- 3 Şubat 2010
- 11.306
- 5.496
- 773
- Konu Sahibi degisimgerek
-
- #21
HosgeldinKolay iş yok. Her ay cebine 2000 giriyor fena mi.
Hosgeldin
Konu sahibi sende tepkilerden cekiniyorsan, isi cakalliga vur. Vaktin olsada bir ise elini surme, surekli nemrut nemrut gez, bir sure sonra onlar demeye baslar "ya aslinda isi biraksan mi acaba" demeye
kimse icin yasama bu hayatta yalnız kendin icin yasa. Hic bor zaman herkesi mutlu edemezsin. Bak ben matematik ogretmeniyim ama kendi kızımı yetiştirmeyi tercih ettim. Annem arada laf sokuyor akrabalar bosa okudun diyor. Onlara diyorum ki ben hem ilim öğrendim hemde sosyal cevre edindim ve özgürce çalısmama kararı alıyorum kızım mesleğimden daha onemli. Artık konuşmuyorlar cunku o kadar mutluyum ki bi ozel dersim var sadece geri vaktim tamamen benim. Yani mutsuzdan niye yasıyorsun ki. Mutlu hayat icin yasa ve kimsenin söylediklerini önemsemeMerhaba... 1 yıllık evliyim, bazı sebeplerle işe başlama kararı aldım. Aslında evlenince çalışmak istemiyordum, ama akrabaların ve çevrenin "çalışma" baskısı yüzünden kendimi bu işlerde buldum. Çalışmadığım için aşağılanmaktan ve hor görülmekten sıkıldım açıkcası... Bana saygı duyulmuyordu ve bundan iki ay önce bir firmaya kabin memurluğu için başvuruda bulundum ben de, elemeleri geçtim ve kursa başladım... Her gün sabah anadolu yakasından avrupaya gittim 2 ay boyunca ve akşam döndüm... Bu arada kurs ücretliydi 7.5 bin lira verdim, 3.000 tlden az almayacağım nasılsa amorti ederim 2 ayda diye ödedim...
Şimdi ise işbaşı yaptık ve o kadar pişmanım ki evimle ve eşimle ilgilenemiyorum... Ne yemek yapmaya enerjim oluyor, ne evi temizleyip kendimle ilgilenebiliyorum. içimde hep bi sıkıntı var... Sırf şu verdiğim kurs ücretini çıkarmak için çalışıyorum ama kış maaşına geçtiğimiz için en fazla 2.000tl alabiliyorum...
Yeni olduğum için orda çalışan eski personel sürekli eziyor ve büyüklük taslıyorlar... Yolcularla sıkıntım olmadı, sadece çalışma ortamında çok dedikodular dönüyor ve kesinlikle bana uygun bir iş değilmiş... geç oldu anladığım.. Gece 1-2de yataktan çıkıp arap ülkelerine gidiyoruz bazen, bazense 4 kere git-gel yapıyoruz bazı şehirlere ve acayip yıprandım bi kaç haftada... Sürekli stresli bir iş, sürekli wc ve uçak için kontrolü yapıp bomba aramam lazım, kah geliyor hemşire oluyorsunuz, bazen itfiayeci gibi yangın arıyorsunuz.. Kısa mesafe hatlarında servisi ve boşları toplamayı yetiştirmek gerekli, yok bazı komutları asla kaçırmamalısın bir de... Sinirlerim harap oldu artık, çok mutsuzum ne yapacağımı bilmiyorum... Akrabam ve eşime bu durumu anlatamıyorum, hiçbir şeyi başaramadın olayına getirip aşağılamalardan bıktığım için çalışmaya başlamıştım zaten... Şimdi söylesem tepkilerini kaldıramam, ama ortada kaldım çok huzursuzum... şu parayı çıkarsam da bıraksam kafasıyla çalışıyorum sadece... keşke kendime göre daha hafif bir meslek edinseydim... ne yapmalıyım, akıl alıp açılacak kimsem yok... Lütfen bana destek olun, sadece destek ve güç verecek cümleler arıyorum...
Alışırsın . Kendine zaman tanı . İşe alıştıkça kolay gelir . Sakın çıkma . Arkadaşım çıktı sonra tekrar girebilmek için canı çıktı 3 sene îşsiz gezdi . 7 bin lira çıkıp para sana kalınca zevkli bile gelir . Cebinde paran özgüvenin olur . Canın yemek yapmak istemese herkes çalışıyor der hoşgörür , evin pis olsa hoşgörür , ama evde duranı kimse hoşgörmüyor . Durumun iyi nile aşağılanıyorsun . 2 yıldır işsizim ve perişanım .Merhaba... 1 yıllık evliyim, bazı sebeplerle işe başlama kararı aldım. Aslında evlenince çalışmak istemiyordum, ama akrabaların ve çevrenin "çalışma" baskısı yüzünden kendimi bu işlerde buldum. Çalışmadığım için aşağılanmaktan ve hor görülmekten sıkıldım açıkcası... Bana saygı duyulmuyordu ve bundan iki ay önce bir firmaya kabin memurluğu için başvuruda bulundum ben de, elemeleri geçtim ve kursa başladım... Her gün sabah anadolu yakasından avrupaya gittim 2 ay boyunca ve akşam döndüm... Bu arada kurs ücretliydi 7.5 bin lira verdim, 3.000 tlden az almayacağım nasılsa amorti ederim 2 ayda diye ödedim...
Şimdi ise işbaşı yaptık ve o kadar pişmanım ki evimle ve eşimle ilgilenemiyorum... Ne yemek yapmaya enerjim oluyor, ne evi temizleyip kendimle ilgilenebiliyorum. içimde hep bi sıkıntı var... Sırf şu verdiğim kurs ücretini çıkarmak için çalışıyorum ama kış maaşına geçtiğimiz için en fazla 2.000tl alabiliyorum...
Yeni olduğum için orda çalışan eski personel sürekli eziyor ve büyüklük taslıyorlar... Yolcularla sıkıntım olmadı, sadece çalışma ortamında çok dedikodular dönüyor ve kesinlikle bana uygun bir iş değilmiş... geç oldu anladığım.. Gece 1-2de yataktan çıkıp arap ülkelerine gidiyoruz bazen, bazense 4 kere git-gel yapıyoruz bazı şehirlere ve acayip yıprandım bi kaç haftada... Sürekli stresli bir iş, sürekli wc ve uçak için kontrolü yapıp bomba aramam lazım, kah geliyor hemşire oluyorsunuz, bazen itfiayeci gibi yangın arıyorsunuz.. Kısa mesafe hatlarında servisi ve boşları toplamayı yetiştirmek gerekli, yok bazı komutları asla kaçırmamalısın bir de... Sinirlerim harap oldu artık, çok mutsuzum ne yapacağımı bilmiyorum... Akrabam ve eşime bu durumu anlatamıyorum, hiçbir şeyi başaramadın olayına getirip aşağılamalardan bıktığım için çalışmaya başlamıştım zaten... Şimdi söylesem tepkilerini kaldıramam, ama ortada kaldım çok huzursuzum... şu parayı çıkarsam da bıraksam kafasıyla çalışıyorum sadece... keşke kendime göre daha hafif bir meslek edinseydim... ne yapmalıyım, akıl alıp açılacak kimsem yok... Lütfen bana destek olun, sadece destek ve güç verecek cümleler arıyorum...
Niyekine?Bence de onlar dusunsun.
Bu arada hos gelmedim.
Niyekine?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?