• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kabus gibi geçen nişanlılık. Hayatımın en zor günleri..

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Gerçekten sabretmenizi anlamıyorum? Evlendiğinizde sürekli akrabalar gelecek, nişanlın onların yanına gidecek. Ev ile alakalı hiçbir şeyle ilgilenmeyecek. Annesi pışpışlayacak oğlunu sürekli. Sorumsuz adamın, önceliklerini bilmeyen adamın teki. Ben farklı şehre gelin geldim ve tüm bu süreçte çalışıyordum. 2 haftada bir sadece 1 günlüğüne gidebiliyordum evi yerleştirmeye. Neredeyse tüm temizliği ve yerleştirmeyi eşim yapmıştır ben yokken. Kendi evimizi kuruyoruz sonuçta, o yapmayacakta kim yapacak ki, kalkıp annesi laf ediyor sana. Evinizin işi varken seni bırakıp pikniğe gidiyor, sen akşamın bir körü eve yalnız dönüyorsun. Evlilik hayat arkadaşlığı, ortaklık değil mi? Sen niye evleniyorsun?
 
Benim en yakın arkadaşlarımdan biri düğüne 1 hafta kala ayrıldı. Davetiyeler dağıtılmışti ev komple yerleşmişti, şehir dışından akrabalar gelmişti falan çocukla anlaşamadıklarini anlayıp şak diye ayrıldı. 1 yıl sonra da başka biriyle evlendi şu an inanılmaz mutlu imrenilecek bir evliliği var, kısmet işte.

Şu an seni el üstünde tutması gereken dönem ne demek kuytu yollardan köprü altlarından gecenin köründe tek başıma döndüm? Sadece adam değil ailesi de falso. Bir cam sildi diye kaynana fragman göstermiş resmen. Al aileni karşına konuş istemiyorsan söyle. Benim annem vaktinde ailesine söylemiş ben bu insanlarla yapamam demiş onlar da elaleme ne deriz şimdi demişler. Ne oldu sonra iki çocukla boşanmış yavrum. Keşke en başında destek olsalarmis. Sizinkiler de destek olmazsa kendi kararının arkasında dur.

En önemlisi de evi yerleştirmeyi falan bırak kendine iki gün izin ver hiçbir şey yapma bomboş uzat ayaklarını ve bu durumu düşün. Avizeleri perdeleri falan takmak kolay sonra bir de sökmeyle uğraşma
 
Evlendikten sonra boşanmak daha zor. Hiçbir şeye hevesi olmayan, senin emeğini görmeyen, sana üzülmeyen, aileci bir nişanlın var. Bu, evlendikten sonra misliyle artacak. Çocuğun onların huyuna benzeyecek. Kendini ziyan etme.
 
Aman kaçırmayın bu mükemmel adamı ve mükemmel aileyi. Daha evlenmeden biriktirdiğiniz yatırımı altını almışlar elinizden, düğün yapacaklarmış çünkü. Sizin aileniz düğün yapmıyor mu, onlar da eksik gedik kapatırdı belki? Niye biriktirdiğinizi kayın ailenin eline verdiniz? Önceki konularınızda sizi kaç defa uyardılar yapma etme dediler ama bir kulaktan girip diğerinden çıkmış. Ailece değer görmediğiniz iplenmediğiniz, bir sürü laf işittiğiniz aileye gelin olma ısrarınız niye? Her konunuz birbirinden eziklik içeriyor. Olmayacak şeyi oldurmaya çalışmaya devam edin. Daha resmi olarak bir şeyiniz olmayan adam gözünüzün ferini söndürmüş. Koşun hemen atın o imzayı çünkü nikahın ertesi günü mucize olacak. Oğlunun kendi yaşayacağı evde iş yapmasına bile bir sürü laf sokan kayınvalide duracak geri çekilecek değil mi? Davetiye için benim ailem ne olacak diye sorunca onlar da vardı di mi cevabını işitmek bile hava cıva. Ailenizin saygınlığı itibarı değeri yok gözlerinde. Görümcenin söyledikleri de yenilir yutulur değil ama siz yutmuşsunuz.
 
İyi geceler arkadaşlar o kadar yorgun ve bitkinim ki, o kötü ruh halinin verdiği yorgunluğu bilenler bilir..
Nişanlılık süreci, düğün hazırlığı kabus gibi geçiyor bu kadar zor olacağını hiç tahmin etmemiştim. Kendimi çok yalnız hissediyorum. Derdim nişanlım, ailesi tavırları.
Düğüne üç hafta kaldı çeyiz gideli de 10 gün oldu ben yerleştirdim yapabileceğim her şeyi yaptım. Şimdi iş çıkışlarında gidip çamaşır nevresim vs yıkıyorum giyinme odasındaki dolaba yerleştiriyorum çünkü mobilya yok hâlâ ortada, 25 gün verilen süre nerdeyse bir buçuk ayı buldu. Avizeler yok, halılar yok çünkü mobilya olmadığı için ölçü alınamıyor, duş başlıkları yok, klozetler akıtıyor usta lazım, Güneş enerjisinden sıkıntı var sıcak su akmıyor, şofben de yok, alt kapıyı açan otomatik çalışmıyor ben bunları söylediğim için bugün çok büyük kavga ettik. Bu saydıklarımı ben yapamıyorum bir erkeğin ilgilenmesi lazım ya da en azından ben diğer işlerle ilgilenirken nişanlımın bunları yapması gerekirdi en azından birini. Nişanlandığımız günden beri her ama her hafta memleketten misafir geldi sürekli onlarla ilgilendi iki tane abisi varken. İki üç gündür sürekli eve gidiyorum eksikleri yapmaya çalışıyorum ki düğüne bir hafta kala dinlenebileyim diye. Ama ne oldu bu seferde amcasiyla oğlu geldi onlarla ilgilendi dün de yine akşam tuttuğumuz eve geçtim o da yanıma uğradı arabanın anahtarını almaya kuzeniyle abisi geldi. Pikniğe gidiyoruz hadi gel çabuk ol dediler nişanlıma akşam 7 civarıydı benim de işlerim bitmemişti kaçta biteceği belli değildi. Nişanlım yine beni bırakıp pikniğe gitti, benim işim on gibi bitti 40 dk mesafedeki evime otobüsle binip geldim. Bu arada eve gitmek için alt geçitten geçmem lazım evde biraz kuytu bir yerde. Ondan önceki iki günde ve bugünde eve otobüsle döndüm geç bir saatte.
Düğün onların memlekette olacağı için tutturdular davetiye ordan basilsin diye. Neymiş abisi birkaç gün erken gidip davetiye bastırıp ordaki akrabalara dağıtacak. Ee benim misafirlerim ailem ne olacak dedim, ha onlar da var demi dediler. Bende burda gidip ben seçmek istiyorum dedim siz yine burdan alıp götürürsünüz düğüne üç gün kala davetiye basılması olmaz bence dedim. Yani düğün oluyor diye ben ve ailem saf dışıyız şu an. Nişanlımın işi dolayısiyla balayı yapmicaz düğün bittikten bir gün sonra eve döneceğiz dönerken de annesi babası biz aynı arabada dönecekmişiz bu arada abisinin tek başına kullandığı bir araba var onunla dönmeyip bizimle döneceklermiş. Bi en azından dönerken yol üstündeki şehirleri gezeriz diyorduk o da suya düşecek yani. Nişanlımla bu durum yüzünden sürekli kavga ediyoruz. Gelip bana evde yardım ettiğini düşündükleri için ailesi benim kendi evimi temizleme bile laf ediyorlar. Annesi ben bu zamana kadar asla ona temizlik yaptırmadin bu kadar yormadim dedi. Sadece camları sildi bu arada. Ben de tabiki yorulacak bende çok yoruluyorum evimizi yuvamızı kuruyoruz emek vermek zorundayız dedim. Şu an sessiz kalıyorum sabrediyorum arkadaşlar ama patlarsam sonu bu işin bitmesine kadar gidecek gibi. Su an hiç bir ay sonra düğünü olacak bir kız gibi hissetmiyorum gözlerimin feri söndü saçlarım bembeyaz oldu. Beni anlayanlar olacaktır kuaföre bile gitme hevesim kalmadı sizce ne yapmalıyım kimseye anlatamıyorum
Niye sessiz kalıp sabrediyorsun? Adam bencil ve sorumsuz. Aksam vakti ne pikniği bırakmış seni gitmiş. Bu adamla mi hayat kuracaksın acil aç gözlerini at nişanı bırak eksik olsun harcadigin para gelir yerine dert etme. Kendini yakarsın çok ugrasirsin bunlarla

Kimse seni takmıyor kendin söylüyorsun. Ama seviyorum deme adam çöp. Anlamıyorum gerçekten ya her şey ortada ve yine de evlenmek istiyorsunuz. Sonra da kocam çok değişti şöyle böyle, hayır adamın ne halt olduğu belli baştan ama görmek isteyene...

Konuyu açıp cevap da vermemissin istediğin cevaplar gelmedi diye mi
 
Son düzenleme:
İyi geceler arkadaşlar o kadar yorgun ve bitkinim ki, o kötü ruh halinin verdiği yorgunluğu bilenler bilir..
Nişanlılık süreci, düğün hazırlığı kabus gibi geçiyor bu kadar zor olacağını hiç tahmin etmemiştim. Kendimi çok yalnız hissediyorum. Derdim nişanlım, ailesi tavırları.
Düğüne üç hafta kaldı çeyiz gideli de 10 gün oldu ben yerleştirdim yapabileceğim her şeyi yaptım. Şimdi iş çıkışlarında gidip çamaşır nevresim vs yıkıyorum giyinme odasındaki dolaba yerleştiriyorum çünkü mobilya yok hâlâ ortada, 25 gün verilen süre nerdeyse bir buçuk ayı buldu. Avizeler yok, halılar yok çünkü mobilya olmadığı için ölçü alınamıyor, duş başlıkları yok, klozetler akıtıyor usta lazım, Güneş enerjisinden sıkıntı var sıcak su akmıyor, şofben de yok, alt kapıyı açan otomatik çalışmıyor ben bunları söylediğim için bugün çok büyük kavga ettik. Bu saydıklarımı ben yapamıyorum bir erkeğin ilgilenmesi lazım ya da en azından ben diğer işlerle ilgilenirken nişanlımın bunları yapması gerekirdi en azından birini. Nişanlandığımız günden beri her ama her hafta memleketten misafir geldi sürekli onlarla ilgilendi iki tane abisi varken. İki üç gündür sürekli eve gidiyorum eksikleri yapmaya çalışıyorum ki düğüne bir hafta kala dinlenebileyim diye. Ama ne oldu bu seferde amcasiyla oğlu geldi onlarla ilgilendi dün de yine akşam tuttuğumuz eve geçtim o da yanıma uğradı arabanın anahtarını almaya kuzeniyle abisi geldi. Pikniğe gidiyoruz hadi gel çabuk ol dediler nişanlıma akşam 7 civarıydı benim de işlerim bitmemişti kaçta biteceği belli değildi. Nişanlım yine beni bırakıp pikniğe gitti, benim işim on gibi bitti 40 dk mesafedeki evime otobüsle binip geldim. Bu arada eve gitmek için alt geçitten geçmem lazım evde biraz kuytu bir yerde. Ondan önceki iki günde ve bugünde eve otobüsle döndüm geç bir saatte.
Düğün onların memlekette olacağı için tutturdular davetiye ordan basilsin diye. Neymiş abisi birkaç gün erken gidip davetiye bastırıp ordaki akrabalara dağıtacak. Ee benim misafirlerim ailem ne olacak dedim, ha onlar da var demi dediler. Bende burda gidip ben seçmek istiyorum dedim siz yine burdan alıp götürürsünüz düğüne üç gün kala davetiye basılması olmaz bence dedim. Yani düğün oluyor diye ben ve ailem saf dışıyız şu an. Nişanlımın işi dolayısiyla balayı yapmicaz düğün bittikten bir gün sonra eve döneceğiz dönerken de annesi babası biz aynı arabada dönecekmişiz bu arada abisinin tek başına kullandığı bir araba var onunla dönmeyip bizimle döneceklermiş. Bi en azından dönerken yol üstündeki şehirleri gezeriz diyorduk o da suya düşecek yani. Nişanlımla bu durum yüzünden sürekli kavga ediyoruz. Gelip bana evde yardım ettiğini düşündükleri için ailesi benim kendi evimi temizleme bile laf ediyorlar. Annesi ben bu zamana kadar asla ona temizlik yaptırmadin bu kadar yormadim dedi. Sadece camları sildi bu arada. Ben de tabiki yorulacak bende çok yoruluyorum evimizi yuvamızı kuruyoruz emek vermek zorundayız dedim. Şu an sessiz kalıyorum sabrediyorum arkadaşlar ama patlarsam sonu bu işin bitmesine kadar gidecek gibi. Su an hiç bir ay sonra düğünü olacak bir kız gibi hissetmiyorum gözlerimin feri söndü saçlarım bembeyaz oldu. Beni anlayanlar olacaktır kuaföre bile gitme hevesim kalmadı sizce ne yapmalıyım kimseye anlatamıyorum
Nişanlınız ev iyisi değil,el iyisi .Benim eşimde aynen anlattığınız karakterde bir insandır. Evde birşey bozulur asla çaresine bakmaz .Arkadaşları arasın koşa koşa gider,bakın annesi ağzıyla itiraf etmiş ,prenses oğluna bugüne kadar hiç iş yaptırmamış ,sorumluluk vermemiş .Benim kayınvalidemde böyledir.Ekmeklerine tereyağ sürüp verir kazık kadar adamların, bunların hepsi Allahın bir işareti size ,dikkate alın iyi yorumlayın.Eğer evlenirseniz şu an yaşadığınız mental yorgunluğun çok daha fazlasını yaşayacaksınız.Sorumsuz eş+sorunlu kayınvalide katlanabilecek misiniz? Sorun kendinize.Ayrıca bu evliliği 2 kişi yaşamayacaksınız çok belli.Ailesi her alanınıza dahil olacak gibi.Özetle annem,abim ,kuzenlerim,arkadaşlarım diyen adamdan koca olmuyor. Ben annemi dinlemeyip evlendim. Ama siz burada yazılanları dinleyin.İnanın insanlar değişmiyor.El alem ne der ,ailem üzülür ,emeklerim var demeyin,kabul ediyorum kolay değil ama sizi anlayan başka biri ile katşılaştığınızda oh be diyeceksiniz.Benim gibi başınızı yakmayın.
 
ayrıl. sorumluluk sahibi kocam olmasına ragmen ailesi herşeye karışıp burnumdan getirmişti yalnız bırakmamıştı bazen ona ragmen bıraksaydım diyorum
 
İyi geceler arkadaşlar o kadar yorgun ve bitkinim ki, o kötü ruh halinin verdiği yorgunluğu bilenler bilir..
Nişanlılık süreci, düğün hazırlığı kabus gibi geçiyor bu kadar zor olacağını hiç tahmin etmemiştim. Kendimi çok yalnız hissediyorum. Derdim nişanlım, ailesi tavırları.
Düğüne üç hafta kaldı çeyiz gideli de 10 gün oldu ben yerleştirdim yapabileceğim her şeyi yaptım. Şimdi iş çıkışlarında gidip çamaşır nevresim vs yıkıyorum giyinme odasındaki dolaba yerleştiriyorum çünkü mobilya yok hâlâ ortada, 25 gün verilen süre nerdeyse bir buçuk ayı buldu. Avizeler yok, halılar yok çünkü mobilya olmadığı için ölçü alınamıyor, duş başlıkları yok, klozetler akıtıyor usta lazım, Güneş enerjisinden sıkıntı var sıcak su akmıyor, şofben de yok, alt kapıyı açan otomatik çalışmıyor ben bunları söylediğim için bugün çok büyük kavga ettik. Bu saydıklarımı ben yapamıyorum bir erkeğin ilgilenmesi lazım ya da en azından ben diğer işlerle ilgilenirken nişanlımın bunları yapması gerekirdi en azından birini. Nişanlandığımız günden beri her ama her hafta memleketten misafir geldi sürekli onlarla ilgilendi iki tane abisi varken. İki üç gündür sürekli eve gidiyorum eksikleri yapmaya çalışıyorum ki düğüne bir hafta kala dinlenebileyim diye. Ama ne oldu bu seferde amcasiyla oğlu geldi onlarla ilgilendi dün de yine akşam tuttuğumuz eve geçtim o da yanıma uğradı arabanın anahtarını almaya kuzeniyle abisi geldi. Pikniğe gidiyoruz hadi gel çabuk ol dediler nişanlıma akşam 7 civarıydı benim de işlerim bitmemişti kaçta biteceği belli değildi. Nişanlım yine beni bırakıp pikniğe gitti, benim işim on gibi bitti 40 dk mesafedeki evime otobüsle binip geldim. Bu arada eve gitmek için alt geçitten geçmem lazım evde biraz kuytu bir yerde. Ondan önceki iki günde ve bugünde eve otobüsle döndüm geç bir saatte.
Düğün onların memlekette olacağı için tutturdular davetiye ordan basilsin diye. Neymiş abisi birkaç gün erken gidip davetiye bastırıp ordaki akrabalara dağıtacak. Ee benim misafirlerim ailem ne olacak dedim, ha onlar da var demi dediler. Bende burda gidip ben seçmek istiyorum dedim siz yine burdan alıp götürürsünüz düğüne üç gün kala davetiye basılması olmaz bence dedim. Yani düğün oluyor diye ben ve ailem saf dışıyız şu an. Nişanlımın işi dolayısiyla balayı yapmicaz düğün bittikten bir gün sonra eve döneceğiz dönerken de annesi babası biz aynı arabada dönecekmişiz bu arada abisinin tek başına kullandığı bir araba var onunla dönmeyip bizimle döneceklermiş. Bi en azından dönerken yol üstündeki şehirleri gezeriz diyorduk o da suya düşecek yani. Nişanlımla bu durum yüzünden sürekli kavga ediyoruz. Gelip bana evde yardım ettiğini düşündükleri için ailesi benim kendi evimi temizleme bile laf ediyorlar. Annesi ben bu zamana kadar asla ona temizlik yaptırmadin bu kadar yormadim dedi. Sadece camları sildi bu arada. Ben de tabiki yorulacak bende çok yoruluyorum evimizi yuvamızı kuruyoruz emek vermek zorundayız dedim. Şu an sessiz kalıyorum sabrediyorum arkadaşlar ama patlarsam sonu bu işin bitmesine kadar gidecek gibi. Su an hiç bir ay sonra düğünü olacak bir kız gibi hissetmiyorum gözlerimin feri söndü saçlarım bembeyaz oldu. Beni anlayanlar olacaktır kuaföre bile gitme hevesim kalmadı sizce ne yapmalıyım kimseye anlatamıyorum
Yaşadığımız toplum ve aşk, sevgi sandığımız duygularımız yüzünden nişan atmak kolay gelmeyebilir fakat inanın boşanmak çok çok daha zor. Böyle bir aile yapısıyla, üstelik oğulları da asla sınır çizemiyorken, mutlu olma ihtimaliniz sıfır. Evlenince düzelmeyecek; bin beter olacak. Bile bile, göre göre ateşe yürümek bu, size ve ailenize yazık değil mi?
İlk evliliğimde böyle hadsiz, kendini bilmez, saygısız bir aile ile mücadele ettim ama sonucunda akıl sağlığım ve neşemden oldum. 1 sene sürdü sürmedi, ayrıldık kurtuldum fakat senelerce enkazı ile uğraştım.
Yazın ikinci evliliğimi yaptım, çok şükür çok mutluyum. Kayın ailem çok merhametli, görgülü, saygılı, tertemiz insanlar, keza eşim de öyle.
Evlilik olayında zamanında cehennemi gördüm, şimdi cenneti yaşıyorum, yani ikisini de bilen bir kız kardeşiniz olarak kendi değerinizi bilin diyorum. Lütfen yapmayın. Bunlar düzelecek şeyler asla değil. Düğün sonrası size sormadan peşinize takılmaları ve planları çöp etmeleri, oğullarının da bu duruma hiçbir şey dememesi başlı başına yeterli zaten bitirmek için. Bahanesi, açıklaması yok, olamaz.
İnsan tabii ki yoğun ve yorgun oluyor hazırlık süreçlerinde ama gerilim, stres, kaos asla normal değil. Kimse düğün önce stresi diye bir kılıf uydurmasın. Daha şimdiden ne hâle getirmişler sizi, hayatınızı yakmayın.
Bir de, ayrılmaya kalkınca nişanlınız yalvar yakar binbir vaat verebilir, asla asla asla inanmayın.
 
Son düzenleme:
İyi geceler arkadaşlar o kadar yorgun ve bitkinim ki, o kötü ruh halinin verdiği yorgunluğu bilenler bilir..
Nişanlılık süreci, düğün hazırlığı kabus gibi geçiyor bu kadar zor olacağını hiç tahmin etmemiştim. Kendimi çok yalnız hissediyorum. Derdim nişanlım, ailesi tavırları.
Düğüne üç hafta kaldı çeyiz gideli de 10 gün oldu ben yerleştirdim yapabileceğim her şeyi yaptım. Şimdi iş çıkışlarında gidip çamaşır nevresim vs yıkıyorum giyinme odasındaki dolaba yerleştiriyorum çünkü mobilya yok hâlâ ortada, 25 gün verilen süre nerdeyse bir buçuk ayı buldu. Avizeler yok, halılar yok çünkü mobilya olmadığı için ölçü alınamıyor, duş başlıkları yok, klozetler akıtıyor usta lazım, Güneş enerjisinden sıkıntı var sıcak su akmıyor, şofben de yok, alt kapıyı açan otomatik çalışmıyor ben bunları söylediğim için bugün çok büyük kavga ettik. Bu saydıklarımı ben yapamıyorum bir erkeğin ilgilenmesi lazım ya da en azından ben diğer işlerle ilgilenirken nişanlımın bunları yapması gerekirdi en azından birini. Nişanlandığımız günden beri her ama her hafta memleketten misafir geldi sürekli onlarla ilgilendi iki tane abisi varken. İki üç gündür sürekli eve gidiyorum eksikleri yapmaya çalışıyorum ki düğüne bir hafta kala dinlenebileyim diye. Ama ne oldu bu seferde amcasiyla oğlu geldi onlarla ilgilendi dün de yine akşam tuttuğumuz eve geçtim o da yanıma uğradı arabanın anahtarını almaya kuzeniyle abisi geldi. Pikniğe gidiyoruz hadi gel çabuk ol dediler nişanlıma akşam 7 civarıydı benim de işlerim bitmemişti kaçta biteceği belli değildi. Nişanlım yine beni bırakıp pikniğe gitti, benim işim on gibi bitti 40 dk mesafedeki evime otobüsle binip geldim. Bu arada eve gitmek için alt geçitten geçmem lazım evde biraz kuytu bir yerde. Ondan önceki iki günde ve bugünde eve otobüsle döndüm geç bir saatte.
Düğün onların memlekette olacağı için tutturdular davetiye ordan basilsin diye. Neymiş abisi birkaç gün erken gidip davetiye bastırıp ordaki akrabalara dağıtacak. Ee benim misafirlerim ailem ne olacak dedim, ha onlar da var demi dediler. Bende burda gidip ben seçmek istiyorum dedim siz yine burdan alıp götürürsünüz düğüne üç gün kala davetiye basılması olmaz bence dedim. Yani düğün oluyor diye ben ve ailem saf dışıyız şu an. Nişanlımın işi dolayısiyla balayı yapmicaz düğün bittikten bir gün sonra eve döneceğiz dönerken de annesi babası biz aynı arabada dönecekmişiz bu arada abisinin tek başına kullandığı bir araba var onunla dönmeyip bizimle döneceklermiş. Bi en azından dönerken yol üstündeki şehirleri gezeriz diyorduk o da suya düşecek yani. Nişanlımla bu durum yüzünden sürekli kavga ediyoruz. Gelip bana evde yardım ettiğini düşündükleri için ailesi benim kendi evimi temizleme bile laf ediyorlar. Annesi ben bu zamana kadar asla ona temizlik yaptırmadin bu kadar yormadim dedi. Sadece camları sildi bu arada. Ben de tabiki yorulacak bende çok yoruluyorum evimizi yuvamızı kuruyoruz emek vermek zorundayız dedim. Şu an sessiz kalıyorum sabrediyorum arkadaşlar ama patlarsam sonu bu işin bitmesine kadar gidecek gibi. Su an hiç bir ay sonra düğünü olacak bir kız gibi hissetmiyorum gözlerimin feri söndü saçlarım bembeyaz oldu. Beni anlayanlar olacaktır kuaföre bile gitme hevesim kalmadı sizce ne yapmalıyım kimseye anlatamıyorum
Sen nişanlınla değil, sorumsuz ve evliliği için heyecanlanmayan bir ana kuzusu ile evlilik yolundasın bacım 🥲 kocan yerine kaynananla muhattap olmaya hazırla kendini. Ben bu anlattıklarınla sağlıklı ve mutlu bir evlilik yapabileceğine inanmıyorum 🤷🏻‍♀️ çok üzerler seni.
 
Arkadaşlar sizi tanıyor yorumlardan anladığım kadarıyla, durum böyle ise siz ayrılmazsınız bu heriften. Yazık ki ne yazık.
Bu arada başlığa istinaden; bu herifle ve aileyle evlenirseniz hayatınızın en zor günleri işte o zaman başlayacak.
 
Bak burada sana yazanların çoğu evli, nişanlı veya bir zamanlar bunları yaşamış ayrılmış insanlar. Herkes aynı fikirde. Sana bir senaryo yazayım şimdi; eşinin dıdısının dıdısının düğünü var, memleketten tanımadığın bir sürü insan sizde kalmaya gelecek (neden çünkü kaynanan öyle söylemiş, sana sormadan davet etmiş. Çünkü ona göre orası senin değil oğlunun evi). Kocan sabah çıkıp gece geliyor. Ev kalabalık diye sıkılıyor iş çıkışı arkadaşlarıyla okeye gidiyor. Sen tüüüüüüm gün tanımadığın bir sürü insanın pisliğini temizliyorsun, durmadan yemek yapıyorsun, bunlar olurken de kaynanan tepene dikiliyor. Ne bir yardım vae, ne el uzatan var. Sanki ev senin değil de kaynananın ikinci evi. Kimse seni sallamıyor hizmetçi olmuşsun. Nasıl? Burada bi sürü kadın bunu anlattı daha önce, yaşadı. Evlilikte gözü olan insan heyecanlı olur, nişanlısının elini tutar her şeyi beraber hallederiz der.
Bir de kuzenleriyle gece yarısı “pikniğe” giden erkek tekin de değil yani. Hem sorumsuz, hem ana kuzusu, hem de ne mana gece gece ormana gitmek? İç anadolu’da doğup büyüdüğüm için biliyorum bu etkinliğin nasıl bir şey olduğunu.
Neyse yol yakınken vazgeç eğer kendini seviyorsan, gelecekten ümidin varsa.
 
Vallaha yine cevap vermeyeceksiniz işinize gelmeyecek çünkü ama yazacağım. Ablasının düşünceleri ile size çirkin laflar eden biriyle nişanlanırken ne olacağını umuyordunuz? Ne demişti size bu? Sen kendine verdiğin değer özgüven düşük olduğu için eşyaların ucuzunu düştüğünü kabul ettin demişti herhalde. Ya da çok benzerini. Sonra ağladı diye affetmiştin. Nasıl olsa cevap yazmayacaksın çünkü illaha evleneceğim diye her şeyiiiii görmezden geliyorsunuz.
 
Vallaha yine cevap vermeyeceksiniz işinize gelmeyecek çünkü ama yazacağım. Ablasının düşünceleri ile size çirkin laflar eden biriyle nişanlanırken ne olacağını umuyordunuz?
Ablası ne demiş konuda göremedim
 
Aileler neden el atmıyor bu duruma?

Benim bildiğim herkes destek olur.

Ben ayrılmamanız fakat bu durumu iki aile ile ciddi bir şekilde konuşmanız taraftarıyım.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X