Kaçıncı Ayda İşe Başladınız?

G

giovinetta

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
12 Mayıs 2010
222
9
46
Diğer
Kızım 8buçuk aylık ve eylül sonu okullar açılıyor. doğum yaptığımda kesssin ücretsiz izin alcam demiştim. Doğumdan sonra raporlarla falan yaza kadar idare ettim. Şimdi evde bunalmaya başladım. Kızımla ilgilenmek çok güzel, iyi vakit geçiriyoruz ama çevrem kalmadı, arkadaşlarım gelirdi eskiden, e ben gitmeyince arayan soran da kalmadı. Aileler de çoook uzakta. Vallahi çok bunaldım. Müdürle konuştuk, günde 3 saat ders ayarlarım diyor. O da çok cazip geliyor, kızım uyanıp da kendine gelene kadar ben gelirim diye düşünüyorum. sonra vicdan yapıp fikir değiştiriyorum, sırf sıkıldığım için onu bakıcıya mı bırakayım diye. aklım gidip geliyor anlayacağınız.

Sizler ne zaman başladınız? Başlayıp da pişman olan veya bana cesaret verecek olan var mı? :26:
 
benim kızım 5 aylık bende izin rapor 5 aylık yapabildim. dün işe başaldım. benim açımdan çok kötüydü. ağlamaktan süt izni saati nasıl geldi anlamadım. ücretsiz izne ayrılmayı düşünüyorum en az 6 ay. çok zor onu bırakıp gelmek
 

Çok zor olmalı evet. Ben de birkaç gün gitmiştim prosedür gereği, annem bakmıştı. 3 saat ayrı kaldık sadece ama çok zor gelmişti. Hatta forumda da paylaşmıştım bana küsüyor diye. Şimdi daha büyük olacak ama yine de kararsızım.
 
sevimli_cirkin .!.:
özel sektör olduğu için 18 aylıkken başladım işe:)
Genişletmek için tıkla...

Yeni yasaya göre memurlar 2 yıl izin alabiliyorlar. 2012 şubata kadar alabiliyorum. Aslında düşüncem oydu ama çok sıkıldım evde. Bir de tüm gün değil. Sabah 3 ders. Çalışmak zorunda değilim ama kızım için de iyi olur mu acaba diye düşünüyorum. Sürekli benle, bana bağımlı kalacak diye de korkuyorum. 3 saat ayrılık çok zor gelir mi diye de şimdiden strese girdim.
 
seminer döneminde ben de gittim bikaç saatliğine, ama döndüğümde resmen elimi yüzümü yaladı kızım.4 aylıktı o dönem.eylülde yine seminer için gideceğim,yaşına kadar ayrılmayı düşünüyorum sonra.ve hiç belli olmaz uzatabilirim de.
3 saat fena değil,aynı teklifi müdürüm bana da yaptı,illaki gel diyor ama yol mesafesi git gel derken uzun bir zaman geçecek,kesinlikle düşünmüyorum.
eğer senin için git gel sorunu yoksa ideal olabilir.yani dediğin gibi kızın kendine gelmeden evde olacaksan güzel ama öyle olmazsa boşver gitsin,ihtiyacın da yokmuş nasılsa.
 

Sabah 8de ders başlıyor, 10buçukta bitiyor. 10 dak. mesafede. 3 saat için izin alırsam maaşıma yazık olur da, almazsam kızıma da yazık olur mu diye düşünüp duruyorum. Çalışmak zorunda değilim derken, idare ederim manasında söylemiştim :) Yoksa paraya herkesin ihtiyacı var :)
 
ben kızım 3,5 aylıkken basladım.ınsan ferahlıyor.evde sureklı bebekle cok zor oluyor.bu yıl annem baktı.1 eylulden ıtıbaren bakıcı bakacak.
bakalım nasıl gelısecek durumlar.3 saat dersın olcaksa bence gıt derım.bebekte sana ıyıce baglanmaz hem yoksa sureklı tepende oluyor.
 
tabiki paraya hepimizin ihtiyacı var da hani kredi,borç vs gibi durumlar yoksa ditye söyledim onu:)))
bu arada benim aklıma hep şu takılıyor.yukarda arkadaş yazmış 3,5 aylıkken anneme bıraktım diye.kızım şu an 6 aylık ve inanın nefes alamıyorum.beslenme konusunda biraz(ne kadar iyimserim:) problemli,saatlerce karın doyurmaya uğraşıyoruz,onun dışında hep kucakta geziyor.inanın bazen tuvalete gidemiyorum.şimdi ben bu çocuğu anneme nasıl bırakayım? kadının okuldan gelecek öğrencisi,işçisi vs var başında.benim yaptığımı yapsa akşam herkes aç kalır...yani onlara haksızlık gibi geliyor bana.
(annem yanımda değil zaten bakamaz,lafın gelişi anlatıyorum)
kayınvalidem ben bakarım işe gideceksen diyor,ama bir taraftan da ben böyle uğraşamam,evde bir sürü işim gücüm var sen abartıyorsun diyor.
kızım beni emmedi zaten,biberon da almıyor,kaşıkla da yemek istemiyor.neresini abartıyorum sizce?karın doyurmak büyük mesele bizde.
tabi herkesin çocuğu aynı değil ama ne kadar bunalsam da kimseye bırakamıyorum şu an.yani sırf ben bunaldım dşye kimse kahrını çekmek zorunda değil ki kızımın.
aslında çok yaramaz da değil,ama yemiyor içmiyor uyumuyor:))öyle bi bebek işte:))
 
ben hamile kalinca biraktim isi:) herseyin keyfini cikarmak istedim hamileliginde bebegiminde.. simdi kizim 7 ayini bitirdi bende gunde birkac saat calismak isterdim:) benim isim musait degildi tabi boyle biseye.. ama eger bakicak kimsen varsa mesafede yakinsa neden olmasinki... hem sanada degisiklik olur ufkun acilir''
 

Beslenmeyle ilgili mesajlarını okumuştum, işin zormuş dicem ama 2 haftadır benimki de benzer şeyler yapıyor. Dişi çıkıyor, endişe etme diyorlar ama sabrediyorum bakalım nereye kadar. Geçen ay annemler görmüştü, ne kolay bakması, yanımızda olsanız bakardık dediler ama, şuan işin rengi değişti. Ben eşime diyorum ki, ben bile sinirleniyorum huysuzluk üstüne huysuzluk yapınca(benim canım olmasına rağmen), elin kadını sinirlenince ne yapacağı belli olmaz diyorum. Annemler de zaten yanımızda değil.
Mecbur bakıcı olacak ama bugün biraz biraz çalışmanın zor olacağını düşünmeye başladım. 3 saat ama okula gidebilmek için en geç 6da kalkacam,emzir uyut hazırlan ancak yetişirim. Okuldan gel yine aynı merasim. Bakıcı varken belki rahat rahat bi yemek yerim. Sonra kadın gider, özlemiş halde birkaç saat kaliteli vakit geçiririz. Uyuyana kadar yine bana yapışık gezeriz. Akşam yemeği hazırlığı, sonra banyosu vs. Uyuduktan sonra ufak tefek ev işleri derken saat 11 oluyor. E bana ne kaldı? En erken 12de yatıyoruz. O uyku bana hayatta yetmez. Pilim biter. Korkuyorum dayanamam diye. Zaten son dönemde çok hızlı kilo verdim. O yoğunlukta bedenim kaldırmaz diye korkuyorum. Okula gitmezsem sabah beraber uyuyoruz koyun koyuna, o bile yetiyor, güne zinde başlıyoruz ikimiz de. Bilmiyorum, sosyal ortam ararken iyice asosyal gezerim diye kendi açımdan bir kaygım var. Bir de (herkes bırakıyor ama) bakıcı derdim var. Kızımın huyları değişmeye başladı. Kim ne kadar sabredebilir.

Tüm gün bırakanlar belki kızarlar, bizim canımız yok mu diye ama şartlar kişiye göre şekilleniyor diye düşünüyorum. İşte birkaç hafta daha beklicem karar vermek için.

Esra, kızının durumu için üzüldüm gerçekten. İnşallah 1 yaşından sonra kabuğunu kırar, düzene girer.En azından o zamana kadar yanındaymışsın. ANlattığına göre senin için zor bi durum ama dediğin gibi bu zor durumun üstesinden bir tek sen gelebilirsin. Allah kolaylık versin.

Hepimize
 
bugün 4. günümüz. ben eve gitmek için çabalarken yolların azizliğine uğruyorum kaç gündür. ama iyi kötü bir düzenimiz oldu. sabah kalkıp emziriyorum bırakıyorum anneme. ord uyuyor. uyanınca sütü tekrar uyuyor. uyandığında ben evde olmuş oluyorum. ama kızım bana sanki biraz soğuk davranıyor gibi. bu sabah emmedi de. dişi mi çıkacak acaba emmek istemiyor eline ne geçerse ağzına götürüp kemirmeye çalışıyor. beni bırakacak diye ödüm kopuyor. benim açımdan da kızımdan ayrı kalmak dışında arkadaşlarımla birlikte vakit geçirmek kafamı dağıttı. biraz rahatladım. Dışarıda da başka bir hayat olduğunu hatırladım:)) ama ne olursa olsun ücretsiz izne ayrılacağım.
 
Kızlar benim oğlumda 11 aylık oldu.İlk 6 ay rapordu, izindi maaş aldım 5 aydır maaş almıyorum ücretsiz izindeyim.Sanırım 1 sene daha ücretsiz izne ayrılacağım.Oğlum 2 yaşına gelir bende işe başlarım.Ama senin yerinde olsam bir yaşından sonra işe başlardım 3 saatmiş nasıl olsa.Benim işim 8 saat.
İlk 3 sene çok önemli deniliyor bebekler için.Sırf para veya sosyalleşmek için işe başlayamam.GİDEN BENDEN GİTSİN ONDAN DEĞİLOnun en çok bana ihtiyacı var.Nasıl olsa 55 yaşıma kadar çalışcam işim biryere kaçmıyor ama oğlumun bu zamanları bi daha elime geçmiyecek, tadını çıkaracağım.
Tabi herkesin şartları ve görüşü farklı, benim durumum bu
 
Son düzenleme:

Kesinlikle ben de böyle düşünüyorum. Hatta hamileyken şu 2 yıllık yasa çıksın diye çok dua ettim. Ama etrafımda yakınım 3 anne var, benden biraz önde gidiyorlar. İşe başlamadılar ve çocuklar annelere yapışık geziyor. Aslında benim aklımı karıştıran biraz da onlar. Çocuklar ne anneanne ne babaannede durmuyorlar. 1i tamamen işi bıraktı çünkü kızını bırakamadı.Aslında kızı onu bırakmadı. Diğeri hergün apartmanı ayağa kaldırarark ayrılıyormuş evden. Doktor, fazla beraber kalmışsınız demiş. Ayrılma korkusu başlamış çocukta. Diğeri daha 1 yaşında. Eylülde mecbur işe başlayacak. Çocuk resmen kadının paçasında, asla ve asla kimseye gitmiyor ve eve kimseyi sokmuyor. Bakıcı kadına alışsın diye başlatmışlar işe, çocuk kadın odadan çıkana kadar bağırıyormuş.

Neyse, her anne ve bebek ilişkisi kendine özeldir tabi ama beni arayıp biz hata yaptık sen yapma deyip duruyorlar. Ben bebeğimle iyi vakit geçiriyorum ama onun da benden 2-3 saat ayrılması ona da iyi gelir mi acaba diye düşündüm bu sebeplerden. Onlarınki gibi bir ilişkim olsun istemem açıkçası. Bu yüzden, kızımı sürekli yeni yüzlerle tanıştırıp onların kucağına veriyorum. Bazılarını seviyor bazılarını sevmiyor. Şubata kadar bekleyeceğim sanırım. Zaten yürümeye başlarsa burada 0-2 yaş kreşi var, çok iyi bir yer. Evde bakıcıyla yalnız kalmasındansa eğitimli görevlilerle ve diğer çocuklarla 3 saatini eğlenerek geçirmesi daha iyi gibi geliyor.

Bakalım, Mevlam neyleyecek
 
Ben şu an doğum sonrası izindeyim..kendime gelir gelmez gittim ve ücretsiz izin için dilekçemi yazdım 2 yıl ayrıldım,güvenilir bi kreş bulursam ileride belki erken başlayabilirm işe,bakıcı pek düşünmüyorum.
 
ben 5 saat çalışıyrm yolla birlikte beş buçuk saat evde olmayacağım.çok büyükbi kayıp olcağını düşünmüyyorum.zaten burada yalnızım yarım saat bırakıpta birine çıkamadın bugüne kadar böyle giderse depresyona giricem .24 saat bebişle yapışığım.3 aydır kasımı aldırmaya gidemedimen azından işyerinde arkadaşlrımı görürüm insaan içine çıkmış olurum.bakıcıya yemeğide yaptırrıcam ben bebişle oynarken o yemeğimi hazırlıycak .evdeoturunca eşlerde farklı davranıyor.ev temiz olacak yemek hazır lcak .hemde bakımlı olacaksın kendini dağıtmıycan .çalışınca hiç değilse ister istemez bakımlı oluyosun eşilerde daha yardımcı oluyor.hoş zaten benim ücretsiz alma imkanım yok eşim işten ayrıldı geçici işte çalışıyor ve kredi ödüyoruz.
 

Bunu fark eden tek ben değilmişim :)
EŞim çok anlayışlıdır aslında. Bebek olunca daha da anlayışlı olması gerekirken, sanki daha bi titiz oldu. Evdeyim ya, vaktim çok nasıl olsa, diye düşünüyor sanırım, hiç takılmadığı şeylere takılıyor. Mesela iş konusunu konuşurken (önceden hiç yorum yapmaz, sen bilirsin derdi) diyor ki; hem daha planlı ve düzenli olursun Ne yani, ben şimdi düzensiz miyim diye üzülüyorum ben de. Herşeyi kızıma göre ayarladığım için, kızım ön plana çıkıyor, yaşamımızdaki herşey geri planda kalıyor. Benim bakımım da bunlardan birisi. Saçlarıma çok çok özen gösterirdim mesela, fönsüz, maşasız gezmezdim. Şimdi öyle tepeden toplayıveriyorum. Bi fırsatını bulup dışarı çıkacak zaman, perperişan oluyorum, saç maşası, cımbız, makyaj malzemeleri havada uçuşuyor. Evde olunca ve bebekle sürekli kucak kucağa olunca en doğal halimle olmayı tercih ediyorum Bu da sanırım eşimin de dikkatini çekiyor. Bir de yatış kalkış saatlerimiz belli olmuyor; bazen geç kalkıyoruz, kızımdan gayrı rutin işler kalıveriyor, sonra salıyoruz kendimizi, oyundu, yemek kavgasıydı, uykuydu derken saatlerden haberimiz olmuyor, napalım canım...
Daha planlı ve düzenli olurmuşum... Kızım öylece oturup oyun beklerken ben nası başka işlerle uğraşayım, içim elvermiyor
 
mınık oglum henuz 2 ay 1 haftaıktı ıse basladım. bebegımı cok ozluyorum ama evde gercekten psıklojım bozulmuştu ıyıce. esıme cok kotu davranmaya başlamıştım.benı cekıcı bulmuyor benı sevmıyor dıye dusunup kafamda kuruyordum sureklı. yok telı neden acmadın yok neden yarım saat gec gedın bu nıye bole su nıye soyle. bu bana dogal olarak da bebege yansıyama basladı. dedım en ıyısı calısmak. sut ıznımı kullanıyorum. saat 2 de cıkıp 3 te evde oluyorum. uyanık oldugu her anı onunla gecırıyorum. eve gelınce yemek de yapmıyorum. o sut ıznı ev ısı ıcın degıl bebek ıcın sonucta. gecelerı daha uzun emzırıyorum seve seve. kısacası benım ıcın onemlıolan uzun zaman gecırmek degıl kalıtelı zaman gecırmek. asıl olan ruh saglıgı:)
 
kızlar artık çalışmaya mecburum (

Bn ne zaman iyi birşey söylesem başıma iş gelir zaten! En son çalışmak zorunda değilim demiştim değil mi? Durumum çok iyi olduğandan değil de, çok borcum olmadığındandı.

Elimizden yüklü bi para çıktı, (acilen, mecburen ve özel bi sebepten) çok borca girdik. Malesef maaşıma ihtiyacımız var artık. Tam sırasıydı yani. Kısa bi süre düşünüp evde olmanın en iyi olacağına kararımı vermiştim. Kendimi alıştırmıştım, çalışmayacaktım, sosyalleşmek de istemiyordum, evde iyiydik, napcam, çok üzülüyorum yaa :2: Zaten bakıcı işi hep canımı sıkıyordu, nasıl bırakıcam, çok üzülüyorum Tam da kendimi evde kalmaya hazırlamışken istemeye istemeye nasıl gitcem... Ya sabır...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

G
  • Kilitli
Evli bir adamla birlikteyim
5 6 7
Yorumlar
138
Görüntüleme
29K
Madamadamm
M
sevilmeyen evlat olmakla başa çıkamamak
8 9 10
Yorumlar
180
Görüntüleme
21K
Bendenizdebirgemi
B
S
Bebek Kıyafetleri, Bebek Eşyaları Bebek için neleri iyi ki almışım dedim?
4 5 6
Yorumlar
111
Görüntüleme
58K
ggitp
G
X
Kurtuldum!!!
2 3
Yorumlar
41
Görüntüleme
18K
Milenamila
M
X
Akıl sağlığınızla suçlandığınızda çevrenize iyi bakın
2 3 4
Yorumlar
72
Görüntüleme
17K
123gulcin
1
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…