Her gün her gün annemle bile konuşmam ben bu ne ya, insan biraz kendini özletir, konuşacak şey biriktirir.
Açık açık kv ve eşinizle konuşun. Ya her insanın mizacı aynı olmak zorunda sanki, hep mi anaların gönlü olacakmış, biraz da evlatların gönülleri oluversin.
Baktınız olmuyor,
Madem kv aramanızı istiyorsa, siz de sadece arayın o zaman.
"Alo, nasılsın?" tamam. Muhabbet etmeyin. Konu bulmak, açmak zorunda değilsiniz.
Bırakın o rahatsız edici sessizlik hali oluşsun.
Öyle öpüşmeli sarılmalı karşılamalardan filan ben de hoşlanmam, ama benim kv sever.
Biraz o bana geldi biraz ben ona, sıkıştırmadan mucks mucks yaparız bitti tamam.
Bunu yapın siz de, ortayı bulmayı teklif edin.
Ağlarsa da ağlasın.
Siz de basın yaygarayı ağlayıverin bi bakalım ne yapacak.