- 11 Ağustos 2016
- 2
- 0
- 1
- 30
- Konu Sahibi annesinincivcivi
- #1
Merhaba birkaç derdim var bayanlar.Morale ihtiyacım var. bir umut benim durumumda olanlar varsa yalnız olmadığımı hissedip rahatlamak istiyorum.
Yıllardır kilo almaya çalışıyordum.Bir sürü başarısız diyet deneyimimden sonra, 1 buçuk ay öncede son kez çabalayıp büyük bir azimle girişimlerime başladım. 170 boyundayım.o zaman 43 kiloydum. kendimi ekmeğe ve bebe bisküvisine vermiştim. 4. günün sonunda sürekli öğürme,kusma ve mide bulantısı şikayetiyle acile gittim hiç bişey yok psikolojik diyerek gönderdiler.2. gün daha da berbattım acile zor attım kendimi. yine hiç birşey yok dediler ama ayakta duramıyordum.Düğünümüz vardı memlekete gittim o halde. sürekli hergün serum taktılar orda. orda da hep doktorlar psikolojik dedi durdu.Artık berbat haldeydim ve neyim var diye korkuyodum. 39 kilo olmuştum. hiç birşey yiyemiyordum ama afedersiniz sürekli büyük tuvaletimi yapıyordum.
En sonunda bir gastroenteroloji profesörüne gittik. aşırı zayıfsın yemek yemiyomusun diye demediğini bırakmadı. Çok iştahsızımdır hep kendimi bildim bileli... Endoskopi yapalım dedi. Gastrit ve Reflü çıktı. Ama ne olur ne olmaz diye bağırsagımdanda parça almış. Çölyaksın dedi. Midende de mikrop var ama tedaviyi bu zayıflıkla kaldıramazsın dedi. Diyetisyene gönderdi. Diyetisyen dengeli beslenme ve çölyağım için bir yemek listesi hazırladı. 50 kilo ideal kilommuş. ama o kilo benim için bir hayal gibi geliyor. 1 hafta oldu diyete başlayalı ve ben 40 kilo anca oldum.
Bu çölyakla nasıl baş edebilirim bilmiyorum. Ne zaman sağlıklı kilomda olurum onu da hiç bilmiyorum. Artık kilomu takmıycam demişken çölyağın hayatımı ömür boyu etkileyecek olması , dışarıda yiyemiycek olmam, misafirlikte bile 1 gece kalsam ne yiyeceğim ben diye düşünecek olmam, kafeye bile oturup istediğimi içemiycek olmam hatta bardağımı tabağımı kaşığımı yanımda taşıyacak olmam sinirlerimi bozuyor.üstelik çölyaklı olduğumun farkında olmadan yaşarken zayıf ama mutlu hissediyordum. şuan kısıtlanmış ve kötü hissediyorum
Allah başka hastalık vermesin buna şükür ama sağlıklıda hissetmiyorum bu kilodayken çocuğum olabilir mi ilerde yada başka hastalıklarımda çıkar mı diye düşünmekten alamıyorum kendimi.
benim durumum da olan var mı? bu durumu yaşayıp nasıl başettiniz? kilo alır mıyım ilerde sizce? birde bu çaprazlama bulaşma durumu doğrumu çok mu abartılıyor, illa farklı tabak, kaşık,tencerem mi olması lazım? ilerde bu kiloda kalsam sağlıklı bir çocuk sahibi olma ihtimalim sizce çok mu zor?
Not: zayıf ve iştahsız arkadaşlar sakın ekmeğe ve hazır gıdalara, abur cubura başvurmayın. önce aklınızdan çölyaklı mıyım acaba diye geçirin. Farketmeden benim gibi kendinize daha da çok zarar vermeyin
Yıllardır kilo almaya çalışıyordum.Bir sürü başarısız diyet deneyimimden sonra, 1 buçuk ay öncede son kez çabalayıp büyük bir azimle girişimlerime başladım. 170 boyundayım.o zaman 43 kiloydum. kendimi ekmeğe ve bebe bisküvisine vermiştim. 4. günün sonunda sürekli öğürme,kusma ve mide bulantısı şikayetiyle acile gittim hiç bişey yok psikolojik diyerek gönderdiler.2. gün daha da berbattım acile zor attım kendimi. yine hiç birşey yok dediler ama ayakta duramıyordum.Düğünümüz vardı memlekete gittim o halde. sürekli hergün serum taktılar orda. orda da hep doktorlar psikolojik dedi durdu.Artık berbat haldeydim ve neyim var diye korkuyodum. 39 kilo olmuştum. hiç birşey yiyemiyordum ama afedersiniz sürekli büyük tuvaletimi yapıyordum.
En sonunda bir gastroenteroloji profesörüne gittik. aşırı zayıfsın yemek yemiyomusun diye demediğini bırakmadı. Çok iştahsızımdır hep kendimi bildim bileli... Endoskopi yapalım dedi. Gastrit ve Reflü çıktı. Ama ne olur ne olmaz diye bağırsagımdanda parça almış. Çölyaksın dedi. Midende de mikrop var ama tedaviyi bu zayıflıkla kaldıramazsın dedi. Diyetisyene gönderdi. Diyetisyen dengeli beslenme ve çölyağım için bir yemek listesi hazırladı. 50 kilo ideal kilommuş. ama o kilo benim için bir hayal gibi geliyor. 1 hafta oldu diyete başlayalı ve ben 40 kilo anca oldum.
Bu çölyakla nasıl baş edebilirim bilmiyorum. Ne zaman sağlıklı kilomda olurum onu da hiç bilmiyorum. Artık kilomu takmıycam demişken çölyağın hayatımı ömür boyu etkileyecek olması , dışarıda yiyemiycek olmam, misafirlikte bile 1 gece kalsam ne yiyeceğim ben diye düşünecek olmam, kafeye bile oturup istediğimi içemiycek olmam hatta bardağımı tabağımı kaşığımı yanımda taşıyacak olmam sinirlerimi bozuyor.üstelik çölyaklı olduğumun farkında olmadan yaşarken zayıf ama mutlu hissediyordum. şuan kısıtlanmış ve kötü hissediyorum
Allah başka hastalık vermesin buna şükür ama sağlıklıda hissetmiyorum bu kilodayken çocuğum olabilir mi ilerde yada başka hastalıklarımda çıkar mı diye düşünmekten alamıyorum kendimi.
benim durumum da olan var mı? bu durumu yaşayıp nasıl başettiniz? kilo alır mıyım ilerde sizce? birde bu çaprazlama bulaşma durumu doğrumu çok mu abartılıyor, illa farklı tabak, kaşık,tencerem mi olması lazım? ilerde bu kiloda kalsam sağlıklı bir çocuk sahibi olma ihtimalim sizce çok mu zor?
Not: zayıf ve iştahsız arkadaşlar sakın ekmeğe ve hazır gıdalara, abur cubura başvurmayın. önce aklınızdan çölyaklı mıyım acaba diye geçirin. Farketmeden benim gibi kendinize daha da çok zarar vermeyin
