıyasladığın insan kadar yol alırsın, onların gittikleri yere gidersin.
Senin ne işin var başkasının yolunda :)
Sev kendini :)