- 7 Şubat 2017
- 761
- 518
- 103
- 40
- Konu Sahibi Zomzom3535
- #1
Arkadaşlar merhaba,
aklima takilan bir şey var ve yazmak istedim. Benim bir arkadaşım var ve ağır hastalık geçirdi. Kendisi samimi arkadaşım. Boş günlerimiz hep birlikte geçer iyi günde kötü günde. Doktoru ona maalesef maksimum 5 yıllık bir ömür biçti ve bunu sadece ben biliyorum. Eşi ve kızları bunu bilmiyorlar. Karaciğer yetmezliği. hatta yoğun bakımda bile kaldı ama şuan daha iyi artık çalışabilir durumda fakat hemen yoruluyor. Eşi maalesef ev işleri yapamadığından dolayı çok şikayet edip sıkıntı çıkarıyormuş. Bugün beni kahvaltıya davet etti ve ben de kıramadım gittim. Maalesef evinin hali iyi değildi düzensizdi ve mutfakta kurtlanan yiyecekler vardı. Kız var mısın şurayı bir düzene sokalım senin kızlar da bana yardım etsin dedim. Benim mutfağı zaten beğenirdi iç düzenini vs gittik bendeki saklama kaplarından aldık. Mutfağı düzene soktuk. Eşi de takıldı bana şaka vs yaptı. Bana giderken arkadaşım dedi ki “sen ne güzel bir arkadaşsın. Başkası görüp de söylemiyor şöyle böyle diye sen hemen söyleyip yardım ettin bana” diye. Duygulandım. İnşallah düzelirsin de gerek kalmaz bunlara diye düşündüm ama söylemedim sürekli hastalıktan bahsetmemek için. Severek yaptım sadece dedim. Ne yapıp edip akşama kadar bitirdik süresi geçip kötü halde olanları çöpe attık ve güzel bir düzeni oldu. Neden iyi insanlar yanımızdan çabuk ayrılmak zorunda? Biraz duygulandım yazmak istedim.
aklima takilan bir şey var ve yazmak istedim. Benim bir arkadaşım var ve ağır hastalık geçirdi. Kendisi samimi arkadaşım. Boş günlerimiz hep birlikte geçer iyi günde kötü günde. Doktoru ona maalesef maksimum 5 yıllık bir ömür biçti ve bunu sadece ben biliyorum. Eşi ve kızları bunu bilmiyorlar. Karaciğer yetmezliği. hatta yoğun bakımda bile kaldı ama şuan daha iyi artık çalışabilir durumda fakat hemen yoruluyor. Eşi maalesef ev işleri yapamadığından dolayı çok şikayet edip sıkıntı çıkarıyormuş. Bugün beni kahvaltıya davet etti ve ben de kıramadım gittim. Maalesef evinin hali iyi değildi düzensizdi ve mutfakta kurtlanan yiyecekler vardı. Kız var mısın şurayı bir düzene sokalım senin kızlar da bana yardım etsin dedim. Benim mutfağı zaten beğenirdi iç düzenini vs gittik bendeki saklama kaplarından aldık. Mutfağı düzene soktuk. Eşi de takıldı bana şaka vs yaptı. Bana giderken arkadaşım dedi ki “sen ne güzel bir arkadaşsın. Başkası görüp de söylemiyor şöyle böyle diye sen hemen söyleyip yardım ettin bana” diye. Duygulandım. İnşallah düzelirsin de gerek kalmaz bunlara diye düşündüm ama söylemedim sürekli hastalıktan bahsetmemek için. Severek yaptım sadece dedim. Ne yapıp edip akşama kadar bitirdik süresi geçip kötü halde olanları çöpe attık ve güzel bir düzeni oldu. Neden iyi insanlar yanımızdan çabuk ayrılmak zorunda? Biraz duygulandım yazmak istedim.
Son düzenleyen: Moderatör: