Kaçıncı Ayda İşe Başladınız?

Esra benimde oğlum 5,5 aylık aynı anlattığın gibi bi bebek beni emmek istemiyo,uykuda emziriyorum.biberon zaten hiç almıyo, kaşıkla bütün gün besliyorum.İşe başladım kayınvalidem bakıyo şuan aklım hep onda:44:
 
hayırlısı olsun
zorunluluklar ayrılmaya en anlamlı destekleri oluşturuyor sanırım
bende kızım 2,5 aylıktı başladığımda
her zaman suçluluk duygusu duyacağım işe başladım diye
aman elimde olan birşey değildi
mecburiyet ve yaşam gailesi bir yerden sonra duygulara yer bırakmıyor
ne mutlu ki ortalama 10 aylıkken başlıcaksınız ve çalışma saatlerinizde tam zamanlı olmazsa rahat edersiniz
mesafede kısaymış okulla ev arası
bakıcıdan rica edip arada sırada yanınıza getirebilir yada siz eve gidersiniz
bakıcı olmasını tercih edin kreşten ziyade
ilk 3 yaşta onunla çok fazlaca kişi ilgilenip kafa karışıklığı olmasın
kolaylıklar dilerim
 
bencegünde 3 saat çok güzel bir çalışma saati sizinde sosylaleşmeye ihtiycanız var kafanızı dağıtmalısınız . bu saatin çoğu uykuda gecer eğer denk getirseniz. bebeğiniz uyurken işiniz biter
 
ben kuzum 15 aylıkken başlamayı düşünüyorum en tatlı hallerini o gülüşünü herşeye değer canım benim o sağlıklı olsun da bi arkadaşın da yazdığı gibi 55-60 yaşına kadar çalışıcaz nasıl olsa tabi bu herkese göre değişir maddi manevi aileye yakınlık ....konuyu açan arkadaşın durumu farklı 3 saat bişey değil bence başlayabilirsin...
 
ise baslama zamani gec olan anneler ne kadar sansli..malesef ben tam 95 gunlukken kizimi annmlerin refakatinda bakicimiza birakacagim..Allah kuzularimizi korusun
 
Kızlar benim oğlumda 11 aylık oldu.İlk 6 ay rapordu, izindi maaş aldım 5 aydır maaş almıyorum ücretsiz izindeyim.Sanırım 1 sene daha ücretsiz izne ayrılacağım.Oğlum 2 yaşına gelir bende işe başlarım.Ama senin yerinde olsam bir yaşından sonra işe başlardım 3 saatmiş nasıl olsa.Benim işim 8 saat.:52:
İlk 3 sene çok önemli deniliyor bebekler için.Sırf para veya sosyalleşmek için işe başlayamam.GİDEN BENDEN GİTSİN ONDAN DEĞİL:emir_bebek:Onun en çok bana ihtiyacı var.Nasıl olsa 55 yaşıma kadar çalışcam işim biryere kaçmıyor ama oğlumun bu zamanları bi daha elime geçmiyecek, tadını çıkaracağım.
Tabi herkesin şartları ve görüşü farklı, benim durumum bu

aynen canım bende ekimden beri ücretsizdeyim...memurum....gerçekten çok iyi oldu bu yasa ben devam ediyorum mayıs 2012 gibi başlıycam ...27 aylık olcak kreşe vercem
 
valla hayatta yok komşu yok arkadaş yok çevre hiiiiiiiiiiiiiiiiiiç umurum bile deil.....ne gelen var ne biyere gidiyoooom akşam kociş gelince gezdiryo zaten hiiiiiiiiiiç sıkılmıyom mis gibide çocuğumu büyütüyoooom .......çok memnunum 2.5 yaşındada Allah kısmet ederse güzeeel bi kreşe verdimmi ...işimde kaçmıyo benyeterki başlıycam diyim o ay maaşım yatar o yüzden sefammmm olsun oyyyyyy oyyyy.....:nazar::nazar::nazar::nazar::nazar::nazar::nazar::nazar::nazar::nazar::nazar::nazar::nazar::nazar::nazar::nazar:




dedim ama Allah bütün evde kalıpta çocuğunu büyütmek isteyen herkese nasip etsinde diyorum...
 
canım daha benim bebeğim doğmadı allah nasip ederse ocak ta anne olacagım.benim 4 aylık doğum iznim var bebeğimi 4 ay kendim bakabilecegim sonra anaanne bakacak.başka alternatifim yok.
 
Ben, kızım tam 8buçuk aylıkken başladım işe. ilk gün çok zor geldi ama güvenebileceğiniz biri bakıyorsa rahat ve derin bir nefes alıyorsunuz... haftasonları hep onunlayım, hafta içi de sabah kahvaltısı, akşam yemeği banyosu ve gece uykusuyla ben ilgileniyorun o yüzden bebeğime haksızlık yaptığımı da düşünmüyorum. En güzeli bir bakıcı desteğiyle birlikte çalışmadan kendimizin büyütmesi bebeklerimizi ama maddi durumun çok çok iyi olması gerekiyor onun için de
 
bende öğretmenim oğlum 3 aylık ve 5 eylülde hiç deneme bile yapmadan bakıcının kucağına verdim(bakıcımızın referansı sağlam) ve okula başladım 9 da gittim 12 de döndüm ilk gün içim içimi yesede nisandan beri evdeyim kendimi tanıyamaz oldum üniforma gibi bi şort bi tşört saçımı taramıyordum bile ahhhh ahhhh nerde bekarken ki halim yerinde yeller esiyor :)
ben alanyada yaşıyorum yabancıların çocuklarına bakış açısına hayranım belki bazı konular bize ters olabiliir ama
biz çocuğumuz olduğu zaman herşeyimizi bebişlere göre ayarlıyoruz :( eşimize kendimize zaman ayırmamız gerekir diye düşünüyorum çalışmakta stresli de olsa kendi kendimize kalabildiğimiz zamanlardan...
özel sektörde yada daha uzun mesai saatleri olan annelere lafım yok ama branş öğrt. güvenilir bakıcı bulabilirse çalışmalı bence :)) okula gidiyom gülüyom eğleniyom geliyom bebişimi çoooooook özlediğimden yaşattığı bütün sıkıntılara gülüyom geçiyommmmmm :21:
 
benim kızım 3.5 aylık ve ben bu hafta işe başladım...
önecelikli sebep maddi şartlar...hastane borcumuzu bile kayınpeder ödedi. ev kira, tek maaş+kızımın giderleriyle birlikte zorlanmaya başladık...sonra benim psikolojimin gittikçe çökmeye başlaması, 10 yıldır çalışan ve kendi bütçesini idare eden, belli bi sosyal yaşamı olan birinin bebeği bile olsa, evde oturması zor bişeymiş...kızım da sağolsun emmeyince, kendimi hepten işe yaramaz biri gibi hissetmeye başladım, kocama çok sarıyordum bi de ister istemez...ben de en iyisi çalışmak diyerek başladım işe...
k.validemle 1 sokak mesafede oturuyoz geceleri orda kalıyor kızım. benim iş için evden çıkış saatim tam onun uyku saati olduğu için kızımı sıcak yataktan çıkarıp sokağa çıkmak düzenini bozmak bana mantıksız geldi. k.validemden Allah milyar kere razı olsun çok anlayışlıdır, çk da titiz İncinin bakımı konusunda..bana mutlaka her yaptığını haber eder...mamasını kaç kere içti, kaç cc içti, kaçta yıkandı, kaç kere uyudu, sokağa çıktı mı...vb hepsinden haberim var. ( hatta hıçkırık bile tutsa biliyorum ) akşam işten çıktığımda da, evde yığınla işim bile olsa İncinin uyku saatine kadar yanında oluyorum, günü telafi etmeye çalışıyom elimden geldiğince...sonuçta tüm bu çalışmam onun için, hem maddi ama daha önce manevi ve psikolojik olarak ona daha iyi bir anne olabilmek için tüm bunlar...inşallah büyüdüğünde beni anlayacak ve hiç kızmayacak:)
 
ben sınıf öğretmeniyim..ve yol gidiyorum..7 de evden çıkıyorum ve 4 te geliyorum..tüm gün..kıızm 8 aylık..şubatta başlamyı düşünüyodummm..hatta 5 aylıkken eylül diyodum vazgeçtim şubat yaptım..şu an gene düşünüyorum..çok bunaldım çok sıkıldım ama meleğim çok üzülecek bana çok bağlandı herkes sana yanmış bu çocuk diyo..çoook kararsızım maddi olarak normal durumdayız 4 ay daha idare edebiliriz..ama ben çok sıkıldım..zaten hamileyken de yattım bu dönem 3. dönem evdeyim..napcam bilmiyorum nolur bi akıl verin..dediğiniz gibi nasılsa 58 e kadar çalışcam ama mesleğimi de seviyorum ve özledim..ama meleğime de kıyamıyorum annem bakacak ama kendi evinde bakar muhtemelen soğuk havalar da gelir belki ama ...diğer zamanda sabahın köründe çıkacak yavrum..ben de böle büyümüşüm annem 40 günlükken bırakmış gerçi nolmuş..ama insan kıyamıyo işte..gün geçtikçe bağlanıo..keşke erkenden bıraksaymışım diyorum..dışarı çıkınca da havam değişcek giyincem süslencem..sohbet etcem..planlı yaşıycam..şimdi iyice saldım kendimi..ev işlerinden de bunaldım evde olunca ev işi de bitmiyo..çalışırken en azından çalışıyorum diyosun..off..ne yapmalıyım..10 aylıkken başlasam kızım üzülür huyu değişir mi...
 
merhaba bende kendim bu foruma üye olurken ev hanımı diye yazdım çünkü kızım için çalışmıyorum aslında memurum.mayıs ayında başlıcam tam 2 sene mayısta dolcak ...ve kızım o zaman Allah kısmet ederse tam 27 aylık olcak...ama ben hala kara kara düşünüyorum...nasıl bırakcam diye ....yok ben kendimi asla düşünmüyorum inannın ki belki hepinize ters gelcek ama ....bilemiyorum anlatamıyorum ben kızımdan ayrılamıyorum bi türlü ve mays gelsinde istemiyorum ....böle düşüne düşüne yaklaşık 1 aydır midemde problem ler başladı....bu yavrucakları dünyaya getiriyoruz ve onları mutlu etmek ve yanlarında olmak görevimiz ben kendi adıma öyle düşünüyorum.....daha iznim olsa dahada bırakmazdım kızımı...
 
Back
X