İyi bi anne olamadım mı?

babisim

oglum rabbime emanet <3
Kayıtlı Üye
25 Temmuz 2010
309
9
68
İsveç
Arkadaşlar 28 aylık oğlum var ve hala konuşmuyor bikaç ay önce kelime söylemeye başlamıştı fakat oda gitti yerine bebek gibi agula maları başladı.
Bişeyi isterken tamam dediğim halde binlerce kez tekrarlama gücüne sahip beni bıktırıp taki ben bi çığlık koparana kadar bazen gerçekten beynim bulanıyor , bişeyi yapma dediğimde kesinlikle ama kesinlikle anlamak istemiyor devam edebiliyor defalarca.
Çok inatçı çok hiperaktiv kreşe gidiyor 1 yaşından beri öğretmenleri aynı zamanda pedagog kaç kere konuştum hep normal dediler oğlunuz çok akıllı dediler ama bana öyle gelmiyor
Bu ısrarcı tavrı beni çok yıprattı kendime hakim olamıyorum ve kendimi çığlık atarken buluyorum acaba 2 yaş sendromunu mu ağır geçiriyor ha bu arada eline geçen herşeyi balkondan ışık hızıyla atması da var bi keresinde doktor erken doğan çocuklarda böyle problemler olabiliyor dedi ( bu arada 33 haftalık doğdu) o yüzden böyle yaramaz mış var mı sizlerde böyle durum varsa nasıl baş ediyorsunuz ?
 

11. sınıfta bi felsefe hocamız vardı kadınında küçük çocuğu vardı bir gün
"Bi çocuk yapma dediğiniz birşeyi inadına yapıyorsa ve bu çocukta 5 yaşına kadar olan aralıktaki yaş grubundaysa zekidir ondan sonrası gerizekalı " demişti.
Nedenini de açıklamıştı.
"Çocuklar o yaşlarda kavrama evresinde olduğundan çok uslu çocuk iyiyi kötüyü bilmez yasakla yasak olmayanı bilir ama buda zamanla çocuğu sessiz sakin yapar sonra arkadaş çevresinde kendini savunamaz ezdirir"

Onun söylediği buydu. Benim yaşım küçük burda anneler var onlar daha iyi bilir yada bi pedagogla görüşün (pedagogtu o dimi ya )
 
2 yas sendromu bi etkendir... Hircin olmasida kendini anlatamamasidir diye düsünüyorum... Aklima su geldi,geri doktora falanda danismissiniz ama kulaklarini kontrol ettirdinizmi? Gec konusma ve istediklerini anlatamayinca hircin olan cocuklarin cogunlukla duyma sorunu oldugunu biliyorum, yani tek bi kulakta olabilir yada iki kulakta az olabilir... Bi arastirin derim...allah yardimciniz olsun...
 
benzer durumları benim kızımdada yaşadık henüz 11 aylık bir kaç kelime söylüyordu fakat bir anda sustu.ben özel eğitimciyim terapiye aldık ailece düzeldi.inat durumu normal bu aylarda endişe etmeyin fırlatma atma isteği de gayet doğal .sakin olun bağırmayın onu pasifize etmeye çalışmayın .yoksa pişman olabilirsiniz sevgiler
 
Alllah yardım etsin çocuk yetiştirmek zor olduğu kadarda sabır istiyor görümcemin oğluda 3 yaşında konuştu hiç korkmayın her çocuk bir olmuyor.yanlız oğlunuzla bol bol konuşun çok faydası oluyor.
 
Siz çığlık attıkça bunun ileride daha başka problemleri tetikleyebileceğini biliyorsunuz değil mi? Bu aşamada yapabileceğiniz en iyi şey kendinizi suçlamamak ve çocuğunuzun problemli bir dönemden geçtiğini kabullenip vakit kaybetmeden bir psikoloğa veya konuşma bozukluğu uzmanına başvurmak.
 
Sanki oğlumu okudum :))) benim oğlumda 26 aylık henüz konuşmuyor, baba gel, anne gel, baba dütdüt, anne mammam, görüşürüz, teyze, dayı, hala v.s. bu tarz kısa kelimeler kullanıyor, aslaaaa dediğimi yapmıyor, yağcılık yapmazsam :))) bir şeyi 30 kez sorar, sanki sabrımı sınıyor, eline ne geçerse, kumanda, cep telefonu, oyuncak... balkondan fırlatıyor, oğlum yapma, etme yokkkk dinlemez haylaz :))))))) aslaaaa 1 dk yerinde durmaz, doktorlar bu tarz çocuklara hiperaktif diyor... birşeyleri atarak, beyin motor becerilerini geliştiriyorlarmış... :))) inan artık uslu çocuk gördümmü tuhaf karşılıyorum, yadırgıyorum, sabah mesaisi 6'da başlar :))))) akşama pestilim çıkıyor vallahi..... pazara gideriz, bütün reyonlara saldırır, domates biber fırlatır Allah ne verdiyse... :))herkes tanıyor artık bizi, aaa yaramaz çocuk gelmiş diyorlar... çok zor ama onsuzda hayatın tadı yok... büyüyünce hepsi bitecek, başka telaşlar başlayacak arkadaşım, Allah'ım dermansız dert vermesin Amin... sağlıklı olsunlarda, yorgunluk yatınca geçiyor...
 
öncelikle geçmiş olsun...
çocukla ne kadar ve kim ilgileniyor? çocuk ne kadar yaşıtlarıyla vakit geçiriyor? faydalı oyuncak ve kitaplarla ne kadar oyun oynatıyorsunuz? bunlara dikkat edin diyor doktorlar..
ayrıca göz ve kulaklara baktırın.. arkadaşımın çocuğu da hırçın ve sizinki kadar olmasa da çok konuşmuyordu meğer gözleri 4 numaraymış.. çocuk görmedikçe algılamıyor ve doğal olarak hırçınlık yapıyormuş..

birde sizi korkutmak istemem kesinlikle ama araştırmakta fayda var diye söylüyorum bi doktorun dediklerine göre söylüyorum otizm belirtileri olabilir.. eğer öyle bişey varsa da hiç panik yapmayın 4 yaş öncesi çocuklarda hiçbir hasar kalmadan tedavi olunabiliyormuş..
inşallah tez zamanda şifası bulunur çocuğunuzun..
 
Malesef ayni sorun bendede var....
buyuk oglum cok zordu yapma dedigin seyi islarla yapar yerinde durmaz..
cok hiper aktifti... Ancak bagirdigimda anlardi.....
suan 6,5 yasinda eski ye gore daha iyi ama dinlememe mizmizligi devam ediyor..
bazén istedigi olmadiginda aglamalar inat etmede....
kucuk oglum 34 haftalik dogdu buyugune gore cok uysaldi dinlerdi huysuzlugu yoktu....
saolsun akli ermeye basladigindan beri oda abisine ozeniyor yaramazlik daginik lik dinlememek....
ama buyugu okuldatken daha uysal laf dinleyen biri.. Yani zararsiz....
Ikisi yanyandayken zorlaniyorum ikiside yanlizken bir nebze daha rahatim....
neyseki okullar acildi buyugu tum gun okulda ayreyeten okul bitiminde étude gidiyor.... Kucugun okuluda persembe gunu aciliyor oda tum gun gidecek.... En azindan orasi daha disiplînli egitim alir....
benim kucuk 31 aylik bu arada...
 

canım benim kardeşim 3 yaşına kadar sürekli bu durumdaydı bir süre kelimeler söylüyor ilerliyordu sonra birden tekrar konuşamamaya başlıyordu. biz de pedagoglar, doktorlar gitmediğimiz yer kalmadı. en son bir pedagoga gittik o dil egzersizleri yaptırdı orada bize de öğretti biz evde de egzersizlerini yaptırdık. haftada bir de götürdük kardeşimi. aynı zamanda dedem de sağırlar okulunda yıllarca çalıştığı için onun engelli çocuklara uyguladıklarını biz de kardeşime uyguladık. kardeşimle aramda 11 yaş olduğu için süreçlerin hepsini çok iyi hatırlıyorum.
erkek çocuklarında böyle durumlar daha sık görülüyormuş.
çok kısa süre içinde (6 ay) kardeşim cümle kurmaya başladı. çünkü zaten hafızasında kelimeler var sadece bunları dışarı vurmuyor.
canını sıkma. emin ol annem de hep kendinde aradı suçu bir ara zihinsel engelli olduğunu bile düşündük kardeşimin ama maşallah şu an 11 yaşında şimdi de biz susturamıyoruz
 
Benim kızımda erken doğum hatta daha erken doğdu üç yaşına kadar da konuşmadı belirtiler aynı yani bizim artı olarak uyku problemimiz birde isteği olmayınca kendini yere atıp paralama huyumuz vardı

İyi bi annemisin bilemiyorum ama benden daha iyi bi anne olduğunu söyleyebilirim çünkü
çiğlık atmakla durabiliyorsan ne mutlu sana ben bi kaç kere sinirimden lavaboda bardak çanak kırdığımı bilirim

Hala tam atlatamasakta başımdan dumanlar çıka çıka kötü huylarını görmezden gelerek beraber oyun kurarak resim yaparak felan atlattık gibi böylece epeyce dilide çözülüyor çocukta yumuşuyor
yanlız o oyuna adapte etme oyunu öğretme onun öğrenmemek için inat etme safhalarıda çok zor mesela ben legolarla başladım ilk elli seferinde felan kendi bildiğini okudu yinede derin bi nefes alıp devam ettim ..... İşimi öylece bırakıp oynadığımı biliyorum yoksa huyları dahada derinleşiyordu
ilk konuşma faaliyetleri bizim beraber kitap bakmamız oyun oynamamızla başladı şuan hala daha çok seri konuşamasada üç kelimeli cümlelere geldik çok şükür legoları takarken renklerini söylüyordum ilk renkleri söyleyerek başladı
Kitap okuma dediğime bakma çok uzun bi süre ben resimleri gösterip isimleri söyledim o defteri elimden alıp yırtıp çizme çabasındaydı ama yinede kapmış bişiler

bunları yazınca sonuna ne çektin be çocuğum yazmak geldi valla :)
 
Benim bebeğim daha minnak o yüzden konu açıklaması hakkında yorum yapamayacağım ama başlık sorusu için diyebilirim ki;buraya bunu yazdığınıza ve sabrınıza göre iyi bir annesiniz bence. Çok iyi. Yani bence bütün anneler bazı dönemlerde bu soruyu kendine sormuştur. Bunu sorabilmek de güzel

Offffff anlatamadım derdimi
 
biz annelerin en büyük sorunlrından biri bu aslında "bize öyle gelmesi" dr lar pedagoglar bu işin ilmini yapmış insanlar her ne kadar bişey yok deseler de mutlaka bişey vardır onlar anlammıştır ve bu yüzden kendimize de çocuğumuza da zehir ederiz hayatı...benim bildiğim 3 yaşına kadar yolu var konuşmanın...ve bir rivayete göre erkek çocuklar daha geç konuşurmuş...rahat olun dertlenmek için 1 yılınız daha var ...
 
bazen çocukları görüyorum ya veriyolar bi oyuncak eline baya çocuk onunla zaman geçiriyo yok bizde o olay. bir oyuncak neresine basınca ne ses çıkarıyo nasıl çalışıyo çözüldüğü anda bitiyo onla işi.farklı bişeyler olmalı mesela cep telefonu sevmesindeki tek neden sürekli farklı şeyler olması kamera aradığında karşıdan farklı ses geliyo konuşuyo melodi müzük ışık yazı.
yada bilgisayar hiç bımadan kurcalar. ayrıca oyuncak bilgisayar ve telefonların hiçbiri dikkatini çekmiyo çünkü onların yapabildikleri sınırlı.
herşeyi ço iyi anlıyo ama gerçekleştirmesi içi ya menfaati olacak yada kızmam gerekecek.

yani öyle herşeyede kızan bi anne değilim ama nerde kaza çıkacak bir iş orda bizim afacan. yapma diyorum devam yapma oğlum diyorum devam. yapmaaaaaaaaaaaaaa diyorum bırakıyo busefer başka tehlikeye yine aynı bugün artık avazım çıktığı kadar bağırdım çabuk odana git diye. koşa koşa gitti kapıyı aralamış beni gözetliyo göz göze geldi şımarık şımarık ama mahçup odadan çıkmak istiyo sırıttı. nasıl kötü hissettim kendimi. yahu tv açık oyuncaklar yerde onuda geçtim mutfaktada bi dolu oyuncak var. ne işin var pirizle, bulaşık makinasındaki bıçakla, kızartmanın sesi dikkatini çekiyo gelmiş bacaklarıma dolanıyo bi kaza çıkacak. hiç ayrılmıyo ya yanımdan hiç. bugün kızarken bağırıyorum niye bacağıma yapışıyosun git odada oyna yarınbigün bulursun bi sevgili evde durmazsın yüzünü göremeyiz ama dedim. sonrada kendime güldüm :)).

bakıyorum başka çocuklara oturuyolar odada oynuyolar tv izliyolar bizimkinin hep yanında biri olucak hep biri ilgi gösterecek. babasıyla ben evdeysek ben nere gitsem oda orda olacak. bide meme olayımız var. ya yemekten kalkıyoruz tıka basa yese içsede o meme emilecek arkadaş anlamadım gitti ne memeymiş yaaaaaaaaaa.

kendi kendine sakince oturup şöyle tv izlediğini gördüğümüzde eşimle hayran hayran bakıyoruz. doğduğundan beri böyle kızlar ilk altı ay öyle yerine yatırıpta iş yapamadım ben malum oturmasıda yasak. hep dimdik ayakta tuttum uyanıkken. yemek yaparken ana kucağıana koyupta yaptığımı bilirim.

yok yok ikinci çocuk istemiyorum.
 
Aynısını yeğenimde yaşadım.. Anlattıklarının eksiği bile var bizimki bardak falan bırakmıyodu evde Yeğenime ozamanlar annemle,ben bakıyodum anne baba çalışıyo diye.. Oda 2 yaşına kadar öyle düzgün konuşamıyodu mesala baba bile diyemiyodu sonra, yapma diyodum gözümün içine baka baka yapıyodu falan kaç kere doktora götürdüler hep normal normal dediler. Sonra 2buçuk yaşındayken kreşe verdiler orada düzgün konuşmaya başladı (Düzgün dediğim o yaşa göre düzgün) 4-5 sene önceydi bunlar hala yapma dediğimde yapar beni deli eder dikkat dağınıklığı var şuanda doktorların dediğine göre, oda zamanla verdiğimz eğitimle düzelirmiş, öyle yaramazlığıda hiç kalmadı çok uslu, ama her çocuk öyle uslu olamıyomuş sanırım doktor öyle demiş..

Kafanıza çok takmadan onunla oyunlar oynayarak atlatmaya çalışın.. Benm yapma dediğim şeyleri yaptığında, seninle oyun oynayalım mı diyodum yüzü gülüyodu sonrasındada oyunla yaptırtmıyodum. O yaşlardaki çocuklar ergenlikteki giib oluyolar emin olun oyunlarla atlatabilirsiniz birçok şeyi..
 

son cümleniz tüm duygularımı özetliyor.sanki benim oğlumu anlatmışssınız.ben de ilk doğduğu andan itibaren bir yere yatırıp da iş yapamadım demek az gelir saçımı bile tarayamadım,ziyarete gelen misafirlerin yanında bile duramadım meme aşkından.
 
2 yaş sendromunu hafife alıyorsunuz.
O öyle basit ilk ergenlik deyip geçiştirilecek süreç değil.
Çocuğunuzda herhangi bir motor gelişimi sorunu, ya da geride giden bişey olsa mutlaka farkedilirdi okulda.
Siz panik yaptıkça çocuğunuza zarar veriyorsunuz.
Çocuğunuz size güvenmeli.
Ama siz çığlık atabiliyorsunuz ve bu tepkilerinizle yaptığı o davranışları ona öğretmiş oluyorsunuz.
İki yaş sendromunu gerçekten zorlu atlatmış bir anne olarak size söylüyorum.
Geçecek.
Sakin ve sabırlı olun.
Bu süreci çok sakin ve sorunsuz atlatmanız çok önemli çocuğunuzun ileriki yaşları için.
Benim de çıldırdığım zamanlar oldu ama sadece yutkundum. Boğazım acırdı gülümsemeye zorlayıp yutkunmaktan.
Ama geçti.
Maşallah çok hanımefendi bir kızım var.
O zamanlar böyle olcağını söyleseler gerçekten zor inanırdım..
 
benim ikizlerimde aynen dediğiniz gibi yapma denilen şeyi mutlaka yapıyolar, herşeyi atmayı, fırlatmayı maşallah çok iyi beceriyolar hele birde kendilerini yere atıp paralamalarından geçtim kafalarını duvara yere vurmalarıda cabası...

ilk başlarda bende çok sinirleniyordum üstelik ikiz benimkiler, davranış şeklimi değiştirdim ben yapma dedikçe onlar inadına yapıyolardı şimdi yapma demiyorum birşeyi atacaklarında kendilerine zarar verebileceğini söylüyorum fakat yinede yapmak isterlerse kendilerinin bileceği bir şey olduğunu anlatıyorum sonrasında arkamı dönüp işime bakıyorum ilk başlarda dinlemeyip yapacaklarını yaptılar tabii bu arada elleride kesildi, kafalarını vurunca canlarının ne kadar acıdığının farkına vardılar neden yapma dediğimi anladılar...

her geçen gün farklı davranışları ortaya çıkıyor, birini engelleseniz bir diğeri çıkıyor, onların çocuk olduğunu kabullenip onların nasıl düşündüğünü anlamamız gerekiyor şuan araştırma dönemleri mutlaka birşeyleri kırıp döküp hatta kendilerine zarar verip öğrenecekler...

çalışıyorum hafta sonu evdeyim temizlik yapılacak ilk başlarda asla yaptırmazlardı şimdi ikisininde eline bez veriyorum hadi şurayı silin şunu yapın onlar değişik bir şey yaptıkları için çok mutlu oluyorlar bende işlerimi bitiriyorum..
kızıp bağırıp kendimizi paralamak yerine onlarında mutlu olacağı şeyleri keşfedip onlara yönlendirirsek biraz olsun rahat edebiliriz diye düşünüyorum...
yinede onların çocuk olduğunu büyüme döneminde olduğunu unutmamak lazım Allah kolaylık versin hepimize biz annelerin işi çok ama çok zor..
 

Öncelikle Allah yardımcın olsun.
Kulaklarını muayene ettirmenizi tavsiye ederim. Ayrıca siz konuşurken sizin dudaklarınıza mı bakıyor yoksa size bakmıyorken konuşmanıza tepki veriyor mu kontrol edin. Şüpheye düşerseniz hiç beklemeden muayene olun.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…