seni o kadar iyi anlıyorum ki. ben de hep sorguluyorum bir yerlerde olan anlamsız adaletsizliği...
suriyede soğuktan ölen çocuklar bir tarafta.. bir tarafta da senin dediğin manzara... ve bizim göremediğimiz, bilmediğimiz farklı dünyalardan çekilen binlerce tezat kare..
anne olunca bu konuda farkındalığın çok çok çok daha fazla eskiye göre artıyor... ben de diyorum çocuğum olmadan ne kadar sığ bakıyormuşum bazı olaylara..
maalesef durum bu..en dayanamadığım şey zaten çocukların mağdur olması.. konuyu dağıtmak istemem de bir şey ekleyeceğim..
dün gece kızım uyumadan önce süt içmek istemedi. yemek de fazla yemediğinden pervane oldum peşinde resmen. sonra içimden geçirdim...çocuk esirgeme kurumunda büyüyen çocuklar... her akşam yemeklerini yiyor mu? çocuklar hep oyun ister oyunla yer falan..kim takip ediyor? gece süt içirecek kim var? ya uyurken saçını öpecek masal anlatacak? ya gece tuvaleti geldiğinde götürecek, korktuğu zaman sarılacak... hasta olunca başında bekleyecek..
sonsuz şükür her şey için...
para çok şeyi satın alıyor ama sevgiyi asla alamıyor. o çok paralı insanların da hayatlarında bir şeyler eksik... bizim yapabileceğimiz şey elimizden geldiğince kolumuzun uzandığına el atmak ve şükretmek...