k.valdemin vefat etmesi benim hiç ağlayamam

Kendi öz ablam bayramdan bayrama gelirdi annemle babama ziyarete sene de iki kere yani aramızda hiç birşey yoktu öyle kavga falan. Babam öldüğünde bizden çok ağladı maşallah bende çok şaşırdım.

Mağdem o kadar seviyor sayiyordun neden gelmedin demezler mı adama.

Böyle yapmacık ağlamaktansa gerçek olup hiç ağlamamak daha iyi diye düşünüyorum.
 
yasmin1985 .!.:
bilenler bilir daha önceki konularımda anlatmıştım neler yaşadakılarımı kısa bir süre öncede evlerimizi ayırmıştık aradan çok uzun süre geçmeden k.valdem aniden fenalaştı uzun süre yoğun bakım ünetisnide yattıktan sonrada vefat etti ne yazakki.zaten evimi ayırdım diye dünyanın lafını yiyen ben sanki benim suçummuş gibi insanların üzerime gelmesine anlam veremiyorum.ben yoğun bakımda yatarken her gün gittim eşimi asla yalnız bırakmadım üzüntümden 10 kilo verdim her gören ne oldu sana derken k.valdemin tarafı benim ağlamama takmış.onca zaman hastenede yatarken 1 gün ziyarete gelenlerin insanların göz yaşları çok mu samimi acaba.insan illaki ağlıyarak mı gösterir üzüntüsünü evet ağlayamadım he hep böylemiyim tamam değilim çok ağlayan bir insanım ama gözümden yaş akamadı üzüldüm mü evet çok her ne olursa olsun 8 yılı aynı evin içinde geçirdik iyisiyle kötüsüyle allah rahmet eylesin hakkım varsa helal olsun her zaman.ama bu insanların böyle konuşmaları canımı çok sıktı.benim bir huyum var rol yapamıyorum neysem oyum içimden gelmiyorsa nasıl ağlayayımki ben.onca zaman yanında olup teşekkür eden kimseyi görmedim hadi etmesinlerde bu kadar eleştiriyi hak edecek birşey yaptığımada inanmıyorum.eşim derseniz o benim yanımda oldu hep aldırma dedi.artık beneden başka kimsesi olmadığını söylerek ağladı.artık akrabalarını da arayıp sormuyorum önümüz bayram aramamayı düşünüyorum hata mı yapıyorum bilmiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Oncelikle basiniz sagolsun egerki aglasaydin da ona da bi bahane bulurlardı yaninda kalmadi simdide agliyor felan bi suru laf sayarlardi insanlari memmun etmek asla mumkun degil ve memun etmeyede kesinlikle calismamalisin zaten esin yanındaysa gerisini bosver ne dusunurse dusunsun
 
Bu kişiye göre ya
Duygularını kimi ağlayarak
kimi içine atarak

En önemlisi
Millet için yaşamayarak
 
o kadar genc olum o kadar haberde cocuk olumleri duyuyoruz ki yasli olumleri ne guzel cocugunun cocugunu gormus ne mutlu dedirtiyo. aglamak uzuntu kistasi degildir. disa vurumu herkesn farklidir ayrica. aglayanlar uzuntulernden sasirmislar heralde.
 
Benim annemde babaannem vefat edince hiç ağlamadı çünkü zamanında çok cektirmisti anneme içimden ağlamak gelmiyor dedi hakkımı helal ettim ama ağlamak gelmedi dedi içimden herkes kendi yaşadığını bilir bosverin elalemi
 
Babam kalp krizi gecirdi bilincini kaybettin evim evlerine 2 dk o arayi kosarken kose de ambulans gorunce altima isedim
Gititigimde annem kardeslerim tamamen dagilmisti
Babam anjio oldu sonrasinda bypass oldu peki konusulan ne oldu bilin bakalim
Falanfln neden hic aglamadi? Cok sakindi
Benim babam olmedi ki neden aglayacaktim?
Insanlari anlamak cok zor bir kez daha anladim bosvereceksinizz
 
yasmin1985 .!.:
bilenler bilir daha önceki konularımda anlatmıştım neler yaşadakılarımı kısa bir süre öncede evlerimizi ayırmıştık aradan çok uzun süre geçmeden k.valdem aniden fenalaştı uzun süre yoğun bakım ünetisnide yattıktan sonrada vefat etti ne yazakki.zaten evimi ayırdım diye dünyanın lafını yiyen ben sanki benim suçummuş gibi insanların üzerime gelmesine anlam veremiyorum.ben yoğun bakımda yatarken her gün gittim eşimi asla yalnız bırakmadım üzüntümden 10 kilo verdim her gören ne oldu sana derken k.valdemin tarafı benim ağlamama takmış.onca zaman hastenede yatarken 1 gün ziyarete gelenlerin insanların göz yaşları çok mu samimi acaba.insan illaki ağlıyarak mı gösterir üzüntüsünü evet ağlayamadım he hep böylemiyim tamam değilim çok ağlayan bir insanım ama gözümden yaş akamadı üzüldüm mü evet çok her ne olursa olsun 8 yılı aynı evin içinde geçirdik iyisiyle kötüsüyle allah rahmet eylesin hakkım varsa helal olsun her zaman.ama bu insanların böyle konuşmaları canımı çok sıktı.benim bir huyum var rol yapamıyorum neysem oyum içimden gelmiyorsa nasıl ağlayayımki ben.onca zaman yanında olup teşekkür eden kimseyi görmedim hadi etmesinlerde bu kadar eleştiriyi hak edecek birşey yaptığımada inanmıyorum.eşim derseniz o benim yanımda oldu hep aldırma dedi.artık beneden başka kimsesi olmadığını söylerek ağladı.artık akrabalarını da arayıp sormuyorum önümüz bayram aramamayı düşünüyorum hata mı yapıyorum bilmiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Arama.onlar ne biliyor ki sizin ne yaşadığınızı.cok ağlamaya meraklılarsa sizin yerinize de iki damla gözyaşı akıtsınlar.
 
Kayınpederım vefat ettiği zaman görünen belki çocuklarından eşinden bile çok ağlamışımdır. Çok iyi insandi çok severdim hala gözlerim dolar hatırlayınca... ama ne yani ben çocuklarından,eşinden daha mı çok sevdim? Tabi kiii hayırrrrrr
Eşimin kendıni nasıl sıktıgını içinde ki fırtınaları gördükce daha cok ağlamıştım.
herkesin acısını yaşama şekli farklıdır.
Bence kimseyi kafana takma, aglasan bak bak evden ayrıldı halaa aglıyor diye dedikodu yaparlardı.
 
Kuzenim gencecik yaşta vefat etti. Baba tarafı başka memleketliydi. Onların tarafı, birileri geldiğinde cenaze evine yalandan ağıt yakardi. Millet gidince muhabbet dedikodu gırla.

Bense üzüntüden ve için için ağlamaktan 12 kg vermiştim.

İnsanların riyakarliklarindan migren bulanmisti.
 
yasmin1985 .!.:
bilenler bilir daha önceki konularımda anlatmıştım neler yaşadakılarımı kısa bir süre öncede evlerimizi ayırmıştık aradan çok uzun süre geçmeden k.valdem aniden fenalaştı uzun süre yoğun bakım ünetisnide yattıktan sonrada vefat etti ne yazakki.zaten evimi ayırdım diye dünyanın lafını yiyen ben sanki benim suçummuş gibi insanların üzerime gelmesine anlam veremiyorum.ben yoğun bakımda yatarken her gün gittim eşimi asla yalnız bırakmadım üzüntümden 10 kilo verdim her gören ne oldu sana derken k.valdemin tarafı benim ağlamama takmış.onca zaman hastenede yatarken 1 gün ziyarete gelenlerin insanların göz yaşları çok mu samimi acaba.insan illaki ağlıyarak mı gösterir üzüntüsünü evet ağlayamadım he hep böylemiyim tamam değilim çok ağlayan bir insanım ama gözümden yaş akamadı üzüldüm mü evet çok her ne olursa olsun 8 yılı aynı evin içinde geçirdik iyisiyle kötüsüyle allah rahmet eylesin hakkım varsa helal olsun her zaman.ama bu insanların böyle konuşmaları canımı çok sıktı.benim bir huyum var rol yapamıyorum neysem oyum içimden gelmiyorsa nasıl ağlayayımki ben.onca zaman yanında olup teşekkür eden kimseyi görmedim hadi etmesinlerde bu kadar eleştiriyi hak edecek birşey yaptığımada inanmıyorum.eşim derseniz o benim yanımda oldu hep aldırma dedi.artık beneden başka kimsesi olmadığını söylerek ağladı.artık akrabalarını da arayıp sormuyorum önümüz bayram aramamayı düşünüyorum hata mı yapıyorum bilmiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Şimdi 8 sene birarada olduğunuz eşinizin annesi vefat ediyor.
Bizim toplumda genelde ne kadar ağlayıp sızlarsan dizlerini döversen iyisindir ya,
Dolayısıyla yadırgıyorlar, yahu bu gelin hiç mi sevmedi kvyi bu kadar mı duygusuz hissiz diye.
Genel bir ruh hali ile yadırgıyorlar ama bunu tapmayacak olan var mıdır bilemedim.
 
ParteMoralll .!.:
Ne yaşadığını nerden biliyorsun?
Herkes kaynanasıyla yaşamak zorunda mı? Burda ki üyelerin %90 ı ayrı yaşıyordur bende dahil ölse beraber oturmadık diye suçlu mu oluyoruz?
Genişletmek için tıkla...
zorunda diye bir sey dedim mi canim tabiki degil neyse haklisiniz ne yasadini bilemem gerginim bu aralar konu sahibi hakkini helal et mekani cennet olsun
 
Yıllar önce eşimi kanserden kaybettim, bu süreç içinde her şeyle tek başıma mücadele ettim ameliyat kemo radyo terapi her şey.Üstelikte yaşadığım şehirden başka bir şehre taşınmak zorunda kalarak.Eşimin son beş günü korkunçtu.Doktorlar ölecek artık diyorlardı, kendi kendime bir umudu değil ölümü beklediğimi düşündükçe çıldırma noktasına geliyordum.öldüğü gün acımı yaşamam ağlayıp dövünmem gerekirken, cenaze arabasını bulmak yasal işlemleri halletmek zorunda kaldım.Her zamanki gibi yapayalnızdım, olması gereken benim acımı yaşıyor bir yakınımın da bu işleri hallediyor olmasıydı ama öyle olmadı, bu beş günlük zamanda insan olmaktan çıktım, tanınmaz hale geldim, görenlerin yüzlerindeki dehşeti görebiliyordum, neyse eşimi cenazesini memlekete götürdüm bir başıma.Hala aklımda o cenaze arabasında şoföre arkadan ses geliyor deyip defalarca umutla bakmam ve şoförün acıyarak yok öyle bir şey deyişi.Ama sonrasında aynı gün patavatsız kuzenim bana ne dedi biliyor musunuz? Sen hazırlamışsın herhalde kendini ağlamıyorsun da dedi.Hala unutmuyorum o söylediğini.İnsanlar sizin ne çektiğinizi ne düşündüğünüzü bilmezler yargılamak en kolayı.Sıkmayın canınızı nasıl istiyorlarsa öyle düşünsünler.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X